همه چیز در مورد شکستگی گردن

شکستگی مهره گردن یکی از آسیب‌های جدی و خطرناک در ناحیه ستون فقرات گردنی است که ممکن است در اثر ضربات شدید یا فشارهای ناگهانی رخ دهد. این نوع شکستگی می‌تواند به دلایل مختلفی مانند تصادفات رانندگی، سقوط از ارتفاع، یا حتی ضربه‌های ورزشی به گردن ایجاد شود.

مهره‌های گردن نقش حیاتی در حمایت از سر و محافظت از نخاع دارند و به همین دلیل آسیب به آن‌ها می‌تواند مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد کند، از جمله محدودیت حرکتی، درد شدید و حتی آسیب به اعصاب و نخاع. شناخت علائم و علل شکستگی مهره گردن و آگاهی از روش‌های درمانی و پیشگیرانه آن، می‌تواند به کاهش خطرات و بهبود کیفیت زندگی افرادی که در معرض این نوع آسیب‌ها قرار دارند کمک کند.

انواع شکستگی گردن چیست؟

شکستگی گردن به چند نوع تقسیم می‌شود که هرکدام با توجه به نوع ضربه، محل شکستگی و میزان آسیب متفاوت هستند. در زیر به بررسی انواع مختلف شکستگی‌های گردنی و ویژگی‌های هرکدام پرداخته می‌شود:

1. شکستگی جفرسون (Jefferson Fracture)

این نوع شکستگی معمولاً در اولین مهره گردنی (C1) رخ می‌دهد که به نام آتلانتو نیز شناخته می‌شود. شکستگی جفرسون زمانی اتفاق می‌افتد که فشار عمودی مستقیم، مانند سقوط روی سر، به گردن وارد می‌شود. این فشار می‌تواند منجر به شکستگی قوس‌های جانبی مهره شود. علائم آن ممکن است درد شدید گردن و محدودیت حرکتی باشد، و در موارد شدید، به علت نزدیک بودن به نخاع، ممکن است مشکلات عصبی نیز ایجاد شود.

2. شکستگی دندان یا اودونتوئید (Odontoid Fracture)

شکستگی اودونتوئید در مهره دوم گردنی (C2) و در بخش دندان‌مانند این مهره رخ می‌دهد. این نوع شکستگی ممکن است در اثر ضربات شدید مانند تصادفات یا افتادن از ارتفاع ایجاد شود. شکستگی اودونتوئید به سه نوع تقسیم می‌شود:

   – نوع 1: شکستگی قسمت بالایی دندان مهره، که معمولاً پایدار و کم‌خطرتر است.

   – نوع 2: شکستگی در قاعده دندان، که خطرناک‌تر است و نیاز به درمان جدی‌تری دارد.

   – نوع 3: شکستگی که به بدنه مهره دوم نیز گسترش یافته است. این نوع شکستگی نیز نیاز به درمان فوری دارد.

3. شکستگی آویز (Hangman’s Fracture)

این شکستگی نیز در مهره دوم گردنی (C2) اتفاق می‌افتد و به شکستگی “آویز” معروف است، زیرا در گذشته با اعدام به وسیله آویزان شدن مرتبط بود. شکستگی آویز معمولاً در اثر فشار یا کشش ناگهانی به گردن ایجاد می‌شود و می‌تواند در تصادفات رانندگی یا ضربه‌های ورزشی رخ دهد. این نوع شکستگی اگرچه معمولاً خطر آسیب به نخاع ندارد، اما درمان دقیق و به‌موقع آن ضروری است.

4. شکستگی‌های کمپرشن (Compression Fracture)

در شکستگی‌های فشاری، مهره‌ها به دلیل فشار زیاد به هم فشرده می‌شوند و ساختار آن‌ها دچار شکستگی می‌شود. این نوع شکستگی‌ها معمولاً در افراد مسن‌تر و یا در افرادی که استخوان‌های ضعیف دارند (به دلیل پوکی استخوان) اتفاق می‌افتد. شکستگی‌های فشاری ممکن است منجر به درد شدید گردن، کاهش قد و در نهایت مشکلات عصبی شود.

