صلّي اللهُ علیکَ یا احمد
یا سیدی مدد یا محمد…
قرآنِ ناطق تویی روحِ حقایق
خوش آمدی خوش آمدی امامِ صادق
مدیحه خوانَت شده یاس و شقایق
خوش آمدی خوش آمدی امامِ صادق
از بَرْکتِ وجودِ تو آگاهِ از حقایقیم
ولادت امام صادق (ع) را تبریک عرض میکنیم.
امام جعفر صادق «ع» ششمین امام شیعیان هستند و این امام عزیز رئیس مذهب شیعه اثنی عشری یا دوازده امامی می باشند. سالروز ولادت این امام مصادف اسـت با سالروز تولد پیامبر اکرم حضرت محمد «ص» در ادامه با مجله تالاب همراه باشید.
تحفالعقول، ص۳۶۰
تَرْكُ الْحُقُوقِ مَذَلَّةٌ وَ إِنَّ الرَّجُلَ يَحْتَاجُ إِلَى أَنْ يَتَعَرَّضَ فِيهَا لِلْكَذِبِ.
رعایت نکردن حقوق، زبونى اسـت، و مرد را براى پوزشخواهى بـه دروغ وامىدارد.
تحفالعقول، ص۳۶۱
اتَّقِ اللَّهَ بَعْضَ التُّقَى وَ إِنْ قَلَّ وَ دَعْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ سِتْراً وَ إِنْ رَقَّ.
از خدا اندکى هم کـه باشد، پروا کنید؛ و میان خود و خدا پردهاى، هرچند نازک، بگذارید.
تحفالعقول، ص۳۶۱
مَنْ مَلَكَ نَفْسَهُ إِذَا غَضِبَ وَ إِذَا رَغِبَ وَ إِذَا رَهِبَ وَ إِذَا اشْتَهَى حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ.
آنکس کـه هنگام خشم، طمع، ترس، و خواهش نفس خویشتندار باشد، خدا بدنش را بر آتش حرام میکند.
تحفالعقول، ص۳۶۱
الْعَافِيَةُ نِعْمَةٌ خَفِيفَةٌ إِذَا وُجِدَتْ نُسِيَتْ وَ إِذَا عُدِمَتِ ذُكِرَتْ.
عافیت، نعمتى سبکوزن اسـت. تا هست، فراموش مىشود و چون رفت، بـه یاد مىآید.
وسائل الشیعه،ج۱۵،ص۲۹۵
آن مـن اعظم الناس حسرة یوم القیامة، مـن وصف عدلا ثم خالفه الى غیره.
پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسى اسـت کـه براى مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش بـه دیگران عدالت روا ندارد.
مصباح الشريعة ص 175
الْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِي رَاحَةِ الْأَبَدِ وَ الْعَيْشِ الدَّائِمِ الرَّغَدِ وَ الْمُفَوِّضُ حَقّاً هُوَ الْعَالِي عَنْ كُلِّ هِمَّةٍ دُونَ اللَّهِ تَعَالَى
كسى كه كارهاى خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و بركت در زندگى برخوردار اسـت و واگذارنده حقيقى كارها بـه خدا، كسى اسـت كه تمام همّتش تنها بسوى خدا باشد.
تحف العقول، ص 377
كَم مِن حَريصٍ عَلى أمرٍ قَد شَقِىَ بِهِ حينَ أتاهُ وَ كَم مِن تارِكٍ لأَِمرٍ قَد سَعِدَ بِهِ حينَ أتاهُ؛
چـه بسيار حريص بر كارى كه وقتى بدان دست يافت با آن بدبخت شد و چـه بسيار رها كننده كارى كه وقتى بـه آن رسيد، بـه وسيله آن خوشبخت شد.
ميزان الحكمة، ج 12 ؛ ص 493
كَثرَةُ النَّومِ مَذهَبَةٌ للدِّينِ والدُّنيا؛
پرخوابى، دين و دنيا را از بين مىبرد.
دانش نامه قرآن و حدیث: ج15؛ ص 290
إنَّ العالِمَ إذا لَم يَعمَل بِعِلمِهِ زَلَّت مَوعِظَتُهُ عَنِ القُلوبِ كَمـا يَزِلُّ المَطَرُ عَنِ الصَّفا؛
هرگاه عالم بـه علمش عمل نكند. [اثر] موعظهاش از دلها زايل مىشود؛ آن چنان كه باران از روى سنگ صاف مىلغزد.
ميزان الحكمه، ج 3؛ ص 158
اِعْلَموا اَنَّ اللّهَ تَعالى يُبْغِضُ مِنْ خَلْقِهِ الْمتَلَوِّنَ؛ فَلا تَزولوا عَنِ الْحَقِّ وَاَهْلِهِ؛
بدانيد كه خداوند از انسانهايى كه دائما رنگ عوض مىكنند نفرت دارد. پس از حق و اهل آن جدا نشويد.
تحفالعقول، ص۳۵۷
إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ صِحَّةَ مَا عِنْدَ أَخِيكَ فَأَغْضِبْهُ فَإِنْ ثَبَتَ لَكَ عَلَى الْمَوَدَّةِ فَهُوَ أَخُوكَ وَ إِلَّا فَلَا.
