آشنایی با ماهی گلدفیش کله شیری
ماهی گلدفیش کله شیری
کله شیریهای بریستول در مقایسه با ماهی رانچو ژاپنی که خطوط خارجی پشتی آن به صورت منحنی تیز به طرف پایین پا یک دمی کشیده شده شباهت بسیار نزدیکی با کله شیریهای پشت صاف چینی دارند.
سرکلاهی از ویژگیهای غالب این ماهی می‌باشد همچنین قسمت پشت این ماهی صاف می‌باشد. این نوع ماهی محبوبترین ماهی میان اعضای BAS می‌باشد. یکی از ماهیان باله بلند کله شیری در ژاپن به SHUKIN معروف می‌باشد.
به گونه ای که سرکلاهکی آن بزرگتر است ویژگی برتری دارد. البته هر دوی آنها نمونه‌های زیبایی می‌باشند. همانطوریکه مشاهده می‌شود بالة دمی شبیه به حالت چتری می‌باشد.
که اصطلاحاً به دم چتری معروف است و خطوط خارجی پشت ماهی صاف و فاقد باله پشتی می‌باشد. عکس ماهی سمت راستی در حال چرخش دوربین گرفته شده است.
مشخصات استاندارد کله شیریها مطابق ذیل می‌باشد:
پهنای بدن بزرگتر از ۲/۱ بلندی بدن می‌باشد، تاج کلاهکی آن کاملاً گسترش یافته و فاقد بالة پشتی می‌باشد و بقیه باله‌ها جفتی (دوتایی) می‌باشند بالة دمی از هم جدا می‌باشد و
به شکل چنگالی است. قسمت انتهای بیرونی باله‌ها ظاهر کروی دارند و حداقل طول بدن cm5/5 یا ( اینچ) می‌باشد.
ماهی پرجنب و جوش، فعال و کاملاً متعادل است، بدنش کشیده نمی‌باشد و خطوط خارجی بدن صاف و فاقد بالة پشتی می‌باشد. بالة دمی کاملاً از هم جدا و تاج کلاهکی به طور کامل در ۳ ناحیه سر توسعه یافته است به عبارت دیگر حدقه چشم در قسمت زیرین جمجمه واقع شده است.
رنگ ماهی در حالتهای گوناگون بصورت براق (تک رنگ، رنگارنگ در نمونه‌های بسیار زیبا و شبیه به هم در قسمتهای مختلف بدن) نیز می‌باشد البته یک نوع دیگر ممکن است ظاهری نقش‌دار داشته باشند.
رنگهای متالیک ظاهری براق دارند و تا قسمت داخل باله‌ها، این رنگ امتداد دارد. ماهی نقش‌دار زمینه‌ای آبی با قسمتهای کوچکی از رنگ بنفش، قرمز، نارنجی، زرد و قهوه‌ای ، همچنین خال‌های سیاه دارد.
عمل تکثیر و پرورش کله شیریها حدود ۵۰ سال پیش بصورت فعالیتی جدی آغاز شد بطوریکه این فعالیت توسط عموها و پدربزرگها و اعضاء خانواده در گذشته انجام می‌شد. در آغاز فعالیت مزبور نژادهای خاص این ماهی که ویژگیهای برتری داشتند انتخاب شدند و نژادهایی که پرورش یافتند اکثراً بصورت قرمز خالص و بعضی از آنها هم با زمینه قرمز و لکه‌‌های سفید بودند .
از گونه‌های نگهداری شده که حدود ۴۰ ماهی مولد بود برای سال بعد حدود ۱۵۰ بچه ماهی تکثیر یافت. عملیات جفت‌گیری معمولاً خصوصیات خاصی دارد که در بیشتر مواقع تکثیرکنندگان از یک قانون پیروی می‌کنند.
تکثیر کننده‌ای یک کله شیری سیاه را با گونه قرمز آن آمیزش داد و برخلاف انتظارش بدن ماهی بوجود آمده سرتاسر رنگی بود که پدیده‌ای جالب محسوب شد و با وقوع این پدیده به این نتیجه رسیدند که همیشه از یک قانون خاص پیروی نمی‌شود و در طبیعت این گونه وقایع رویداده است.
با توجه به اینکه مولدها را برای تکثیر انتخاب کرده بود این واقعه صورت گرفت.
بعضی مواقع یک نژاد در بعضی از سالها تخم‌ریزی نمی‌کند. علت این وضعیت تاکنون مشخص نگردیده است.
با این ویژگیها افزایش و تکثیر کله شیریها کارآسانی نیست. در نژادهای برتر از ۱۰۰۰ بچه ماهی موجود، می‌بایستی ۵۰ قطعه از آنها باقی بمانند تا بزرگ شوند. این نسبت حدوداً بالای حد استاندارد که نسبت ۲۰۰ به ۱ است می‌باشد. این دست‌آورد، قابل رقابت برای نسبتهای سایر گونه‌ها نظیر شابون کینز بریستول و دم چتریها می‌باشد.
گونه‌هایی از ماهیان کله‌شیری نظیر گونه دم مجزا و گونة پشت صاف بدون باله پشتی دارای بیشترین مشکلات در نگهداری و مراقبت می‌باشند.
به نظر می‌رسد نژادهای برتر با یک روش تکثیر و پرورش می‌یابند و تکثیر آنها تنها راه برای ازدیاد نژادها با ویژگیهای مخصوص بخود می‌باشد.
ماهیها عملیات تخم‌ریزی را در استخرها انجام می‌دهند که در پی آن تکثیر کننده آنها را به مخزنهای آب تمیز در مزرعه‌های پرورش انتقال می‌دهد و با روش انتخاب دستی آنها را برای جفت‌گیری و تکثیر انتخاب می‌کنند.
به ماهیهای بالغ و نوزادان غذاهای استاندارد داده می‌شود. متداولترین ذره خوراکی برای ماهیهای بالغ ، آکوارین و کینگ بریتیش می‌باشد. دافنی هم زمانی که فراهم باشد مناسبترین خوراک است.
اولین و عمده‌ترین گونه‌های برگزیده برای تکثیر و پرورش، تک دمیها، پشت صافها، صورتیها و برنزها می‌باشند که از میان آنها ماهیها را انتخاب کرده و طی دوران سال برای تکثیر و پرورش آماده می‌کنند.
