هر ساختمانی چه در حین ساخت و ساز و چه بعد از اتمام پروژه، باید یکسری نکاتی را رعایت کند تا از وقوع حادثه های احتمالی جلوگیری کند.
فایرباکس هم یکی از همین کارها میباشد که یکی از الزامات ساختمانهای مسکونی و تجاری است که برای جلوگیری از وقوع حریق استفاده میشود.
در ادامه بیشتر به معرفی فایرباکس میپردازیم…
در کل به هر جعبه ای که برای جلوگیری از آتش گرفتن در ساختمانهای مسکونی و یا اداری و یا واحدهای صنعتی قرار میگیرد را فایرباکس میگویند.
این جعبه ها معمولا در لحظههای اول فعالیت خودشان، سعی میکنند تا محیط را پاکسازی کنند؛ به این شکل که تمامی دود و گرمای تولید شده از حریق را از منطقه خارج میکنند.
این کار باعث میشود تا عملیات خاموش کردن آتش، سریعتر و بهتر انجام شود و هم اینکه شعله های آتش دوباره برنگردند.
همچنین باعث میشود تا افرادی که در آتش گرفتار شدند هم در سریعترین زمان ممکن، از ساختمان مربوطه خارج شوند.
جدای از موارد بالا برای تیم آتشنشانی هم بسیار کاربرد دارد؛ چون به صورت یک منبع آب اضطراری استفاده میشود. قبل از ادامه توضیح بهتر است کمی درباره شبکه آب آتشنشانی بیشتر بدانید.
https://www.firebox-mazinani.com/firebox
شبکه آب آتشنشانی به لولههایی میشود که معمولا به شکل افقی و یا عمودی از زمین تا پشت بام ساختمان قرار میگیرند.
این لوله ها باید طوری طراحی شوند که تا بلندترین بخش ساختمان ادامه داشته باشد؛ یعنی نیروهای آتشنشانی بتوانند تا بالاترین نقطه ساختمان را به راحتی و به کمک شبکه آب آتشنشانی خاموش کنند.
فایرباکسها معمولا به شکلهای متفاوتی ساخته و طراحی میشوند که این طراحی های متفاوت، بستگی به فضای موجود و معماری ساختمان دارد. چون همانطور که گفتیم فایرباکس یکی از الزامات ساختمانهاست و باید نصب شوند؛
حالا طریقه نصب آنها چگونه است؟ معمولا نصب آنها به دو شکل روکار و توکار انجام میشود:
معمولا این دسته از فایرباکس به دلیل محدودیت نصب در داخل دیوار، بر روی دیوار نصب میشود و به همین دلیل اسم فایرباکس روکار را گرفته است.
مزایا فایرباکس روکار هم این است که هیچ محدودیتی در عمق دیوار ندارد و حتی بعد از اینکه پروژه ساختمانی تمام شد هم میتوان آن را نصب کرد.
لوله های این نوع فایرباکس هم به صورت روکار میباشد و اگر هر گونه نشتی صورت بگیرد، کاملا قابل رویت است؛ از آنجایی که لوله ها به صورت روکار هستند، اگر نشتی پیدا کرد میتوانید راحت آن را تعویض کنید و هیچ نیازی به تخریب دیوار ساختمان نیست.
از معایب فایرباکس روکار میتوان به شونه گیر شدنش اشاره کرد. چون کمی به سطح دیوار اضافه میشود و در عبور و مرور افراد و وسایل نقلیه میتوان مشکل ساز شود.
از فایرباکس روکار هم در معمولا در فضاهای روباز یا مثلا پارکینگ و حیاط و فضاهای صنعتی استفاده میشود.
معمولا در همه ساختمانها از فایرباکس توکار استفاده میشود؛ چون کلا در حین نقشه کشی و مسائل مربوط، مکان نصب فایرباکس توکار از قبل هماهنگ میشود. در غیر اینصورت، از فایرباکس روکار استفاده میکنند.
