طوطی سبز یک نژاد از طوی هاي سخنگو هست که با نام هاي طوطی سبز و طوطی ملنوگو و طوطی کوچک اسکندر شناخته می شود.
تشخیص سن و جنسیت در شاه طوطی و ملنگو
جوجه سرنگی
تشخیص سلامت طوطی
شرایط مناسب نگه داری طوطی در خانه
تغذیه مناسب و اهمیت آن
شرایط استراحت طوطی
توانایی سخنگویی و رام شدن
رام و دستی کردن یک طوطی
روی دست آوردن طوطی ها
کوتاه کردن شاه پرهای بال
آموزش سخنگویی یا همان تقلید صدا
آموزش تریک یا شیرین کاری
حمام کردن طوطی
عادت گاز گرفتن در طوطی ها
جوجه کشی از ملنگو و شاه طوطی
علت برخی از رفتارهای طوطی ما
گذشته از هر چیز لطفا ابتدا دو تعریف زیر رو دقیق بخونید.
ترکیبی از دو حلقه سیاه و قرمز-نارنجی دور گردن طوطی، به این صورت که حلقه سیاه از زیر منقار به طرف پشت گردن کشیده می شه و حلقه قرمز-نارنجی از پشت گردن شروع شده و به سمت زیر منقار کشیده می شه.
این طوق فقط در طوطی نر وجود داره و ماده ها هیچ پر سیاه یا قرمزی دور گردنشون نیست. ولی گاهی تفاوت خواب«جهت» پرهای سر و سینه باعث می شه چیزی مثل طوق دور گردن ماده ها دیده بشه که نباید این حالت رو با طوق حقیقی اشتباه گرفت.
طوق در طوطی نر از سن ۷-۸ ماهگی و از ناحیه زیر گردن شروع به ظاهر شدن می کنه و در سن ۲٫۵ – ۳ سالگی کامل می شه. طوق در سن زیر ۱ سال بسیار کمرنگ هست ولی با کمی دقت و تجربه می شه پرهای دون دون طوسی رنگی رو در اون ناحیه دید.
عنبیه چشم طوطی :
در مرکز یا همون تخم چشم، مردمک به رنگ کاملا سیاه وجود داره. دور مردمک یک نوار طوسی باریک و بعد از این نوار طوسی یک نوار پهن دیده می شه که قسمت بزرگی از فضای چشم رو اشغال کرده. این نوار پهن همون عنبیه هست.
برای اطمینان از تشخیص صحیح عنبیه، باید چشم طوطیتون رو در نور کامل آفتاب یا یک اتاق بسیار روشن نگاه کنید. ضمنا عنبیه چشم به علت داشتن رگهای خونی چندان گاهی قرمز رنگ دیده می شه.
مفید برای تشخیص سن و جنسیت شما نگاه میکنید که طوطیتون طوق داره یا خیر.
۱- طوق دارد: پس شما صاحب یک طوطی نر هستین. اگر این طوق کامل شده که طوطی شما یک نر بالغه«حداقل ۲٫۵ ساله». اگر فقط لکه هاي سیاه رنگ زیر منقار رو میبینید به این معنیه که طوطی شما یک جوجه نر هست.
۲- طوق ندارد: دقت کنید که طوطی شما در این حالت یا یک نر جوونه یا یک طوطی ماده. برای رفع این ابهام باید به عنبیه طوطیتون دقت کنید. رنگ عنبیه رو مدنظر قرار بدین:
طوطی شما یک جوجه نهایتا ۱۱-۱۲ ماهه هست که جنسیتش هم دقیق معلوم نیست و باید صبر کنید که اگر طوقش ظاهر شد نر و در غیر اینصورت ماده خواهد بود.
طوطی شما قطعا ماده هست. عنبیه سفید یعنی هنوز زیر ۳ سال سن داره، عنبیه نباتی و زرد بالای ۳ سال.
جوجه سرنگی یا گوشتی به جوجه اي گفته می شه که نهایتا ۳ ماه سن داره و هنوز با سرنگ«یا قاشق» توسط انسان تغذیه می شه و خودش توانایی غذا خوردن رو نداره.
