مجموعه : مذهبی و دینی
بروزرسانی : 14 فروردین 1398

روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

روز مبعث پیامبر «ص» چه روزی است ؟

حضرت محمد «ص» در روز ۲۷ رجب درسال 40 عام الفیل، هم زمان با سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام، در غار حرا، توسط «جبرئیل» و از سوی خدا بـه پیامبری نایل آمد و مأمور شد کـه چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را بـه مردم برساند.

مبعث

روز مبعث  یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان جهان بر پایهٔ باورهای اسلامی، روزی اسـت کـه حضرت محمد ؛ پیامبر اسلام ؛ بـه درجه پیامبری برگزیده شد.

مسلمانان معنقدند او در غار حرا، توسط جبرئیل و از سوی خدا بـه پیامبری نایل آمد و مأمور شد کـه چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را بـه مردم برساند. محمد دراین زمان چهل سال داشت ودر مکه زندگی میکرد.

– اعتقاد شیعیان

بر اساس باور شیعیان، محمد مصطفی در روز ۲۷ رجب عام الفیل، سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام مبعوث شد. شیعیان این روز را جشن میگیرند ودر روایات اسلامی اعمال مستحبی برای روز مبعث پیشبینی شده‌اسـت. دعا، نماز و غسل مستحب از اعمال این روز اسـت.

روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

عید مبعث

اعتقاد اهل سنت

در نزد اهل سنت تاریخ دقیق بعثت پیامبر مشخص نیز ولی بعضی معتقدند کـه این واقعه در شب ۲۱ ماه رمضان بوده اسـت. بـه دلیل نامعلوم بودن تاریخ، مبعث نزد اهل سنت جشن گرفته نمی شود.

روز مبعث چه روزیست؟

روز مَبْعَث، روزی اسـت کـه حضرت محمد، پیامبر گرانقدر اسلام، بـه درجه پیامبری برگزیده شد. در تقویم هجری قمری، ۲۷ رجب روز مبعث اسـت.

حضرت محمد مصطفی در روز «۲۷ رجب» سال ۴۰ عام الفیل، هم زمان با سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام، در غار حرا، توسط «جبرئیل» و از سوی خدا بـه پیامبری نایل آمد و مأمور شد کـه چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را بـه مردم برساند.

روز مبعث، روز برانگیختن خردهایی اسـت کـه در تابوت خُرافه گرایی، هوس پرستی و جهل پیشگی دفن شده بود. روز مبعث روز تولّد عاطفه هاست؛ عاطفه هایي کـه در رقص شمشیرها مجروح می شد ودر جنگل نیزه ها جان می باخت. آن روزها، دخترکان معصوم، بـه جای آغوش گرم مادر، در دامان سرد خاک می خفتند.

جوانان بلندقامت، در جنگ جهالت ها، جان بـه بارش تیرها می دادند و زنان بی پناه، در بند اسارت می زیستند. آه کـه چه خارهایی بـه پای بشریّت می خلید و چه زخم هایي دل عاطفه ها را می خَست.

روز مبعث، روز مرگ قساوت ها و شرارت ها بود؛ روز مرگ کرامت هایي کـه بـه پای بت ها قربانی می شد؛ روز مرگ جهل و شرک و عبادت هاي‌ ناروا بود.

روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

حضرت محمد (ص)

فلسفه عید مبعث

آن روز کـه در غار حرا ندا بر پیامبر «ص» آمد کـه بخوان ؛ رسالت نبوی با پیام خروج انسان از ظلمات و حرکت بـه سوی نور اغاز شد .

بعثت پیامبر اکرم «ص» سرآغاز راهی شد تا انسان از شرک ؛ بی عدالتی ؛ تبعیض ؛ جهل و فساد بیرون آمده و بـه سوی توحید ؛ معنویت ؛ عدالت و کرامت حرکت کند.