5. شکستگی‌های انفجاری (Burst Fracture)

شکستگی انفجاری زمانی رخ می‌دهد که مهره‌ها به شدت آسیب ببینند و به قطعات کوچک‌تر خرد شوند. این شکستگی‌ها می‌توانند به نخاع آسیب رسانده و منجر به مشکلات عصبی شدید شوند. شکستگی‌های انفجاری اغلب در تصادفات شدید یا سقوط از ارتفاع دیده می‌شوند و معمولاً نیاز به جراحی فوری دارند.

6. شکستگی پایدار و ناپایدار

شکستگی‌های مهره گردن به دو دسته کلی پایدار و ناپایدار نیز تقسیم می‌شوند:

   – شکستگی پایدار: در این نوع شکستگی، ساختار کلی مهره حفظ می‌شود و خطر آسیب به نخاع کمتر است. این شکستگی‌ها ممکن است با درمان‌های غیر جراحی مانند گردنبند طبی یا فیزیوتراپی قابل درمان باشند.

   – شکستگی ناپایدار: این نوع شکستگی به دلیل آسیب شدید به مهره‌ها و ناتوانی آن‌ها در حمایت از ساختار گردن، ممکن است به نخاع و اعصاب آسیب بزند و نیاز به جراحی فوری دارد.

7. شکستگی‌های ناشی از آسیب‌های مزمن یا استرسی

این شکستگی‌ها در اثر آسیب‌های مداوم و فشارهای زیاد به گردن به مرور زمان ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال، در ورزشکارانی که گردن آن‌ها تحت فشارهای مکرر قرار می‌گیرد یا در افراد دارای فعالیت‌های فیزیکی سنگین، این نوع آسیب‌ها شایع است.

هر یک از این نوع شکستگی‌ها نیاز به تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب دارد. پزشک با توجه به نوع شکستگی، علائم بیمار، و بررسی‌های تصویربرداری مانند رادیولوژی و سی‌تی‌اسکن، می‌تواند نوع درمان را تعیین کند.

علائم شکستگی گردن چیست؟

علائم شکستگی گردن ممکن است با توجه به نوع و شدت آسیب متفاوت باشند، اما در کل، برخی از علائم شایع این نوع آسیب عبارتند از:

1. درد شدید گردن

   – یکی از اصلی‌ترین نشانه‌ها، درد شدید و مداوم در ناحیه گردن است که ممکن است با حرکت سر بدتر شود. این درد به‌ویژه در شکستگی‌های ناپایدار بسیار شایع است.

2. تورم و التهاب

   – ناحیه گردن ممکن است دچار تورم و التهاب شود، که معمولاً به دلیل آسیب به بافت‌ها و عضلات اطراف مهره‌ها رخ می‌دهد.

3. محدودیت حرکتی

   – حرکت گردن و سر ممکن است به‌شدت محدود شود. فرد ممکن است قادر به چرخاندن یا خم کردن گردن خود نباشد یا هر حرکتی باعث درد شدید شود.

4. درد یا کرختی در بازوها و شانه‌ها

   – اگر شکستگی به اعصاب گردنی فشار وارد کند، ممکن است فرد دچار درد، کرختی یا سوزش در بازوها و شانه‌ها شود. این علائم نشان‌دهنده درگیری عصبی ناشی از شکستگی است.

5. از دست دادن حس یا ضعف عضلانی

   – در موارد شدید، شکستگی گردن می‌تواند به نخاع آسیب بزند و منجر به ضعف عضلانی، از دست دادن حس یا حتی فلج موقت یا دائم در بخش‌های پایینی بدن شود. این وضعیت به شدت آسیب بستگی دارد.

6. سردرد

   – در برخی موارد، آسیب به مهره‌های گردن می‌تواند منجر به سردرد شود، به‌ویژه اگر فشار یا التهابی در ناحیه گردن وجود داشته باشد.

