در اینجا بـه معرفی گل و حشیش خواهیم پرداخت و از عوارض این ماده مخدر بـه شـما خواهیم گفت و البته کـه برخی گل را مواد مخدر نمیدانند و استدلال انها این اسـت کـه در تعداد زیادی از کشورها آزاد می باشد پس هیچ عوارضی و اعتیادی ندارد و باید گفت کاملا در اشتباه هستید و گل هم اعتیادآور و بسیار پر عوارض اسـت.
گل از گیاه شاهدانه تهیه می شود و مصرف آن آثار سوء جسمانی و روانی فراوانی دارد. ماده موثر موجود در گیاه شاهدانه، تترا هیدرو کانابینول یا THC اسـت.
در اینبخش درمورد ماده مخدر و توهم زا حشیش و گل صحبت میکنیم. ماده مخدری کـه نخستین قدم بـه سمت اعتیاد، خصوصا مصرف شیشه و کراک می باشد.
نخستین تجربه مصرف حشیش از روی حس کنجکاوی شروع شده و این تجربه می تواند آغاز راه اعتیاد باشد، البته در مواردی افراد با نخستین مصرف حشیش بـه طور کلی زده میشوند. در ادامه بیشتر صحبت میکنیم.
ماده مخدر حشیش از گیاه شاهدانه بدست میآید. روغنی کـه از صمغ این گیاه بدست میآید نوع خالصی از ماده سایکواکتیو تیاچسی محسوب می شود کـه علت اصلی تاثیرات مصرف این ماده روی بدن می باشد. روش هاي مختلفی برای مصرف حشیش وجوددارد کـه مصرف آن بـه صورت سیگاری عمده ترین آن اسـت. البته این ماده مخدر در برخی موارد بـه صورت خوردنی هم مصرف می شود.
کشور افغانستان بزرگ ترین تولید کننده حشیش در جهان می باشد و کشور های:
ایالات متحده ایالات امریکا، انگلستان و استرالیا بیشترین جمعیت مصرف کنندگان را بـه خود اختصاص میدهند. نوعی حشیش بـه نام afghan black وجوددارد کـه قویترین نوع آن بوده ودر مواردی باعث توهمات دیداری نیز شده اسـت. برخلاف این تصور کـه حشیش اعتیاد ندارد، یکبار مصرف آن می تواند عامل وسوسه هایي قوی برای تجربه بعد باشد.
در دُز هاي سنگین این ماده رابا استفاده از چپق یا چیلیم «وسیله اي شبیه بـه قلیان» مصرف می کنند. در برخی موارد حشیش را بـه همراه مواد دیگری و بـه صورت خوراکی مصرف می کنند. اما در شایعترین مورد، مقداری حشیش را بوسیله فندک یا کبریت گرم کرده و بعد از شل شدن آن رابا توتون سیگار مخلوط کرده و بـه شکل سیگار می کشند. نخستین تجربه بـه شدت توهم زاست و می تواند موجب هراس و اضطراب غیر عادی شود.
نام هاي دیگر حشیش
بنگ
منگ
چرس
سیگاری
کره شدن: تحت تاثیر حشیش قرار گرفتن
بعد از مصرف این ماده فرد احساس بی وزنی می کند، پس از حدود 15 دقیقه بعد از مصرف سر سنگین شده و احساس بی توجهی بـه محیط اطراف و همچنین کند شدن زمان حس می شود.
این تاثیرات بعد از 30 دقیقه و بسته بـه دز مصرف بـه اوج میرسد، دراین مرحله صداها دیده میشوند و رنگ ها شنیده میشوند، برخی توهمات شنیداری پدید میآیند و فرد احساس می کند صداها را دورتر میشوند.
برخی افراد کـه اصطلاحا حشیش بـه انها نمی سازد، دراین مرحله دچار ترس و اضطراب فراوان میشوند و ممکن اسـت بر اثر ترسی کـه دارند از حالت عادی شان خارج شوند. یک ساعت بعد از مصرف علائم رو بـه کاهش میروند و احساس گرسنگی شدید و میل بـه خوردن خوراکی هاي شیرین پدیدار می شود. دراین مرحله مصرف کننده احساس سرخوشی، عدم درک مکان، اجتماعی بودن و اعتماد بـه نفس کاذب دارد.
