هیدروپس گوش چیست و چه علائمی دارد ؟

علائم هیدروپس گوش

هیدروپس گوش یکی از بیماری هاي رایج است در ادامه بیشتر در مورد این بیماری می خوانیم . 

احساس سرگیجه عجیب بدون دلیل ناب، حتماً باید مورد بررسی قرار گیرد خصوصا اگر با کاهش شنوایی همراه شده باشد. بیماری منییر در چنین مواقعی احتمال بالایی دارد، پس برای اطلاع از چند و چون این بیماری توصیه می کنیم این مطلب را از دست ندهید.

از کجا کشف شد؟

برای نخستین بار درسال ۱۸۶۱ مجموعة علائمی توسط Prosper meniere توضیح داده شد که منشا آن لابیرنت بود. سپس درسال ۱۹۲۶ Portmann ، منشا منییر را افزایش فشار ساک اندولنفی مطرح نمود و نخستین جراحی آندولنفی را انجام داد.

به گزارش تالاب : در مطالعات بعدی وجود پر فشاری یا هیدروپس در سیستم ساک اندولنفی ثابت شد. منییر یا همان هیدروپس ایدیوپاتیک ، یک بیماری گوش داخلی است که همراه علائم ذیل است: سرگیجة خودبخودی و حمله اي، کاهش شنوایی حسی عصبی مواج و وزوز گوش ودر انتها احساس فشار در گوش است.

به این علائم دقت داشته باشید

هیدروپس اندولنف « بیماری منیر» ‌یکی از علل رایج سرگیجه دورانی حمله اي بیماری منیر می باشد . تریاد تظاهرات این بیماری حاوی است بر حملات سرگیجه دورانی ، وزوز گوش و کاهش نوسانی شنوایی ازنوع حسی – عصبی . در ابتدای بیماری ممکن است ۲-۱ جزء از این تریاد وجود نداشته باشد ولی برای تشخیص نهایی وجود هر سه جزء لازم است . در دو سوم بیماران سرگیجه علامت اولیه می‌باشد.

این بیماری بیشتر در سنین ۵۰ –۳۰ سالگی رخ می‌دهد.حملات ایزوله سرگیجه دورانی شدید ، بدون حالت گیجی یا عدم تعادل در میان حملات، مشخص ترین نشانه مراحل اولیه بیماری منیر است .

در حملات تیپیک ، سرگیجه طی ۱۰ دقیقه تا یک ساعت تشدید مییابد ، برای ۲۰ دقیقه تا چند ساعت پایدار میماند و سپس رفع می‌شود . بنابر این این بیماری با سرگیجه مداوم چند روزه یا چند هفته اي همراه نیست .

در شروع بیماری فواصل این حملات ممکن است چندین سال باشد ولی به تدریج با شدیدتر شدن حملات فواصل آن ها نیز کمتر شده به ندرت حتی به روزی یک حمله میرسد .

در این حالت نیز بیماری همان‌ گونه حالت حمله اي خودرا حفظ می‌کند « با فواصل بهبودی کامل » . در اواخر بیماری ممکن است در میان حملات عدم تعادلی خفیف رخ دهد .

غالبا“ در حملات شدید ، تهوع و استفراغ و درحملات خفیف تهوع همراه با سرگیجه بروز میکند.کاهش شنوایی این بیماران به طور تیپیک از نوع حسی – عصبی ودر فرکانس هاي پایین می باشد .

به گزارش تالاب : در ابتدا کاهش شنوایی یکطرفه است ولی این بیماری در ۴۰-۲۵ % بیماران « طبق معمول“ طی ۳ سال اول بیماری » گوش دیگر را نیز درگیر می‌کند . کاهش شنوایی طبق معمول“ نوسانات سریع داشته و غالبا“ در میان حملات به حالت طبیعی باز میگردد .

تدریجی با رخداد آسیب شدید حلزون ، کاهش شنوایی پایدار ، احساس پری یا فشار در گوش ، تغییر شکل کلمات و دیپلاکوزیس رخ میدهد .

در آزمون هاي شنوایی سنجی به طور تیپیک کاهش شنوایی حسی – عصبی فرکانس هاي پایین « بر خلاف سایر انواع کاهش شنوایی حسی- عصبی » وجوددارد که تقریباً“ در تمام بیماران همراه با درجاتی از رکروتمان می باشد .

در فردی با گوش ضعیف ، شکایت از آزارنده بودن صداهای بلند ، باید بیماری منیر را درنظر آورد . وزوز گوش در این بیماران در ابتدا آهسته بوده و به مرور حالت نوسانی پیدا میکند .

این وزوز گوش قبل یا حین حملات سرگیجه تشدید مییابد و مشابه کاهش شنوایی ،‌در میان حملات نیز باقی میماند . در اواخر بیماری ممکن است وزوز گوش ، یک جزء دارای فرکانس بالا نیز پیدا کند .

در برخی بیماران علیرغم وجود سرگیجه تیپیک یا کاهش شنوایی تیپیک دو علامت دیگر وجود ندارد که نباید در این صورت تشخیص بیماری منیر گذاشته شود « هیدروپس کولکئار » .

چه زمانی منییر تشخیص داده میشود؟

ابتدا تاریخچه کامل حاوی چگونگی سرگیجه، شدت، مدت دوران و تداوم آن همینطور مدت دوران کم شنوائی، تغییرات آن، وزوز و احساس پری دریک یا هر دو گوش از مریض پرسیده میشود.

اطلاعات دیگری نیز در مورد پیشینه بیماری سفلیس، اریون، دیگر عفونت هاي جدی، التهابات چشم، نقص سیستم ایمنی، آلرژی و جراحی گوش در گذشته از مریض پرسش میگردد.

همینطور در مورد سلامت عمومی مثل دیابت، فشار خون، چربی خون بالا، مشکلات تیروئید، اختلالات عصبی- روانی از مریض سئوال میشود که درصورت وجود این بیماری ها برای بررسی و درمان آن اقدام می‌شود.با کامل شدن تاریخچه بیماری، تست هاي تشخیص عملکرد شنوائی و تعادل انجام میشود.

آزمایش هاي سنجش شنوائی طبق معمولً بیان گر کاهش شنوائی حسی در گوش مبتلا می‌باشد. توان تمایز گفتار «توانایی مریض برای تشخیص بین لغات نظیر مثل میز و تیز» غالباً در گوش مبتلا کاهش می‌یابد.

باید نبایدهای درمانی

یک رژیم غذائی کم نمک و مدر «افزایش دهنده ادرار» ممکن است باعث کاهش تعداد حملات بیماری در برخی بیماران شود. بدین منظور مصرف داروهای منظم طبق دستور و مصرف غذای کم نمک اهمیت زیادی دارد.

داروهای ضد سر گیجه مثل Antivert « با اسم تجاری – Meclizine » یا Valium « با اسم تجاری – diazepam » باعث تسکین موقت می‌شود. داروی ضد تهوع نیز گاهی تجویز می‌شود.

داروهای ضد سر گیجه و ضد تهوع ممکن است باعث ایجاد خواب آلودگی در مریض شود. مریض باید از مصرف کافئین، سیگار و الکل اجتناب کند. خواب منظم و تغذیه مناسب اهمیت زیادی دارد.

همینطور انجام فعالیت فیزیکی و پرهیز از خستگی زیاد از موارد دیگر می باشد. استرس ممکن است باعث تشدید سرگیجه و وزوز در بیماری منییر شود که اجتناب از استرس و مشاوره روانپزشکی توصیه میشود. مریض با سر گیجه ناگهانی باید از رانندگی خودداری کند.

کی جراحی لازم میشود؟

هنگامی که با روشهای ذکر شده، حملات سر گیجه را نتوان نظارت کرد یکی از روشهای جراحی زیر توصیه میشود: درمان «Chemical labyrinthotomy» یا لابیرنتکتومی شیمیایی یک روش مناسب برای بازرسی حملات بیماری می‌باشد. به این ترتیب که دارویی مثل جنتامایسین و یا داروهای دیگر در گوش میانی تزریق می‌شود.

سایت تالاب: جنتامایسین یک آنتی بیوتیک است که باعث کاهش عملکرد تعادل در گوش تحت درمان ودر نتیجه بازرسی سرگیجه با حفظ شنوائی در سه چهارم موارد می‌شود.بجز دوره اي کوتاه پس از درمان که بعنوان دوره عدم تعادل یا دوره تطابق مریض با سطح جدیدی از عملکرد تعادل اسم دارد، این درمان قابل تحمل می‌باشد. همینطور در مقایسه با دیگر روشهای جراحی ساده تر و کم خطر تر می‌باشد