در روايات را ه های خنثي كردن اثر چشم زخم هم بيان شده اسـت كه برخي از آن ها اشاره مي شود :
ياد كردن خداوند؛
از امام صادق علیه السلام روايت شده اسـت: «هر كس از سيرت و صورت برادر مسلمانش خشنود شود، خدا را ياد كند؛ زيرا وقتى خداوند را بـه ياد آورد ضررى بـه برادر مؤمنش نمےرسد»
⇦بحارالانوار، ج۶۰ ؛ ص۲۵
گفتن «تبارك اللّه احسن الخالقين»
امام صادق علیه السلام فرمود: «كسى كه چيزى از برادرش وی را متعجب ساخت اين جمله را بگويد، زيرا چشمزخم حق اسـت»؛
⇦بحارالانوار، ج۶۰ ؛ ص۲۶
گفتن «آمنتُ باللّه و صلى اللّه على محمد و آله» پس ازآن اثر چشم زخم خنثى مےگردد.
قرائت سوره «ناس» و «فلق» هنگام ترس از چشمخوردن،
⇦بحارالانوار، ج۶۰ ؛ ج۹۲
نوشتن سورههاى «حمد»؛ «اخلاق»؛ «ناس»؛ «فلق» و «آيةالكرسى» در ورقهاى و بـه همراه داشتن آن،
⇦بحارالانوار، ج۶۰ ؛ ص۲۵
قرائت سه مرتبه ذكر «ماشاءاللّه لاحول ولا قوة الا باللّه العلى العظيم» بـه هنگام ترس از چشم خوردن يا چشم زدن،
⇦بحارالانوار، ج۶۰ ؛ ص۲۶
حرز امام جواد و يا انگشتر حاوى حرز امام جواد بنا بـه انچه در روايت آن آمده اسـت بـه جهت حفظ از بلاها و بدىها و هر چه كه انسان ازآن مىترسد مفيد اسـت،
⇦بحار، ج۵۰؛ ص۹۸
درخصوص انگشتر عقيق هم رواياتى وارد شده كه انسان را از بلاها و هر گونه بدى حفظ مےكند،
⇦وسائل الشيعه، ج ۵؛ ص۹۰- 89
سوره های حمد و فلق و ناس و توحید و آیة الکرسی و این دعا را بخوانید و پس ازآن
مینویسی و بر وی می آمیزی
اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّی لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ عَلَیْكَ تَوَكَّلْتُ وَ أَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ
إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِيمِ حَسْبِیَ اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ مَا شَاءَ اللَّهُ كَآنَ وَ مَا لَمْ یَشَأْ لَمْ یَكُنْ
أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِكُلِّ شَیْءٍ عِلْماً وَ أَحْصى كُلَّ
شَیْءٍ عَدَداً اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِی وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها
إِنَّ رَبِّی عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَ
هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ عَبَسٍ عَابِسٍ وَ حَبْسٍ حَابِسٍ وَ حَجَرٍ یَابِسٍ وَ
مَاءٍ فَارِسٍ وَ شِهَابٍ قَابِسٍ مِنْ نَفْسٍ نَافِسٍ وَ مِنْ عَیْنِ الْعَائِنِ رَدَدْتُ عَیْنَ الْعَائِنِ عَلَیْهِ
وَ عَلَى أَحَبِّ النَّاسِ إِلَیْهِ فِی كَبِدِهِ وَ كُلْیَتِهِ دَمٍ رَقِيقٍ وَ شَحْمٍ وَسِيقٍ وَ عَظْمٍ دَقِيقٍ
فِی مَالِهِ یَلِيقُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ كَتَبْنا عَلَیْهِمْ فِيها أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَ
الْعَیْنَ بِالْعَیْنِ وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ وَ الْجُرُوحَ قِصاصٌ وَ
صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً