7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

«اکسیدان» تازه ترین فیلم کمدی هست که با زبان طنز سوژه اي مهم را محور روایت داستان قرار داده. فیلم هایي راکه پیش از این سراغ مباحث تابو رفته اند، بررسی و سرنوشت شان را مرور کرده ایم.

 

نه در سینمای کشور ایران بلکه در همۀ جای جهان، وقتی امری تابو سوژه فیلم می‌شود، برترین راه برای نزدیک شدن به آن گزینش زبان شوخی و کنایه هست. گاه نتیجه حاصل میشود و گاه نه. «لیلی با من هست» با دفاع مقدس شوخی می‌کند و به سلامت روی پرده میرود اما همین کارگردان وقتی با زبان کمدی سراغ روحانیت، حج و انتخابات می‌رود، قهر توقیف روی فیلم هایش میبیند.

 

«اکسیدان» تازه ترین فیلمی هست که در بخشی از آن پای یک کشیش به داستان باز می‌شود. روایت حامد محمدی اعتراض هایي به همراه داشته اما فیلم بر پرده مانده. در این گزارش ابتدا به متن و حاشیه «اکسیدان» اشاره شده و در ادامه سرنوشت شش فیلم که داستان شان را از موضوعات تابو گرفته اند، مرور کرده ایم. حاشیه هاي انها چه بوده؟ از نظر فنی فیلمهای خوبی میباشند؟ مخاطب فیلم ها را دوست داشته؟ و…

 

ایده ناب، پرداخت متوسط

درمورد «اکسیدان» که حاشیه هایش در آستانه پخش کلید خورد و گرچه به رونق گیشه کمک کرد

 

ماجرا چیست:

«اکسیدان» داستان جوانی هست «جواد عزتی» که در بخش فنی یک شرکت خودروسازی کار می‌کند. در آستانه ازدواج هست و وامی 50 میلیونی می‌گیرد تا منزل اي اجاره کند. در آستانه ازدواج هست و وامی 50 میلیونی می‌گیرد تا منزل اي اجاره کند. نامزدش «لیندا کیانی» پول را بر می دارد و به خارج از کشور می‌رود و از او میخواهد برای ادامه زندگی در خارج از ایران بار سفر ببندد. گرفتن ویزا آن هم در چند ساعت کار راحتی نیست و این جوان دست به دامن آدمی کارچاق کن «امیر جعفری» میشود.

 

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

 

شوخی چگونه شکل می گیرد:

چند راه پیش پای جوان گذاشته میشود تا امکان صدور سریع ویزا مهیا شود. از جمله راهکارهایی که برای صدور ویزا در فیلم مطرح می‌شود، تغییر دین هست. جوان مسلمان به کلیسا می‌رود تا با پوشیدن لباس کشیش و شرکت در مناسک مذهبی تظاهر به تغییر دین کند و فیلم و عکسش را به سفارت نشان دهد و بگوید به خاطر پذیرش مسیحیت امکان ماندن در ایران برایش مهیا نیست.

 

فیلم موفقی هست؟ نه. علت اول به ضعف هاي فیلمنامه و کارگردانی بر می‌گردد. «اکسیدان» اولا سوژه حساسی دارد و در ثانی بنایش را روی کمدی قرار داده. یعنی نویسنده و کارگردان باید طوری فیلم را پیش ببرد که نه تنها وهن به ذهن متبادر نشود که شوخی ها بکر، بجا و در خدمت داستان باشند. این اتفاق نیفتاده و شوخی هاي «اکسیدان» غالبا سطحی و برگرفته از مشابه هاي متعارف در شبکه هاي مجازی هست.

 

حاشیه ها:

پیش از پخش شایعه شد حوزه هنری اجازه نمایش فیلم در سینماهایش را نمیدهد و با شروع پخش این شایعه رنگ واقعیت گرفت. اعتراض دو نماینده ارامنه و بعضی نمایندگان مجلس شورای اسلامی منجر به تشکیل جلسه اي میان انها و تهیه کننده فیلم شد که ظاهرا توضیحات قانع کننده بوده. حاشیه ها به کمک فیلم آمده و تا همین حالا سه میلیارد و 600 میلیون تومان فروش داشته هست.

