بونسای، دارْسان یا یا درختریزههای ژاپنی (به ژاپنی: 盆栽) هنر پرورش درختان و گیاهانی است که در اندازهٔ کوچک ایجاد میشوند.
بونسای یا دارسان ویژگی درختان یا گیاهانی که آنها را در گلدان بهصورتی پیرایش میکنند که پاکوتاه شوند و در سنین ۱۰۰ تا ۲۰۰ سالگی در حدود ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر ارتفاع داشته باشند. از آنجا که پیراستن گیاه به صورت بونسای تقلید شکل درخت در مقیاس کوچکتر است، فرهنگستان زبان فارسی برای واژه بونسای برابر فارسی دارسان (همانند دار و درخت) را برگزیده است.
فرهنگ چین و به ویژه ژاپن در آفرینش چشمانداز فضای سبز بر این است که کل طبیعت را یکجا به باغ منتقل کنند. نه مانند غربیها که بخشی از طبیعت را به عنوان باغ تلقی میکنند.
ژاپنیها طبیعت را دوست دارند، نه رونوشت از آن را؛ و باغسازی غربی را رونوشت از طبیعت میدانند. بُنسایی نوعی از باغبانی هنری است که از قدیم در چین و ژاپن به روشهای مختلف متداول بوده و هم اکنون کل جهان از این هنر با اطلاع هستند و کم و بیش آن را به طور نسبی به اجرا در میآورند.
از نظر لغوی بُن به معنی بشقاب، سینی یا گلدان و سای به معنی کشت و کار است و بونسای را کاشته شده در سینی معنی کردهاند؛ اما نه هر گلدانی و گیاهی. پا کوتاه کردن یک درخت و کاشت در گلدان کوچک متضمن هرس و نگهداری خاص است که با هرس دیگر درختان در باغ متفاوت است.
کوچک ترین ها بهترین هستند این عکس های شگفت انگیز زیباترین درختچه های بونسای را از سراسر جهان به شما نشان میدهد
تهیه و تنظیم :علم و فناوری تالاب