راهکار عالی برای مقابله با ترس یا فوبیا

ترس به نوعی شناخته شده ترین حس درونی ما انسانها محسوب میشه که یه واکنش طبیعی بدن نسبت به خطر؛ چه فیزیکی و چه روانی هم به شمار میاد. ترس تجربه ای در ذهن آدمیه و می تونه فرد رو عصبانی، شوک زده، نگران و مضطرب و حتی در بعضی شرایط سر خوش از لذت و شادی کنه. ترس با فوبیا فرق داره و نباید به جای هم استفاده بشن. 

مهم ترین تفاوت بین ترس و فوبیا اینه که ترس واکنش معمول بدن به رویدادها و اشیائه که قابل کنترله و اصلا بد نیست ولی اگه این ترس با توانایی عملکرد و حفظ کیفیت زندگی افراد تداخل پیدا کنه، تبدیل به فوبیا میشه.

از اونجایی که ترس شامل برخی واکنش های شیمیایی مشابه در مغزه که احساسات مثبتی مثل شادی و هیجان هم همون واکنش ها رو انجام میدن، پس احساس ترس تو یه سری از شرایط خاص به عنوان سرگرمی هم دیده میشه.

دقیقا مثل احساسی که موقع دیدین فیلم ترسناک بهتون دست میده. واسه همین یه سری افراد واکنش منفی نسبت به احساس ترس دارن و از شرایط روبرو شدن با اون واقعا اجتناب می کنن، ولی بعضیای دیگه ممکنه در مواجهه با ترس، حس مثبت رو درک کنن و دچار هیجان و شادی بشن. شاید علت واکنش متفاوت افراد وقتی که سوار ترن هوایی میشن، به همین خاطر باشه. 

مغز ما در حین تجربه یا تماشای صحنه ترسناک ماده ای به نام دو پامین ترشح می کنه که موجب لذت شده و اثرش تو بدن باقی می مونه. به همین خاطر فرایند انتقال هیجان، حتی بعد از این که تجربه ترسناک تموم هم شده، هم چنان بدن و مغز رو تحریک شده؛ نگه می داره.

ترس می تونه انواع مختلفی داشته باشه مانند ترس از اشیا، حیوانات، ارتفاع، اتاق تاریک، جای تنگ، خون، حوادث آینده و… . تاثیر ترس بر عملکرد انسان هم می تونه مثبت یا منفی باشه. اگه تاثیر ترس بر روی زندگی منفی باشه و باعث ایجاد اختلال در زندگی و رفع آرامش بشه؛ حتما باید برای درمانش اقدام کرد.

روان شناسها برای درمان این حس پیچیده ی انسانی معمولا از راهکارهای پزشکی و روان درمانی استفاده می کنن و سعی می کنن با تکیه بر تکنیک هایی مانند مواجهه، حساسیت زدایی و … اثرات فیزیکی، عاطفی و رفتاری ترس رو مدیریت کنن.

مقابله با ترس

به طور خلاصه میشه گفت که ترس هم مثل خیلی از بیماری های روحی و روانی، درمان داره و لازم نیست فرد به خاطر ترس از یک چیز کوچک، خودشو برای همیشه از اون چیز و مسائل مربوط به آن دور نگه داره، مثلا ترس از تاریکی، یا خون یا فضای تنگ و در بسته نباید باعث بشه که فک کنین شما هیچ وقت به درد جاهایی مثل شهر بازی و اتاق های فرار نمی خورین. از دست دادن دورهمی ها و بازیهای دوستانه صرفا به خاطر ترس، کمی غیر منصفانه و البته غیر علمیه.

چون همون طور که قبلا اشاره کردم، یکی از راهکارهای روانشناسان برای درمان ترس، رویارویی با ترسه که در برخی موارد خیلی موثر و مفید هم هست؛ البته به هیچ وجه توصیه نمیشه؛ یکدفعه و یهویی فرد رو با ترساش روبرو کنین. بلکه بهتره تو مرحله اول فقط در موردش صحبت کنین. مثلا برای دوستی که ترس از فضای تنگ و تاریک داره و به خاطرش حاضر نیست اتاق فرار رو تجربه کنه، میشه از راهکارهای زیر استفاده کرد.

قبل از هر چیز حواستون باشه تو تمام مراحل، از مسخره کردن حس ترسش بپرهیزین و و سعی نکنین حسشو کم اهیمت و بی دلیل جلوه بدین. جوری برخورد کنین که انگار حسش رو درک می کنین و حالا قصد دارین بهش کمک کنین.

