زندگینامه صوفی غلام نبی عشقری

غلام نبی  عشقری در ســال 1271 خـــورشیدی، در شهر کـابل چشم بجهان گشود، پدرش شیر محمد معروف به { داده شیر } تاجیر پیشه بود. وی هنوز نخسنین سالهای کودکی را سپری نکرد که پدرش را از دست داد و بعد از مدت کمی برادرش دار فانی را وداع کرد و بعد از مدت اندک چنگالش از دامن مادر هم رها شد و به یاری دوستان نزدیک در جاده زندگی قدم می نهاد.

باری غلام نبی که با عیاران پرداخته و با آزاد منشی آمیخته بود ، عاشق و دلباخته تصوف میگردد و همه نقد زندگیش را بر سراین نسیه می نهد و بر همه داشته هایش پشت پا می زند.

مدتی را در سرگردانی می گذراند و شب ها را در نور کمرنگ و بی رمق چراغ های تیلی به صبح می آورد و برای آموختن خط ، نوشتن و خواندن پنج سال تمام جهد می کند و در سال 1293 خورشیدی  غلام نبی نخستین شعرش را بــــه تخلص عشقری سرود و این شعر که سخت روان و موزون بود ، ارادهء او را در این راه خطیر استوار تر ســــاخت و بسیاری از اشعـــــارش در جــراید و روزنامه های آنزمـــان به چــاپ رسید و 70 سال تمام به شاعری پرداخت.

در سال 1335 شغل صحافی را برگزید و با کتاب سروکار پیدا نمود وبعداً بزم های شاعرانه برپا می نمودند که هر روز دوستداران تازه ای برجمع علاقمندان خویش می افزود و بــالاخره در 9 سرطان 1358 خورشیدی  صوفی غلام نبی عشقری به عمر هشتاد و هفت سالـــگی دار فانی را وداع کــــرد و در شهدای صالحین بخــاک سپرده شد.