قبل از فعالیتهاي آتشفشانی در منطقه، پلکانهاي سفید و صورتی نیوزلند بزرگترین منبع رسوبات سیلیکانی سینتر طبیعی به حساب میآمد.
بعد از گذشت اکثر از یک قرن، دانشمندان آثار تازهاي از شیب پلکانی سفید و صورتی نیوزلند پیدا کردند. این پلکانها با فعالیت کوههاي آتشفشانی برای سالهاي در زیر خاکستر و لجن مدفون شده و گرچه بخش زیادی از آن بر اثر مواد مذاب از بین رفته بودند.
شیبهاي پلکانی نیوزلند که بعنوان بزرگترین منبع رسوبات سیلیکانی شناخته میشوند، یکی از عجایب طبیعی کرهي زمین به حساب می آید. این پلکانهاي سیلیکانی در سال ۱۸۸۶ با فعالیت کوه آتشفشانی Tarawera به طور کامل تخریب شد. با این حال و بعد از گذشت سالها دانشمندان محل دفن پلکانها را پیدا کردهاند که بخشی از آن نیز در تمام این سالها سالم باقی مانده هست.
در آن زمان شیبهاي پلکانی برای توریستهاي اروپایی جایی بسیار جذاب بود، طوریکه مسافران سختی راه را به جان میخریدند و به نیمکرهي جنوبی سفر می کردند تا از مناظر طبیعی نیوزلند لذت ببرند. با این حال دولت وقت خیلی در مورد این مناطق کار تحقیقاتی انجام نداد و دادههاي زیادی در مورد منطقهي دقیق شیبهاي پلکانی نداشتیم.
تفجوشی یا سینتر طبیعی زمانی رخ میدهد که رسوبات چشمههاي معدنی یا چشمههاي آبگرم در گذر زمان قشایی از مواد معدنی را به اشکال مختلفی چون تپه، پلکان یا مخروط ایجاد می کنند.
شیب پلکانی در قسمت شمالی و در نزدیکی دریاچهي Rotomahana واقع شده هست، پلکان سفید در قسمت شمال شرقی و پلکان صورتی در قسمت دیگر دریاچه ایجاد شدهاند. اما علت اصلی وجود رنگ صورتی مربوط به حضور گروهی از خانوادهي باکتریهاي رنگی مانند Thermus ruber هست. به طور مثال چنین اتفاقی با دلیلی نمونه در دریاچهاي در پارک ملی طبیعی YellowStone ایالات امریکا رخ داده که منجر به رنگی شدن دریاچه شده هست.
در سال ۲۰۱۶ رکس بون در جریان تحقیقات خود به دفترچهاي دستنویس از یک زمینشناس در سال ۱۸۵۹ برمیخورد. ماموریت این زمینشناس در آن سال انجام تحقیقاتی در مورد اوضاع جغرافیایی نیوزلند از طرف دولت بود.
در این دستنوشتهها، von Hochstetter دادههایي خام از تحقیقات خود در جنوب شرقی شهر Rotorua در شمال نیوزلند و در نزدیکی دریاچهي Rotomahana آورده هست. در دستنوشتههاي این زمینشناس که سه دهه قبل از فعالیت آتشفشان ثبت شده، رنگ صورتی و سفید پلکانها قید شدهاند.
با شروع فعالیتهاي آتشفشانی مواد مذاب یکی از عجایب طبیعی دنیا را در زیر خود دفن کردند؛ همینطور این فعالیتها مختصات جغرافیایی پلکانها هم تغییر دادند. رکس بون با بهرهگیری از روشی به اسم forensic cartography منطقه را با بهرهگیری از دادههاي دفترچهي von Hochstetter به طور کامل شبیهسازی کرد.
این روش شامل مقایسهي نقشههاي توپوگرافیک فعلی منطقه با دادههاي ۱۸۵۹ و پیدا کردن مناطق محتمل حضور پلکانها می شود. اگرچه فرآیند انجام آسان به نظر میرسد اما واقعیت چیزی متفاوت هست. بون در همین اساس می گوید:
در ۱۲ ماه قبل نزدیک به ۲۵۰۰ ساعت کار تحقیقی کردیم. ما تمام مکانهاي محتمل را مشخص کردیم و به شیبهاي پلکانی اکثر از همۀ وقت نزدیک شدیم. ما در مورد منطقهاي حرف می زنیم که وسعت گستردهاي دارد و گرچه جابهجایی زیادی را تجربه کرده هست.
بر پایهي این تحقیقات، بوس پیروز به توسعهي یک الگوریتم میشود که قادر به تعیین محل پلکانهاي صورتی و سفید با تقریبی کمتر یا اکثر از ۳۵ متر هست. تحقیقات قبلی تا این حد به مکان اصلی شیب پلکانی نزدیک نشده بودند.
درخواست کاوش با اجازهي معبد اصلی شهر صادر شده هست و در هفتههاي آینده کار اصلی شروع می شود؛ بون انتظار دارد که با شروع کاوشها در منطقه قسمتی از شیب پلکانی سالم مانده باشد. با این حال در مرحلهي فعلی صحبت در مورد موفقیت تیم بون در تعیین محل دقیق پلکان و حدسها در مورد سلامت پلکان کمی زود به نظر میرسد.
امیدواریم با کشف دوبارهي شیب پلکانی سفید و صورتی توریستها برای مشاهده طبیعت بکر و عجیب منطقه دوباره به نیوزلند همچون قبل بازگردند.