آیا خوردن خربزه و عسل باعث مرگ میشود؟
آیا خوردن خربزه و عسل باعث مرگ میشود؟
باید به نکات مهم تغذیه توجه کرد ( خوردن خربزه و عسل )
به گزارش تالاب معمولا برخی افراد عسل و یا خامه های عسلی را بعنوان وعده صبحانه خود انتخاب می کنند. همچنین در فصل تابستان که فصل رسیدن میوه خربزه است این سوال پیش می آید که خوردن همزمان خربزه و عسل مضر است یا خیر؟؟
آزمایش ها نشان داده اند که ترکیب عسل و خربزه در دستگاه گوارش پستانداران، با وجود اسید معده و آنزیم های گوارشی قوی معده و روده، نوعی ماده پلیمری تجزیه ناپذیر درست می کند که می تواند راه روده را بسته و حتی منجر به پارگی روده و در بدترین حالت منجر به مرگ شود.
از دیدگاه علم شیمی این واکنش را به قندهای موجود در این مواد نسبت می دهند. عسل دارای لولوز و خربزه دارای قند گلوکزاست. هر دو قند به سرعت جذب بدن می شوند و آنتالپی را بالا می برند. افزایش آنتالپی می تواند وضعیت عمومی بدن را به هم بریزد.
اما دلیل دیگر آن :
اگه تجربه کرده یا شنیده باشید کفاشان قدیم برای محکم کردن نخهایشان از موم عسل استفاده می کردند. پس با کشیدن نخ به روی موم، نخ محکم می شه.
حالا به بافت خربزه توجه کنید، خربزه دارای الیافی شبکه ای می باشد و با برخورد و تماس با موم محلول در عسل مانند بتن در بدن سفت می شود و باعث انسداد روده نیز می گردد که این خود صرف نظر از عوامل شیمیایی دلیل فیزیکی بروز مشکل می باشد. و اینکه برخی افراد می گویند مقداری خوردند ولی هنوز زنده هستند هم دقیقا بستگی به مقدار مصرف شده دارد.
دلایل دیگر :
یکی از انواع نا بردباری های غذایی، نابردباری دارویی یا فارماکولوژیک است که می تواند به دنبال مصرف برخی افزودنی ها یا وجود برخی مواد طبیعی در خود غذاها رخ دهد. این مواد دارای عامل آمینی هستند و با تأثیر بر قطر رگ ها موجب تغییر فشار خون و آهنگ ضربان قلب می شوند.
از همین رو به آن ها «آمین های مۆثر بر قطر رگ ها (وازواکتیو)» می گویند. از جمله این مواد به ویژه هیستامین، تیرامین و سروتونین شایان ذکرند. آستانه تحریک پذیری افراد نسبت به این آمین ها متفاوت است و ممکن است در برخی افراد در مقایسه با سایرین پایین تر باشد.
سروتونین یک میانجی عصبی است که در بدن از اسید آمینه تریپتوفان ساخته می شود. این ماده کارکردهای گوناگونی دارد از جمله اینکه بر حرکات روده تأثیر می گذارد. در روده یاخته هایی به نام انتروکرومافین وجود دارند که در پاسخ به حضور غذا سروتونین می سازند.
این مسئله موجب انقباض روده به دور غذا می شود. پلاکت های موجود در سیاه رگ های روده، سروتونین اضافی را جمع می کنند. در صورت وجود مواد محرک در غذا، یاخته های انتروکرومافین سروتونین بیشتری ترشح می کنند تا حرکات روده سریع تر شود.
عسل خود یکی از موادی است که گفته می شود ساخته شدن سروتونین را تحریک می کند از سویی دیگر خربزه با داشتن تنها ۵/۰ درصد پروتئین و بیش از ۱۰ درصد کربوهیدرات که بالغ بر ۸ درصد آن از قندهای ساده است می تواند محرک ترشح سروتونین باشد. بنابراین مصرف ترکیب این دو ماده یعنی خربزه و عسل در افرادی که آستانه تحمل پایینی دارند ممکن است سبب بروز نشانه های گوارشی شود.
در نتیجه اسهال رخ می دهد تا مواد مضر از بدن بیرون رانده شوند. اگر سرعت رهایی سروتونین به درون خون بیش از توان پلاکت ها (همان یاخته هایی که مسئول انعقاد خون هستند) در جمع آوری آن باشد، سطح سروتونین آزاد خون افزایش می یابد که با تأثیر بر گیرنده های خاصی موجب استفراغ می شود.
نکته درخور توجه دیگر اینکه نسبت کربوهیدرات به پروتئین ماده غذایی نیز بر سنتز سروتونین در بدن تأثیر می گذارد به عبارت ساده تر، بالا بودن مقدار کربوهیدرات به ویژه قندهای ساده و کم بودن محتوای پروتئین ماده غذایی محرک سنتز سروتونین در بدن است.