 

قشر روحانی/ فیلم مارمولک

قشر روحانی تا سال‌ها سهمی کوچک از فیلم و سریال ها داشتند تا اینکه منوچهر محمدی ایده «زیر نور ماه» را مطرح کرد و کارگردانی آن را به سید رضا میرکریمی سپرد. کمی بعد این تهیه کننده تصمیم گرفت حرف هایي را با زبان طنز بیان کند و سال 1382 کمال تبریزی پشت دوربین فیلم «مارمولک» ایستاد.

 

نوع شوخی:

هدف اصلی «مارمولک» نمایش چهره روحانیت حقیقی هست؛ پس شوخی هاي شکل گرفته پوسته ظاهری را شکل میدهد. پیمان قاسم خانی «نویسنده» و کمال تبریزی برای نشان دادن این منظور یک دزد به نام رضا مثقالی را در موقعیتی قرار میدهند که لباس روحانی می‌پوشد. او به منطقه اي که روحانی اصلی قرار بوده برود، رهسپار می‌شود. با گذشت زمان مشخص شد «مارمولک» نه تنها قصد توهین به روحانیت را نداشته که هدفش نشان دادن چند مفهوم مهم از جمله محبوبیت این قشر میان مردم، ارزش والای لباس روحانیت و… بوده هست.

 

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

 

فیلم موفقی هست؟ عدم آشنایی رضا مثقالی با اصول نخست اسلام و رفتار روحانیون دستمایه شوخی کارگردان هست؛ به ویژه آنکه ما میدانیم او چه کاره بوده و رفتار و گفتارش بر بار طنز فیلم می افزاید. شوخی هاي کلامی «مارمولک» به قاعده هست. بازی ها و در راس آن پرویز پرستویی درخشان هست. فیلم «مارمولک» ابتدا در دوبی به نماش درآمد و بلیت هاي آن در هفته اول به سرعت پیش فروش شد. این فیلم اردیبهشت ماه در تهران و چند شهر کشور روی پرده رفت و با استقبال بالا موجه شد طوریکه در سه روز اول صد میلیون تومان فروخت.

 

نمونه های دیگر:

منوچهر محمدی در مقام تهیه کننده چند فیلم با موضوع روحانیت ساخت که همگی داستانی جدی داشتند؛ از جمله «زیر نور ماه» به کارگردانی رضا میرکریمی و «طلا و مس» به کارگردانی همایون اسعدیان. فیلم «فرشته ها باهم می‌آیند» که حامد محمدی کارگردانی کرد رگه هایي از طنز دارد اما به پای «مارمولک» نمیرسد. «اکسیدان» را میتوان یادآورد «مارمولک» دانست با این تفاوت که این بار یک کشیش به جای روحانی محور روایت داستان هست.

 

حاشیه:

قرار بود «مارمولک» جزو فیلمهای پخش نوروزی باشد اما حساسیت ها مسئولان سینمایی را مجبور به تاخیر در پخش کرد. فیلم اردیبهشت سال 83 به پرده آمد. فیلم در مشهد تنها یک روز فرصت نمایش پیدا کرد و به تدریج در دیگر شهرهایی که پخش شده بود از پرده پایین آمد. نسخه غیرقانونی آن کمی بعد دست به دست چرخید و اعتراض تهیه کننده هم چاره ساز نبود. چند سال پیش شایعه شد قسمت دوم آن ساخته میشود اما تکذیب شد.

 

مرگ/ خواب تلخ

پیش از «خواب تلخ» فیلم هایي در سنیمای ایران سراغ داریم که مرگ دستمایه آن ها شده اما هیچ کدام به شوخ و شنگی فیلم محسن امیریوسفی نیستند و فرشته مرگ را سوژه قرار نداده اند.

 

امیریوسفی سال 1382 این فیلم را ساخت اما سال‌ها رنگ پرده آخر را ندید و اکرانش محدود به محافل سینمایی و جشنواره هاي خارجی بود.

