امروزه بسیاری از مشاغل به کامپیوتر و لپ تاپ وابسته شدهاند و این موضوع به این معنا است که تعداد قابل توجهی از افراد باید ساعات طولانی کار خود را پشت کامپیوتر و لپ تاپ خود بگذراندد. در این شرایط نیاز است تا افراد از صندلیهای اداری که ارگونومیک و راحت هستند استفاده کنند تا سلامت افراد حفظ شده و کیفیت کارشان نیز بالاتر برود. صندلیهای اداری از یک ساختار فولادی تشکیل شدهاند که در بسیاری از موارد این ساختار از مقاطع مبلی تشکیل شده اند. در ادامه به چگونگی ساخت این صندلیها میپردازیم.
احتمالا میدانید که تمامی مقاطع فولادی در ابتدا یک شمش آهن بودهاند که با نورد گرم به ورق سیاه تبدیل شدهاند. این ورق سیاه با فرایندهای مختلف به مقاطعی مثل لوله سیاه و قوطی آهن تبدیل میشود. البته اگر قصد تولید مقاطع مبلی را داشته باشیم نیاز است تا این ورق سیاه را با نورد سرد به ورق روغنی تبدیل کرده و سپس ورق روغنی را به مقاطعی مثل لوله یا پروفیل مبلی تبدیل کنیم.
مقاطع مبلی زیبایی ظاهری بیشتری را نسبت به مقاطع سنگین ارائه میدهند اما قیمت بیشتری را در واحد وزن دارند. البته وزن کمتر مقاطع مبلی باعث شده تا قیمت هر شاخه از آنها نسبت به قیمت هر شاخه از پروفیل آهن در واحد ساختمانی کمتر باشد. بنابراین بهتر است اگر میتوانید از قابلیتهای مقاطع مبلی در پروژهتان استفاده کنید، آنها را به کار بگیرید.
برای ساخت صندلی اداری نیاز است تا چند مرحله را طی کنیم که در ادامه با آنها آشنا میشویم:
اولین مرحله ی تولید صندلی اداری ساخت استراکچر یا بدنه ی اصلی صندلی با لوله و پروفیل سبک است. اندازه ی سطح مقطع پروفیل بسته به طراحی و ابعاد صندلی انتخاب می شود. اما در مورد ضخامت، این مقدار عموما اندازه ای بین 1 تا 1.5 میلی متر است.
به لطف فرآیندپذیری خوب این مقاطع و دستگاه های خم باکیفیت برای ساخت کفه صندلی از لوله و پروفیل های سبک خم خورده استفاده می شود. پس از خم و ساخت فریم مستطیل شکل دوسر این مقاطع به هم جوش داده می شود. این فریم به پایه های تنظیم شونده صندلی با جوشکاری متصل می شود. نکته ی مثبتی که در مورد این مقاطع وجود دارد جوش پذیری خوب آن ها علی رغم ضخامت کمشان می باشد. این ساختار مستحکم امکان افزودن بخش های دیگر صندلی را هم فراهم می کند. در مرحله ی بعدی درون این فریم های فولادی، فتر های S شکل در سرتاسر طول قرار می گیرد. این فنرها کفه ای منعطف و در عین حال مستحکم برای صندلی فراهم می کند. به این شکل استراکچر کفه ی صندلی ساخته و آماده می شود.
مرحله ی بعدی مربوط به ساخت استراکچر بخش پشتی صندلی است. این قسمت شامل بخش کمری، دسته ها و بخش های دیگری است که بسته به طراحی به صندلی افزوده می شود.
پس از اتمام مراحل خم، ساخت و جوشکاری، زائده های ایجاد شده از روی پروفیل و لوله مبلی رداشته و پاک می شود. نهایتا با اتصال تمامی این بخش ها به هم مرحله ی اول و ساخت استراکچر صندلی به پایان می رسد.
در این مرحله از فرآیند تولید صندلی کاور آن که می تواند پارچه ای یا چرمی باشد با توجه به الگو صندلی برش داده می شود. مسئول برش با چیدمان درست و دقیق الگو بخش های مختلف هدر رفت پارچه به حداقل میرساند. در مورد کاور های چرمی باتوجه به این که رنگ از سر تا انتها قطعه تغییر می کند هم رنگ بودن تمامی قطعات نکته ی مهمی است که شاید در قدم اول مهم به نظر نرسد اما تاثیر زیادی بر کیفیت و زیبایی صندلی دارد.
پس از اتمام این مرحله فوم های داخل صندلی برش داده می شود. تراکم فوم مصرفی در هر صندلی باتوجه به طراحی آن متفاوت است. برای بخش نشیمن این نوع صندلی ها معمولا از فوم ها تراکم بالا و سخت تر استفاده می شود تا صندلی بتواند برای مدت زمان طولانی تری شکل و استحکام خود را حفظ کند. اما برای قسمت پشتی به منظور ایجاد راحتی بیشتر از فوم های نرم تر استفاده می کنند.
این ساختار ثابت نیست. با توجه به نوع طراحی و نظر طراح قابل تغییر است. با ایجاد برش هایی روی فوم و دوخت همین قسمت های برش خورده ساختاری بالشتک مانندی روی بخش نشیمن و پشتی به وجود می آید. این برش ها ساختار مسطح فوم را از بین می برد و بخشی از طراحی صندلی محسوب می شود.
پس از اتمام روکش صندلی بخش های پلاستیکی بسته به طراحی به قسمت پشتی و نشیمن صندلی افزوده می شود. یا به عبارت بهتر آن ها را به هم متصل می کند. این ساختار منعطف باعث می شود پشتی صندلی به سمت جلو و عقب حرکت داشته باشد. به واسطه ی سیلندر متصل کننده ی نشیمن به پایه ها امکان تنظیم ارتفاع صندلی هم فراهم می شود. اجرای درست این قسمت و سلامت سیلندر بسیار مهم است. چرا که سالم نبودن این قطعه می تواند باعث حوادثی ناخواسته برای مصرف کننده بشود. این سیلندرها همچنین اجازه ی چرخ 360 درجه را هم به صندلی می دهد.
منبع: صبا پروفیل