آشنایی با سگ سالوکی

آشنایی با سگ سالوکی

تاریخچه سگ سالوکی

سالوکی سگ سلطنتی مصر احتمالا قدیمی ترین نژاد اهلی شده سگها است. وجود آن از سوی برخی از مورخین از سال ( 329 ق م ) گزارش شده است . دقیقا تصاویری که در آرامگاه مصریان در دوهزاروصد سال قبل از میلاد و حتی قبل از آن در کاخهای سومریهای قدیم یعنی 6000 ? 7000 سال قبل از میلاد کشف شده اند ، شباهت زیادی به سالوکی دارند. ادعایی وجود دارد که منظور از کلمه سگ در انجیل همانا سالوکی است. سالوکی شامل تمام نواحی در امتداد دریای خزر ، خاورمیانه که شامل مصر ، عربستان ، فلسطین ، سوریه ، آناتولی و ایران می شود.

 

سگ سالوکی یا تازی ایرانی نوعی از سگ تازی است که در گذشته در مناطق آسیا و خاورمیانه برای شکار بکار می‌رفت. امروز نیز برخی به شکار با آن می‌پردازند ولی بیشتر به عنوان سگ خانگی یا برای شرکت در مسابقه نگه‌داری می‌شود. تازی سرعت بسیار زیادی دارد و با آن می‌توان حیوانات تیزپا مانند آهو و خرگوش را شکار کرد.

 

نام این سگ را در برخی از زبان‌ها به نام‌های تازی ایرانی، تازی عربی و سالوکی می‌شناسند. در عربی به آن سلوقی می‌گویند. تازی، سگ تازی، سلوقی، سالوقی و سالوکی (تلفظ و ضبط ناشی از آوانگاری نام عربی «سلوقی» در متن‌های اروپایی) نام‌هایی است که در فارسی بر این حیوان بکار رفته است.

 

برخی نام «سگ تازی» را به‌خاطر یکی از معنی‌های کلمه «تازی»، به معنی «سگ عربی» می‌دانند. «تازی» در فارسی از مصدر «تاختن» می‌آید که با ویژگی دوندگی این نوع سگ متناسب است. احتمالاً این سگ‌های شکاری پیش از اسلام نیز با نام «تازی» خوانده می‌شدند.

 

آشنایی با سگ سالوکی  

 

 

تاریخ

 

قدیمی‌ترین آثار حضور سگ‌های تازی در منطقه‌ای یافتند که قدیمی‌ترین محل سکونت بشر در دشت بود. در تپه‌های باستانی سیلک، واقع در نزدیکی شهر کاشان، علاوه بر استخوان حیوانات اهلی دوران پیشین، استخوان‌های یک سگ تازی نیز به دست آمد که متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد بود.

 

در برخی از ظروف سفالین منقوش به نقوشی از سگ‌های تازی در تعقیب حیواناتی از جمله گوزن، آهو و بزکوهی برمی خوریم که با نهایت دقت و به سبکی انتزاعی ترسیم شده است. سفالینه‌های مکشوف از تل باکون در نزدیکی تخت جمشید نمونه‌های منحصر به فردی از نقوش تازی را از ۴۲۰۰ تا ۳۸۰۰ سال پیش از میلاد به نمایش گذاشته‌اند. باریکی اندام، دست‌ها و پاهای بلند و کشیده، پوزه باریک و دمی حلقه مانند همه از خصوصیات بارز سگ‌های تازی است که بر این سفال‌ها تصویر شده است.

 

علاوه بر ظروف سفالین، نقش تازی‌ها را بر روی مهرها و اثر مهرهای به جا مانده از ایران باستان نیز می‌توان مشاهده کرد.

 

از آثار یافت شده در گورهای فراعنه مصر که متعلق به ۲۱۰۰ سال پیش از میلاداند شواهدی به دست آمد که نشان می‌دهد در آن زمان اجساد تازی‌ها را مانند خداوندگارشان مومیایی کرده و به خاک می‌سپردند.

 

تازی‌ها در میان اعراب نیز دارای اهمیت و ارزش بالایی بوده اند. آنان این سگ‌ها را “سلوقی” می‌نامند و همواره در طول زمان قبایل بدوی عرب برای تامین مایحتاج خود وابسته به قدرت خارق العاده تازی‌ها بوده اند. اگر چه سگ در دین اسلام نجس شمرده می‌شود اما استثناهایی در مورد این نژاد خاص میان اعراب وجود داشت. بنا بر اعتقاد آنان تازی هدیه‌ای از جانب خداوند بود. آنان تنها سگانی بودند که اجازه داشتند داخل خیمه شیخ‌های عرب بنشینند. در میان اعراب علاقه و گرامی داشت نسبت به این سگ به حدی بود که آن را «ال حُر» می‌نامیدند که به معنای حیوان آزاده و اصیل است.

 

 

آشنایی با سگ سالوکی  

 

 

شکار با سگ‌ های تازی

 

در اسطوره‌های ایرانی شکار آموختن به سگان از ابداعات هوشنگ پیشدادی است.

 

در گذشته شاهان و بزرگان به شکار با سگ‌های تازی علاقه داشتند و همیشه در تازی-خانه‌های آن‌ها تعداد زیادی تازی وجود داشت که هر یک دارای خدمه و مسئول خاص خود بودند. سلطان محمود غزنوی تمام تازی‌های خود را جل اطلس و زربفت می‌پوشاند و گردن بند جواهرنشان به گردنشان می‌انداخت. در رستم التواریخ نیز آمده است، در دوران صفویه مسئول سگ‌های شکاری را «تازی‌کش باشی» می‌نامیدند و تازی خانه‌های آن‌ها پر بود از «سگان شیرگیر پلنگ فرسا و تازی‌های نخجیر گیر آهو ربا.»

 

از تازی‌ها برای شکار انواع حیوانات صحرایی از قبیل آهو، جبیر، گور و خرگوش استفاده می‌شود.

 

سالوکی سگ سلطنتی ایران احتمالا قدیمی ترین نژاد اهلی شده سگها است. وجود آن ازسوی برخی ازمورخین ازسال 329 قبل ازمیلاد گزارش شده است. درواقع حکاکی های قدیمی سگها بیش ازهرنژاد دیگری به سالوکی شبیه هستند. این تصاویربدن یک گریهاند است که دارای گوش ها. دم وپاهایی است که موهایی پرمانند دارند. دقیقا تصاویری که درآرامگاه مصریان در2100 سال قبل ازمیلاد وحتی قبل ازآن درکاخهای سومریهای قدیم یعنی 6000 الی 7000 سال قبل ازمیلاد کشف شده اند شباهت بسیارزیادی به سالوکی دارند.

ادعائی وجود دارد که منظورازکلمه سگ که درانجیل به کاررفته همانا سالوکی است.

سالوکی تنها سگ تاریخ است که اجازه داشت برروی فرش خیمه های سلاطین بخوابد. آن قدراحترام داشت که بدن آن را مثل فرعون مومیائی می کردند. بازمانده هایی ازاین مومیائی ها درمقبره های قدیمی اطراف نیل یافته شده است. نظربه اینکه قبایل بیابان نشین زندگی عشایری دارند محل سکونت سالوکی شامل تمام نواحی درامتداد دریای خزرتا خاورمیانه که شامل مصر. عربستان. فلسطین. سوریه. بین النهرین. آناتولی وایران می شود. اشکال این سگ به طورطبیعی وازلحاظ اندازه وشکل موها بسته به مکان جغرافیائی آنها تفاوت می کند. به طوری که کوچکترین نوع آن سالوکی عرب است که پاها وگوشهای آن نسبت به نوع ایرانی آن ازموهای پرمانند کمتری برخوردارمی باشد. ورود سالوکی ازایران به انگلستان درسال 1840 باعث گردید که بعدها این نژاد را تحت عنوان persian grey hound بنامند. با داشتن سرعت بسیارزیاد. اعراب ازسالوکی واساسا برای شکارو آوردن بزوحشی که سریع ترین نوع بزمی باشد استفاده می کردند. همچنین این سگ قادربه شکارشغال. روباه وخرگوش های وحشی است. درانگلیس استفاده های زیادی ازاین سگ برای شکارخرگوش می شود ومسابقات شکارآن دراین کشورطرفداران زیادی دارد. امروزه دراین مسابقات ازخرگوش های مصنوعی ومکانیکی استفاده می کنند. سالوکی برای شکاربیشترازقوه بینائی خود بهره می گیرد. اگرچه بینی این حیوان نیزنسبتا قوی است. زیبائی آن باعث شده که ازآن به عنوان یک سگ نمایشی استفاده شود.

 

سالوکی دارای رنگهای متنوعی است که عبارتند از: سفید. کرم . طلائی. قرمز. حنائی. خاکستری وبرنز. سیاه وبرنزوسه رنگ(سفید سیاه وبرنز)

سالوکی سگی است که ازصاحب خود کاملا اطاعت می کند. سگ نگهبان خوبی است که حالت تهاجم ندارد

 

 

آشنایی با سگ سالوکی  

 

مشخصات استاندارد سالوکی

سر : درازوباریک. جمجمه درحدفاصل بین گوشها به طورمتوسطی پهن است. بینی سیاه یا جگری رنگ است. گوشها بلند وپوشیده ازموهای ابریشمی بلندی است. گوشها ازسرآویزان ومتحرک هستند. چشمها به رنگ تیره تا میشی وبراق. بزرگ وتخم مرغی شکل است اما بیرون زده نیست.

