ماهی سورم شانه قرمز

آشنایی با ماهی سورم شانه قرمز

سورم شانه قرمز از دسته سیچلایدهای آمریکایی است که بر خلاف سایر سیچلایدها رفتار پرخاشگرایانه ای از خود نشان نمی دهد. این ماهی بومی رودخانه ی آمازون در آمریکای جنوبی است. سورم شانه قرمز نسبت به سایر گونه های سورم رشد بیشتری دارد و تا ۲۰ سانتی متر رشد می کند.

این ماهی دارای رنگ قرمز در پشت آبشش ها و همچنین بر روی باله های شکمی است. همچنین دارای چشمانی به رنگ قرمز روشن و خطوطی عمودی بر روی بدن است.

آکواریومی با حداقل حجم ۵۵ گالن برای نگهداری یک جفت از این ماهی مورد نیاز است. استفاده از شن نرم در کف آکواریوم و قرار دادن فضاهای محدودی برای پنهان شدن، محیطی طبیعی را برای این ماهی مهیا می سازد. گیاه در آکواریوم این ماهی خیلی دوامی ندارد.

چرا که این ماهی علاقه ی زیادی به خوردن برگ گیاهان نشان می دهد و آن ها را از بین می برد. دمای ۲۲ تا ۲۹ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۰ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.

تکثیر این ماهی کار چندان دشواری نیست. پس از این که ماهی نر جفت خود را پیدا کند هر دو ماهی به دنبال محلی صاف مانند یک تخته سنگ برای تخمریزی می گردند.

ماهی ماده در هر مرتبه تخمریزی در حدود ۲۰۰ تا ۸۰۰ عدد تخم تولید می کند. لاروها پس از ۳ تا ۵ روز از تخم خارج می شوند و در این زمان توسط والدین به درون حفره ای درون سنگ های کف آکواریوم انتقال می یابند.

لاروها پس از یک هفته قادر به شنا کردن و پذیرش غذاهای ریز مانند نوزاد میگوی آب شور هستند. والدین ممکن است در اولین تجربه ی تخمریزی خود لاروها را از بین ببرند. اما در مراحل بعدی با موفقیت از نوزادان مراقبت خواهند نمود.

سورم شانه قرمز در کل از دسته سیچلایدهای صلح جو است و تنها در زمان جفتگیری و تولید مثل مقداری پرخاشگر می شود. نگهداری این ماهی با ماهی مختلف امکان پذیر است. اما توصیه می شود که از این ماهی در کنار سایر سیچلایدهای آمریکایی که از نظر اندازه یکسان هستند نگهداری شود.

سورم شانه قرمز در طبیعت از انواع غذاهای گیاهی و پروتئینی تغذیه می کند. غذاهای گیاهی مانند کاهو، کدو سبز و خیار و غذاهای پروتئینی مانند میگوی آب شور، کرم خونی منجمد و کرم خاکی مورد قبول این ماهی هستند و می توان آن را با چنین غذاهای تغذیه نمود.