بیا قدم بزنیم…!!!
برویم به همان گوشه ي دنج…
باز تو بگویی که دوستم داری…
و من این بار برایت بمیرم…!!!
آری
این بار دَر اوج میخواهم
خدافظی کنم…!!!
ﺑـــــه کـــﻮﺭی ﭼـﺸــﻢ
ﻫـﻤــه ﯾکـــــﺮﻭز
ﺩﺭ ﺷـﻠﻮﻏــﺘـﺮﯾڹ ﻧﻘـﻄــــــه
ﺷـﻬـﺮ …
ﺩﯾــﻮﺍﻧــــه ﻭﺍﺭ
مــــی ﺑـــﻮﺳـﻤــت
-آن قدر دوسش دارم
–کہ حتے اگر بِهَم نرسیـــــــــــــم…
–روبہ دنیا میایستم…
–و میگویم: آهای دنیا چیہ خوشحالے؟
ولے هنوزم یہ تاره موشو بہ تمومہ تو و آدمات نمیدم.
چنان دورت میگردم …
که هیچ کس به این زیبایی…
جهان گردی را
تجربه نکرده است …
چقدر من
دیدنت را دوست دارم
در خواب
در غروب
در همیشه ي هرجا
هر جاییکه بتوان تو را دید
صدا کرد
و از انعکاس نامت کِیف کرد
چقدر من
دیدن ِ تو را دوست دارم
دوست دارم ؛ از خودم تنهاے تنها بگذرم
تا تو جایم را بگیرے ؛ در دلم غوغا کنے
دوست دارم ؛ واژه واژه شاعرِ چشمت شوم
تا نظر پشت نـظر ،شعرِ مـرا زیبا کنے
گفتم که عاشقگشته ام
گفتی که شورش مال تو
گفتــم شـدی ایمان من
دیگر چه خواهـی جان من
گـفتا نصـیب عشـق تـو
گفتم که مستم کرده اي
گفتی جهانـت سـهم من
گفتم که جانـم سـهم تو
یـــــــڪ عمر جدایـــی به هوای
نفســــــــی وصـــل
گیرم ڪه جـــــوان گشت
زلیخـــا
بہ چه قیمــــت…!؟
پیچڪ مے شوم
وحشے
مے پیچم بہ پرو بال
ثانیه هایت
تا حتے نتوانے
بے مـــــن
بودن را زندگـے کنے…