بیوگرافی سجاد افشاریان و همسرش + زندگی شخصی سجاد افشاریان

سجاد افشاریان و همسرش

با این کـه تصویر بالا به عنوان همسر جناب آقای سجاد افشاریان منتشر شده اما هیچ گونه اطلاعات دقیقی از ازدواج یا زندگی متاهلی او در معرض نیست.

سجاد افشاریان نویسنده، بازیگر و طنزپرداز ایرانی، متولد 31 فروردین 64 در شیراز اسـت. او علاوه بر فعالیت‌ها دراین زمینه‌ها، در حوزه تهیه‌کنندگی تئاتر نیز تجربه دارد. خانواده او خانواده‌اي فرهنگی اسـت. مادرش مدیر مدرسه و پدرش معلم بوده اسـت. او دومین بچه خانواده اسـت و یک خواهر بزرگتر و برادری کوچک تر از خودش دارد.

سرگذشت هنری سجاد افشاریان

سجاد هنوز کودک بود کـه احساس کرد بـه هنر علاقه‌مند اسـت با این حال وقتی نوبت بـه انتخاب رشته در دبیرستان رسید او ریاضی فیزیک را انتخاب کرد اما هنر را فراموش نکرد.

سجاد در همان دوران دبیرستان در شیراز فیلمسازی را شروع کرد و بـه انجمن سینمای جوان رفت. او 18 ساله بود کـه یک سریال 18 قسمتی برای تلویزیون شیراز نوشت.

سجاد افشاریان پله‌هاي‌ موفقیت را خیلی زود طی کرد. او هنوز 20 ساله نشده بود کـه  بـه‌عنوان داور جشنواره رشد انتخاب شد ودر 22 سالگی جزو نویسندگان سریال شمس العماره بـه کارگردانی سامان مقدم بود.

سجاد افشاریان برای دانشگاه رشته ادبیات نمایشی را انتخاب کرد ودر دانشگاه آزاد بوشهر درس خواند. سینما و تئاتر تنها علایق هنری این جوان نبود و بـه حوزه موسیقی هم علاقمند بودو اکنون دراین زمینه نیز فعال اسـت. او اکنون مدیر هنری گروه موسیقی بمانی اسـت.

شهرت سجاد افشاریان

سجاد افشاریان در مسابقه استندآپ کمدین خندوانه بـه مردم معرفی شد. او درسال 93 بـه عنوان نویسنده وارد گروه خندوانه شد ودر بخش‌هاي‌ مختلف برنامه و طراح سوالات از مهمانان و ایده پردازی ها گفتاری برنامه، بسیار موفق عمل کرد و سرپرست نویسندگان در خندوانه شد. و با بازی در سریال نجوا بـه عنوان یکی از نقش‌هاي‌ اصلی، بـه اوج شهرت خود رسید.

یک شبه به شهرت نرسیدم

این جا قصه هاي‌ هزار و یک شبی زیاد اتفاق میوفتد؛ مثلاً هزار شب کار میکنید و یک شب ان اتفاق میوفتد؛ البته بـه شرطی کـه هزار شب قبل از ان ماجرا، درست کار کرده باشید. این اتفاق واقعا یک شبه نبود؛ نزدیک بـه 14سال در زمینه هاي‌ هنری فعالیت کردم.

دبیرستان کـه بودم فیلمسازی را شروع کردم. بـه شکل جدی فیلم کوتاه می ساختم و بعدش هم بـه سینمای جوان رفتم. هم زمان با ان تئاتر کار میکردم. ادامه دادم و حتی در 20سالگی داور جشنواره رشد شدم اما از زمانی کـه تئاتر را بـه صورت حرفه اي تر دنبال کردم، بحث تئاتر بـه حدی حالم را خوب کرد کـه از فیلمسازی دور شدم. دغدغه ام تئاتر بود چون هنر بی واسطه اي اسـت. کشف و شهود این مدیوم را دوست دارم. 

در شیراز کار میکردیم و اجراها را تهران می آوردیم. جالب این کـه هر نمایشی کـه در شیراز بـه هر شکلی اجازه اجرا نمیگرفت وقتی در تهران اجرا میکردم جایزه هاي‌ معتبری میگرفتم؛ مثلاً یکی جایزه جشنواره فجر را گرفت یا یکی از آن ها پرتماشاگرترین تئاتر 10 سال سالن قشقایی شد.

هر نقشی را بازی نمی کنم

من فیلم هاي‌ زیادی را بازی نکردم چون مناسبات انتخاب نقش انها را دوست نداشتم؛ این کـه همه ی کارها را انجام می دادند و بعد برای یک سری نقش ارزان قیمت دنبال بازیگران تئاتر می گشتند؛ حتی 5؛4 پروژه سینمایی را رد کردم. افشاریان درباره رویاهایش میگوید: رویاهای بزرگی در سر دارم کـه پایانی برای‌شان نمی بینم حتی نوبل و اسکار هم انتهای کار من نیست.