عکسهایی ویژه شهادت حضرت رقیه «س» را در مجله تالاب مشاهده نمایید. شهادت دختر 3 ساله امام حسین «ع» حضرت رقیه را تسلیت عرض می نماییم.
تو را چه بنامم
تو را چه بنامم، کـه ناب تر از شبنم هاي صبح گاه بر گلبرگ تاریخ نشسته اي. تو را چه بسرایم کـه آوازه برکت و کرامتت، موج وار، همه ی دل ها را بـه تلاطم در آورده اسـت. تو را چه بنامم کـه بیش از سر بهار در آغوش بابا، طعم زندگی را نچشیدی و مانند او، غریبانه از غربت این غریبستان خاکی بار سفر بستی. پس درود بر تو، روزی کـه بـه عالم خاکی گام نهادی و روزی کـه بـه افلاک پر کشیدی.
سوختم ز آتش هجر تو پدر تب کردم
روز خودرا بـه چه روزی بنگر شب کردم
تازیانه چو عدو بر سر و رویم می زد
ناامید از همه ی کس روی بـه زینب علیهاالسلام کردم
اشک یتیم
اي عمه بیا تا کـه غریبانه بگرییم
رو از میهن و خانه، بـه ویرانه بگرییم
پژمرد گل روی تو از تابش خورشید
در سایه نشینیم و بـه جانانه بگرییم
لبریز شرای عمه دگر کاسه صبرم
بر حال تو و این دل ویرانه بگرییم
نومید ز دیدار پدر گشته دل من
بنشین بـه کنارم، پریشانه بگرییم
گردیم چو پروانه بـه گرد سر معشوق
چون شمع دراین گوشه کاشانه بگرییم
این عقده مرا میکشد اي عمه
پیش نظر مردم بیگانه بگرییم
رقیه… رقیه صبور ! بمان، کـه بی تو گلشن خزان دیده اهل بیت، دیگر بوی بهار را استشمام نخواهد کرد، تو نوگل بهشتی و فرشته زمینی، پس بمان کـه کمر خمیده عمه، مصیبتی دیگر را تاب نخواهد آورد.
پایم رقیب خار مغیلان نمیشود
دست شکسته یار گریبان نمیشود
گیسو نمانده تا کـه پریشان کنم تو را
آری، سر رقیه پریشان نمیشود
شهادت حضرت رقیه «درود الله علیها » را به همه ی محبانش تسلیت عرض میکنم