7. ناتوانی در حفظ تعادل

   – آسیب به اعصاب گردنی ممکن است باعث ناتوانی در حفظ تعادل و ثبات بدن شود. این مشکل بیشتر در شکستگی‌های ناپایدار و آسیب‌های نخاعی بروز می‌کند.

8. تنگی نفس یا مشکلات تنفسی

   – در موارد شدیدتر که نخاع یا اعصاب گردنی بالاتر تحت فشار قرار می‌گیرند، مشکلاتی در کنترل تنفس ممکن است ایجاد شود. این وضعیت اورژانسی است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

9. شنیدن صدای شکستگی

   – در لحظه بروز حادثه، برخی از افراد ممکن است صدایی شبیه به شکستگی یا ترک خوردن را احساس کنند. این صدا ممکن است نشان‌دهنده شکستگی شدید باشد.

این علائم ممکن است نشانه‌ای از یک آسیب جدی باشند و در صورت مشاهده هر کدام از آن‌ها پس از یک ضربه یا حادثه، بهتر است بلافاصله به پزشک مراجعه شود.

اقدامات اورژانسی بعد از تشخیص

پس از تشخیص شکستگی مهره گردن، اقدامات اورژانسی برای جلوگیری از عوارض جدی و حفظ سلامت بیمار بسیار مهم هستند. در زیر به برخی از این اقدامات اشاره می‌شود:

1. ثابت نگه‌داشتن گردن

   – استفاده از گردنبند طبی: یکی از مهم‌ترین اقدامات این است که گردن بیمار باید به طور کامل ثابت نگه‌داشته شود. استفاده از گردنبند طبی می‌تواند به جلوگیری از حرکت مهره‌ها و کاهش خطر آسیب بیشتر به نخاع کمک کند.

2. اجتناب از حرکت بیمار

   – عدم حرکت: بیمار باید از هر گونه حرکتی که ممکن است به گردن یا ستون فقرات آسیب برساند، پرهیز کند. در صورت لزوم، باید بیمار به آرامی و بدون حرکت دادن گردن به جایی منتقل شود.

3. فراخوانی خدمات اورژانسی

   – تماس با اورژانس: در صورت بروز علائم شدید یا تهدیدکننده، باید بلافاصله با خدمات اورژانسی تماس گرفته شود. این اقدام می‌تواند شامل فراخوانی آمبولانس باشد.

4. توجه به علائم حیاتی

   – پایش علائم حیاتی: نظارت بر تنفس، نبض و سطح هوشیاری بیمار مهم است. در صورتی که بیمار دچار تنگی نفس یا کاهش سطح هوشیاری شود، باید به سرعت اقدام کرد.

5. جلوگیری از شوک

   – حفظ آرامش بیمار: باید به بیمار آرامش داده شود و از او خواسته شود تا در صورت امکان آرام بماند. شوک می‌تواند وضعیت بیمار را بدتر کند.

6. اجتناب از مصرف مواد غذایی یا مایعات

   – عدم مصرف خوراکی‌ها: بیمار نباید هیچ گونه خوراکی یا مایعاتی مصرف کند، زیرا در صورت نیاز به جراحی، ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی باشد.

7. توجه به درد و وضعیت بیمار

   – مدیریت درد: در صورت امکان و بر اساس توصیه‌های پزشکی، می‌توان از مسکن‌ها برای کاهش درد استفاده کرد. اما باید از دادن دارو بدون تجویز پزشک پرهیز کرد.

8. انتقال به مراکز درمانی

   – انتقال سریع به بیمارستان: بیمار باید به بیمارستان منتقل شود تا تحت مراقبت‌های پزشکی مناسب قرار گیرد. در حین انتقال، باید اطمینان حاصل شود که گردن او به طور صحیح ثابت نگه داشته شده است.

9. بررسی آسیب‌های همزمان

   – توجه به آسیب‌های دیگر: در حین مراقبت از بیمار، باید به هرگونه آسیب دیگری که ممکن است وجود داشته باشد (مانند شکستگی‌های دیگر یا آسیب‌های داخلی) توجه شود.

