تشخیص اوتیسم با اسکن مغزی نوزاد
طریقه تشخیص اوتیسم با اسکن مغزی نوزاد
اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی هست که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص میشود.محققان با بهرهگیری از اسکنهاي مغزی و هوش مصنوعی پیروز به شناسایی تفاوتهاي موجود در همگامسازی هاي مغزی در مناطق کلیدی مغز نوزادان شدند و به این شکل احتمال ابتلای نوزادان به اوتیسم را با دقتی بالا پیش بینی کردند.
این نخستین باری هست که تنها از یک اسکن مغزی برای تایید احتمال ابتلای انسان به اوتیسم بهرهگیری میشود، تکنیکی که فرصت مناسبی را برای دخالت به موقع در روند درمان و درک بهتر مریضی اوتیسم در کودکی برای محققان فراهم آوردههست. گروهی از محققان دانشگاه کارولینا و واشنگتن پیروز به ارائه این تکنیک اخیر شده اند
که نه تنها تعداد اسکن هاي مورد نیاز برای تشخیص مریضی را کاهش میدهد، بلکه توجه تشخیص را نیز در نوزادان ۶ ماهه به ۹۶ درصد می رساند. این میزان تا پیش از ابداع تکنیک اخیر ۸۱ درصد بود. پیش از این نتایج مطالعه اي متفاوت نشان دادهبود که با بهرهگیری از دو اسکن مغزی در ۶ و ۱۲ ماهگی، میتوان به نتایج مشابهی دست یافت.
تشخیص اوتیسم با اسکن مغزی نوزاد
اختلال طیفی اوتیسم یا ASD اصطلاحی عمومی برای شرح دادن آلبوم اي از اختلالات اجتماعی و ارتباطاتی هست که با رفتارهای محدود و تکراری همراه هست. تخمین هاي متنوعی درمورد میزان شیوع مریضی وجود دارد و بعضی از گزارش ها میگویند از هر ۶۸ کودک زیر ۸ سال سن یک نفر به این اختلال مبتلا هست.
تا به امروز تنها زمانی امکان تشخیص مریضی وجود داشت که نشانههاي اختلال در کودک در حدود سن دو سالگی بروز پیدا کرده بود. محققان با بهرهگیری از MRI به بررسی فعالیت هاي عصبی ۲۳۰ منطقه در مغز ۵۹ نوزادی پرداختند که دست کم یک خواهر و برادر مبتلا به اوتیسم داشتند. اضافه بر بررسی تفاوتها از نظر آناتومی، محققان به بررسی چگونگی اتصال و همگام سازی این مناطق با یکدیگر نیز پرداختند.
میزان هماهنگی این مناطق با یکدیگر به نظر در ایجاد رفتارهای مرتبط با اوتیسم مثل رفتارهای تکراری و زبان و مهارتهاي اجتماعی نقشی حیاتی دارند. از بیش از ۲۶ هزار اتصال ممکن میان مناطق مغزی، محققان پیروز به شناسایی ۹۷۴ اتصال در نوزادان ۶ ماهه شدند که میتوان براساس آن ها احتمال ابتلا به اوتیسم را پیش بینی کرده و اطلاعات مربوط به آن را در برنامه یادگیری ماشینی وارد کرد تا در آینده به کمک هوش مصنوعی و اسکن هاي مغزی، احتمال بروز مریضی را با دقتی بالاتر تشخیص داد.