پس از 3 تا 4 ساعت علائم مصرف از بین میروند و احساس خستگی و خواب آلودگی حس می شود. علائم مصرف حشیش 10 تا 13 روز در بدن باقی میمانند و با یک آزمایش ساده خودرا نمایان می کنند. مصرف کنندگان سنگین این علائم را تا 28 روز در بدن خود دارند. کسانی کـه نخستین تجربه را داشته اند تا 2 روزبعد از مصرف تاثیرات آن را در بدن خود حس خواهند کرد.
حشیش قضاوت شـما را تحت تاثیر قرار می دهد، نوجوانانی کـه قبل از رسیدن بـه بلوغ این ماده را مصرف می کنند 4 برابر دیگران در دسترس ابتلا بـه جنون و افسردگی قراردارند. مصرف حشیش باعث بی توجهی می شود و افراد ممکن اسـت شغل خودرا از دست بدهند.
این ماده در دسته محرک ها قرار دارد و همانند سیگار مصرف آن با وسوسه هاي فراوان همراه اسـت، ترک حشیش عوارض روانی فوق العاده اما جسمی کمی دارد.
بعد از ترک حشیش افراد با کاهش وزن فوق العاده رو بـه رو میشوند و هم چنین نشانه هایي از افسردگی، سرخوردگی اجتماعی و بی میلی بـه زندگی را تجربه می کنند.
کسانی کـه بـه طور روزانه حشیش مصرف می کنند، بـه طور دائمی چشمان قرمزی دارند، با بیحالی صحبت می کنند، ساکت و گوشه گیر اند و دائما در حال پاک کردن بینی خود هستند.
در یافته هاي باستان شناسان آمده: در سده چهارم میلادی ودر کشور اتیوپی حشیش بـه وسیله قلیان مصرف می شده اسـت، باستان شناسان احتمال میدهند کـه حشیش قبل از کشف توتون مورد استفاده قرار گرفته، هم چنین در اواخر هزاره دوم میلادی ودر شرق مدیترانه از حشیش بـه عنوان دارویی برای تسهیل زایمان استفاده میکردند.
در برخی کشور های مسلمان، بعد از ممنوع شدن مصرف مشروبات، برخی بـه استفاده از حشیش روی آوردند.
در ایران باستان حشیش بـه عنوان دارو مصرف می شده و هم چنین برخی، در مراسمات مذهبی از این ماده مخدر استفاده میکردند. در اوستا نام حشیش «بنگهه» نوشته شده ودر زمان پهلوی این واژه بـه «منگ» تغییر پیدا کرده، و امروز آن رابا نام بنگ، حشیش و سیگاری می شناسند.
چند سالی هست کـه ماده اعتیاد اوری بنام گل، نقل محافل دوستانه شده و متاسفانه بیشترین مصرف هم در قشر جوان و نوجوان کشورمان مشاهده می شود؛ اما گل چیست و با مصرف آن چه اثراتی در فرد ایجاد می شود؟
گل از گیاه شاهدانه تهیه میشود و مصرف آن آثار سوء جسمانی و روانی فراوانی دارد. ماده موثر موجود در گیاه شاهدانه، تترا هیدرو کانابینول یا THC اسـت.
سرشاخههاي گلدار گیاه شاهدانه را کـه حاوی مقادیر بالا THC می باشد ماریجوانا مینامند کـه این ماده در کشورمان بیشتر بـه اسم «گل» شناخته می شود. گل غالباً تدخین میشود و اغلب آن را در کاغذی میپیچند و بـه صورت سیگار می کشند کـه در اصطلاح «سیگاری» نامیده می شود.
