چرا خوردن مشروب 40 روز نماز ندارد ؟
علت خوردن مشروب و نماز نخواندن در 40 روز
خیلی از افراد میباشند که هنوز علت خوردن مشروب و نماز نخواندن در 40 روز را نمی‌دانند برای دانستن بیشتر می توانید تالاب را دنبال نمایید .
حکم حرام بودن شراب در برخى آیات قرآن کریم و فرمایشات معصومین«ع» وارد شده ودر حرمت آن هیچ تردیدى نیست.[1] از جمله آثار مخرب شراب، تأثیر آن بر سایر اعمال و آداب دینى هست از جمله در حدیثى مى خوانیم:« لَا تُقْبَلُ صَلَاةُ شَارِبِ الْخَمْرِ أَرْبَعِینَ يَوْماً إِلَّا أَنْ يَتُوبَ»[2]؛«شخصى که شراب بنوشد تا 40 شبانه روز نمازهایش قبول واقع نمى شود مگر از این گناه کبیره توبه کند».
و منظور کسانی که می‌گویند شراب خوار نماز ندارد نیز همین هست. یعنی تا چهل روز نماز چنین فردی مورد قبول خداوند قرار نمیگیرد و بکار بردن چنین تعبیری به این معنا نیست که نماز بر او واجب نبوده و یا این‌که نماز از گردن او ساقط میشود و این حرف بهانه اي برای ترک نماز گردد، بلکه اگر کسی مرتکب خطای شراب خواری شد باید بعد از حالت مستی نمازش رابه جا آورد چرا که نماز چنین فردی صحیح بوده ودر هر صورت باید نماز خودرا بخواند تا دستکم گرفتار عذاب ترک نماز نشود.
اما این‌که چرا تا چهل روز نماز شراب خوار مورد قبول خداوند قرار نمیگیرد؟ هر چند مقدور هست در ظاهر این امر عجیب بنظر برسد ولى با بررسی حکمت و اسرار نماز معلوم میشود بین جسم و روح نمازگزار تماس تنگاتنگى هست چرا که نماز وسیله ارتقاء روحى و معنوى، عامل تقرب به ذات اقدس اله و… هست.
و ازآن جا که نخستین و مهم‌ترین اثر تخریبى شراب متوجه روح و جان آدمى هست و نیز چون حقایق انسان را روح او تشکیل مى دهد لذا تأثیر سوء شراب، فاحش تر و عظیم تر ازآن هست که بنظر برسد. از همین رو وقتی گفته مى شود نماز چنین فردى پذیرفته نیست، به این علت هست که روح او قابلیت درک و استعداد دریافت فیوضات روحانى و معنوى را از دست مى دهد.
به طورى که از بعضى روایات به دست مى آید، شراب امّ الفساد و مادر تمام گناهان و لغزش ها هست. امام صادق«ع» مى فرماید:«کسى که یک جرعه شراب بیاشامد، خدا و پیغمبران و مؤمنین وی را لعنت مى کنند، اگر به مقدارى بخورد که مست شود، روح ایمان از او دور مى شود و به جایش روح کثیف شیطانى جای گزین مى گردد، پس نماز را ترک مى کند و ملائکه وی را سرزنش مى کنند و خداى تعالى وی را خطاب مى کند:«اى بنده من کافر شدى، بدا به حال تو». پس امام فرمود:«بدا به حالش، بدا به حالش، به خدا سوگند یک سرزنش الهى از هزار سال عذاب سخت تر هست»[3].
آرى شراب روح ایمان را متزلزل مى سازد و روح ناآرام و بى قرار و بدون اتکاء، هرگز فیض الهى و تماس معنوى را درک نخواهد کرد. هر عبادتى، به خصوص نماز نیاز به اقبال و دقت روح دارد اگر روح نمازگزار استعداد و قابلیت خودرا از دست بدهد مثل ظرفى خواهد بود که واژگون در زیر بارش باران قرار بگیرد، مسلما هر قدر هم باران بیاید به داخل ظرف وارونه، داخل نخواهد شد.
در این خصوص از امام رضا علیه السلام نیز چنین روایت شده که:«شخصی به نام حسین بن خالد میگوید محضر مبارک حضرت رضا«ع» عرض کردم برای ما از پیامبر«ص» روایت شده که فرموده اند: کسیکه شراب بیاشامد تا چهل روز نمازش مقبول نیست، آیا این روایت صحیح هست؟ حضرت فرمودند: راویان این حدیث راست گفته وحدیث را صحیح نقل کرده اند. عرض کردم:
چرا نمازش تا چهل روز مقبول نیست نه کم تر ازآن و نه بیش تر حضرت فرمودند: برای این‌که حق تعالی آفرینش انسان را مقدر و معین فرموده با این بیان: وقتی نطفه انسان در رحم مادر قرار می‌گیرد 40 روز به حال نطفه بعد تبدیل به علقه میشود. تا 40 روز سپس مضغه میشود و 40 روز به این حالت هست «و همچنین جلو میرود تا آفرینش کامل شود» بنابر این وقتی شخصی شراب می‌خورد آن شراب 40 روز در بدن او می‌ماند و تا این دوران که بقایا و ذرات شراب درجوف او باقی هست نماز نباید مقبول درگاه الهی واقع شود.[4]
در پایان باید این مقاله را ذکر آوری نمود همان گونه که در روایات تصریح شده باب توبه و رحمت الهی به سمت گناه کاران باز هست لذا اگر فردی از گناه شرب خمر توبه نماید نمازش مورد قبول درگاه الهی قرار خواهد گرفت و توبه وی نیز باید به گونه اي باشد که عزم جدى بر ترک این گناه نماید به طورى که دیگر بازگشتى به گناه قبل نکند ودر آینده نیز هرگز به آن گناه فاحش مرتکب نشود.
===============================
پی نوشت :
[1] – مائدة «5»، آیه 90 و 91 – بقره «2»، آیه 219
[2] – مستدرک الوسائل، ج 17، ص 57
[3] – الکافی، ج 6، ص 399
[4] -علل الشرائع، ج2، ص 345
کتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سید حسن موسوی «بنگاه تخصصی نماز»