 

نوع شوخی:

پرداختن به موضوع مرگ و اینکه کسی از عزراییل بخواهد بعدا برای مرگ مراجعه کند، سوژه دیدنی و در عین حال حساسیت برانگیزی هست که محسن امیریوسفی در فیلم اول بلند خود سراغش رفت. «خواب تلخ»، داستان مرده شور پیری به نام اسفندیار در شهر قدیمی سده «خمینی شهر فعلی» هست که با عزراییل مواجه می‌شود. اکثر ماجراهای این فیلم که در 19 اپیزود روایت میشود. در گورستانی قدیمی و کهنه در شهر سده که بیش از هشتصد سال عمر دارد اتفاق می افتاد. نکته دیدنی اینکه آدم هاي فیلم در نقش حقیقی خود نقش بازی کرده اند.

 

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

فیلم موفقی هست؟ بله؛ محسن امیریوسفی توانسته فضایی ایجاد کند که در عین جدی بودن از مخاطب خنده بگیرد. لحن روایت فیلم به مذاق بعضی خوش نمی‌آید اما کسانی که نوعی دیگر از سینما را می پسندند و کمدی هاي سیاه رادوست دارند با فیلم و شوخی هایش همراه میشوند. فیلم سال 1394 در گروه سینمایی هنر و تجربه به نمایش درآمد و به نسبت فیلمهای این گروه فروش معقولی داشت. «خواب تلخ» از جمله فیلم هایي هست که نقد مثبت غالب منتقدان را به خود دید و گرچه مورد دقت منتقدان و جشنواره هاي خارجی قرار گرفت.

 

نمونه های دیگر:

فیلمی که با فرشته مرگ شوخی کرده باشد، بعد از «خواب تلخ» ساخته نشد. پیش از این محمدرضا هنرمند فیلمهای «زنگ ها» و «مرگ دیگری» را با تم مرگ ساخته بود اما با حضرت عزراییل شوخی نکرده بود. گرچه اگر «خواب تلخ» را مشاهده نمایید، متوجه می‌شوید که کارگردان قصد توهین نداشته و از دل این شوخی دنبال حرف مهم دیگری بوده هست. «آقای الف» علی عطشانی هم با تم مرگ ساخته شده اما اثری جدی و گرچه ضعیف هست که مورد دقت مخاطبان قرار نگرفت.

 

حاشیه:

«خواب تلخ» 12 سال در صف پخش ماند. شوخی هاي این فیلم مسئولان سینمایی را از دادن پروانه نمایش برحذر می‌کرد و همین باعث شد اولین ساخته محسن امیریوسفی در صف پخش بماند. با این حال «خواب تلخ» حضور جهانی موفقی داشت. فیلم اولین بار در سال 2004 در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد و اضافه بر دریافت جایزه نگاه جوان، نامزد دریافت دوربین طلایی کن هم شد.

 

کنترل جمعیت/ آتشکار

چهار سال بعد از اینکه محسن امیریوسفی «خواب تلخ» را ساخت و فیلمش مهر توقیف خورد، سراغ یک سوژه حساس دیگر رفت. او سال 1386 پشت دوربین «آتشکار» ایستاد تا این بار هم با زبان طنز یکی از موضوعات مهم جامعه را قاب بگیرد. ماجرای نظارت جمعیت در زمان ساخت فیلم، به داغی سال هاي پیش نبود اما زبان شوخ فیلم می توانست مخاطبان را درگیر کند.

 

نوع شوخی:

در دوره اي به خاطر افزایش جمعیت، مسئولان با ابزارهای تشویقی سیاست نظارت جمعیت را پیش گرفتند و شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» را سرلوحه قرار دادند. یکی از تمهیداتی که دولت هاي وقت برای آن تبلیغات گسترده اي راه انداختند، عمل رایگان وازکتومی بود. محسن امیریوسفی هم برای روایت «آتشکار» داستان یکی از کارگران آتشکار «سهراب با بازی حمید فرخ نژاد» را محور قرار داد که به اصرار همسر باید عمل وازکتومی کند اما روح پدر مخالف این تصمیم هست. در مرام این خاندان وازکتومی یعنی از مردی افتادن و خب چنین اتفاقی کسر شأن هست!