ماریجوانا جزو دسته مواد توهمزا دستهبندی می شود ودر این حالت، احساسات فرد بـه طور غیرطبیعی تغییر پیدا میکند. افزایش ضربان قلب، قرمز شدن چشم، خشک شدن دهان و گلو، خندههاي بی مورد و ریسه رفتن، گیجی و عدم تمرکز حواس، از دست دادن هماهنگی و تعادل، تکلم آهسته، تمایل بـه مصرف هم زمان با غذا، پراشتهایی، فراموشی و خواب آلودگی، بیان حرفهاي نامفهوم و بی ربط، گوشه گیری، خستگی و افسردگی از نشانههاي مصرف گل می باشد.
از آثار طولانی مدت مصرف گل می توان بـه کاهش حافظه کوتاه مدت، افت تحصیلی، تغییر در عادات خوردن و خوابیدن، کاهش بازداری اجتماعی در رفتار و درگیری و خشونت و سندرم بیانگیزگی اشاره نمود.
مشکلات ریوی و سرطان نیز از آثار طولانی مدت مصرف ماریجوانا می باشد. مصرف گل رفتارهاي پرخطر در رانندگی را نیز افزایش میدهد و با توجه بـه توهم در حس بینایی و عدم هماهنگی و کاهش تمرکز در رانندگی، احتمال تصادف را افزایش میدهد.
نوجوانان و جوانان بـه دلایل مختلف بـه مصرف گل روی میآورند. حس کنجکاوی، ابراز وجود و نمایش بزرگ شدن، احساس تعلق بـه گروه و فشار همسالان می تواند از دلایل علاقه نوجوانان و جوانان بـه ماریجوانا باشد. از طرف دیگر تفکر نادرست اعتیادآور نبودن گل باعث میشود جوانان نسبت بـه سایر مواد بیشتر بـه حشیش روی آورند بطوریکه در چند سال اخیر شاهد افزایش مصرف مشتقات شاهدانه و از جمله «گل» در کشورمان بخصوص در خانمهاي جوان هستیم. برخی نوجوانان و جوانان، مصرف گل را آرامش بخش تلقی میکنند، چون اطلاعات نادرستی درباره آن از دیگران دریافت کردهاند.
تعداد زیادی از مصرف کنندگان مواد مخدر، نخستین مادهاي را کـه تجربه کردهاند، گل بوده اسـت و ماریجوانا دروازه ورود بـه مواد پرخطرتر میباشد. چه بسا افرادی کـه در ابتدا نسبت بـه سایر مواد هم چون هروئین و شیشه تمایلی نداشتهاند و پس از مصرف گل بـه سمت چنین مواد خطرناکی روی آوردهاند.
مصرف گل زمینه ساز بروز انواعی از اختلالات روان شناختی از جمله اضطراب، افسردگی، روان پریشی و خودکشی اسـت. ماریجوانا عمدتاً بـه بخشهاي در حال رشد مغز آسيب می زند. اینبخشها شامل نورونهاي چند کارهاي هستند کـه در قسمتهاي مشخص از مغز وجود دارند و نظارت رفتارهاي اجتماعی فرد و حافظه کوتاه مدت را برعهده دارند.
مصرف گل بر تعداد زیادی از مهارتهایي کـه نیازمند دقت و بازرسی هستند، تأثیر می گذارد و هوشیاری، تمرکز، هماهنگی و واکنش مناسب فرد مصرف کننده ماریجوانا مختل می شود.
بطوریکه در تشخیص فواصل، واکنش بـه علایم و صداها نیز دچار مشکل میشود ودر زمان رانندگی احتمال تصادف فرد مصرف کننده افزایش می یابد. شاید یکی از دلایل افت تحصیلی نوجوان شـما، مصرف گل باشد.
مصرف درازمدت ماریجوانا بـه بیانگیزگی مزمن میانجامد و فرد نسبت بـه همه ی اهداف و آرزوها خود بیانگیزه میشود. روابط اجتماعی خودرا ازدست می دهد و دچار کاهش علاقه بـه تلاش، پیشرفت و موفقیت می شود.
درمان اعتیاد بـه کانابیس نیز مانند سایر مواد مخدر و روان گردان می بایست زیر نظر روانپزشک یا دکتر متبحر صورت گیرد و عدم تمایل بـه درمان یکی از موانع بهبودی کامل این افراد میباشد.