10. مشاوره با پزشک متخصص

   – تعیین روش درمان: پس از انتقال به بیمارستان، پزشک با استفاده از تصویربرداری (رادیوگرافی، سی‌تی‌اسکن یا ام‌آرآی) وضعیت آسیب را بررسی کرده و بهترین روش درمانی را تعیین خواهد کرد.

این اقدامات می‌توانند به جلوگیری از عوارض جدی و بهبود وضعیت بیمار کمک کنند. برای گرفتن ویزیت دکتر متخصص، می‌توانید به سایت پذیرش 24 مراجعه کنید..

راه‌های درمان شکستگی مهره های گردن

درمان شکستگی گردن به نوع و شدت آسیب بستگی دارد و شامل روش‌های مختلفی است. در ادامه، این روش‌ها به زبان ساده توضیح داده شده‌اند:

1. تجویز دارو

   – مسکن‌ها: اگر شکستگی جدی نباشد، پزشک ممکن است مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای کاهش درد تجویز کند.

   – آنتی‌بیوتیک‌ها: اگر در ناحیه شکستگی عفونت وجود داشته باشد، پزشک داروهای آنتی‌بیوتیک برای مبارزه با عفونت تجویز می‌کند.

2. روش تراکشن

   – در بعضی موارد، شکستگی ممکن است باعث در رفتگی استخوان‌ها شود. در این صورت، پزشک از وزنه‌ها برای کشیدن و برگرداندن استخوان‌ها به جای خود استفاده می‌کند. این روش به نام تراکشن شناخته می‌شود.

3. بریس

   – بریس هالو: این نوع بریس به سر بیمار وصل می‌شود و حرکت گردن را کاملاً محدود می‌کند. بیمار باید این بریس را به‌طور مداوم استفاده کند.

   – گردن‌بند طبی نیمه‌سخت: این گردن‌بند از پلاستیک ساخته شده و به جلوگیری از حرکت گردن کمک می‌کند.

   – گردن‌بند طبی نرم: بعد از استفاده از گردن‌بند سخت، ممکن است پزشک گردن‌بند نرم‌تری تجویز کند که راحت‌تر باشد و حرکت‌های کمی را مجاز می‌کند. برای دیدن قیمت انواع گردنبندهای طبی، می‌توانید به لینک زیر مراجعه کنید:

sib115.com

4. جراحی

   – اگر شکستگی شدید باشد یا درمان‌های دیگر جواب ندهند، پزشک ممکن است تصمیم به جراحی بگیرد. در این جراحی، استخوان‌ها به محل صحیح خود برمی‌گردند و تثبیت می‌شوند.

5. درمان‌های فیزیکی

   – فیزیوتراپی: بعد از بهبود شکستگی، فیزیوتراپی می‌تواند به تقویت عضلات و بهبود حرکات گردن کمک کند. این شامل تمرینات خاص، گرما درمانی و ماساژ است.

6. طب سوزنی

   – طب سوزنی یک روش طبیعی است که پزشک با استفاده از سوزن‌های بسیار نازک، نقاط خاصی از بدن را تحریک می‌کند تا درد را کاهش دهد و به بهبود وضعیت بیمار کمک کند.

برای اینکه بیشتر راجب به طب سوزنی بدانید، می‌توایند به لینک زیر مراجعه کنید :

tabibnc.com/طب-سوزنی-چیست-؟-2/

این روش‌ها می‌توانند به بهبود درد و ناراحتی ناشی از شکستگی گردن کمک کرده و به بیمار کمک کنند تا به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد. در هر صورت، انتخاب روش درمانی باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود.

زمان بهبودی شکستگی گردن

زمان بهبودی شکستگی گردن به نوع و شدت آسیب بستگی دارد. برای افرادی که دچار شکستگی‌های جزئی می‌شوند، معمولاً دوره بهبودی بین **۶ تا ۸ هفته** طول می‌کشد. اما اگر شکستگی شدیدتر باشد و با جابه‌جایی مهره‌های گردن همراه باشد، زمان بهبودی معمولاً از **۳ ماه تا ۶ ماه** به طول می‌انجامد.