اعمال روز 17 ربیع الاول ولادت پیامبر و امام جعفر صادق (ع)
اعمال روز 17 ربیع الاول ولادت پیامبر و امام جعفر صادق «ع»
اعمال و فضیلت های این روز عزیز ولادت حضرت محمد (ص) و امام صادق (ع) : 17 ربیع الاول که مقارن به خجسته زاد روز نبی مکرم اسلام حضرت محمد«ص» و میلاد امام جعفر صادق «ع» است یکی از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه امتیاز دارد.
چه روز مبارکی است که امام صادق «ع» در موردش فرمود:
دراین روز ابلیس از ورود به آسمان هاي هفتگانه محروم شد، شیاطین دور شدند، تمامی بت ها در بتکده به صورت بر زمین افتادند، ایوان کسری شکست و 14 کنگره‌ي ان سقوط کرد، آب دریاچه ساوه خشک شد، سرزمین خشک سماوه، آب پیدا کرد، آتشکده فارس پس از هزار سال خاموش شد، نوری از سرزمین حجاز بر آمد تا به مشرق رسید، کاهنان عرب علوم خودرا فراموش کردند و سحر ساحران باطل شد.
اعمال روز 17 ربیع الاول:
1- غسل.
2- روزه:
از برای ان فضیلت بسیار است و روایت شده هر که روز 17 ربیع الاول را روزه بدارد ثواب روزه ي یکسال را خدا برای او می‌نویسد و این روز یکی از ان چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است.
3- زیارت:
زیارت حضرت رسول صلّي الله علیه و آله و سلّم و همچنین زیارت امام امیرالمؤمنین علیه السّلام .
4- نماز:
در روز 17 ربیع الاول دو رکعت نماز که در هر رکعتی یک مرتبه حمد و 10مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره اخلاص است، بگزارد و پس از نماز در محلّ نماز بنشیند و دعائی که روایت شده است بخواند : اَللَّهُمَّ اَنتَ حَي لاَ تَمُوتُ …
5 – تصدّق و خیرات:
مسلمانان روز 17 ربیع الاول را تععظیم بدارند و تصدّق و خیرات نمایند و مؤمنین را مسرور کنند و به زیارت مشاهد مشرّفه بروند. «مفاتیح الجنان . فصل نهم . در اعمال ماه ربیع الأّوّل»
6- عید گرفتن :
به انچه موافق حقیقت عید است «عمل کند» یعنی به آنچه که در شرع وارد گشته نه آنچه خلاف مقرّرات شرع باشد همان گونه که عادت و سنّت پاره اي از نادانان است که به لهو و لعب بلکه پاره اي از افعال حرام می‌پردازند.
برای هر مجلسی لباس مخصوصی و زینتی مناسب ان لازم است و لباس شایسته ي اهل چنین مجلس«ي»؛ لباس تقوا و تاج آن ها، تاج کرامت و وقار می‌باشد؛ یعنی لباس اهل این مجلس تخلّق به اخلاق حسنه و تاج معارف ربّانیه و تطهیر آن ها، پاکیزه ساختن دل از اشتغال به غیر خدا و بوی خوش ایشان، ذکر خدا و سلام بر رسول خدا و آل طاهرین اوعلیهم السّلام است. « المراقبات .ص81 – 84»
همان گونه که گفتیم مشهور میان علمای امامیّه ان است که روز هفدهم ربیع الأوّل، روز ولادت با سعادت رسول خدا حضرت محمّد بن عبداللّه«صلی الله علیه وآله» است و مشهور ان است که ولادتش در مکّه معظّمه، واقع شده است، و زمان ولادتش هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سنه عام الفیل بوده است
«عام الفیل سالی است که ابرهه با لشکرش که بر فیل سوار بودند به قصد تخریب کعبه آمد، ولی همگی نابود شدند».
همچنین در چنین روزی درسال 83 هجری قمری، ولادت امام صادق«علیه السلام» واقع شده است و از این جهت نیز بر اهمّيّت این روز افزوده شده است.
ماه ربیع الأوّل اگرچه آغاز ان آمیخته با خاطره غم انگیز و اندوهبار شهادت امام حسن عسکری«علیه السلام»است، ولی از ان جا که میلاد مبارک حضرت ختمی مرتبت رسول گرامی اسلام«صلی الله علیه وآله» مطابق روایت مشهور، در هفدهم این ماه و طبق روایت غیرمعروف، در دوازدهم ان واقع شده و میلاد حضرت صادق«علیه السلام» نیز در هفدهم این ماه است، ماه شادی و جشن و سرور است.
از ان جا که هجرت پیامبر اکرم«صلی الله علیه وآله» که سرچشمه دگرگونیِ عمیق در جهانِ اسلام و عزّت و شوکت مسلمین شد، و همچنین داستان «لیلة المبیت» دراین ماه واقع گردیده، و آغاز امامت پربرکت حضرت بقیة اللّه «ارواحنا فداه» هم زمان با شهادتِ پدر بزرگوارش نیز می‌باشد در مجموع از ماههای بسیار پربرکت و پرخاطره است، که سزاوار است، همه ی علاقه مندان مکتب اهل بیت«علیهم السلام» ان را ارج نهند و گرامی بدارند.
هفده ماه ربیع هست ومدینه غرق نور اسـت
بهر میلاد پیمبر شهر در شادی وشور اسـت
بیت مولا حضرت باقر چراغان اسـت زین رو
همزمان از بهر میلادی دگر غرق سرور اسـت
میلاد با سعادت حضرت محمد «ص» و امام صادق «ع» مبارک باد
ولادت حضرت محمد (ص) و امام جعفر صادق گرامی باد