 

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

 

فیلم موفقی هست؟ محسن امیریوسفی این بار هم در خلق موقعیت هاي طنز پیروز عمل کرده؛ کمااینکه «آتشکار» در اولین نمایش جشنواره اي با استقبال اصحاب رسانه و منتقدان مواجه شد. شوخی هاي کلامی و موقعیت هاي کمیک و نیز بازی مفید حمید فرخ نزاد از عوامل موفقیت «آتشکار» هست. «آتشکار» در فصل مرده پخش، یعنی بهمن و اسفند سال 1389 با قید محدودیت سنی بالای 16 سال روی پرده سینماها رفت و شکست بدی خورد. بعد از مدتی نسخه دی وی دی آن به شبکه نمایش خانگی آمد که گرچه بعضی رسانه ها معترض توزیع گسترده آن بودند.

 

نمونه های دیگر:

پیش و پس از «آتشکار» فیلمی دیگر که با سیاست نظارت جمعیت شوخی کند، ساخته نشد. کارگردان گرچه فقط با وازکتومی شوخی نکرد و این اتفاق را دستمایه نقدی بر بحران هاي جنسی و مشکلات رفتاری موجود در جامعه قرار داد. پدیه اي مانند دوستی هاي اینترنتی تازه داغ شده بود و خیلی ها از این طریق فریب می خوردند. کارگردان همۀ این مفاهیم را در «آتشکار» قرار داده بود. هر چند بعضی شوخی هاي فیلم با اعتراض برخی از مخاطبان مواجه شد اما نمیتوان شوخ طبعی امیریوسفی را نادیده گرفت.

 

حاشیه:

سال 86 امیریوسفی برای «آتشکار» پروانه ساخت گرفت. اسفند همان سال پروانه نمایش فیلم صادر شد و قرار بود اردیبهشت 87 پخش شود ولی درست 10 روز مانده به آغاز نمایش، جلوی پخش گرفته می‌شود. «آتشکار» در ابتدای دولت دهم از محاق خارج شد. اما گیشه آن سرد بود و بعضی رسانه ها دست به انتقاد زدند که چرا فیلم پخش عمومی شده.

 

مناسک حج/ از رییس جمهور پاداش نگیرید

رضا مقصودی و کمال تبریزی قصد داشتند در «پاداش» با بعضی از مدیران ارشد که به حج می‌روند، شوخی کنند و فیلمی شبیه «لیلی با من هست» رقم بزنند. فیلم سال 1387 کلید خورد اما سال‌ها در محاق بود و اجازه پخش نداشت و در نهایت با نام «از رییس جمهور پاداش نگیرید» به نمایش عمومی درآمد.

 

نوع شوخی:

کمال تبریزی دوست دارد به خطوط قرمز نزدیک شود و با زبان مطایبه بعضی نقدها را مطرح کند. حج و مناسک آن سوژه دوازدهمین فیلم او شد که ابتدا «پاداش» نام داشت و بعدا به «از رییس جمهور پاداش نگیرید» تغییر اسم داد. دوربین او در این فیلم همراه با یکی از مدیران ارشد کشور به مکه می‌رود تا سرگذشت او در این شهر را روایت کند. او آدمی مغرور و ریاکار هست و این موقعیت دوگانه بستر موقعیت کمیک فیلم می‌شود. اتفاقات پیش بینی نشده اي برایش رخ میدهد که بعضی مرتبط با اعمال حج هست و بعضی مربوط میشود به زمانی که در هتل اقامت دارد.

 

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

 

فیلم موفقی هست؟ «از رییس جمهور پاداش نگیرید» تلاشی نافرجام برای طرح یک انتقاد به بعضی مسئولان هست و می‌خواهد تحول یک انسان ریاکار را نشان دهد. همان کاری که تبریزی در «لیلی با من هست» کرد و پیروز بود. این بار اما تلاشش به بار ننشسته و یکی از ضعیف ترین ساخته هایش رقم خورده. کمال تبریزی مدعی بود فیلمش ابتر مانده و تیغ تیز ممیزی اجازه نداده منظورش به درستی منتقل شود. با این حال مخاطبان هم پیش از رسانه اي شدن ادای او رغبتی برای تماشای فیلم از خود نشان ندادند و فیلم جزو آثار شکست خورده سال 94 لقب گرفت.

