پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
مَنْ اَحْیا لَيْلَةَ الْقَدْرِ حُوِّلَ عَنْهُ الْعَذابُ اِلَى السَّنَةِ الْقابِلَةِ؛
کسى کـه شب قدر را زنده بدارد، عذاب تا سال آینده از او روى می گرداند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:
مَن قامَ لَيلَةَ القَدرِ إيماناً وَ احتِساباً ؛ غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ؛
هركه از روی ايمان و برای رسيدن بـه ثواب الهی، شب قدر را بـه پرستش بگذراند، گناهان گذشته اش آمرزيده میشود.
قرآن کریم دربارهي فضیلت میفرماید:
«آنّا انزلناه فی لیلة مبارکة آنّا کنّا منذرین – فیها یفرق کل امر حکیم»
ما قرآن را در شبی فرخنده نازل کردیم؛ زیرا کـه هشدار دهنده بودیم. پس در آن شب هر کاری محکم و استوار میشود.
حضرت على علیهالسلام فرمود:
أنَّ رَسُولَ اللّهِ کانَ يَطْوى فِراشَهُ وَ يَشُدُّ مِئْزَرَهُ فِى الْعَشْرِ الاْءَواخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ وَ کانَ يُوقِظُ أَهْلَهُ لَيْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ وَ کانَ يَرُشُّ وُجُوهَ النِّیامِ بِالْماءِ فى تِلْکَ اللَّيْلَةِ؛
رسول خدا صلی الله علیه و آله [اینچنین] بود کـه رختخواب خویش را جمع می کرد و کمر [همّت براى پرستش] را در دهه آخر از ماه رمضان محکم میبست و همیشه اینگونه بود کـه اهل و عیالش را در شب بیست و سوم بیدار نگه می داشت و بر روى خواب رفتگان در آن شب آب میپاشید تا از درک شب قدر، و درک شب زندهدارى محروم نشوند.
امام صادق عليه السلام فرمود:
قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ؛
قلب ماه رمضان، شب قدر اسـت.
امام صادق عليه السلام فرمود:
التَّقديرُ في لَيلَةِ تِسعَ عَشرَةَ و الإبرامُ في لَيلَةِ إحدي و عِشرينَ و الإمضاءُ في لَيلَةِ ثلاثَ و عِشرينَ؛
مقدّرات در شب نوزدهم تعيين، در شب بيست و يكم تأييد ودر شب بيست و سوم ماه [رمضان] امضا میشود.
امام صادق عليه السلام فرمود:
راس السنة لیلة القدر یكتب فیها ما یكون من السنة الى السنة؛
آغاز سال «حساب اعمال» شب قدر اسـت. در آن شب برنامه سال آینده نوشته میشود.
امام رضا عليه السلام فرمود:
کانَ امیرُالمومِنینَ لا يَنامُ ثَلاثَ لَیال: لَیلَة ثَلاثَ و عِشرینَ مِن شَهرِ رَمَضانَ و لَیلَة الفِطرِ و لَیلَة النِّصفِ مِن شَعبانَ و فیها تُقسَمُ الاَرزاقُ و الآجالُ و ما يَکونُ فِي السِّنَه؛
امام علی «ع» سه شب را نمیخوابید: شب هاي شب بیست و سوم ؛ عید فطر و نیمه شعبان. زیرا دراین شبها روزی ها و اجل و آنچه در طول سال اتفاق میوفتد، تقسیم و تعیین میشوند.
قال موسى «علیه السلام»:
الهى ارید قربک، قال: قربى لمن استیقظ لیله القدر،
قال: الهى ارید رحمتک، قال:
رحمتى لمن رحم المساکین لیله القدر،
قال: الهى ارید الجواز على الصراط، قال:
ذلک لمن تصدق بصدقه فى لیله القدر،
قال: الهى ارید من اشجار الجنه و ثمارها، قال:
ذلک لمن سبح تسبیحه فى لیله القدر،
قال: الهى ارید النجاه من النار، قال:
ذلک لمن استغفر فى لیله القدر،
قال: الهى ارید رضاک، قال:
رضاى لمن صلى رکعتین فى لیله القدر.
موسی علیه السلام گفت:
خداوندا! مىخواهم بـه تو نزدیک شوم، فرمود:
قرب من ازآن کسى اسـت کـه شب قدر بیدار شود،
گفت: خداوندا! رحمتت را مىخواهم، فرمود:
رحمتم ازآن کسى اسـت کـه در شب قدر بـه مسکینان رحمت کند.
گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو مىخواهم فرمود:
آن، ازآن کسى اسـت کـه در شب قدر صدقهاى بدهد.
گفت: خداوندا! از درختان بهشت و از میوههایش مىخواهم، فرمود:
انها ازآن کسى اسـت کـه در شب قدر تسبیحش را انجام دهد.
گفت: خداوندا! رهایى از جهنم را مىخواهم، فرمود:
آن، ازآن کسى اسـت کـه در شب قدر استغفار کند.
گفت: خداوندا خشنودى تو را مىخواهم، فرمود:
خشنودى من ازآن کسى اسـت کـه در شب قدر دو رکعت نماز بگذارد.
سالته عن علامه لیله القدر، فقال:
علامتها آن یطیب ریحها،
و آن کانت فى برد دفئت،
و آن کانت فى حر بردت فطابت.
«محمد بن مسلم» از علامت لیله القدر پرسید؟
پس امام «ع» فرمود: علامت لیله القدر این اسـت کـه بوى خوشى ازآن پخش مى شود، اگر در سرماى «زمستان» باشد گرم و ملایم مى گردد، و اگر لیله القدر در گرماى «تابستان» باشد خنک و معتدل و نیکو مى گردد.