جوجه هاي سرنگی چون در ابتدا پر ندارن و بدنشون عریان هست به جوجه گوشتی هم مشهور هستن. گرچه جوجه اي که ۳ ماه سن داره و هنوز با سرنگ تغذیه می شه دیگه حالت گوشتی نداره و پرهای بدنش کامل شده.
هر سال در اواخر زمستون و اوایل بهار این جوجه ها در بازار وجود دارن ولی به خاطر پیچیدگی و سختی زیادی که بزرگ کردن این جوجه ها داره و این که بسیار ضعیف و حساسن هستن، به هیچ تازه کاری خریدشون رو پیشنهاد نمیکنیم.
احتمال مرگ و میر این جوجه برای یک تازه کار شاید حدود ۷۰-۸۰% باشه.
برای اطلاعات بیشتر در مورد جوجه سرنگی، این تاپیک رو بخونید.
تشخیص سلامت طوطی
شما بعنوان نگهدارنده ي یک طوطی، وظیفه بررسی سلامتی این پرنده رو به عهده دارید. پس لازمه بتونید مشخصات یک طوطی سالم و یک طوطی بیمار رو از هم تشخیص بدین.
گاهی این تشخیص به سختی ممکنه و باید شما اطلاعات لازم رو داشته باشید تا از پسش بر بیاین. اینجا بطور خلاصه مشخصات یک طوطی سالم رو بیان میکنیم اما لازمه برای اطلاعات دقیق تر شما تاپیک زیر رو مطالعه کنید:
ویژگی هاي یک طوطی سالم :
– چشمهای پرنده کاملا باز و هشیار باشه
– اشتهای پرنده کم نباشه و به مقدار کافی غذا بخوره
– پرنده مدت زیادی از روز به حالت پف کرده و کسل نباشه
– بالهای پرنده حالت شل و آویزون به خودش نگرفته باشه
– پرنده مدت زمان زیادی رو به حالت بی حال و کسل در قسمت کف قفس نشینه
– رنگ طبیعی مدفوع سبز تیره به همراه مقداری رگه هاي سفید رنگ هست. مدفوع آبکی و به رنگ روشن می تونه نشونه مریضی باشه.
– بینی و دهان پرنده آبریزش نداشته باشه
– تعداد عطسه هاي پرنده در طول روز خیلی چندان نباشه
– مقعد پرنده تمیز باشه و مدفوع به اطرافش نچسبیده باشه
دقت کنید که معمولا یکی از نشانه ها به تنهایی علت بر بیمار بودن پرنده شما نیست، اگر طوطیتون چند تا از اونها رو با هم داشته باشه، برترین و منطقی ترین کار این هست که دمای محیط رو تا ۳۰ درجه افزایش بدین و در نخستین فرصت به دامپزشک مراجعه کنید.
شرایط مناسب نگهداری طوطی در منزل
برای گزینش قفس و مکان نگه داری طوطی در خانه به نکات زیر دقت کنید:
۱- از قفس هاي استاندارد بهرهگیری کنید. قفس استاندارد چند ویژگی مهم داره، بشرح زیر:
میله هاي قفس باید یا رنگ کوره اي داشته باشن«رنگ ها اثبات هستن و با منقار طوطی کنده نخواهند شد» یا با آب کروم روکش شده باشن.
محلی برای گذاشتن ظروف آب و غذا داره که از بیرون قفس و بدون نیاز به باز کردن در قفس می شه اون ظرف ها رو برداشت و گذاشت
کف قفس یک توری یا بنوعی محافظ داره. این محافظ سینی کف قفس رو از دسترس طوطی دور نگه می داره که چنانچه طوطی به کف قفس رفت، پاهاش با فضله ها آلوده نشه نتونه بقایای غذا هاي قدیمی رو بخوره.
2- ابعاد قفس هر چقدر که بزرگتر باشه بهتره، بسته به توان مالی و فضایی که در اختیار دارید یکی از بزرگ ترین قفس هاي استاندارد موجود در بازار رو تهیه کنید. ولی اگر قفس بیش از حد کوچک باشه پرنده شما احساس ناراحتی می کنه و ضمنا دم طوطی با برخورد متوالی به میله هاي قفس کم کم خراب می شه.
