حجب و حیای معمول در جامعه ما سبب شده که سطح اطلاعات عمومی درمورد مریضیهاي جنسی پایین باشد. این آگاهیهای اندک بخصوص در بین جوانان ممکن هست سبب خطرات اکثر شود و از همین رو مناسب هست که بعضی از این موارد برای عموم آنان توضیح داده شود تا با پیش گیری از انجام رفتارهای پرخطر سلامت جامعه تهدید نشود. دانستن چنین هشدارهای ضروریاي، برای والدین و حتی همسران نیز مفیدند.
ویروس سرطانزا، در مردان و زنان، هر دو!
یکی دیگر از ویروسهاي جدی و شایع به خصوص در افرادی که تعداد دفعات تماس و تعداد شریکهاي جنسیشان چندان هست، ویروس زگیل تناسلی یا HPV هست. افراد زیادی به این ویروس مبتلا میباشند اما ممکن هست علائم کلینیکی یا ضایعه پوستی مشخصی نداشته باشند.
در نتیجه این ویروس خیلی راحت از طریق تماس جنسی منتقل می شود. ممکن هست این مریضی به صورت یک زگیل تناسلی معمولی تظاهر کند که از طرق گوناگون از جمله سوزاندن، فریز کردن و… قابل درمان هست اما متاسفانه در درازمدت میتواند بسیار خطرناک باشد.
بعضی از انواع این ویروس در خانمها خطر ابتلا به سرطانهاي گردن رحم را به شدت بالا می برد طوری که تا به حال بعنوان شایعترین و مهم ترین دلیل سرطان گردن رحم شناخته شده هست. این ویروس نه تنها در خانمها بلکه در آقایان نیز میتواند منجر به انواع سرطانهاي دستگاه تناسلی شود. برای همین باید در مورد درمان و اقدامات جلوگیري اقدامات لازم را انجام داد.
باکتریهایي که منجر به نازایی میشوند
انواع و اقسام ویروسها، باکتریها و انگلها می توانند از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. متاسفانه برای انواع مریضیهاي مقاربتی ویروسی مثل هپاتیت، هرپس، HPV و … درمانهاي ضدویروسی خیلی مشخص و موثری وجود ندارد اما عفونتهاي باکتریایی درمانشان آسانتر هست گرچه به شرطی که به موقع تشخیص داده شوند. درکل شایعترین مریضیهاي آمیزشی انواع باکتریال آن میباشند.
از شایعترین مریضیهاي باکتریال نیز میتوان به گنوکوک «عامل سوزاک» و کلامیدیا اشاره کرد. این مریضیها علائم زیادی ایجاد نمی کنند. درنتیجه فرد ممکن هست مبتلا شود اما متوجه آن نشود.
علائم انها معمولا به صورت ترشح خفیف، سوزش ناحیه تناسلی و دردهای لگنی هست که اگر زود تشخیص داده شوند به راحتی با بهره گیری از آنتیبیوتیکهاي معمولی قابل درمان میباشند.
موضوع مهم در مورد این دو مریضی ایجاد عفونت رحمی هست که در خانمهاي جوان باعث نازایی میشود. در واقع چون علامتهاي پر سر و صدایی ندارند ممکن هست اصلا فرد متوجه آن نشود و برای درمان مراجعه نکند. درنتیجه این میکروبها می توانند به تدریج از نواحی پایینتر به نواحی بالا یعنی به رحم و لولههاي رحمی انتقال پیدا کنند و منجر به چسبندگی و نازایی شوند. پس تشخیص به موقع این دو مریضی اهمیت زیادی دارد.
مریضی سیفلیس که نامی نسبتا آشنا دارد از دیگر عفونتهاي باکتریال جدی دیگر هست که میتواند از راه ارتباط جنسی منتقل شود. در واقع سیفلیس برخلاف تصور بعضیها اصلا ریشه کن نشده و هنوز خیلی شایع هست.
اکثر افراد تعجب می کنند وقتی به آن ها میگوییم خطر ابتلا به سیفلیس چندان هست چراکه فکر میکنند این مریضی دیگر وجود ندارد. در قبل که آنتیبیوتیکها محدودتر بودند سیفلیس هم خیلی شایعتر بود. خوشبختانه میکروب سیفلیس نسبت به آنتیبیوتیک خیلی حساس هست و درمان اصلی آن پنیسیلین هست.
سیفلیس کاملا قابل درمان هست اما اگر فرد مبتلا، متوجه آن نشود میتواند بسیار خطرناک باشد. این مریضی ممکن هست خود را در مراحل نخست نشان ندهد و فقط به صورت یک جوش کوچک دیده شود اما مراحل دوم و سوم آن بسیار خطرناکند و مرحله سوم می تواند کشنده باشد. طوری که در سیستم عصبی مرکزی، مغز، مفاصل و… عوارض شدید ایجاد می کند.
از سایر مریضیهاي مقاربتی باکتریال میتوان به شانکروئید اشاره کرد که باعث ایجاد زخمهاي مزمن ناحیه تناسلی می شود. خوشبختانه این مریضی اگر تشخیص داده شود با آنتیبیوتیکهاي گوناگون قابل درمان هست.
تبخال تناسلی درمان قطعی ندارد
ویروس مهم و شایع دیگری که می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود «هرپس» یا همان ویروس تبخال هست که باعث مریضی تبخال تناسلی میشود. علائم آن نیز مثل تبخال روی سایر اعضای بدن هست.
به این صورت که در ناحیه تناسلی یک جوش دردناک ایجاد میشود و معمولا یک هفته تا ۱۰ روز طول میکشد تا خود به خود بهبود یابد. این مریضی مثل تبخال لب درمان قطعی ندارد و اگر فرد یک بار به آن مبتلا شود مریضی هرچند وقت یک بار عود میکند.
نکته مهم این که حتی وقتی فرد مبتلا تبخال ندارد هم می تواند ویروس را از طریق ترشحات تناسلی به فرد دیگر انتقال دهد. همین طور اگر خانمی دچار باشد و باردار شود این ویروس خیلی راحت به جنین منتقل میشود و عوارضی را در نوزاد ایجاد میکند. مریضیهاي تناسلی غیر از این که روی دستگاه تناسلی تاثیر میگذارند سیستم ساخت مثل و باروری انسان را نیز مختل میکنند. لازم به ذکر هست که ویروس ایدز و هپاتیت B نیز میتوانند از مادر به جنین منتقل شوند.
از خانواده ویروسها بعد از HIV که در صدر هست، ویروس هپاتیت B هم می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود گرچه اگر فرد واکسن هپاتیت B نزده باشد. حتی اگر فرد مبتلا، علائم مربوطه از جمله زردی یا یرقان هم نداشته باشد می تواند ناقل این مریضی باشد.
واکسن هپاتیت B در حال حاضر در ایران به صورت معمول برای همۀ کودکان زده می شود اما کسانی که اکثر از ۲۲ سال دارند ممکن هست در کودکی این واکسن را دریافت نکرده باشند بنابراین می توانند به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند و این واکسن را تزریق کنند.
دیده شده که هپاتیت C و A نیز از طریق تماس جنسی می توانند منتقل شوند اما احتمالش خیلی کمتر از هپاتیت B هست و خیلی به ندرت اتفاق میافتد.
«تریکوموناس واژینالیس» یا «تریکومونیازیس» نوعی انگل تکیاخته هست که از طریق ترشحات تناسلی منتقل میشود. این انگل معمولا در آقایان علامتی ایجاد نمی کند اما در خانمها می تواند باعث ترشحات شدید، دردهای لگنی و ناراحتیهاي دیگر شود و اگر درمان نشود میتواند منجر به عوارض درازمدت روی سیستم ساخت مثل و نازایی شود. شپش عانه از دیگر انگلهایي هست که می تواند از طریق ارتباط جنسی منتقل شود.
به این صورت که اگر فرد روی مو هاي ناحیه تناسلی مبتلا به شپش باشد به راحتی می تواند آن را به فرد دیگر منتقل کند. گال یا جرب نیز نوعی عامل انگلی هست و اگر فرد به این مریضی پوستی مبتلا شود میتواند با تماس جنسی آن را به فرد دیگر منتقل کند.
تهیه و تنظیم : مجله تالاب
منبع :
مجله سیب سبز
سیمرغ