دیفن یکی از سمی ترین گیاهان

دیفن یکی از سمی ترین گیاهان

دیفن یکی از سمی ترین گیاه

 

گیاه بسیار خطرناک “دیفن باخیا” که اکثر جا هادر منازل و دفاتر نگهداری می شود بسیار سمی بوده و می تواند به مرگ افراد بویژه کودکان منجر شود. در صورتی که قطعه ای از برگ آن خورده شود انسان را می کشد – دست زدن به برخی از انواع آن بعد از تماس با چشم انسان را کور می کند.

 

این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال می دهید برگ های آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب می رساند و شخص قادر به تکلم نیست.

 

نام فارسی اصیل این گل ، دیفن باخیا است که اشاره به سمی بودن برگ آن دارد. گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقه‌ها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکه‌های سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده می‌شوند.

 

ساقه‌ها غالبا بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت می‌باشند و برگهای پایینی به تدریج ریزند و ساقه حالت سخت به خود می‌گیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است.

 

دیفنباخیا به انگلیسی: Dieffenbachia) گیاهی از خانوادهٔ گل‌شیپوریان (آراسه) است. این گیاه بومی آمریکای استوایی است. ساقه‌های ساده آن سرتاسر پوشیده از برگ‌های غلافی رنگارنگ وخالدار است.

 

برگ‌های این گیاه سمی است و چنانچه خورده شوند باعث مسمومیت و گاه مرگ می‌گردند.

 

گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقه‌ها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکه‌های سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده می‌شوند. ساقه‌ها غالبا بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت می‌باشند و برگهای پایینی به تدریج ریزند و ساقه حالت سخت به خود می‌گیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است.

 

 دیفن یکی از سمی ترین گیاهان

 

عوارض و درمان دیفنباخیا

برگها زرد و تار عنکبوت زیر آنها مشاهده می‌گردد: عامل، کنه ریز قرمز است. هر دو هفته یکبار با سم کنه کش گیاه را سمپاشی نمایید تا علائم برطرف گردند.

 

برگها خشک شده و سقوط می‌نمایند: هوا خیلی گرم و خشک است. رطوبت خاک را بازدید و در صورت لزوم آبیاری نمایید. غبار پاشی را فراموش نکنید و گیاه را به محل خنک‌تری منتقل نمایید.

 

لکه‌های سوخته روی برگها است: در آفتاب غبارپاشی نموده‌اید، اگر چه گیاه به غبار پاشی نیاز دارد ولی بهترین موقع آن صبح و عصر در سایه‌است.

 

بعضی از برگها و ساقه‌ها می‌پوسند: عامل آن قارچ است. غبارپاشی را کمتر کنید. گیاه را در درجه حرارت ۱۶ درجه سانتیگراد نگه دارید و با سم قارچ کش سمپاشی کنید.

 

زخمهای سفید پنبه‌ای شکل روی برگها و قاعده آنها مشاهده می‌گردد: حشره آفت عامل آن است. گیاه را هر دو هفته یکبار با سم حشره کش نفوذی سمپاشی نمایید.

 

برگها رنگ پریده و به سفیدی گرایش نموده‌اند: یا نور زیاد است و یا احتیاج به کود دهی دارد.

 

برگهای پایین زرد و لکه‌های قهوه‌ای در حاشیه آنها مشاهده می‌گردد: آبیاری بیش از اندازه‌است. اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک شود سپس با میزان کمتری آبیاری را انجام دهید.

 

برگهای پایین به طرف داخل می‌پیچند و خشک می‌شوند: کاملا طبیعی است با بالا رفتن سن گیاه برگهای پایین می‌ریزند. بهتر است گیاه را به محل خنک‌تری منتقل نمایید.

 

برگها رنگ پریده و سقوط می‌کنند: هوا خیلی سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقل نمایید.

 

 دیفن یکی از سمی ترین گیاهان

`

خویشاوندی

تاکسونمی : گیاه دیفن باخیا برحسب خویشاوندی با سایر گیاهان رده بندی می‌شود و جایگاه این گیاه از نظر رده بندی در سطح گونه مشخص می‌شود.

مورفولوژی : تنوع ریختی گیاه دیفن باخیا مطالعه می‌شود. به عبارتی مطالعه تنوع ریختی این گیاه باعث می‌شود تا بدانیم که با شرایط متفاوت در زیستگاهای مختلف سازگاری این گیاه چگونه صورت می‌گیرد.

آناتومی: ساختمان داخلی گیاه دیفن باخیامطالعه می‌شود.

مورفوژنز: از ابتدای تشکیل سلول تخم گیاه دیفن اخیاتا بوجود آمدن شکل این گیاه مطالعه می‌شود.

فیزیولوژی: نحوه کار و فعالیت گیاه یاس از سطح اندامکهای درون سلول تا بافتها – اندامها و خود گیاه دیفن باخیامطالعه می‌شود.

میتولوژی: به مطالعه درباره رشد – تولید مثل و رفتار سلول گیاه دیفن باخیامی پردازد.

اکولوژی: به مطالعه چگونگی سازش گیاه دیفن باخیابا محیط و ارتباط آنها با یکدیگر می‌پردازد.

ژنتیک: چگونگی انتقال صفات وراثتی و عوامل انتقال دهنده و ساختار شیمیایی این عوامل را در گیاه دیفن باخیابررسی می‌کند.

 

احتیاط

این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال می‌دهید برگ‌های آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود (در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب می‌رساند و شخص قادر به تکلم نیست).

 

 

تهیه و تنظیم : مجله تالاب

 

 

جدیدترین مطالب سایت