راه های درمانی بیش فعالی

راه های درمانی بیش فعالی

راه های درمانی مبتلا بیش فعالی

 

 

برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، بستن چشمان به اندازه کافی یک روش مفید برای تغییر بازی هست.کودکانی که مبتلا به بیش فعالی میباشند نمیدانند که از درمان دارویی برای اختلال بیش فعالی کودک شان بهرهگیری کنند یا سایر روشها.

 

 درمان بیش فعالی

 فرزند شما مبتلا به اختلال بیش فعالی هست. برای اکثر خانواده ها، این جمله یعنی شروع یک سفر طولانی در دنیای داروها. گرچه داروهای بسیارخوبی برای درمان اختلال بیش فعالی موجود هست که در 80 % کودکان مبتلا به این اختلال، موثرند. اما تعداد زیادی از پدر و مادرها، درمورد عوارض جانبی آن ها نگرانند و از دکتر می‌خواهند که درمانهای دیگری را برای فرزندانشان درنظر داشته باشند. مهم نیست شما کدام را گزینه میکنید، دارودرمانی و یا روش هاي دیگر. مهم این هست که فرزندتان آرام زندگی کند و یک زندگی پیروز تر داشته باشد. 

 

 درمان دارویی بیش فعالی، آری یا خیر؟

برای بعضی پدر و مادرها مسئله سن بسیار مهم هست. سونیا، یکی از این والدین میگوید: پسرم فقط 5 سال داشت وقتی که اختلال بیش فعالی او مشخص شد. من فکر میکردم او برای شروع مصرف دارو بسیارکوچک هست.

 

درحقیقت، آکادمی طب اطفال امریکا، با سونیا موافق هست. آن ها اغلب رفتار درمانی را برای سنین زیر 6 سال توصیه میکنند. پروفسور ریچارد گالاگر «Richard Gallagher» از موسسه اي برای کمبود دقت و اختلالات رفتاری در بیش فعالی در مرکز مطالعات بچه هاي دانشگاه نیویورک، میگوید: والدین اغلب تقاضا دارند، گذشته از چرخش به سمت دارو، سایر درمانها را نیز مدنظر داشته باشیم و چندین روش موثر دراین باره وجود دارد. وی والدین را تشویق میکند تا به اثرات و عوارض داروها، نگاهی بیندازند. 

 

تغییرات رفتاری، به تنهایی برای بچه هایي که فقط غیر متمرکز و بی دقت میباشند، موثرترند. برای بچه هایي که اغلب آسیب میزنند و بیش فعالی در انها نشانه هاي زیادی دارد، ترکیبی از هردو روش دارو درمانی و مدیریت رفتار، پیروز تر هست.

 

کمک والدین و آموزگار

والدین و آموزگار کلاس درسی، نقش مهمی را در کمک به کودک، برای یادگیری وی و تشخیص و تنظیم رفتارش دارند. در مورد والدین، این یعنی این که، انها اهداف کوچک قابل اداره کردن، به کودکشان بدهند، مانند نشستن سر میز شام برای حداقل 10 دقیقه، گرچه برای دستیابی به آن نیز، پاداشی به وی بدهند. همینطور آموزگار نیز، با فرستادن کارت گزارش به خانه و اطلاع به والدین که آیا کودک امروز در مدرسه، به اهداف رفتاری اش رسیده هست یا خیر، کمک بزرگی به والدین خواهند کرد.

 

پسر سونیا هم اکنون ده ساله هست، او میگوید، حتی وقتی به مهدکودک می رفت از معلمان او کمک میگرفتم تا کمک کنیم به او تا رفتارش را تغییر دهد. او هر 20 دقیقه برای سه موضوع امتیاز می‌گرفت: نشستن، انجام وظایفش و احترام به دیگران. وقتی این موارد را درست انجام می داد، جایزه اش، صرف زمان اکثر برای کار مورد علاقه اش مثلا تیر اندازی در روزی دیگر بود.همین کار،یعنی، دادن وقت اضافه برای کاری که دوست دارد، موثر تر از مجازات وی برای رفتار نادرستش، خواهد بود و اکثر کاربرد دارد.