۳- داخل قفس از چوب نشیمن با قطر مناسب بهرهگیری کنید. زمانی قطر چوب مناسبه که ناخن هاي جلو و عقب پای طوطی به همدیگه نرسن و کاملا با سطح چون نشیمن تماس داشته باشن. قطر مناسب چوب برای ملنگو ۲ و برای شاه طوطی ۳ سانتی متر هست.
۴- لازمه قفس رو از یک طرف چسبیده به دیوار و در ارتفاع ۵۰ تا ۹۰ سانتی متری قرار بدین. حداقل یک طرف قفس حتما باید به دیوار چسبیده باشه ولی می تونید قفس رو در کنج دیوار بذارید به طوریکه ۲ سمت قفس به دیوار بچسبه.
۵- مکان قفس باید طوری گزینه بشه که اولا شرایط استراحت طوطی فراهم بشه و ثانیا امکان گرمایش و سرمایش غیر مستقیم«جوری که باد کولر یا فن مستقیم به پرنده نزنه» وجود داشته باشه. دمای مناسب برای نگه داری طوطی باید بین ۲۴ تا ۲۸ درجه حفظ بشه.
۶- از گذاشتن قفس کنار پنجره به شکلی که طوطی بتونه فضای بیرون و پرنده هاي آزاد رو ببینه پرهیز کنید.
۷- قفس رو در مسیر جریان باد نذارید. طوطی ها با جریان باد بسرعت دچار سرما خوردگی می شن.
۸- قفس طوطی اي که هنوز وحشی هست باید جایی باشه که پرنده بتونه در بیشتر ساعات روز ساکنین خونه رو نزدیک به خودش ببینه و به این شکل ترسش از اعضای خونه کم کم کم بشه.
۹- برای طوطیتون همۀ وقت آب و غذای تازه، سالم و مجاز و متنوع فراهم کنید. برای اینکار لازمه تاپیک تغذیه و تاپیک غذا هاي هرروز رو بخونید.
۱۰- برای طوطیتون چند نوع اسباب بازی مخصوص پرنده ها بخرید که باعث سرگرمی و سرحال شدن طوطیتون بشه و از سر و صدا، افسردگی و عصبی شدنش پیشگیري کنه.
اسباب بازی باید حتما چوبی باشه. دقت کنید که ما اسباب بازی مخصوص ملنگو یا شاه طوطی یا کاسکو نداریم! تمام اسباب بازی هاي طوطی سانان مناسبه، فقط بهتره اسباب بازی رو متناسب با جسه طوطی و قدرت منقارش گزینه کنید. مثلا شاه طوطی به خاطر منقار قوی که داره ظرف ۱ روز می تونه یک اسباب بازی کوچیک و ضعیف رو از بین ببره. تاپیک اسباب بازی ها رو مشاهده نمایید.
۱۱- در قفس طوطیتون کف دریا یا سنگ هاي معدنی که پرنده فروش ها دارن رو نصب کنید. این سنگ ها کلسیم و املاح معدنی لازم رو به بدل طوطیتون می رسونه.
متاسفانه در میان پرنده فروش ها و جامعه پرنده داران سنتی باب شده که بعنوان ۹۰% غذای طوطی، تخمه آفتاب گردان در اختیارش می ذارن. تخمه آفتاب گردان به علت ۵۵% چربی که داره در دراز مدت باعث مریضی هاي کبدی و مرگ طوطی شما می شه.
ضمنا طوطی ها در طبیعت بخش اصلی غذاشون رو میوه و دانه هاي کم چرب و متنوع تشکیل می ده و گرچه این تخمه هاي آفتاب گردان رو خیلی دوست دارن ولی شما باید مصرف تخمه رو به شدت محدود کنید و در عوض از سبزیجات، میوه ها و حبوبات بهرهگیری کنید.
از طرف دیگه برخی غذاها برای طوطی حکم سم رو دارن و اگر بهشون داده بشه می تونه بسرعت طوطی رو بکشه، مثل میوه آووکادو. لطفا برای اطلاعات دقیق در این مورد دو تاپیک زیر رو مطالعه کنید و فراموش نکنید که مهم ترین فاکتور در نگه داری از یک طوطی تغذیه سالم و مناسب اون هست.