مزیت فایرباکس توکار دقیقا برعکس معایب فایرباکس روکار است؛ چون در داخل دیوار قرار میگیرد، فضای کمتری را اشغال میکند و حتی در زمان وقوع سیل و یا زلزله، کمتر در معرض آسیب قرار میگیرد.
معمولا فایرباکس توکار بیشتر در اولویت است تا فایرباکس روکار!
جعبه های آتشنشانی یا همان فایر باکس هم انواع مختلفی دارند که هر کدام از آنها، مجهز به تجهیزات مختلف است. این فایرباکسها عبارتند از: فایرهوز(Fire Hose) و هوزریل(Hose Reel) که در ادامه به آنها میپردازیم.
جعبه های آتشنشانی فایرهوز بیشتر برای خاموش کردن آتشهای بزرگ استفاده میشود که از لوله های نواری در آن استفاده میکنند.
معمولا از این نوع فایرباکس در کارخانه ها و یا پارکینک استفاده میشود. یعنی مکانهایی که در صورت آتش سوزی، خرابی بیشتری به بار میآورد.
هوزریل برخلاف فایرهوز از لوله های لاستیکی مخصوص استفاده میکند. از این جعبههای آتشنشانی معمولا برای سازههایی استفاده میشود که احتمال آتشهای کوچک بیشتر است. مثل ساختمانهای مسکونی.
قطر این لولههای لاستیکی حدود 19 میلی متر است و بر روی یک قرقره مخصوص قرار گرفتند تا وقتی که نیاز شد، به اندازه لازم خارج کنند.
نگویید که فکر میکردید که فایرباکس فقط یک لوله با یک مخزن شیر آب است! در ادامه ما به متعلقات این جعبهها میپردازیم:
معمولا شیلنگ آتشنشانی باید تحمل فشار قوی آب را داشته باشد؛ البته بستگی به نوع جعبه آتشنشانی هم دارد؛ مثلا در بالا گفتیم که هوزریل از لولههای لاستیکی مخصوص و فایرهوز از لوله های نواری استفاده میکند.
این شیلنگ ها باید طوری طراحی شوند که تحمل فشار 700 الی 2000 کیلو پاسکال را داشته باشند.
این قرقره بیشتر در جعبه آتشنشانی هوزریل استفاده میشود؛ به این شکل که لولههای لاستیکی، به دور آن میچرخند و در زمان آتش سوزی، حالا یا کارکنان آتشنشانی و یا ساکنان ساختمان، از این قرقره استفاده میکنند تا شیلنگ را به حد نیاز از این جعبه آتشنشانی خارج کنند.
شاید نازل آتشنشانی مهمترین بخش همین فایرباکس باشد. نیروهای آتشنشانی به کمک نازل میتوانند تعیین کنند که چه مقدار آب و یا مواد خاموش کننده نیاز دارند. این نازلها معمولا به شیلنگ متصل هستند.
نازلها هم انواع مختلفی دارند که هر کدام در مکان و زمان خاصی استفاده میشود.
نازل آتشنشانی ساده
فوگ نازل حرفه ای توربو مرسده
فوگ نازل تمام فلزی سه حالته
فوگ نازل حرفه ای توربو AWG
فوگ نازل هوزریلی
فوگ نازل پلاستیکی
فوگ نازل حرفه ای توربو ایرانی
نازل شیردار سه حالته
فوگ نازل آتش نشانی برنزیfirex
و ….
معمولا از شیرفلکه برای مدیریت جریان آب و مواد خاموش کننده استفاده میشود و متکی به جریان فشار آب است.
درواقع هیدرانت ستون فقرات کل سیستم خاموش کردن آتش است.
از هیدرانت برای آتش سوزی های بزرگ استفاده میشود که بین انواع فایرباکس، بیشتر بر روی فایرهوز نصب میشود.
کوپلینگ معمولا به انتهای یک شیلنگ متصل میشود و به افزایش طول شیلنگ کمک میکند.
از کوپلینگ فقط برای افزایش طول شیلنگ استفاده نمیشود؛ بلکه برای اتصال وسایلی دیگر به مانند هیدرانت به شیلنگ هم مورد استفاده قرار میگیرد.