 

نمونه های دیگر:

گذشته و بعد از «از رییس جمهور پاداش نگیرید» فیلمی با تم قرارگرفتن یک نفر در موقعیت قهرمان اصلی فیلم کمال تبریزی در مکه و سرزمین حج ساخته نشده هست. چند مستند سراغ داریم که بهترینش را جلال مقدم در سال 1345 ساخت و برادران امیدوار چند سال گذشته تر از مقدم، مستندی تحسین شده ساختند و در سال هاي جدید دو فیلم داستانی و چند مستند ساخت شده. فیلمهای داستانی «زمین آسمانی» و «پروانگی» اما کیفیت لازم را ندارند و دوربین شان به منزل خدا ورود نکرده هست.

 

حاشیه:

در آستان جشنواره بیست و هشتم فیلم فجر زمزمه هایي مبنی بر توقیف فیلم به گوش می‌رسید با اینکه چند روز بعد رسما وزیر ارشاد وقت این خبر را تایید کرد. گفته می شد فیلم به اعمال و مناسک حج توهین کرده و نیاز به اصلاحات دارد. فیلم کمال تبریزی هفت سال توقیف بود تا اینکه با حذف بعضی شوخی ها و فیلم برداری مجدد بعضی نماها سال 94 پخش عمومی شد. همزمان با نمایش عمومی فیلم، تبریزی به مسئولان سینمایی دولت نهم تاخت.

 

جنگ/ لیلی با من است

پیش از ساخت فیلم «لیلی با من هست» سهم شوخی و مطایبه در فیلمهای جنگی دیالوگ هایي بود که بین رزمنده ها رد و بدل می شد. رضا مقصودی فیلمنامه اي نوشت و یک رزمنده را در موقعیتی قرار داد که اتفاقات پیش بینی نشده اي برایش رخ میدهد. کمال تبریزی سال 1374 این فیلم را کارگردانی کرد که مورد دقت قرار گرفت.

 

نوع شوخی:

مقصودی و تبریزی داستان صادق مشکینی «پرویز پرستویی» را مبنای روایت قصه قرار دادند. او فیلمبردار تلویزیون هست و از جبهه و جنگ می ترسد اما برای اینکه بتواند از صندوق تلویزیون وام بگیرد تا منزل نیمه ساخته اش را تکمیل کند باید برای فیلم برداری فیلمی مستند از اسرای عراقی به منطقه جنگی برود. صادق شبانه وصیتی تنظیم می‌کند و فردا صبح به همراه آقای کمالی «محمود عزیزی» عازم منطقه می‌شود. از شانس او اتفاقات طوری پشت هم قرار میگیرند که به خط مقدم میر سد و دیگران از جمله آقای کمالی فکر می‌کنند رفتارش طبیعی هست!

 

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

 

فیلم موفقی هست؟ همین که یک نفر از جبهه می ترسد خودش سوژه نابی هست چه برسد به اینکه شوخی ها به قاعده و بازی پرویز پرستویی در نشان دادن شمایل او و ترس هاي بی پایان مشکینی در حد اعلا باشد. ربتم روایت داستان تند هست و اتفاقات باورپذیر. از آن سو رفتارهای دوگانه مشکینی بر موقعیت کمدی «لیلی با من هست» اضافه کرد. فیلم گیشه موفقی داشت و از آن سو مورد دقت منتقدان قرار گرفت و بارها در برترین گزینش هاي شان از فیلمهای دفاع مقدس قرار گرفت. سهم «لیلی با من هست» از جشنواره فجر یک سیمرغ بلورین برترین فیلمنامه هست.

 

نمونه های دیگر:

بعد از «لیلی با من هست» مسیر برای فیلم هایي که تم شان شوخی با جنگ هست باز شد اما همچنان فیلم کمال تبریزی در این اساس سرآمد و باکیفیت تر هست؛ «اخراجی ها» ساخته مسعود ده نمکی با استقبال مخاطب عام مواجه شد و «ضدگلوله» به کارگردانی مصطفی کیایی مورد دقت سخت پسندها قرار گرفت. «پیک نیک در میدان جنگ» دل هیچ گروهی را به دست نیاورد. چند سریال هم در تلویزیون ساخته شد که «برترین تابستان من» و «نابرده رنج» سرآمد آنهاست.

