یادی کنیم از شعر زیبای سهراب سپهری در این آخر سالی…
کاش می شد که نرفت…
کاش می شد که بمانیم و بسازیم خانه ای با گل دل
کشور عشق کجاست
صحبت از رفتن و بیزاری نیست
پای رفتن لنگ است
کاش می شد که زمین را بوسید و زمان را نوشید….
سهراب سپهری
مطالب مرتبط:
شعر روزی خواهم آمد… (سهراب سپهری )
شعر و عکس های زیبا و عاشقانه جدید