همان طور که گفته شد کاشت موی طبیعی در خانم ها دارای یکسری مشکلات و محدودیت ها است که بایستی با صداقت و به روشنی با بیمار در میان گذاشته شده تا ایشان آن را کاملاً متوجه شود. پس از آن لازم است که بیمار برگه رضایت نامه ای را مبنی بر آگاهی از این مسائل امضا نماید. این مشکلات عبارتند از:
الف) کوتاه کردن تقریباً کامل موهای سر در منطقه ای که باید مو برداشته شده (پشت سر) و موضع کاشت مو از واجبات است. واضح است که پذیرش این موضوع برای یک خانم بسیار مشکل و در موارد زیادی غیرقابل قبول است.
ب) تعداد موهای قابل برداشت از منطقه دهنده (پشت سر) در خانم های دارای طاسی آندروژنتیک کمتر از آقایان است که علت آن قبلاً توضیح داده شده است. همان مقدار مویی هم که قابل برداشت از پشت سر است معمولاً از نظر مشخصات ظاهری مثل قطر و رنگ مو ضعیف بوده و لذا قدرت پوشانندگی خوبی ندارد. همه این عوامل باعث ضعیف شدن نتایج کاشت مو می گردد.
پ) طرح ریزش مو در خانم ها که اغلب گسترده و پخش می باشد. در آقایان ریزش موی مردانه به صورت فقدان کامل مو در هر منطقه تظاهر می کند که دارای سیر پیشرونده است به این معنی که یک منطقه از پوست سر دچار طاسی شده، موهایش کاملاً ریخته و بعداً این منطقه طاس گسترش پیدا می کند. از طرف دیگر در آقایان موهای پشت سر به ندرت دچار ریزش مو شده و لذا آقایان همواره از منطقه دهنده خوبی برای انجام کاشت موی طبیعی برخوردار هستند.
از سوی دیگر در خانم های دارای طاسی معمولاً ریزش مو به صورت گسترده و پخش بوده و شروع آن هم از منطقه معینی نمی باشد به این معنی که همه سر به صورت کم و بیش یکسان دچار طاسی می گردد.
این وضعیت خاص ریزش مو در خانم ها این اشکال را به وجود می آورد که اولاً منطقه طاس وسعت زیادی داشته و تعداد زیادی مو برای ترمیم لازم دارد و ثانیاً منطقه دهنده مو (پشت سر) هم کم پشت است و موی زیادی برای برداشتن ندارد.
به همین دلیل در اکثریت موارد طاسی در خانم ها، علی رغم فقدان عوامل منفی دیگر، فرد مورد نظر کاندید خوبی برای کاشت موی طبیعی نبوده و ناچار است با کلاه گیس مشکل خود را حل کند.
از طرف دیگر به دلیل پخش بودن طاسی در خانم های دارای طاسی آندروژنتیک، در جریان کاشت موی طبیعی بایستی گرافت ها را لابه لای موهای موجود (که ضعیف بوده و تحت تأثیر فرایند آلوپسی آندروژنتیک در حال ریزش می باشند و عاقبت می ریزند) کاشت. فرو رفتن گرافت ها در بین موهای موجود به آنها استرس وارد می کند که چند نتیجه دارد:
1- ممکن است تحت تأثیر این استرس موهای موجود بریزند و رویش دوباره نداشته باشند.
2- ممکن است تحت تأثیر این استرس موهای موجود بریزند و فقط درصدی از آنها دوباره در بیایند.
3- ولی در اکثریت موارد تحت تأثیر این استرس، موهای موجود ریخته و پس از 18 – 9 ماه همه آنها دوباره در می آیند. مسلم است که این مدت طولانی کم مویی ظاهری موجب استرس روحی و روانی زیادی در فرد شده که گاهاً اثرات منفی در رشد موهای کاشته شده و موهای موجود (از قبل) دارد.
ت) چون پدیده طاسی آندروژنتیک فی النفسه یک امر در حال گسترش و پیشرونده می باشد (هم در منطقه ای که کاشت مو انجام شده است البته برای موهای موجود فرد نه موهای کاشته شده و هم در مناطق دیگر سر) لذا به احتمال زیاد تراکمی که در حال حاضر (یعنی با کاشت موی طبیعی) برای یک منطقه از سر به وجود آمده است در طول زمان کاهش می یابد.
مدت زمان لازم برای وقوع این کاهش تراکم در منطقه کاشته شده از ماه ها تا سال ها بعد از کاشت مو بوده و تعیین دقیق آن امکان پذیر نمی باشد زیرا به شدت به زمینه ژنتیکی فرد و مشکلات آتی وی (مانند بروز بیماری ها، حاملگی، زایمان و غیره) ارتباط دارد. در هرحال با کاهش تراکم گاهی کاشت موی مجدد ضرورت پیدا کرده و گاهی هم امکان کاشت مجدد نبوده و بایستی از روش های دیگر مثل کلاه گیس بهره جست.
در مجموع خانم هایی که کاندید مناسبی برای کاشت موی طبیعی هستند را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
الف) فرد دارای طاسی آندروژنتیک با طرح مردانه است که همه مشکلات ذکر شده برای ایشان کم و بیش وجود داشته و تمامی این مسائل بایستی به روشنی برای بیمار توضیح داده شده و در پایان برگه رضایت نامه امضا شود.
ب) فرد به دلایل دیگر ریزش مو دارد مثل سوختگی سر و یا اسکار (جوشگاه) بخیه که در این حالت، مشکلات و محدودیت های ذکر شده برای کاشت مو در خانم ها ارتباطی به ایشان نخواهد داشت و کاشت موی فرد معمولاً موفقیت آمیز خواهد بود.
طریقه برداشت و کاشت مو در خانم ها تفاوت زیادی با آقایان ندارد. بهترین متد کاشت مو در خانم ها روش FUT است و روش FIT کاربرد زیادی در خانم ها ندارد. به دلیل ماهیت ریزش مو در خانم ها بهتر است گرافت های مورد استفاده 3- 2 تار مویی باشند تا اثر پوشانندگی بیشتری داشته و بیمار رضایت بالاتری به دست بیاورد.
در ضمن چون منطقه ریزش مو در خانم ها خیلی وسیع است لذا بایستی اهم و فی الاهم کرده و در مناطقی مو کاشته شود که اهمیت بیشتری از نظر زیبایی داشته و تأثیر بارزتری در تغییر ظاهری فرد بگذارد.