مبعث نبوی با نهضت معنوی شروع شد و انقلابی در عالم بشری ایجاد کرد کـه هنوز دامنه آن ادامه دارد .این تحول روحی ؛ مردم مادی بت پرست را بـه مبدا آفرینش راهنمایی کرد و از کردار زشت برحذر ساخت و بـه نیکویی دعوت نمود . پیامبر «ص» پیروان خودرا بـه این منقبت ستود کـه شـما بهترین امت من هستید و می‌توانید دنیای بشریت رابا اجرای قانون متین قرآن بـه سعادت مطلوب برسانید .

رسول خدا «ص» در روز 27رجب «روز مبعث» در مکه مکرمه دعوت بـه خدا را آغاز کرد و سال ها بعد در مدینه حکومت اسلامی را تشکیل داد .

حضرت محمد«ص»دین مبین اسلام را بـه مردمی عرضه کرد کـه جملگی در آتش جهل می سوختند و دعوت او چنان دلنشین بود کـه بـه سرعت دیوارهای جهل و خرافات را فرو ریخت و مردم موج موج بـه اسلام گرویدند .

رسول خدا در مدینه منشور حکومتی اسلام را پایه ریزی و همه ی مردم را در اداره حکومت شریک کرد .

حضرت محمد «ص» سال ها بـه صورت پنهانی مردم مکه را بـه سوی خدا دعوت کرد و آن زمان ندا آمد کـه دعوت آشکار کن ؛ دشمنان چنان عرصه را بر او تنگ کردند کـه بـه دستور خدا هجرت آغاز کرد .

روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

پیامبر گرامی اسلام پس از 13سال توقف در مکه در اثر فشار  و اذیت و اذيت قریش از طرف خداوند مامورشد بـه مدینه هجرت  کند ؛ هجرت پیامبر و مسلمانان بـه مدینه ؛ فصل تازه اي در زندگی پیغمبر اکرم «ص»و اسلام گشود ؛ هم چون کسی کـه از محیط آلوده و خفقان آور بـه هوای آزاد و سالم پناه برد .

هجرت پیامبر «ص» و مسلمانان از مکه بـه مدینه برای پی ریزی زندگی اجتماعی اسلام ؛ اولین گام بلند در پیروزی و گسترش اسلام و جهانی شدن آن بود .مبعث نبی اکرم اسلام در سراسر ایران اسلامی با شکوه خاصی گرامی داشته میشود .

شهروندان تهرانی نیز هرساله بـه همین مناسبت «روز مبعث» مراسم و جشن هایي را در اماکن  مذهبی  مساجد و حسینیه ها برگزار میکنند و سال روز بعثت پیامبر بزرگوار اسلام را گرامی می دارند .

مردم با آذین بندی و چراغانی خیابان ها ؛ معابر؛ مساجد و شرکت در مراسم جشن ارادت خالصانه خودرا بـه خاتم الانبیا حضرت محمد بن عبدالله «ص»نشان می‌دهند .


حتما بخوانید:  متن تبریک عید مبعث حضرت رسول اکرم (ص) | عکس تبریک روز مبعث


روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

حضرت محمد «ص»

حدود 600سال از ظهور مسیح می‌گذشت و تعالیم او آغشته بـه خرافه‌ها و بدعت‌ها و حق فراموشی و هوس محوری شده بود
– جهان در آتش جهل و زور و زر و تزویر می‌سوخت
– دختركان معصوم پس از تولد بـه جای آغوش گرم مادران در گورهای سرد، زنده بـه گور می شدند

– زن چون كالایی خرید و فروش می ‌شد، بـه تاراج برده میشد، بـه ارث می‌ رسید و حق هیچ گونه انتخابی نداشت
– قتل و تاراج و شبیخون و جنگ، شغل اكثر مردم حجاز بودو كینه و نفرت، طایفه ها را در كام مرگ می‌كشید

– كسرایان در ایران برگردن مظلومان آنچنان فشار می‌آوردند كه كمر اكثریت مردم در زیر بار ستم شاهان خمیده بود

– هیچ ایرانی خارج از طبقه ي اشراف، حق تحصیل و خواندن و نوشتن نداشت
– شاهان خودرا سایه ي خدا می‌نامیدند؛ اما بیشتر از دوزخ ابلیس، بندگان خدا را در آتش ستم خویش داغ می‌كردند

– كعبه مركز توحید، تبدیل بـه بتخانه اي شده بود كه 360 شیطان در آن ایستاده بودند و از مركز توحید، مردم را بـه بت پرستی می‌خواندند

– در روم بندگان خدا را بـه جرم خداپرستی و حقگویی در میادین بـه چنگ حیوانات وحشی می‌سپردند تا از تماشای تكه تكه شدن انها، لذت حیوانی ببرند

– همه ی در بند هم بودند ودر حال گرفتار كردن یكدیگر و گرفتار شدن بـه هم.