تو گام اول بهتره از تجربیات و لحظات خوش و شیرین اتاق فرار تعریف کنین. حواستون باشه از لحظات هیجان انگیز و پر ماجرای اتاق با آب و تاب حرف بزنین؛ تا هم پذیرش این که قرار نیست تو چنین اتاقهایی همیشه اتفاقهای بد و ناخوشایند بیفته، براش آسونتر باشه و هم یکم ذهنش برای حضور تو دورهمی های بعدیتون آماده بشه.

برای گام بعدی برین سراغ یه اتاق فرار خاص که المان های ترس و وحشتش کمتر از بقیه باشه. تو این مرحله یکم کار سخت میشه، چون عملا اتاق فرار ترسناک و دلهره آوری که همه چیزش از نور و موسیقی گرفته تا دکور و طراحی برای القای ترس ساخته شده. واسه همین پیدا کردن یه مجموعه ای که بتونه برای این افراد کمک کننده باشه، خیلی کار سختیه؛ ولی قطعا غیر ممکن نیست.

با توجه به این که همیشه یه استثنایی وجود داره، در اتاق فرار برج میلاد اتاق فراری وجود داره پر از رنگ و شادی، به اسم اتاق رویا که با حفظ همه قواعد و قوانین بازی اتاق فرار، بر اساس هیجان و شادی طرح ریزی شده و توش خبری از فضاهای  تاریک و گوتیک اتاق فرار نیست. واسه همین خیلی راحت می تونین دست دوستتون رو بگیرین و با هم یه سری به اتاق فرار خاص و استثناییه مجموعه انیگما یعنی اتاق رویا بزنین. این تجربه برای خود شما هم می تونه یه تجربه خاص و دوست داشتنی باشه. تو این اتاق حس غالب، حس هیجان و سرگرمیه، حتی معماهای اتاق هم جوری طراحی شدن که پر از انرژی و تحرکن. بر عکس همه اتاق های فرار، اینجا پر از رنگ و شادیه، جوری که بیشتر بازیکنای این اتاق خانواده هایی هستن که دلشون میخواد یه بازی دسته جمعی و شاد رو تجربه کنن.

قرار گرفتن تو چنین فضایی ذهنیت اولیه در مورد ترس و دلهره ی اتاق فرار رو متزلزل می کنه و شرایط رو برای شروع مرحله بعد آماده می کنه. همین بازی رویا و علاقه مردم به این بازی باعث شد ما به فکر ساخت قسمت دوم این بازی به اسم نجات سولاریس تو اتاق فرار ایران مال بیفتیم که تا آخر مرداد قراره افتتاح بشه.

حالا که ترس اولیه نسبت به اسم اتاق فرار و بازیای این چنینی برای دوستتون کمرنگ شده؛ وقتشه که از یه اتاق دیگه مجموعه انیگما دیدن کنین، اتاق قتل مرموز. این اتاق هم که بیشتر به خاطر فضای معمایی و مرموزش مورد توجه بازیکنای حرفه ای قرار گرفته، احتیاج به تمرکز و دقت زیادی داره و بازیکنا باید در جریان بازی مثل یه کاراگاه خبره و کاربلد، همه سرنخ ها رو کنار هم بچینن و نتیجه گیری کنن.

توصیه میشه تو تمام لحظات حواستون به دوستتون باشه و هر جا که کمک خواست، کنارش باشین و حمایتش کنین. بودن تو یه جمع چهار یا شش نفره دوستانه یه حس خوب دیگه ست که کمک می کنه این افراد بهتر با ترساشون کنار بیان، چون میدونن تنها نیستن و هر جا که کمک بخوان، بهترین دوستاشون کنارشونن. ضمن این که سناریو و ماجرای این اتاق هم خیلی کمک کنندست. موضوع قتل و سرنخ های این اتاق اونقد ذهن افراد رو در گیر می کنه که امکان داره اصلا یادشون بره کجان و حتی چه ترسهایی داشتن.

این روزا با پیشرفت علم و فناوری، دیگه لازم نیست به خاطر ترس از چیزهایی مثل تاریکی، ارتفاع و تنهایی خودتون رو از بازی های شاد و هیجان انگیز محروم کنین و لحظات خاص دورهمی های دوستانتون رو از دست بدین . قطعا برای همه چیز مثل ترس از اتاق فرار یه راهکاری وجود داره، فقط کافیه بخواین تا ترستون رو برای همیشه کنار بذارین.