محققان آمریكایی دریافتهاند كه اگر مهندسان هواشناسی برای متعادل كردن دمای جهان،افشانههای شكننده نور در جو بالایی زمین تزریق كنند، آسمان آبی به شكل سفید رنگ در خواهد آمد.
انتشار ذرات معلق سولفات در جو باید در حالت نظری به كاهش دمای جهانی از طریق منعكس كردن بخش كوچكی از نور خورشید وارده به زمین بپردازد. با این حال ذرات اضافی نیز ممكن است به انكسار بیشتر نور باقی مانده در جو بپردازند. به گفته محققان موسسه علوم كارنگی در كالیفرنیا، این امر باعث كاهش 20 درصدی میزان نور خورشید مستقیما تابیده شده بر زمین شده و همچنین سطوح نور پراكنده نرمتر را افزایش خواهد داد.
این كار همچنین میتواند تاثیرات مهمی بر حیات و فناوری انسان داشته باشد. كاهش نور مستقیم خورشید میتواند بر صنعت خورشیدی تاثیر بگذارد كه بر نور مستقیم خورشید برای تولید بیشترین میزان انرژی خود تكیه دارد.
اما افزایش نور خورشید پراكنده میتواند عمل فتوسنتز را در پوششهای زیر درختان ارتقا بخشد. اگرچه واضحترین تاثیر در بالای سر انسان قرار دارد.
رنگ آبی آسمان در اثر پراكنده شدن نور با مولكولهای هوا ایجاد میشود. این پراكندگی برای طول موجهای كوتاه آبی بسیار قویتر از طول موجهای بلند قرمز است. این در حالیست كه ذرات معلق در هوا بسیار بزرگتر از مولكولهای هوا بوده و نور قرمز را با قدرت بیشتر پراكنده میكنند كه باعث محو شدن رنگ آبی پراكنده شده توسط مولكولهای ریزتر و درخشندهتر و سفیدتر شدن آسمان خواهد شد.
این محققان به محاسبه چگونگی تاثیر ذرات پراكنده با قطر از 0.1 تا 0.9 میكرومتر بر طبف نور پراكنده و تاثیر آن بر رنگ آسمان پرداختهاند. آنها دریافتند كه در تمام این قطرها آسمان از رنگ محوتری برخوردار خواهد شد. ذرات دارای قطر متوسط در این محدود میتوانند رنگ آسمان را سفیدتر جلوه دهند.
این تاثیر در حومه شهرها از وضوح بیشتری برخوردار است كه آلودگی هوا در آنها بسیار كمتر است.
اگرچه تردیدهای مهم زیادی باقی مانده از آن جمله اینكه چه اندازه ذرات معلق باید توسط مهندسان هواشناسی مورد استفاده قرار گیرد و چگونه اندازه آنها میتواند در طول زمین با به هم چسبیده شدن ذرات در محیط تغییر ایجاد كند.