گویی در روی زمین، كسی بـه فكر آسمان نبود!

روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

محمد «ص» مردی امین، پاك، راستگو، درستكار، مهربان، جوانمرد و انسانی بود. برعكس دیگران كه بـه زمین دوخته شده بودند، غرق در افكار آسمانی بود.
آهسته و با تأمل، با كوله بار اندیشه ي پاك و فرازمینی‌ از جمعیت جدا میشد و یكه وتنها بـه سوی قله جبل النور می‌شتافت. گویی نیرویی عظیم و شگرف و ماورایی هم چون مغناطیسی بزرگ وی را از دل مكه بر میگرفت و بر تارك جبل النور و بر پیشانی این شهر قرار می‌بخشید.

او در سایه ي این كشش شیرین، فاصله ي خانه تا دامنه ي جبل النور و از دامنه ي این كوه تا غار حراء كه در قله ي آن قرار داشت را چابك و استوار می‌پیمود ودر پیشانی مكه، بر بالاترین نقطه ي زمین و نزدیكترین فاصله بـه آسمان آرامش می‌ یافت. هیچكس نتوانست بفهمد كه او دراین هجرتهای مكرر و روزانه و از این صعود بـه آسمان و قرارگرفتن بر قله ي جبل النور چه حظ عظیمی‌ می‌یافت! چه مكاشفه ي نابی بـه او دست می‌داد و چگونه از زمین، آسمان را در می‌نوردید! او چگونه از ورای زمینیان گمشده در خودخواهی، با این سفر جسمانی و روحانی، عروجی آسمانی می‌یافت و نزدیك و نزدیك بـه حق میشد تا:

«… وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلى، ثُمَّ دَنا فَتَدَلَّى، فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‏؛ فَأَوْحى‏ إِلى‏ عَبْدِهِ ما أَوْحى‏… عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى‏؛ عِنْدَها جَنَّةُ الْمَأْوى… لَقَدْ رَأى‏ مِنْ آیاتِ رَبِّهِ الْكُبْرى…‏ ».1

این حال وقتی همراه با سكوت و اندیشه در غار حراء بر محمد «ص» متولی می‌ شد، وی را از قالب یك انسان خارج می‌ساخت و بر آفرینش غالب می‌ساخت.

در روز 27 رجب پس از اینكه آن حضرت در غار حراء  آرامش یافت باز بـه سوی آسمان نگریست، اما اینبار جبرئیل را دید كه بـه او فرمود: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذی خَلَقَ» بخوان بـه نام پروردگارت كه آفرید. محمد «ص» فرمود: من نمی توانم بخوانم! فرشته وحی بـه او فرمود: بخوان!

او احساس كرد كه بـه اسانی می تواند انچه را جبرئیل بـه او  وحی می‌كند، بخواند و همراه فرشته خواند:
«اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذی خَلَقَ؛ خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ؛ اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ؛ الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛ عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ».2

از این پس امین مكه، رسول‌الله بود. او با ملكوت آشنا شده و ابلاغ رسالت الهی و وظیفه ي رهایی انسان از بند خاك را در وجود خویش احساس می‌كرد و آسمانی ترین هدیه ي خداوند بـه بندگان،«مأموریت الهی خویش» را آغاز كرد. این چنین بود كه عطر ریاحین بهشتی در آفاق پیچید و مصداق آیه ي دوم سوره‌ي جمعه عزم خویش را جزم هدایت و تزكیه و تعلیم مردم نمود:

«هُوَ الَّذی بَعَثَ فِي الْأُمی‌ینَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آیاتِهِ وَ يُزَكِّیهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی‏ ضَلالٍ مُبینٍ».