گردن : دراز وکاملا عضلانی

سینه : عمیق وبه طورمتوسط باریک

دستها : شانه ها شیب داروعضلانی است وبه خوبی روبه عقب قرارمی گیرد. ازآرنج تا انگشتان بلند وعمودی است

پاها : قوی است زانوبه طورمتوسطی خمیدگی دارد وبه آن قدرت پریدن وتاختن می دهد

پشت : نسبتا پهن است. عضلات بالای کمرتا حدودی انحنا دارن

انگشتان : طول متوسطی دارند. پنجه ها طویل وانحنادار. موهای پرمانندی بین پنجه ها قراردارد

دم : بلند روبه پایین ودرحالت نرمال به صورت منحنی نگه داشته می شود. موهای سطح زیرین آن پرمانند است اما پرپشت نیست

موها : صاف ومثل ابریشم نرم. درناحیه پاها مختصرا پرمانند است اما درنواحی پشت ران بارزترمی شود

رنگ : سفید. کرم. حنایی. طلائی . قرمز. خاکستری وبرنز. سیاه وبرنزوسه رنگ (سفید سیاه وبرنز

اندازه : سگهای نردرحدود 57 الی 70 سانتیمتروسگهای ماده ممکن است به طرزمحسوسی کوچکترباشند که این امرازمخشصات تیپیک این نژاد است. یک نوع موصاف (smooth variety) ازاین نژاد وجود دارد که به استثناء موها که حالت پرمانند ندارند دارای ویژگی های یکسانی با نوع اصلی است.

 

 

آشنایی با سگ سالوکی  

 

توضیحات

اشکال این سگ به طور طبیعی و از لحاظ اندازه و شکل موها بسته به مکان جغرافیایی آنها تفاوت میکند. بطوری که کوچکترین نوع آن سالوکی عرب است که پاها و گوشهای آن نسبت به نوع ایرانی آن از موهای پر مانند کمتری برخوردار میباشد. ورود سالوکی از ایران به انگلستان در سال 1840 باعث گردید که بعد ها این نژاد را تحت عنوان Persian Gray Hund بنامند. با داشتن سرعت بسیار زیاد از آن برای شکار بز وحشی که سریعترین نوع بز می باشد استفاده میکنند. همچنین این سگ قادر به شکار شغال ، روباه و خرگوشهای وحشی است. سالوکی برای شکار بیشتر از قوه بینایی خود بهره می گیرد. و دارای رنگهای متنوعی است که عبارتند از : سفید ، کرم ، طلایی ، قرمز ، حنایی ، خاکستری ، برنز و سیاه و برنز و سه رنگ ( سفید سیاه برنز)

 

خلق وخو

سالوکی کاملا از صاحب خود اطاعت میکند . نگهبان خوبی است و حالت تهاجمی ندارد. آرام ، پر محبت و با وفا است و معمولاً با یک نفر خو میگیرد. آموزش و تعالیم آن باید با حوصله و محبت صورت گیرد و به دلیل داشتن اندام بسیار لاغر باید آن را از انجام کارهای خشن معاف کرد. برای کودکان پیشنهاد نمی شود. با سایر سگها خصوصاً هم نژاد خودش به خوبی کنار می آید . خوی این نژاد برای تعقیب و شکار جوندگان و حیوانات کوچک مساعد می باشد. بنابر این اگر سگ قابل کنترلی می خواهید بهتر است آنرا از سنین پایینتر تحت آموزش قرار دهید. اصولاً نگهداری پرنده ، خرگوش ، گربه و خوکچه هندی در کنار سالوکی پیشنهاد نمی شود

 

 

آشنایی با سگ سالوکی  

 

وزن ، ارتفاع

وزن در نرها: (30-13) ک.گ ، در ماده ها: (30-13) ک.گ
ارتفاع در نرها: (71-58) س.م ، در ماده ها: (71-58) س.م

 

مشکلات سلامتی

این نژاد به طور ژنتیکی دارای بیماریها چشمی و سرطان می باشد. سالوکی می تواند دچار آفتاب سوختگی خصوصاً در ناحیه بینی شود

 

شرایط نگهداری

برای نگهداری در آپارتمان توصیه نمی شود. سالوکی برای فعالیتهای روزانه نیاز به فضای آزاد دارد. اما بهتر است تا در مواقع استراحت جایی داخل خانه که ترجیحا گرم باشد برایش در نظر بگیرید ، البته فراموش نکنید که گرمای زیاد می تواند آزاردهنده باشد

 

فعالیت بدنی

سالوکی به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد . هنگام دویدن خوشحالترین است! و بسیاری از آنها در زمان آزاد بودن گمشده اند و یا در اثر سانحه کشته شده اند. در سکوت و به آرامی شکار میکند ، هنگامی که چیزی را تعقیب میکند دیگر هیچ توجهی به قلاده و صاحبش ندارد ، چنانچه در برخی از کشورها رها کردن آن از قلاده ممنوع می باشد. بهترین ورزش برای آنها دویدن همراه دوچرخه می باشد
طول عمر حدود 10-12 سال

 

 

آشنایی با سگ سالوکی  

 

آراستن

موهای سالوکی برای آراستن بسیار ساده می باشد. کافی است هر از گاهی آنرا شانه بزنید خصوصاً نواحی را که داری موهای بلندتری است. داخل گوشها را به طور منظم چک کرده و از تمیزی آن اطمینان حاصل نمایید . ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد

 

منبع : farbodpets.blogfa

جدیدترین مطالب سایت