افراد با سلایق متفاوت ایا بدرد ازدواج با هم میخورند ؟
فکر های متضاد آیا بهم میخورند ؟
افرادی که فکرهای متضاد دارند در نتیجه می‌تواند چندان خوب نباشد در ادامه می توانید تالاب را دنبال نمایید .
به گزارش تالاب متضادها هم دیگر را ربایش می کنند و موافق‌ها هم دیگر را دفع میکنند. وقتی صحبت درباره مغناطیس باشد، این اصل بدیهی هست.
اما آیا این مسئله در روابط عاشقانه نیز صادق هست؟
تحقیقات اخیر حاکی از این هست که وقتی حرف از قلب هست، مسئله پیچیده میشود.
مطالعات نشان می دهد که افراد احتمالا به روابط عاشقانه‌اي ربایش میشوند و آنرا دنبال می کنند که طرف مقابل از نظر طیف گسترده‌اي از ویژگی‌هاي شخصیتی از جمله سن، دین، جهت‌گیری سیاسی و بعضی جنبه‌هاي ناب هوش، بیشتر شبیه آن ها میباشند.
دریک مطلب پژوهشی که اوایل امسال توزیع شد، یک تیم اقتصادی بین المللی دریافتند که افراد تحصیل کرده تمایل دارند با افراد تحصیل کرده ازدواج کنند، درحالی که افراد با تحصیلات رسمی پایینتر تمایل دارند با همسری با سطح تحصیلات خود ازدواج کنند.
بطور کلی، کبوتر با کبوتر روابط عاشقانه دارد.
اما آیا آن ها در روابط خود شادتر میباشند؟
پرسش کنجکاوانه‌اي هست که دریک مطالعۀ اخیر از طریق پژوهشگران- ناتان هادسون و کریس فریلی- بررسی شده هست.
به گزارش تالاب بطور ناب انها میخواهند بررسی کنند که آیا همسرانی که از نظر شخصیتی بیشتر شبیه به هم میباشند، بیشتر از کسانی که شبیه به هم نیستند، رضایت دارند.
بنابر این آن چه پژوهشگران انجام دادند به این قرار هست؛ آن ها همسرانی را در نظر گرفتند و پنج بار دریک دورۀ یک ساله «حدودا هردو ماه یک‌بار»، آلبوم اي تست به آن ها دادند.
زمانی که مطالعه شروع شد، ۱۷۴زوج بودند که سن بیشتر انها بین ۱۸ تا ۲۵ سال بود. مدت رابطه در ابتدای مطالعه متمایز بود، از کمتر از یک ماه تا هفت سال، با متوسط حدود ۱۷ ماه.
هادسون و فریلی برای محاسبه شباهت، از تست «پنج عامل بزرگ شخصیت» بهرهگیری کردند. کمپانی‌کنندگان، خود و همسر خودرا از نظر برون‌گرایی، سازگاری، وظیفه‌شناسی، ثبات هیجانی «متضاد نوروزگرایی»، و بازبودن نسبت به سنجیدن محاسبه کردند.
انها ابزار رضایت از رابطه را نیز تکمیل کردند.
از پردازش اعداد، نتایج جالبی محرز شد. همسرانی که از نظر سازگاری همسان بودند و از نظر ثبات هیجانی تا حدی شبیه بودند، از روابط خود رضایت بیشتری داشتند.
در مقابل، اشتراک در عوامل برون‌گرایی، وظیفه‌شناسی و باز بودن رضایت از رابطه را پیش‌بینی نکرد. بنابر این تشابه عوامل شخصیتی الزاما به معنی این نیست که رابطه رضایت‌بخش‌تر هست.
اما هادسون و فریلی تحقیقات خودرا یکگام جلوتر بردند.
با دقت به این که کلاً دلبستگی، چگونگی عملکرد افراد در روابط عاشقانه را شکل می دهد، آن ها در نظر داشتند این مسئله را بررسی کنند که آیا سبک دلبستگی بزرگسالان بر رابطۀ بین شباهت همسران و رضایت از رابطه تأثیر دارد؟ «کمپانی‌کنندگان پرسشنامه دلبستگی را نیز تکمیل کردند».
دلبستگی با دقت مخصوصاً به پاسخگو ودر معرض بودن، از رابطۀ بین نوزاد و مراقبش شکل می گیرد. تأثیرات دلبستگی نخست گسترده هست؛ هم زمان با بزرگ شدن ما، نوع و چگونگی درک خود و دیگران را شکل می دهد.
بطور گسترده، کسانی که مواظبت اولیۀ عاشقانه و باثباتی را سنجیدن می کنند، «دلبستگی ایمن» را شکل می دهند، اما آنهایی که مواظبت خشن و یا بی‌ثباتی را از مراقبان خود دریافت میکنند، «سبک ناایمن» را شکل میدهند.
سبک ناایمن به دو نوع تقسیم میشود؛ کسانی که دلبستگی اجتنابی دارند، معتقدند که دیگران به نیازهای انها پاسخ نمیدهند و برهمین زمینه نگاه منفی به دیگران دارند.
آن ها تمایل دارند که از صمیمیت بپرهیزند و اگر همسر انها بسیار به انها نزدیک شود احساس ناراحتی می کنند. بالعکس، ذهن کسانی که سبک دلبستگی اضطرابی دارند، همه ی وقت مشغول این هست که چه میزان دیگران به او نزدیک میباشند و نگرش منفی نسبت بخود دارند.
آن ها در روابط خود با دیگران همه ی وقت در جست‌وجوی صمیمیت و ارتباط با دیگران میباشند و غالباً در روابط میتوانند بیزارکننده یا «نیازمند» باشند. افراد با دلبستگی ایمن از نظر سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی در سطح پایین میباشند و سطوح بالایی از سازگاری را در روابط خود نشان می دهند.
نتایج درخور دقت بود. بنظر میرسد افراد با سطح بالای اجتناب، زمانی بیشترین رضایت را از روابط خود دارند که شخصیت طرف مقابل تا اندازه‌اي شبیه انها باشد. پژوهشگران این یافته‌ها را احتمالا بیانگر قشری از انتقال متقابل می دانند که افراد اجتنابی با آن راحت میباشند.
از سمت دیگر، تراز محبوب بین شباهت‌ها و تفاوت‌ها به افراد اجتنابی کمک می کند صمیمیت را دور نگه دارند.
سایت تالاب : اما برای افراد بسیار مضطرب، داستان متمایز هست. آن ها بیشترین میزان رضایت از رابطه رابا همسری سنجیدن می کنند که بسیار با آن ها شبیه یا بسیار متمایز هست.
هادسون وفریلی گمان میکنند که شباهت، احساس «یگانگی» به افراد مضطرب میدهد که در تعامل با افراد مهم زندگی خواستار آن میباشند، درحالی که تفاوت، احساس «وابستگی» به همسر را ایجاد میکند. بنابر گفتۀ این پژوهشگران، داشتن همسری متمایز، برای افراد با سبک دلبستگی مضطرب، راهی برای جبران کمبودهای آنهاست.
با این همه ی، آیا متضادها هم دیگر را ربایش می کنند؟ بار دیگر باید گفت که این مسئله پیچیده هست. اما یک دیدگاه در این جا وجوددارد؛ همه ی وقت گفته شده هست که شادترین همسران هم هیچگاه شخصیت یکسانی ندارند.
نکتۀ مهم این هست که انها برترین درک را از تفاوت‌هاي یک دیگر دارند. شاید این مشاهدۀ زیرکانه، غذایی برای مطالعه‌اي در آینده باشد.
