برخی کودکان ممکن اسـت دچار ترس و استرس و هراس از مدرسه هستند کـه ما روش و راهکارهایی ساده و عالی برای التیام ترس این نوع کودکان بـه شـما ارائه خواهیم کرد.
خوب بهتر اسـت از همین مورد اول شروع کنیم :
والدین روز اول مدرسه با کودکان دعوا نکنند. انها را تهدید و تنبیه نکنند. بـه آن ها چشمغُره نروند و اولیای مدرسه هم خودرا همقد کودکان کنند.
همایونیان با بیان این کـه واکنش همه ی انسانها بـه محیطهاي جدید اضطراب اسـت اظهار داشت: اضطراب ریشه تمام مشکلات رفتاری فرد اسـت متأسفانه برای حذف ان راهی وجود ندارد.
محیط در شکل گیری اضطراب بسیار مهم اسـت. هر فرد نیز با حضور در مکانها و موقعیتهاي جدید مضطرب می شود، یکی از محیطهایي کـه اضطراب ایجاد میکند مدرسه اسـت بنابر این گریه کودکان و چسبیدن بـه مادر و پدر در روزهای اول مدرسه طبیعی اسـت.
اضطراب کلاس اولیها تا یک هفته ادامه دارد
چنانچه اولیای مدرسه شرایطی را فراهم کند کـه دانشآموزان روزهای اول رابا شادی و سرود بگذرانند با محیط مدرسه بهتر آشنا شده و خاطره خوشی از ان خواهند داشت.
ممکن اسـت کودکی خیلی شاد باشد و برخی بگویند انگار از خانه فراری اسـت توصیه میشود در هیچ حالتی کودکان را قضاوت نکنید و اجازه دهید آن ها هیجانها و تمایلات خودرا آزادانه ابراز کنند والدین نیز می توانند با تهیه گل، کاغذهای رنگی و بادبادک کودکان را راهی مدرسه کنند.
توصیه می شود والدین با کودکان دعوا نکرده، آن ها را تهدید و تنبیه نکنند و بـه آن ها چشمغره نروند همچنین بهتر اسـت مدارس یک روز زودتر آغاز بـه کار کند و از سوی دیگر والدین چند روز قبل از شروع مدرسه فرزند خودرا بـه محیط ان برده و اجازه دهند کودک از دور با مدرسه آشنا شود اینکار بهتر اسـت در زمانی کـه همهمه و سر و صدای دانشآموزان وجود ندارد رخ دهد.
کودکانی کـه منطقیتر هستند و اضطراب جدایی ندارند نیز ممکن اسـت بـه ظاهر چیزی را نشان ندهند ولی از درون ناراحت باشند بنابر این باید بـه انها نیز توجه شود، این رفتارها بـه ویژه در مورد کودکان درونگرا و پسرها صادق اسـت.
توصیه می شود والدین و اولیای مدرسه موقع صحبت کردن با کودکان خودرا هم قد کودکان کنند تا انها راحتتر ارتباط برقرار کنند بر این اساس بهتر اسـت زانو بزنند دستهاي کودکان را بگیرند و با محبت بـه چشمان آن ها نگاه کنند.
بهتر اسـت روز اول والدین همراه دانشآموزان باشند چنانچه مدیر یا ناظم بخواهد سخنرانی کند چون فاصله انها از دانشآموزان کمی دور اسـت اشکالی ندارد کـه ایستاده باشند اما توصیه میشود معلمان حتما خودرا هم قد دانشآموزان کنند حتی بعضی دانشآموزان کـه کلاس دوم ابتدایی هستند هنوز خودرا با محیط مدرسه تطبیق ندادهاند بنابر این پیشنهاد میشود تا بـه انها نیز توجه کافی شود.
برخی دانشآموزان خاطرات خوبی از درس، معلم و همشاگردیها خود نداشتهاند بنابر این باید برای اصلاح این ذهنیت تلاش کنیم.
این متخصص بهداشت روان ادامه داد: در مدرسهگریزی، دانشآموز امکان تحمل مدرسه را ندارد و دوست دارد محیط را ترک کند. سرگیجه، کاهش اشتها، دلدردهای نسبتاً شدید و لرزش جزو علائم مدرسهگریزی اسـت.
وی افزود: متأسفانه برخی والدین گمان می کنند این رفتارها عمدی اسـت در حالی کـه واقعاً علائم وجوددارد و انچه بیشتر از علائم جسمانی مورد توجه اسـت علائم روانی اسـت کـه با اظهار نگرانی و گفتن این کـه همشاگردیها و معلم قرار اسـت کودک را اذیت کنند، ابراز می شود.
این روانپزشک با اذعان نسبت بـه عدم گفتن خاطرات بد مدرسه توسط بزرگ ترها گفت: برخی بزرگ ترها خاطرات بد دوران مدرسه خودرا چند روز قبل از آغاز مدرسه برای کودک تعریف میکنند و این موجب ترس کودکان می شود.