– تغذیه طوطی سانان«غذا هاي مجاز و غیر مجاز»
– غذا هاي هرروز طوطی شما
برای نگه داری صحیح از طوطیمون، باید سعی کنیم تا حد امکان شرایط زندگی طبیعی رو برای این موجودات دوست داشتی فراهم کنیم. خواب پرندگان در طبیعت، از غروب آفتاب شروع و تا طلوع آفتاب روز بعد ادامه داره. در نواحی استوایی که بیشتر طوطیها از اونجا می یان این زمان حدود ۱۲ ساعت در شبانه روز می شه.
برای حفظ سلامتی، آرامش و نشاط طوطی، باید سعی کنید شرایط برای خوابیدن بین ۱۰ تا ۱۲ در شب رو برای طوطی فراهم کنید.
۱- طوطیتون رو جایی از خانه بذارید که نزدیک به تلویزیون و لوازم پر سر و صدا نباشه.
۲- مکان هایي که شما و اعضای خانواده شب ها تا دیروقت اونجا هستین و چراغهاش روشن هست بهیچ وجه برای طوطی مناسب نیست.
۳- مکان هایي که بچه هاي کوچیک در اونجا بازی می کنن برای طوطی مناسب نیست.
۴- زمان خواب طوطی باید منظم باشه، یعنی هر شب در حوالی ساعت مشخصی باید محل خواب طوطی رو تاریک کنید و حتی الامکان از هر سر و صدایی در اونجا پرهیز کنید که طوطیتون بتونه استراحت کنه.
مفید نتیجه این که شما باید هر شب در یک ساعت مناسب«۸ یا ۹ شب» محیط رو تاریک کنید. اگر به هر علت شرایط تاریک کردن رو نداشتید، مجبورید که دراون ساعت خاص، قفس پرنده رو بطور کامل با یک ملحفه یا کاور بپوشونید و صداهای اطراف قفس رو به حداقل برسونید. در اینصورت باید صبح در حود ساعت ۷-۸ کاور رو بردارید تا طوطیتون فعالیت هرروز خودش رو شروع کنه.
اگر تونستید سن و جنسیت طوطیتون رو درست تشخیص بدین باید به چند نکته زیر دقت کنید:
۱- طوطی تا زمانی که بالغ نشده می تونه کاملا رام بشه و حرف زدن یاد بگیره.
۲- طوطی هاي بالغ رو می شه به سختی رام کرد«نه بطور کامل» ولی احتمال حرف زدنشون نزدیک به صفر هست. گرچه اگر طوطی بالغی داشته باشیم که در زمان جوجگی چند کلمه بهش یاد دادن، هم اکنون هم می تونه کلمات بیشتری یاد بگیره.
۳- توانایی حرف زدن و رام شدن در طوطی هاي نر و ماده فرق چندانی نداره. هرچند که گفته می شه نرها باهوشتر هستن ولی شاید شما هیچ وقت نتونید این تفاوت رو حس کنید.
۴- ملنگو از حدود ۸ ماهگی و شاه طوطی از حدود ۶-۷ ماهگی حنجره شون بطور کامل شکل می گیره و می تونن کلمات رو تقلید کنن.
حالا شمایی که دنبال خرید طوطی هستید، با دقت به نکات بالا برترین خریدی که می تونید داشته باشید اینطوری هست:
۱- طوطی بالغ وحشی اصلا نخرید.
۲- نابالغ«جوجه» وحشی خوبه و هرچه سنش پایینتر باشه بهتره.
۳- طوطی بالغی که حرف می زنه ایرادی نداره، چون باز هم می تونید کلمات بیشتری بهش یاد بدین.
۴- جوجه سرنگی نتیجه خیلی خوبی می ده، به شرطی که بتونید از پس سختی چندان بزرگ کردنش بر بیاین. جوجه سرنگی حدود ۷۰% مرگ و میر داره.
۵- طوطی بالغی که سرنگی بزرگ شده و بهش حرف زدن هم یاد دادن مورد خیلی بینظیر هست.
۶- جوجه اي که سرنگی بزرگ شده فوق العاده هست و اگر حرف هم نزنه، خودتون می تونید بهش یاد بدین.