 

درمورد کودکان بزرگ تر، یک مربی یا معلم میتواند به انها روش نگه داری کتاب هایشان، کاغذها و یا انجام تکالیف را، آموزش دهد. دکتر ادوارد هالوور «Edward Hallowell» نویسنده کتاب نتیجه حواس پرتی، میگوید: اگر والدین در مرتب کردن به کودک شان کمک کنند، بسیار موثر تر از این هست که تنها گوش زدش کنند. زیرا در این صورت اکثر شبیه عیب جویی هست.

 

خواب

برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، بستن چشمان به اندازه کافی یک روش مفید برای تغییر بازی هست. تحقیقات نشان داده هست که، تنها یک نیم ساعت خواب اضافه، میتواند به بازرسی تکانشگری و بیقراری آن ها کمک کند. پروفسور مارک استین « Mark Stein» متخصص بیش فعالی از بیمارستان کودکان سیاتل، میگوید: تعداد زیادی از این کودکان، به اختلالات خواب نیز دچار میباشند و هر یک از این موارد دیگری را تشدید میکند.

 

یکی از معمول ترین مشکلات خواب در کودکان مبتلا این هست که آن ها نمی‌توانند آرام بگیرند و به خواب بروند. درنتیجه، به علت خستگی ناشی از کمبود خواب، صبح روز بعد با نشانه هاي بیشتری از این اختلال بیدار خواهند شد. به همین علت، بعضی پزشکان، توصیه داروهای خواب آوری مانند ملاتونین را به خانواده ها میدهند. برای همین و به منظور پیشگیری از تجویز داروی خواب آور در کودکان، بهتر هست والدین یک برنامه، برای خواب مفید، راه انداخته و کودک را به آن عادت دهند.

 

این برنامه میتواند شامل:

– داشتن یک زمان خواب اثبات، حتی در تعطیلات آخر هفته.

-خنک و تاریک نگه داشتن اتاق خواب.

– آرام کردن فضا.

– مشاهده هرگونه صفحه نمایشی، ازهرنوع گذشته از خواب را ممنوع کنید. کامپیوتر، تلویزیون، تلفن همراه و بازیهای ویدئویی را خارج از اتاق خواب نگه دارید. در نتیجه فرزندتان وسوسه یا پریشان نخواهد شد.
 

سونیا میگوید: ما مراحل گذشته از خواب را به 10 مورد تقسیم کردیم: مانند، دوش گرفتن، لباس خواب پوشیدن، نیم ساعت مطالعه و … . پسرم قبلا واقعا با خواب مشکل داشت اما قرار دادن این روال برای خوابیدن کمکش کرد.

 

  راه های درمانی بیش فعالی

کودک بیش فعال معمولاً  توانایی دقّت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته و یادگیری در او کند هست

  
تمرینات ورزشی

مطمئن شوید که فرزندتان، فرصت هاي زیادی برای دویدن و بازی داشته باشد «گرچه در زمان مناسب». مطابق بعضی یافته هاي جدید، با 30 دقیقه ورزش هرروز، بچه هاي مبتلا به اختلال بیش فعالی، می‌توانند تمرکز کنند و افکارشان را بهتر سازماندهی نمایند . آلیس، مادر یکی از بچه هاي مبتلا، این مسئله را تآئید کرده میگوید: پسرم تمرکز خیلی خوبی نداشت، اما عاشق شناکردن هست. او از احساس جریان آب روی پوستش بسیار لذت می‌برد و اغلب وقتی از استخر برمی گردد، آرام تر هست.چنانچه فرزندتان میخواهد به ورزش هاي سازمان بندی شده، که احتیاج به میزان کردن تمرکز دارد،مانند بیس بال یا تنیس، بپردازد، بدانید که بسیار بهتر خواهد بود و وی را تشویق کنید.

 

دکتر استین می‌گوید: گذشته از شروع دارو درمانی، تعداد زیادی از بیماران من، بیهوده و بدون هدف تنها به دنبال توپ می دوند، ولی دارو درمانی این جا کمک میکند تا بهتر نقش بازی کرده و یک عضو مفید برای تیم شان باشند.