چون خواستى سلامت نفس برادرت را دریابى، او را بـه خشم آور. اگر در رفاقت با تـو استوار ماند، او برادر تـو اسـت، وگرنه برادرت نیست.
تحفالعقول، ص۳۵۷
لَا تَثِقَنَّ بِأَخِيكَ كُلَّ الثِّقَةِ؛ فَإِنَّ صَرْعَةَ الِاسْتِرْسَالِ لَا تُسْتَقَالُ.
بـه دوستت اعتمادِ مطلق مکن، زیرا زمینخوردن و ازپاىدرآمدن بر اثر دلباختگى و اعتماد همه ی يجانبه، درمان و جبرانى ندارد.
تحفالعقول، ص۳۵۸
إِزَالَةُ الْجِبَالِ أَهْوَنُ مِنْ إِزَالَةِ قَلْبٍ عَنْ مَوْضِعِهِ.
برکندن کوهها آسانتر از برکندن دلها از جاى خویش اسـت.
تحفالعقول، ص۳۵۸
الرَّغْبَةُ فِي الدُّنْيَا تُورِثُ الْغَمَّ وَ الْحَزَنَ وَ الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا رَاحَةُ الْقَلْبِ وَ الْبَدَنِ.
میل به دنیا، مایۀ غم و اندوه اسـت و بىمیلى و زهد به دنیا، مایۀ آسایش دل و پیکر اسـت.
تحفالعقول، ص۳۵۸
لَا يَصْلُحُ الْمُؤْمِنُ إِلَّا عَلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ التَّفَقُّهِ فِي الدِّينِ وَ حُسْنِ التَّقْدِيرِ فِي الْمَعِيشَةِ وَ الصَّبْرِ عَلَى النَّائِبَةِ.
مؤمن جز بـه سه خصلت نیک نشود: فهم عمیق در دین، اندازهدارى نیکو در زندگانى و بردبارى بر ناگوارى.
تحفالعقول، ص۳۵۸
الْمُؤْمِنُ لَا يَغْلِبُهُ فَرْجُهُ وَ لَا يَفْضَحُهُ بَطْنُهُ.
بر مؤمن، عورتش چیره نگردد و شکمش او را رسوا نسازد.
تحفالعقول، ص۳۵۸
إِنَّمَا يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ مَنْ كَآنَتْ فِيهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ عَالِمٌ بِمَا يَأْمُرُ عَالِمٌ بِمَا يَنْهَى عَادِلٌ فِيمَا يَأْمُرُ عَادِلٌ فِيمَا يَنْهَى رَفِيقٌ بِمَا يَأْمُرُ رَفِيقٌ بِمَا يَنْهَى.
تنها کسى مىتواند امربهمعروف کند یا نهىازمنکر نماید کـه داراى سه صفت باشد: بـه انچه امر مىکند و از انچه نهى مىنماید آگاه باشد، عادلانه امر کند و نهى نماید، با مهربانى و نرمی امر و نهى کند.
تحفالعقول، ص۳۵۹
إِنَّ اللَّهَ أَنْعَمَ عَلَى قَوْمٍ بِالْمَوَاهِبِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ فَصَارَتْ عَلَيْهِمْ وَبَالًا وَ ابْتَلَى قَوْمـاً بِالْمَصَائِبِ فَصَبَرُوا فَكَآنَتْ عَلَيْهِمْ نِعْمَةً.
خداوند بخششهایی بـه مردمى داد و شکرش نکردند و آن نعمتها وبال انها شد؛ و مردمى را به مصیبتها گرفتار کرد و صبر کردند، و بلاها براى انها نعمت شد.
تحفالعقول، ص۳۵۹
مَا أَقْبَحَ الِآنْتِقَامَ بِأَهْلِ الْأَقْدَارِ.
انتقامجویى قدرتمندان چـه زشت اسـت.
تحفالعقول، ص۳۵۹
سَأَلَهُ علیهالسلام رَجُلٌ أَنْ يُعَلِّمَهُ مَا يَنَالُ بِهِ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ لَا يُطَوِّلَ عَلَيْهِ؛ فَقَالَ علیهالسلام: لَا تَكْذِبْ.
مردى از امام صادق علیهالسلام درخواست کلامى کوتاه نمود کـه حاوى خیر دنیا و آخرت باشد، ایشان فرمود: دروغ مگو.
کافی، ج۵؛ ص۵۵۴
بَرُّوا آبَاءَكُمْ يَبَرَّكُمْ أَبْنَاؤُكُمْ وَ عِفُّوا عَنْ نِسَاءِ النَّاسِ تَعِفَّ نِسَاؤُكُمْ.
با پدران خود خوشرفتارى کنید تا مشمول خوشرفتارى فرزند خود گردید؛ و نسبت بـه زنان مردم رعایت عفّت و پاکدامنى بنمایید تا زنانتان عفیف و پاکدامن گردند.
ای چراغ دانشت گیتی فروز
تا قیامت پیشتاز علم روز
آفرینش را کتاب ناطقی
اهل بینش را امامِ صادقی
میلاد امام جعفرصادق علیه السلام مبارک . . .