صدام در لحظه اعدام اشهد خود را فراموش کرده بود و با تلقین به آن یادش آمد و در حین ادای آن صندلی از زیر پایش زده شد و کامل نگفت او به عالم دیگر اعتقاد نداشت.
آخرین حرف صدام پای چوبه دار درباره ایران
مجموعه : اخبار چهره ها
آخرین سخنان صدام پای چوبه دار درباره ایران چه بود
در اینجا به جمله های اخر صدام هنگام اعدام می پردازیم.
به گزارش پایگاه خبری العالم، صدام که ده سال پیش، در سحرگاه عید قربان سال ۲۰۰۶، به دار آویخته شد، پای چوبۀ دار، آخرین سخنان خود را دربارۀ ایران و ایرانیان بر زبان آورد.
به گزارش تالاب موفق ربیعی، سیاستمدار و وزیر سابق امنیت ملی عراق، که در مراحل تحقیقات و بازجویی از صدام تا لحظۀ اعدام او حضور داشت، در مصاحبه با شبکۀ عراقی «آسیا» تأکید کرد صدام توهم ایران‌هراسی داشته است.
وی گفت: «وقتی که جلو در مرکزی که قرار بود حکم اعدام در آن اجرا شود صدام را تحویل گرفتم و به اتاق قاضی بردم تا لایحۀ اتهاماتش قرائت شود، صدام تکرار می کرد: مرگ بر ایران… مرگ بر ایرانی‌های مجوس.»
این مقام عراقی تأکید می کند صدام هنرپیشۀ بسیار خوبی بود و تمام زندگی برایش به مثابۀ یک تئاتر بود که باید در آن نقش بازی می کرد. حتی در آخرین لحظات زندگی هم تظاهر به قوی بودن می کرد طوری که وقتی وارد اتاق اعدام شد و طناب دار را دید گفت: «دکتر، این برای مرد است!»
ربیعی می‌گوید که صدام تا آخرین لحظات خونسرد بود و قبل از مرگ با خدا راز و نیاز یا طلب مغفرت نکرد؛ چون گفته می‌شود که او اساسا به عالم غیب ایمان نداشت.
حتی در لحظات مرگ شهادتین را فراموش کرده بود و ما به یادش آوردیم که بگوید، که البته آن را فقط تا نیمه گفت. او نتوانست جمله اش را کامل کند؛ زیرا زیر پایش خالی شد.
وی می گوید صدام در جواب این سوال که چرا با جنگ و خون‌ریزی مانع پیشرفت کشور شده گفت: «من می‌خواستم اما ایران نگذاشت!»
ربیعی می گوید صدام از اسم ایران هم هراس داشت و حتی اگر دو تا ماهی در تنگ آب به جان یکدیگر می افتادند آن را به ایران مربوط می کرد. او معتقد بود ایرانیها مجوس و آتش‌پرست هستند و لحظات قبل از اعدام هم چون می دانست که تصاویر ضبط شده و بعدا برای مردم پخش خواهد شد دائما شعار «مرگ بر ایران» و «مرگ بر ایرانیان مجوس» را سر می داد.
این سیاستمدار عراقی خاطرنشان کرد روز اعدام صدام، بیشتر مسئولان داخلی و خارجی از بغداد خارج شدند تا در مسئولیت مرگ او شریک نباشند و فقط نوری مالکی مانده بود که ما هم بعد از اجرای اعدام، جسد صدام را با بالگرد به منطقۀ سبز بردیم تا به رؤیت او برسد و بعد هم برای دفن به استان صلاح‌الدین منتقل شد.
نکته قابل توجه این جاست که ربیعی می‌گوید: «تا قبل از اعدام صدام ما تحت فشار زیادی بودیم، هم از جانب حکومت‌های منطقه و هم طرف‌های بین المللی. حتی نهادهای مختلف دولت آمریکا در این رابطه دو نظر متفاوت داشتند و حاکمان کشورهای حوزۀ خلیج فارس هم اصرار داشتند این کار صورت نگیرد؛ چون معتقد بودند با این کار مردم منطقه نسبت به حکام خود جسور خواهند شد.»