 

مدیتیشن و تمرکز حواس

خط جدیدی برای تحقیقات در این اساس باز شده هست و آن، کاوش و جستجو در باره چگونه تمرکزکردن هست. یعنی یادگیری این که چگونه حواس خود را جمع نگه داریم، آگاهی خود را بالاببریم و تمرین خویشتنداری کنیم به وسیله نفس هاي عمیق کشیدن و مدیتیشن. این کارها ممکن هست به مدیریت نشانه هاي بیش فعالی کمک کند.

در این اساس، یک مطالعه کوچک نشان داده هست که، وقتی والدین و کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی آن ها، با یکدیگر، به مدت 8 هفته تمرین مدیتیشن و تمرکز حواس داشته باشند، بچه هاي آن ها نشانه هاي کمتری خواهند داشت.

  راه های درمانی بیش فعالی

ADHD شایعترین اختلال رفتاری در سنین کودکی و بلوغ هست

  
موزیک درمانی

این روش می‌تواند دقت را صیقل داده و مهارتهای اجتماعی را تقویت کند. اینکار، موزون و دارای ساختار هست. در نواختن موزیک، مغز، قسمت هاي گوناگون خود را وادار می‌کند تا با یکدیگر کارکنند، همانطور که اعضای یک گروه باهم کارمی کنند. در این اساس، یعنی ارتباط موزیک درمانی با اختلال بیش فعالی، مطالعات کمی صورت گرفته هست، اما دانشمندان می‌دانند که وقتی کودکان با یک ابزار بازی می‌کنند، مانند نواختن یک پیانودر خانه، یا نواختن ویولون سل در ارکستر مدرسه، عملکرد اجرایی بسیار بهتری نسبت به بچه هایي که اینکار را نمیکنند، دارند.سازماندهی کردن و به راحتی سوئیچ کردن بین وظایف گوناگون یکی از توانایی هاي مغز هست.

 

چنانچه فرزند شما به جای فلوت زدن، دوست دارد پا به توپ بزند یا هنوز نمیتواند برای درس یا تمرین یک جا بنشیند، راه ساده آن هست که موزیکی راکه دوست دارد بگذارید، بشنود، شاید آرام بماند و بتواند تکالیفش را انجام دهد. زمانی که شما، موزیکی راکه دوست دارید، میشنوید، مغز شما دوپامین «dopamine» ترشح میکند که یک ماده شیمیایی برای کمک به تمرکز شماست. تحقیقات بیشتری در اساس ارتباط بیش فعالی با موزیک تراپی لازم هست اما تحقیقات در این اساس با ارزش هست، به خصوص برای خانواده هایي که عاشق موسیقی میباشند. 

 

 اسیدهای چرب امگا3

در طول این سال‌ها رژیم هاي خوراکی زیادی برای افراد مبتلا به بیش فعالی توصیه شده هست، اما توسط دانشمندان رد شد. در تحقیقات جدید، به ارتباط بین اسیدهای چرب امگا 3 و بیش فعالی، اشاره کرده اند. این مواد مغذی در ماهی هایي مانند سالمون، گردو، دانه کتان و محصولات سویا و نیز در سبزیجات دارای برگ سبز، مانند اسفناج و سایر غذاها وجود دارد. همینطور امگا 3 به همان مقدار که در مکمل هاي وایارین «Vayarin» که باید توسط دکتر تجویز شود، وجود دارد، در مکمل هاي بدون نیاز به نسخه نیز وجود دارد.

تحقیقات نشان داده هست که، بچه هاي مبتلا به اختلال بیش فعالی در خون شان، اسیدچرب امگا3 پایین تری دارند، که نشان میدهد، افزایش مقدار آن در رژیم خوراکی ممکن هست علائم این مریضی را کاهش دهد. اگرچه مکمل هاي امگا 3 بطور گسترده و برای درمان تجویز نمی‌شود، اما داشتن یک رژیم خوراکی متعادل شامل، ماهی ها، غلات کامل، تعداد زیادی از میوه ها و سبزیجات و نیز کاهش مصرف شکر و خوراکی هاي فرآوری شده، بطور یقین در سلامتی زندگی فرزند شما، بسیار کمک کننده خواهد بود. 

 

جدیدترین مطالب سایت