رام کردن طوطی به چه معنیه؟ آیا اگه طوطی روی دست ما بشینه یا بره روی شونمون یعنی رام شده؟
وقتی در مورد حیوانات وحشی اصطلاح رام کردن رو بهرهگیری میکنیم، منظورمون مطیع کردنشون برای نوعی بهره کشی از اونهاست.
مثلا اسب هاي وحشی رو رام می کنن تا ازشون سواری بگیرن، یا یک شیر وحشی رو رام می کنن تا در سیرک براشون نمایش بده.
حتما دیدین که یک کمند دور گردن اسب وحشی می اندازن و اینقدر می کشن و شلاقش می زنن و تاخت و تاز می کنن که اون حیوون خسته و تسلیم می شه… یا جسارتا دیدین که در فیلم ها برای حرف کشیدن از یک آدم سرش رو داخل آب فرو می برن که تسلیم بشه و حرف بزنه…
دوستان عزیزم، برخلاف مواردی که گفتم هدف از رام کردن طوطی بهره کشی و مطیع کردنش نیست! طوطی یک پرنده بسیار عاطفی و باهوشه که قراره نقش رفیق و همدم ما رو بازی کنه، قرار نیست از ما بترسه و به زور شلاق و ترس و وحشت روی دست و شونه ما بشینه.
این مثال ها رو زدم چون اگر از یک پرنده فروش بخواهید که طوطیتون رو براتون رام کنه با کمال میل و ظرف ۲۴ ساعت اینکار رو براتون انجام می ده! اما چطوری؟ به همون روش شلاق و ترسوندن و سر زیر آب فرو کردن…
باید بدونید که روش اصولی برای رام کردن طوطی سانان بسیار لطیف و تدریجیه. ایجاد حس اعتماد، دوستی و رفاقت در طوطی نسبت به صاحبش فقط و فقط با حوصله و ملایمت بدست می یاد.
شما باید طبق روشی که خدمتتون می گم و در مدت حدود ۳ ماه طوطیتون رو رام کنید. گذشته از گفتن روش به چند نکته زیر دقت کنید:
– طوطی ها معمولا تمایل ندارن با چندین نفر از اعضای خونه رابطه خوبی برقرار کنن. ولی شما می تونید با دادن آگاهی لازم به اعضای خانوادتون در مورد این که چطور با طوطی ارتباط خوبی برقرار کنن، کاری کنید که اونها هم بتونن حداقل ارتباط لازم رو با پرنده داشته باشن که در نبود شما به پرندتون بد نگذره و ازش مراقبت لازم انجام بشه.
– نگه داری بیش از یک پرنده در یک قفس یا حتی یک اتاق باعث می شه شما پیروز به رام کردنشون نشین یا کارتون بسیار سخت و طاقت فرسا بشه. پرنده اي که همنوع خودش رو ببینه و باهاش ارتباط برقرار کنه، دیگه به خوبی با انسان دوست نخواهد شد. پس رام کردن چند پرنده در کنار هم منتفی هست و ما در موردش حرفی نمیزنیم.
– رام کردن رو طبق مراحل گفته شده انجام بدین و از کارهای دیگه مثل گرفتن طوطی با دست و حوله یا ترسوندن طوطی جدا پرهیز کنید که جز عصبی شدن و ترس بیشتر هیچ فایده دیگه اي نخواهد داشت.
-در مراحل رام کردن بهرهگیری از دستکش و امثال اون ممنوعه. دستکش هم استرس بیشتری به طوطی وارد می کنه و هم باعث می شه طوطی بعدها دست بدون دستکش رو نپذیره و بهش حمله ور بشه. پس شما باید با دست بدون محافظ مراحل رام کردن رو انجام بدین.
مراحل رام کردن طوطی:
۱- برای یک هفته الی ۱۰ روز از زمان وارد شدن طوطی به خونه کاری باهاش نداشته باشید. فقط آب و غذا. از دور و خیلی ملایم هم باهاش صحبت کنید و سوت هاي ملایمی براش بزنید. هروقت کنارش راه می رید اصلا حرکات ناگهانی و سریع انجام ندین. خیلی ملایم!
۲- یه گوشه پرت و خلوت خونه نگذارینش! جایی باشه که اعضای خونه چندان ازکنارش رد بشن و بیشتر اوقات روز اعضای خانواده رو ببینه! ولی همونطور که گفته شد بهش کاری نداشته باشید.