او كسی اسـت كه در بین جمعیت درس نخوانده، رسولی از خودشان برانگیخت كه آیات «هدایت بخشش» را بر انها می خواند و انها را تزكیه می‌كند و بـه آن ها كتاب «قرآن» و حكمت می‌آموزد و مسلما پیش ازآن در گمراهی آشكاری بودند. پیامبر آیه هاي‌ نور و صاحب «وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظیمٍ» آرام و اندیشمندانه از دامنه جبل النور بـه سوی مكه حركت كرد.

آن روز، “خدیجه” در منزل بی صبرانه در انتظار محمد «ص» بود. او قبلا از غلامش “می‌سره” شنیده بود كه “راهب نصرانی” در شام درباره محمد «ص» گفته بود: «هذا نبی الامه و…» .3
محمد «ص» بـه خانه رسید و دل خدیجه با دیدن او زنده شد. غنچه ي لبهای امین مكه شكفته شد كه: خدیجه؛ فرشته وحی بر من نازل شد. خدیجه سرشار از شور و شعف شد، و بـه “ورقه بن نوفل” كه از دانشمندان مسیحی بود جریان را خبر داد. ورقه گفت:
بـه خدا قسم! او همان ناموس اكبر «جبرئیل» اسـت كه بر موسی نیز نازل می‌ شد. محمد «ص» بدون هیچ شكی پیامبر این امت خواهد بود… .4

خدیجه بر انتخاب خویش آفرین گفت! اشك شوق در چشمانش حلقه زد و با هزاران چشم بـه سیمای ملكوتی رسول الله«ص»  نگریست. احساس كرد چقدر محمد «ص» ملكوتی شده اسـت، چه ماورایی سخن می گوید و چه دلنشین لبخند میزند. هاله اي از نور رسالت، سیمای تابناك محمد «ص» را فراگرفته بودو خدیجه محو تماشای جمال محمد «ص» شده بود.

ناگهان خدیجه بـه خود آمد و گفت: یا رسول الله «ص»؛ من بـه رسالت شـما ایمان دارم، برای ورود بـه این دین مرا راهنمایی فرمایید. می خواهم اولین ایمان آورنده بـه رسالت شـما و وارده شونده بـه دین اسلام باشم. غنچه لبهای پیامبر رحمت «ص»؛ آرام از هم شكفت و فرمود: بـه یكتایی خداوند و پیامبری من گواهی بده.

خدیجه فرمود: اشهد آن لااله الاالله و اشهد آن محمد رسول الله و بدین صورت بانوی مكه و حجاز، ام المؤمنین و اولین مسلمان پس از رسول الله «ص» شد.
در خانه ي رسالت، كودكی ده ساله زندگی می‌كرد. علی «ع» در روزگار قحطی و تنگدستی ابوطالب بـه خانه پیامبر آمده بود.5 او نزد پیامبر «ص» بودو زیر نظر آن حضرت تربیت میشد.

از نزدیك شاهد صداقت و امانت و رسالت محمد «ص» بودو باهوش و ذكاوت سرشاری كه داشت در ده سالگی بـه رسالت پیامبر «ص» گواهی داد و سومین مسلمان ودر زمرهی: «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ  أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ »6 قرار گرفت و گوی سبقت در ایمان را از همگان ربود؛

روز مبعث پیامبر (ص) چه روزی است ؟

نگار من كه بـه مكتب نرفت و خط ننوشت

بـه غمزه مسأله آموز صد مدرس شد

آن‌ گاه بود کـه عطر معنویت و رایحه ي ملكوت و بزم روح و ریحان در جهان پراكنده شد و انسان، دام ابلیس را پاره كرد ودر هوای انسانیت آزاد شد.

مشارق انوار الیقین، ص 51
مناقب الخارزمی، ص 257
اثبات الهداة، ج 2

منابع :

روزنامه کیهان

تبیان

irna.ir

talahost.com

برچسب‌ها: