دختری که 10 سال برده مرد روانی شد (+تصاویر)

کودک 10 ساله برده جنسی مرد روانی شد !

با دختری آشنا می‌شویم که به مدت 10 سال توسط مردی برده ی جنسی شده بود در ادامه می‌توانید با دخترجوانی که حدود 10 سال برده ی مردی شده بود تالاب را دنبال نمایید.

برده جنسی , دختر جوان برای مدت 10 سال بعنوان یک برده در منزل مردی بود که هیچ رحمی نسبتِ به دختر نداشت و با وی رفتارهای بسیار خشونت آمیزی داشت. انسان‌ها مخلوقات انعطاف پذیری میباشند و بسیار سریعتر از آنچه که فکر میکنند ناخواسته با شرایط وفق پیدا میکنند.

سایت تالاب : ممکن هست انسانی یکی از اعضای بدنش را از دست بدهد, زخم های روحی و جسمی شدیدی را بردباری کند و یا در زندگی شخصی اش با دشواری های فراوانی مواجه گردد.اما به رغم تمامی این دشواری های, انسان میتواند از این شرایط عبور کردهو زندگی را ادامه دهد هر چند زخم های چنین رنج هایی برای همه ی وقت با او خواهد ماند.

امروز میخواهیم حکایتِ دختری را بگوییم که نشان زنده ای از این گفته هاست.دختری که 10 سال برده جنسی مرد هوس باز بود درسال 1998 یک دختر 10 ساله اتریشی به نام ناتاشا کمپوش خودرا در شرایطی یافت که هیچ بچه ای با آن مواجه نخواهد شد.

در تمام طول 10 سال بعدی زندگی اش ناتاشا با شرایط آماده خود و رنج هایی که می کشید مبارزه میکرد.در انتها راهی برای برون رفت پیدا کرد هر چند زخمها و رنج های زمان سخت 10 ساله ی دوم زندگی اش برای همه وقت همراه او باقی ماند ونخواهد توانست آنها را فراموش کند. سایت تالاب

برده جنسی زن

به گزارش تالاب ناتاشا تنها 10 سال داشت که در مسیر بازگشت به منزل توسط یک مرد با ون سفید متوقف شد. تمام افرادی که امروز این سرنوشت را می خوانند می دانند که چنین اتفاقی به چه معنا بوده و به کجا خواهد کشید اما ناتاشای 10 ساله در آن زمان هیچ نمیدانست که چه سرنوشتی در انتظار اوست.

بعد از غیب شدن ناتاشا والدین او خیلی سریع با پلیس ارتباط گرفتند اما تلاش ها و جستجوهای آنان بی نتیجه ماند. در تمام 8 سال آینده ناتاشا زندانی زندانبان بي رحم و روانی خود بود; مردی که هیچ کسی یقین نداشت قادر باشد چنین جنایت شنیعی را مرتکب شود.

وولفگانگ پریکلوپیل نیز کاملا شبیه دیگر تکنسین های ارتباطات بود. او مردی ساده, بی ادعا و آرام بوده و به رغم هوشبالایش شخصی منزوی به تعداد می آمد.

برده جنسی دختر

هیچکس نمیدانست که در زیرزمین منزل ی او در شهر وین یک سلول مخفی بسیار تنگ ساخته شده که دخترکی 10 ساله را در خود جای داده هست. پریکلوپیل آن روز ناتاشا را دزدیده و به منزل خود برد ودر آن جا دخترکِ بیچاره را بدون لباس در سلولی در زیرزمین منزل اش که دیوارهای عایق صدا داشته و هیچ راهی به بیرون نداشت زندانی کرد.

ناتاشا برای ۶ ماه تمام دراین سلول کوچک و تنگ و تاریک زندانی بودو وقتی که زندانبان بیمار او فهمید که ناتاشا دیگر ازلحاظ روحی و روانی خرد شده هست او را بالا آورد. ناتاشا در آن زمان نمیدانست اما پریکلوپیل به اضطراب وسواس فکری مبتلا بوده و نباید هیچ چیزی در منزل اش کثیف می‌شد یا به هم ریختگی به وجود می آمد.

بهمین دلیل ناتاشا باید مراقب میبود که هیچ چیزی باعثِ عصبانیت زندانبانش نشود و همه چیز مرتب و تمیز باقی بماند حتی خودش.

برده جنسی مرد

بدین ترتیب رفته رفته ناتاشا بدون آن که خود بداند به برده ی پریکلوپیل وسواسی مبدل شد. وی وادار شد تمام منزل را ازبالا تا پایین تمیز کند و هر لکه و کثیفی را از منزل ی زندانبان خود پاک نماید, در غیر این صورت به سختی تنبیه می شد.

اگر پرینکوپیل نقطه ای کثیف را در منزل پیدا می کرد با بی رحمی ناتاشا را کتک می زد و او را از خوردن غذا, آب و حتی حمام رفتن محروم میکرد. اما شرایط بسیار بدتری برای ناتاشا در راه بود. یکی از چیزهایی که پریکلوپیل به شدت از آن نفرت داشت موی سر بود بهمین دلیل ناتاشا را وادار کرده بود که در تمام مدت یک کیسه ی پلاستیکی روی سرش داشته باشد.

اما در انتها وقتی که چند تار مو را در داخل منزل پیدا کرد تصمیم گرفت دشوار را برای همه ی وقت حل کند و مو های دخترک بیچاره را از ته تراشید و ناتاشا نیز هیچ مقاومتی نکرد.

برده جنسی خشن

پریکلوپیل آن قدر به ناتاشا غذا می داد که زنده بماند. بهمین دلیل وی در زمان اسارت خود چنان دچار سوء هاضمه شده بود که وقتی به سن ۱۸ سالگی رسید تنها ۷٫۵ سانت بر قد او اضافه شده و وزنش تنها ۴۵ کیلو گرم بود.

به گزارش تالاب اما کارهای سخت روزمره و سوء تغذیه تنها دشواری های ناتاشا نبودند زیرا وی دائما تحت شکنجه های روحی و جسمی نیز قرار داشت. برای حدود یک دهه با وی بدرفتاری شده, کتک میخورد, غذای کافی دریافت نمیکرد و درست مانند یک برده ی جنسی در دستان پریکلوپیل بود. وی اکثر اوقات برهنه بودو اجازه ی پوشیدن کفش را هم نداشت.

با این وجود ناتاشا نوعی علاقه رابه زندانبانش در خود احساس می کرد. پریکلوپیل تنها انسانی بود که وی در هشت سال جدید دیده و شناخته بودو داشتن او درکنار خودرا نعمتی میدانست که کمی به او آرامش می بخشید.

برده شدن دختر

در واقع او به سندرم استکهلم مبتلا شده بود هر چند هیچ انتخاب دیگری نداشت. سندروم استکهلم یک حالت روانی هست که در آن شخص گروگان گرفته شده احساسی عاطفی و وفادارانه نسبت به گروگانگیر خود پیدا میکند به گونه ای که حتی اگر خطری جان آدم ربا را تهدید کند از او دفاع کرده و خودخواسته خودرا در اختیارش قرار می دهد.

در واقع پریکلوپیل دو شخصیت کاملاً متمایز داشت. در ظاهر وی مردی خوش قیافه, آرام و خوش مشرب بود که گرچه رفتارهای ناب و غیرمعمولی نیز در او دیده می شد. اما او یک روی تاریک نیز داشت; مردی بیرحم و شکنجه گر که هیچ وجدان و ترحمی در او دیده نشده و هیچ نافرمانی یا چیزی برخلاف میل اش را تاب نمی آورد.

وی از ناتاشا تنها پیروی و فرمانبرداری کورکورانه و بدون سوال را میخواست به حدی که ناتاشا به چیزی فراتر از یک برده مبدل شده بود.

برده جنسی دختر جوان

در بعدازظهر 23 آگوست سال 2006, پریکلوپیل به برده ی خود حکم داد که خودرو او را تمیز کند. ماشین نیز باید مانند هر چیز دیگری در منزل کاملاً تمیز می‌شود, از بالا تا پایین بدون کوچک ترین لک یا کثیفی.

به گزارش سایت تالاب همانطور که ناتاشا در ورودی منزل زندانبانش زانو زده بودو صندلی های خودرو را تمیز میکرد ناگهان به شدت احساس گرسنگی کرد. پریکلوپیل او را وادار کرده بود صبحانه برایش درست کند اما چیزی از صبحانه به ناتاشا نرسیده بود. در حدودساعت ۱ بعدازظهر آن روز, گوشی پریکلوپیل زنگ خورده و وی برای گفتگو کردن با فرد پشت تلفن ماشین را ترک کرد.

طبق معمول او همه ی وقت زندانی اش رابه دقت تحت نظر داشت اما صدای جاروبرقی ناتاشا بدین معنی بود که پریکلوپیل برای شنیدن صدای فردی که با او ارتباط گرفته بود باید کمی از ماشین فاصله می گرفت.

فرار برده جنسی

این حواس پرتی لحظه ای تنها شانس ناتاشا بود. در حالت عادی در حیاط پشتی بسته شده و یا با اشیا سنگین مسدود می شد اما آن روز برای این که پرینکوپیل بتواند هر چه سریعتر خودرو را از حیاط خارج کند این در باز باقی مانده بود.

بدین ترتیب ناتاشا به سرعت به سوی در حیاط پشتی رفته و پس از خارج شدن از حیاط به سوی خیابان رفته و به تمام سرعت خود رابه یکی از منزل های اطراف رساند. ناتاشا به شدت در منزل همسایه را میکوبید و ناگهان یکی در را باز کرد…

ناتاشا نجات یافته بود.

پلیس بی درنگ برای دستگیری پریکلوپیل اقدام کرد اما وی به محض باخبر شدن از فرار ناتاشا از منزل فراری شده بود. پریکلوپیل میدانست که اگر توقیف شود کار او تمام خواهد بود.وی که دیگر هیچ راهی در برابر خود نمیدید اواخر آن روز خودرا زیر قطار پرت کرده ودر جا کشته شد. امروزه منزل ای که ناتاشا در آن نگهداری می‌شد دست نخورده باقی باقی مانده هست.

به گزارش تالاب مضمون ی دیدنی این که به رغم تمام رنج هایی که ناتاشا در زمان اسارت خود توسط پریکلوپیل متحمل شده بود وی هر هفته به این منزل سر می‌زند. این منزل حالا پس از مرگ صاحبش به ناتاشا رسیده هست اما ناتاشا نمیداند با این منزل چه کار کند.بنابر این به تنها کاری که بلد هست ادامه می دهد و هر هفته آنرا تمیز میکند; درست همانطور که پریکلوپیل به او فرمان میداد.

تنها تغییری که در منزل ایجاد شده این هست که سلول مخفی زیرزمین با بتن پر شده و دیگر مکانی برای شکنجه ی ناتاشا وجود ندارد. به قول ی ناتاشا, تمیز کردن بسیار دقیق و وسواسانه نوعی درمان برای وی بوده هست.

گرچه وی برای کنار آمدن با رنج هایی که در 8 سال جدید کشیده بود تحت درمان مشاوره ای قرار دارد اما میگوید که بازگشت به منزل و تمیز کردن آن به او آرامش بخشیده و به او کمک میکند که اعتماد به نفسش را بار دیگر بدست آورد. او نمی خواهد که با فروختن یا از میان بردن منزل باعث شود دیگران به این موضوع کنجکاو شوند.

اینروزها ناتاشا به شخصیتِ ثروتمند و شناخته شده ای مبدل شده و از راه گفتگو های تلویزیونی, کتاب ها و حتی فیلمهایي که از روی حکایتِ اسارت او ساخته شده پول زیادی به دست آورده هست اما بنظر میرسد که وی هم چنان همان دخترک کوچک درمانده ای هست که به اسارت خو گرفته و زخم های قبل ی دردآور او رهایش نمی سازد.