۳- بعد از این یک هفته نوبت غذا دادن با دسته! شما به مدت ۵-۶ ساعت غذارو از داخل قفسش برمی دارید تا گرسنه بشه. بعد آروم از بیرون قفس و نزدیک چوب نشیمنگاهش یک تیکه سیب«هرچه تکه بزرگتری باشه بهتر هست» رو وارد قفس کنید. بی حرکت باشید و یک مقدار آروم باهاش صحبت کنید. باید اینقدر صبوری به خرج بدین تا بیاد و سیب رو بگیره. این مرحله رو ۲ هفته ادامه بدین.
۴- حالا وقتشه که در قفس رو باز کنید و اینبار سیب رو ببرید داخل قفس که بیاد و بگیره. یعنی همون مرحله ۳ رو اینبار با دست داخل قفس انجام بدین.چند روز تکرار کنید تا پیروز بشین و طوطی به اینکار عادت کنه.
۵- نوبت به بیرون اومدن طوطیه. ولی قبلش حتما باید طبق قاعده شاه پرهای طوطی رو کوتاه کنید«قاعدش رو جلوتر توضیح دادیم». در بالای قفس رو باز کنید که طوطی بیاد بیرون از قفس. اینکار رو چند روز تکرار کنید تا ترس بریزه، در همون زمانی که روی قفس هست سعی کنید بهش نزدیک بشین و سیب یا تخمه رو با دست بهش بدین.
۶- حالا باید سعی کنید نوازشش کنید. نوازش باید از منقار طوطی شروع بشه. اگر گاز گرفت دستتون رو نکشید و فریاد هم نزنید. لازمه که درد رو تحمل کنید تا خودش رها کنه. اینطوری کم کم گاز گرفتن رو ترک می کنه. باید این مرحله رو هم چندین روز انجام بدین که ترسش کاملا بریزه.
۷- حالا نوبت لمس کردن سر طوطیه! سعی کنید آروم روی سرش رو لمس کنید.
این فکر که طوطی هاي رام حتما روی دست هم می یان کاملا غلطه! طوطی هاي رام باید روی دست اومدن رو آموزش ببینن. طوطی علم غیب نداره که بدونه منظور شما از این که دستتون رو جلوش میبرید اینه که بیاد روی دست شما بشینه. گاهی اوقات می شه به سادگی و با نزدیک کردن دست و فشار دادنش به سینه طوطی اینکار رو انجام داد و گاهی لازمه به روش خاصی طوطی شما یاد بگیره که روی دست شما بیاد.
چرا باید شاه پرهای طوطی رو کوتاه کرد؟ آیا اینکار برای همۀ طوطی ها لازمه؟
دوستان عزیز دقت کنید که هر طوطی که قراره از قفسش بیرون بیاد و در فضای خونه آزاد باشه باید شاه پرهاش رو کوتاه کنید. به چند علت:
۱- اگر طوطی آزادانه در خونه پرواز کنه، ممکنه با برخورد به شیشه، اجسام تیز، داغ، پنکه هاي سقفی، شعله گاز، شومینه و … آسیب جدی ببینه و حتی شاید باعث مرگش بشه.
۲- طوطی ها به مقدار زیادی فضولات و ریخت و پاش دارن که اگر آزاد باشن، این فضولات رو در همۀ جای خونه اکران می کنن و دردسر زیادی برای صاحبشون ایجاد می شه.
۳- آزاد بودن بیش از حد طوطی، اونها رو بد عادت می کنه و اگر زمانی مجبور بشین که به علت مسافرت یا … طوطیتون رو برای چند روز در قفس حبس کنید، ممکنه طوطی دچار افسردگی و پرکنی بشه.
مفید حالا برای کوتاه کردن شاه پرها به چند نکته زیر دقت کنید:
۱- بهتر هست که خودتون اینکار رو نکنید، چون ممکنه طوطی به شدت ازتون بترسه و تا مدتی کینه به دل بگیره و باهاتون قهر کنه. اگر کوتاه کردن پرها رو به پرنده فروش یا دامپزشک یا فرد دیگری که تجربه کافی داره بسپرید، خیلی بهتره.
