پارکینسون نام یک مریضی در اختلالات مغزی و فکری هست که متاسفانه بسیار درد آور هست .
میلیونها نفر را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار میدهد. این مریضی حاوی سوء عملکرد و مرگ سلول هاي عصبی حیاتی در مغز میشود، که تعداد زیادی از آن ها دوپامین ساخت میکنند. دوپامین یک ماده شیمیایی هست که مسئولیت نظارت حرکت و هماهنگی را بر عهده دارد.
به گزارش تالاب به نقل از “اکتیو بیت”، در شرایطی که نشانه هایي مثل لرزش، حرکت کند و مشکلات گفتاری در بین متعارفترین نشانه هاي ابتلا به مریضی پارکینسون قراردارند، اما آن ها بطور متداول زمانی نمایان میشوند که مریضی پیشرفت کرده باشد. برای تشخیص مریضی پارکینسون در مراحل نخست میتوانید به نشانه هایي که در ادامه به انها اشاره میشود، دقت داشته باشید.
از دست دادن حس بویایی یا اختلال در آن از جمله نشانه هاي هشدار دهنده نخست ابتلا به مریضی پارکیسنون درنظر گرفته میشود. از دست دادن قدرت بویایی که در دکتری به نام آنوسمی شناخته میشود، گاهی اوقات میتواند چندین سال پیش از ظهور نشانه هاي دیگر مریضی پارکینسون رخ دهد.
سلول هاي ساخت کننده دوپامین که یش از این به انها اشاره شد، مسئولیت حمل سیگنال ها بین مغز و عضلات و اعصاب را بر عهده دارند. با مرگ این سلول ها، پیام هایي مثل نشانه هاي رایحه منتقل نمیشوند ودر حس بویایی اختلال ایجاد میشود.
بروز مشکلات خواب به صورت گاه به گاه برای هر فردی عادی هست، اما تکرر انها مقدور هست نشانه اي از ابتلا به مریضی پارکینسون باشد. لرزش، فریاد زدن یا سایش دندان ها روی یکدیگر هنگام خواب مقدور هست نشان دهنده شرایطی به نام اختلال رفتاری حرکت سریعا چشم «RBD» باشند.
این اختلال بطور مخصوصاً نگران کننده هست، زیرا تقریبا 40 درصد افراد مبتلا به آن در انتها به مریضی پارکینسون مبتلا میشوند. اختلالات خواب دیگر مثل سندرم پای بی قرار و آپنه خواب نیز میتوانند سالها پیش از اینکه مریضی پیشرفت کند از دیگر نشانگرهای نخست ابتلا به پارکینسون باشند.
از آنجایی که مریضی پارکینسون سیستم عصبی بدن را تحت تاثیر قرار میدهد، که مسئولیت گوارش مناسب و اجابت مزاج را بر عهده دارد، یبوست یکیدیگر از نشانه هاي هشداردهنده نخست ابتلا به این مریضی هست.
در شرایطی که یبوست به خودی خود رایج هست، اما اگر با نشانه هاي دیگر مثل مشکلات خواب و دشواری در حرکت و راه رفتن دوست باشد، آنگاه رنگ خطر رابه صدا در می آورد.
صورت ماسک زده
در ابتدا، مریضی پارکینسون مقدور هست حرکت عضلات کوچک در صورت را تحت تاثیر قرار دهد. این شرایط میتواند بر حرکات صورت فرد تاثیرگذار باشد، که غالباً ظاهری بسیار جدی یا خیره به صورت انها می بخشد.
کندی در لبخند زدن یا اخم کردن، یا نگاه خیره به دور دست با کمترین میزان پلک زدن به سادگی میتوانند در تشخیص این شرایط کمک کنند.
اگر چه پزشکان باید همان گونه رابطه بین اختلالات خلقی و مریضی پارکینسون را درک کنند، اما آن ها میتوانند یکی از نشانه هاي نخست ابتلا به این مریضی باشند. فرد مقدور هست نشانه هایي مثل افسردگی، انزوای اجتماعی، یا استرس افزایش یافته در موقعیت هاي اخیر را سنجیدن کند.
بیماران مبتلا به مریضی پارکینسون بطور متداول یک احساس بی تفاوتی دارند و بطور کلی علاقه خود رابه چیزهایی که تا پیش از این از آن ها لذت می بردند را از دست میدهند.
احساس سرگیجه پس از ایستادن میتواند گاهی اوقات رخ دهد، اما اگر این موضوعی پایدار هست میتواند نشانه اي از ابتلا به مریضی پارکینسون باشد. افت ناگهانی فشار خون پس از ایستادن در افراد مبتلا به مریضی پارکینسون رایج هست.
به گزارش تالاب پزشکان بر این باورند که چنین شرایطی مقدور هست در نتیجه ساخت یا ترشح ناکافی نورپینفرین توسط سیستم عصبی شکل بگیرد. نورپینفرین یک ماده شیمیایی هست که به حسگرهای رگ هاي خونی فرمان انقباض را میدهد که فشار خون را افزایش میدهد و خون رابه سوی مغز باز می گرداند.
جریان خون ناکافی به مغز میتواند سبب سرگیجه، سبکی سر یا در بعضی موارد غش کردن شود.