 

حاشیه:

کمال تبریزی برای جلب رضایت مسئولان کار سختی داشته. اما در پخش فیلم به مشکل برنخورد چرا که او فیلم را به خوبی از لبه پرتگاه عبور داد. رضا مقصودی هم سال پیش به هفت صبح گفت: «بخشی از آن تجربه خود من بود که اولین بار به جبهه رفتم. یک جا روی زمین خوابیده بودم و میگفتم خدایا کمکم کن زودتر برگردم ولی دفعات دیگر هم رفتم. آن زمان با همۀ احتیاط هایي که وجود داشت، ممیزی ها حالا اکثر و سختگیرانه تر شده.»

 

بحران جنسی/ در مدت معلوم

سینما و تلویزیون در پرداخت به بحران جنسی، جسته و گریخته تلاش هایي کرده اند اما وحید امیرخانی سعی کرد به مسئله ازدواج موقت بیش از پیش نزدیک شود. این کارگردان سال 1393 اولین فیلمش را درمورد این مسئله ساخت و روانه پخش کرد. فیلم در زمان نمایش عمومی واکنش هاي متفاوتی به همراه داشت و مدت ها سوژه آن محل بحث و نظر بود.

 

نوع شوخی:

وحید امیرخانی در فیلم «در مدت معلوم» میثم «جواد عزتی» را محور قرار داد که به خاطر مشکلات جنسی دچار گرفتاری هایي شده، جوانی مقید هست و در عین حال در ارتباط گیری با جنس مخالف شرم دارد. او کتابی درمورد با ازدواج موقت و فشارهای جنسی جوانان نوشته و سعی دارد از طریق راه حلی که فکر میکند صحیح هست، معضلات مشکلات اجتماعی جوانان را حل کند. پس با رجوع به دفاتر ازدواج و نیز در کلاس هاي درسش به موضوع اشاره می‌کند. سوژه فیلم «در مدت معلوم» مسائل جنسی جوانان هست و نقبی به ازدواج موقت هم میزند.

 

7 مورد از درد سرساز ترین فیلم های کمدی ایران

 

فیلم موفقی هست؟ فیلم ایرادهای زیادی دارد اما امیرخانی توانسته از پس حرفی که میخواهد بزند بربیاید. شاید اگر تجربیاتش در ساخت فیلم ها اکثر می بود، طراوت بیشتری به «در مدت معلوم» می داد و شوخی هایش را با عمق اکثر گزینه میکرد. با این حال فیلمش در زدن حرف اصلی پیروز هست. سوژه داغ «در مدت معلوم» خیلی ها را به سینما کشاند و فیلم جزو پروفروش هاي سال 94 شد؛ با سه میلیارد و هشتصد میلیون تومان. بعضی منتقدان از فیلم تعریف کردند و بعضی عقیده داشتند بیش از حد محافظه کارانه هست.

 

نمونه های دیگر:

تا پیش از این پرداختن به ازدواج موقت و کلا مشکلات جنسی در حد اشاره بوده و گرچه زبان آن ها هم برعکس «در مدت معلوم» طنز نیست. فیلمی مانند «فروشنده» که کاملا جدی هست به طور ضمنی به بحران جنسی میپردازد، یا «تسویه حساب» کاریکاتوری از این مشکل را نشان میدهد. از آن سو رگه هایي از ازدواج موقت را در «میگرن» یا «خصوصی» دیده بودیم که طنز نیستند. احتمالا خود وحید امیرخوانی دنباله «در مدت معلوم» را با موضوع بحران جنسی خواهدساخت.

 

حاشیه:

فیلم «در مدت معلوم» گرفتار حواشی نشد. پیش از این قرار بود تابستان 1394 به نمایش درآید که در نهایت اکرانش به تعویق افتاد و شائبه اي مطرح شد که سوژه فیلم دردسرساز شده که خب در حد حدس و گمان بود. امیرخانی در بررسی معضلات جوانان از سن بلوغ تا سن ازدواج، حواسش بوده گزک دست کسی ندهد اما نمی‌توان خاستگاه او و حمایت طیف اصولگرا از فیلم «در مدت معلوم» را نادیده گرفت که باعث شد فیلم به سلامت روی پرده بماند.

 

جدیدترین مطالب سایت