۲- پرهای تازه سبز شده رو تا ۱ ماه بعد از رشد کاملشون کوتاه نکنید، چون هنوز خون داخل پرها وجود داره و کوتاه کردن مساوی خواهد بود با خون ریزی.
۳- برای کوتاه کردن شاه پرهای بال، دو پر اول رو نباید بزنید. پس دو پر اول رو کنار بگیرید و ۷ یا ۸ پر بعدی رو با یک قیچی تیز کوتاه کنید. حدود دو سوم از هر پر رو کوتاه کنید
۴- اگر اشتباه کردین و پر بعد از کوتاه شدن خونریزی کرد، با یک اسپری، آب کاملا سرد رو به محل خونریزی اسپری کنید تا خونش بند بیاد.
در مطالب گذشته گفتیم که طوطی در شرایط خاصی امکان یادگیری حرف زدن رو داره. باید جوجه باشه یا اگر بالغ هست باید در زمان جوجه بودنش حداقل ۱-۲ کلمه یاد گرفته باشه. پس اول مطمئن بشین که طوطیتون جزو دسته اي هست که امکان تقلید صدا رو داره.
حالا دقت کنید که طوطیتون چه ۱ ماهشه و چه ۵ سالشه، می تونید از روز اول ورودش به خونه باهاش حرف زدن رو تمرین کنید. حتی می تونید برای یک جوجه سرنگی هم هرروز چند دقیقه یک کلمه رو تکرار کنید. اینکار باعث می شه وقتی به سن لازم«گفتیم برای ملنگو ۸-۹ ماهگی و برای شاه طوطی ۶-۷ ماهگی» رسید، بسرعت به حرف بیاد.
برای گزینش مناسب کلماتی که می تونید در ابتدا به طوطیتون یاد بدین و روش این آموزش دو تاپیک زیر رو بخونید:
۱- آموزش سخنگویی بصورت حضوری یا رخ به رخ
۲- آموزش سخنگویی بصورت غیر حضوری، با اکران CD
یک طوطی بشرط این که رام و دستی باشه، در هر سنی می تونه تریک ها رو یاد بگیره. تریک یعنی ما به طوطی بفهمونیم که با اشاره دست ما یا گفتن یک کلمه فرمان کار خاصی رو انجام بده. مثلا شما می تونید تریک هاي متنوع و جذابی مثل بای بای کردن، چرخیدن با اشاره انگشت، گرفتن و دادن اجسام، پرزدن و … رو به طوطیتون یاد بدین. قبلش لازمه که قوانین شرطی کردن یک پرنده رو بخونید و بفهمید. پس تاپیک هاي زیر رو مطالعه کنید:
– مفاهیم و قوانین اساسی شرطی کردن در آموزش تریک به روش شرطی کردن- بای بای کردن
– چرخیدن
– تشخیص رنگ ها
– گرفتن و دادن اشیاء
– آموزش حقه مردن
– آموزش آوردن اشیاء
– آموزش فرمان بشین
آیا طوطی نیاز به حمام کردن دارد؟ جواب: بله
علتش اینه که طوطی ها اکثرا در مناطق گرم و مرطوب استوایی زندگی می کنن. پرهای طوطی نیاز به رطوبت بالا داره که سالم و شاداب بمونه.
ما هم داخل منزلمون باید سعی کنیم رطوبت کافی رو برای شادابی و سلامت پرهای طوطی فراهم کنیم. یکی از راه هاي فراهم سازی این رطوبت حمام منظم هست. دو روش برای حمام کردن وجود داره :
۱- ظرف آب در اختیار پرنده بذارید که خودش مشغول آب بازی و حمام بشه.
۲- با اسپری طوطی رو حمام کنیم.
نکات ظریف و حساسی برای حمام کردن وجود داره که برای دونستنش لازمه این تاپیک رو مطالعه کنید.
عادت گاز گرفتن در طوطی ها
همۀ طوطی ها دوست دارن از منقارشون برای خراب کردن و بازی کردن با هر چیزی بهرهگیری کنن. گاز گرفتن هم یک خصلت طبیعی در طوطی هست که در ابتدا از روی کنجکاوی انجام می شه.
