شهلا ریاحی متولد 17 بهمن ماه 1305 در تهران به دنیا آمد. تحصیلات وی تا مقطع دیپلم نظام قدیم تحصیل کرده است ؛ نام اصلی اش قدرت الزمان وفادوست می باشد و حالا با داشتن 2 فرزند متاسفانه دچار بیماری آلزایمر شده است.
قدرت زمان وفادوست در 14 سالگی با پسر عموی ناتنی اش اسماعیل ریاحی کارگردان مشهور تئاتر ازدواج کرد و بعلت عشق به همسر و چشمهای شهلایی اش، نامش رابه شهلا ریاحی تغییر داد ؛ ثمره این ازدواج یک دختر و یک پسر می باشد.
خانوم شهلا ریاحی به جز بازیگری، شعر سرودن را یکی از دل مشغولی هایش عنوان میکند که اکثر انها را برای خانواده و بخصوص نوه هایش سروده است.
بعد از 3 سال ازدواج به اصرار همسرش اسماعیل در هفده سالگی با نقش اول نمایشی بنام سیاست هارون الرشید وارد تئاتر شد و بعد از سه تجربه خود در تئاتر به بازیگر سرشناس و محبوبی تبدیل شد.
آخرین بازی خانوم شهلا ریاحی درسال 1379 با فیلم دعوت به شام بود ؛ اما درسال 1395 در نهنگ عنبر 2 نیز حضور خیلی کوتاه داشت، او آخرینبار درسال 1381 در سریال مهمان پذیر طوبی بازی کرد.
شهلا ریاحی که درسال 1397 که به سن 92 سالگی رسیده است بیش از 16 سال است از بیماری آلزایمر و بیماری دیمنشیا «زوال عقل» رنج میبرد و تحت مراقبت ویژه پرستاری می باشد.
خانوم ریاحی درسال 1330 وقتی 25 ساله بود با فیلم خوب هاي طلایی وارد سینما شد و 5 سال بعد درسال 1335 در قامت کارگردان و بازیگر فیلم مرجان را ساخت ؛ او با این فیلم نخستین زن کارگردان ایران نام گرفت.
باوجود این که سال ها در قبل از انقلاب با شرایط آن زمان در بیش از 40 فیلم و سریال بازی کرده بود بعد از چند سال از انقلاب 57 توانست دوباره با شرایط بعد از انقلاب به بازیگری ادامه دهد ؛ نخستین فیلم او بعد از انقلاب گل مریم درسال 1366 بود وی بعد ها از سوی وزارت ارشاد مدرک معادل دکترا را گرفته است.
منوچهر ریاحی فرزند این بازیگر دراین باره گفت: نمی دانم چرا فردی که خودش هم دراین عکس حضور دارد چنین کاری رابا ما کرده و تصویر مادر من راکه شرایط ناخوشی دارد، پخش کرده است. در حالیکه دکتر معالج مادرم می گوید این عکس فتوشاپ است و پیگیری برای پیدا کردن این خانم انجام می شود.
منوچهر ریاحی فرزند شهلا ریاحی در ادامه گفت و گو گفت : شهلا ریاحی ۱۵ سال است که “دیمنشیا” و “آلزایمر” دارد و مدتی است با کاهش وزن شدید یعنی حدود 20 کیلو گرم روبرو شده و حال چندان مساعدی ندارد، بهمین دلیل مدتی است برای آنکه تحت نظر پزشکان قرار بگیرد، در مرکزی است که رسیدگیهاي ویژه به او شود تا پس از بهبودی سر خانه و زندگیاش برگردد.
این استاد دانشگاه درباره هزینه هاي درمان این بازیگر و کارگردان سینما نیز گفت: هیچ کس یک ریال هم به هنرمندی که شصت و چهار سال دراین مملکت کار کرده، کمک نکرده و فقط وزارت ارشاد ماهی 200 هزار تومان به او می دهد، آن هم در شرایطی که فقط هزینه پرستار او ماهی 3 میلیون تومان است، البته از طریق پدرم «اسماعیل ریاحی» بیمه خدمات درمانی دارد اما بیمههایي هم که از طریق صنف ارائه می شود بیشتر برای زمانی است که عمل جراحی انجام شود، در صورتی که مادر من مشکل آلزایمر دارد و تا کنون احتیاجی به جراحی نداشته است.
فرزند شهلا ریاحی در پایان از بیاخلاقی پیش آمده نسبت به انتشار عکس و خبر از وضعیت مادرش انتقاد کرد و افزود: امیدوارم رسانه ها در پوشش این مسائل دقت کنند و شرایط جسمانی خانم ریاحی هم بزودی التیام یابد و بتوانند به خانه خود برگردند.
شهلا ریاحی متولد ۱۳۰۵ است که با ساخت فیلم «مرجان» بعنوان نخستین کارگردان زن سینمای کشور ایران شناخته میشود. شهلا ریاحی علاوه بر حضور پررنگ در تئاتر و تلویزیون ؛ در فیلم هاي سینمای مختلفی هم چون : «دو فیلم با یک بلیت» ؛«دلشدگان» ؛«میخواهم زنده بمانم» ؛«عروسی خون» و …. بازی کرده است .
آخرین حضور شهلا ریاحی در سینما به فیلم «نهنگ عنبر ۲» درسال 1395 برمیگردد. نیک صالحی از انتشار عکس مورد انتقاد منوچهر ریاحی معذور است و عکس هاي پیوست این خبر متعلق به قبل است.
در ادامه این خبر یک گفت و گو با شهلا ریاحی بازیگر پیشکسوت سینما که در گذشته انجام شده است را برای شما آورده ایم .
متولد چه سالی هستید و از چند سالگی وارد بازیگری شدید؟
شهلا ریاحی با لحنی مادرانه می گوید: زمستان ۱۳۰۵ چشم به جهان گشودم ودر چهارده سالگی با ریاحی «همسرم» ازدواج کردم. هفده سالم بود که دست مرا گرفت برد تئاتر .
همسرم متن تئاتر می نوشت و بعدا سناریوی سینما. پیش آمدم تا سال ۱۳۳۵ بعنوان نخستین کارگردان زن در ایران برای مدت کوتاهی مدیریت صحنه را بر عهده گرفتم.
بهترین خاطره از انتخاب نقشها؟
من اگر نقشی را نمی پسندیدم اصلاً بازی نمی کردم و تمام نقش ها چیزهایی بودند که دوست داشتم بازی کنم و اکثراً هم خودم دوبله نقشم را بر عهده می گرفتم.
بعنوان سالمند چه پیامی برای سالمندان دارید؟
امیدوارم تا زمانی که زنده هستند شاد، سلامت و سرزنده باشند.
چه توقعی بعنوان یک سالمند از مسئولان دارید؟
با این که خودم سالمندم هیچ توقعی ندارم ولی خوب میشد که مراکزی باشد که سالمندان سرگرم شوند.
یک جمله به یادماندنی بگویید؟
رسیدهام به سنی که آخر خط است ولی چه کنم حس من سر خط است. از نوزاد تا هم سن بچههاي خودم همه ی را فرزند خودم می دانم آنشاءالله همه ی موفق و باعث افتخار مملکت شان باشند.
برای سلامتی این بازیگر خوب کشورمان دعا کنید.