تکفرزندها و پسرها نگرانی جدایی از مادر هستند
این متخصص حوزه بهداشت روان، ابعاد ترس از مدرسه را بـه صورت نگرانی جدایی از والدین بـه ویژه مادر و ترس از فضای مدرسه، معلمان و کلاس برشمرد و افزود: ترس از مدرسه می تواند ناشی از وابستگی کودک بـه والدین بـه ویژه مادر باشد، طبق معمولً این وابستگی در تکفرزندها، فرزندان اول خانواده و پسرها بیشتر اسـت؛ این ترس ناشی از فاصله گرفتن کودک از مادر اسـت، جالب اسـت بدانید این مادر اسـت کـه اضطراب خودرا بـه فرزند منتقل میکند، «مواظب باش»هاي مادر نشان دهنده اضطراب خود اوست کـه بـه فرزندش منتقل می شود.
وی ادامه داد: نوع دوم نیز بـه ترس از فضای مدرسه، معلمان، کلاس و اذیت احتمالی همشاگردیها مربوط میشود کـه علت ان عدم توجیه مدرسه توسط والدین اسـت.
اضطراب کودک رابا حضور در مدرسه پیش از شروع کلاسها کم کنیم
این روانپزشک تصریح کرد: در تحقیقی میزان اضطراب دانشآموزان کلاس اول ابتدایی کـه چند روز پیش از شروع کلاسها از دور مدرسه و کلاسهاي درس را دیده بودند، بررسی شد. نتایج نشان داد کودکانی کـه در ساعات آرام روز و پیش از شروع کلاسها مدرسه را از دور دیده بودند، اضطراب کمتری موقع آغاز سال تحصیلی نسبت بـه دیگران نشان داشتند.
کودک را وسط روز بـه خانه نیاورید
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: همه ی روانپزشکان تأکید میکنند چنانچه کودکی روز اول بـه مدرسه نرفت، والدین با این رفتار مقابله کنند زیرا ماندن در خانه اضطراب و ترس را باقی میگذارد، بهتر اسـت والدین یا یکی از انها بـه ویژه مادر کنار کودک باشند، همچنین والدین توجه داشته باشند کـه کودک را باوجود گریه زیاد، وسط روز بـه خانه نیاورند و با خوردنی و آشامیدنی، رفتار غلط کودک را تقویت نکنند چرا کـه می توانند موجب شکل گیری این ذهنیت در او شود کـه خانه محیطی امن و آرام اسـت، بنابر این تطبیق با مدرسه سختتر می شود.
وی ادامه داد: حتی اگر لازم شد کودک را بـه خانه بیاوریم باید تا پایان ساعت کلاسها با او برخوردی شبیه انچه در مدرسه اتفاق میافتاد داشته باشیم، زیرا براساس پدیده شرطی شدن کودک میآموزد کـه همه ی خوشیها در خانه و ناخوشیها در مدرسه اسـت و این رفتارها در نهایت مدرسهگریزی را تقویت می کند. بعد از اتمام ساعات مدرسه میتوان اجازه داد تا کودک بازی کند.
این روانپزشک گفت: نکته دیگری کـه اکثر مادران با ان مواجه میشوند همراه شدن مادر با کودک سر کلاس اسـت، شاید این رفتار زنگ اول و موقع جشن قابل قبول باشد، اما حضور مادر در تمام ساعات مدرسه قابل قبول نیست، پیشنهاد می شود مادر در مدرسه باشد ولی بـه کودک نگوید بـه خاطر او در مدرسه اسـت و با صحبت کردن با دیگر مادران یا تلفن خود شرایط را عادی جلوه دهد.
85 درصد مبتلایان بـه مدرسههراسی بعد از دوهفته درمان میشوند
وی افزود: طبق معمولً بیش از 85 درصد دانشآموزانی کـه مدرسههراسی دارند بعد از گذشت دوهفته بهتر میشوند. در برخی موارد نیز کـه کودک علائمی مانند تپش قلب شدید، لرزش، عرق کردن کف دست و تنگی نفس را نشان می دهد نیز باید کودک در مدرسه بماند و روزبعد اگر امکان دارد دکتر بـه مدرسه رفته یا وی را بـه نزدیکترین درمانگاه برده تا داروهای ضد اضطراب برایش تجویز شود.
باغبانیان خاطرنشان کرد: انچه در رویارویی با اضطراب مدرسه اهمیت دارد این اسـت کـه والدین بدانند رفتار کودک عمدی نیست، دانستن این نکته در دانستن مشکلات کودک و تطبیق با مدرسه بسیار مؤثر اسـت، همچنین با پخش سرود و بازیهاي گروهی فضای شادی را برای دانشآموزان بـه وجود آورد کـه اتفاقاً در اجتماعی شدن انها و پذیرفتن گروه جدید مؤثر اسـت.