همۀ وقت یادتون باشه که ملنگو و شاه طوطی ها شاید هرگز گاز گرفتنشون رو بطور کامل کنار نذارن ولی طوطی مثل کاسکو بعد از رام شدن کامل، هیچ وقت صاحبش رو با هدف تهدید یا ترسوندن گاز نمی گیره. بهرحال شما باید می تونید این عادت رو در هر نوع طوطی به حداقل برسونید.
برخی افراد فکر می کنن اگر یک جفت نر و ماده طوطی بخرن می تونن به راحتی از اونها جوجه بگیرن… این تصور کاملا غلطه! به نکات زیر دقت داشته باشید
۱- هر دو نر و ماده اي با هم جفت نمی شن… گاهی باید بارها و بارها طوطیهای نر و ماده رو عوض کنید که بالاخره با هم جفت بخورن. از طرفی هر نر و ماده جفت خورده اي قادر به ساخت تخم هاي سالم و نطفه دار نیستن…
۲- در قفس هاي کوچیک و منازل بیشتر ما شرایط جوجه کشی از ملنگو و شاه طوطی بهیچ وجه وجود نداره. اینکار آرامش چندان، فضای بزرگ، قفس هاي بزرگ و لانه هاي مناسب لازم داره.
۳- مهمتر از همۀ این که گذشته از جوجه کشی از ملنگو شما باید تجربه جوجه کشی از طوطی هایي مثل عروس و باجریگار و لاوبرد رو داشته باشید.
۴- اگر یک جفت طوطی خریدین باید قید رام شدن و دستی شدنشون رو بزنید. طوطی هاي جفت با انسان دوست و رفیق نخواهند شد.
پس یادمون باشه که خریدن یک جفت طوطی، فاصله خیلی زیادی تا موفقیت در جوجه کشی داره…
جیغ زدن یک طوطی مثل حرف زدن در انسان کاملا طبیعیه… ملنگو و شاه طوطی هم یک جیغ ذاتی دارن که ممکنه هیچ وقت کنار نذارنش… معمولا صبحها و عصرها بیشتر جیغ می زنن. اگر دوست دارین جیغ هاي طوطیتون کمتر بشه باید به چند نکته دقت کنید :
– طوطی ها وقتی حوصلشون سر بره بیشتر جیغ می زنن، با تهیه اسباب بازی و فراهم کردن قفس بزرگ و مناسب می تونید این جیغ ها رو کمتر کنید.
طوطی هایي که صاحبشون اونها رو خیلی از قفس بیرون می یاره معمولا بد عادت می شن و به محض این که داخل قفس بذارینشون شروع به سر و صدا و گاهی جیغ زدن می کنن. هر روز برای مدت محدودی«۵-۶ ساعت» طوطیتون رو بیرون بیارید.
– طوطی ها وقتی در هوای آزاد قرار می گیرن و پرنده هاي دیگه رو می بینن، شروع به جیغ زدن می کنن. زمان گذاشتن پرنده در هوای آزاد رو محدود کنید«۲۰ دقیقه تا نیم ساعت»، گرچه فقط در فصل گرم که پرنده سرما نمی خوره می تونید اینکار رو انجام بدین.
طوطی ها وقتی احساساتی بشن«ترس، خوشحالی، جذب جفت و …» مردمک چشمون رو تنگ می کنن و حالت نسبتا وحشتناک و عجیبی برای افراد تازکار بوجود می یارن. اینکار کاملا طبیعیه و اصلا جای نگرانی نداره.
خیلی از طوطی ها از جمله ملنگو و شاه طوطی در ۳-۴ ساعت اول صبح دچار یک حالت پر انرژی می شن و به اصطلاح دیوونه وار در قفسشون می چرخن و گاهی جیغ می کشن. این حالت کاملا طبیعی هست و جای نگرانی نداره. حتی طوطی هاي خیلی رام هم این حالت رو دارن.
آب نخوردن طوطی ها به این خاطره که ما بهشون سبزیجات و میوه«خصوصا سیب» می دیم که آب بدنشون رو فراهم سازی می کنه و نیازی به خوردن آب احساس نمی کنن. پس نگران آب نخوردن طوطیتون نباشید. گرچه شما همۀ وقت آب جوشیده و سرد شده تمیز و تازه در اختیارشون قرار بدین.
طوطی در حالتی که آرامش داره و مشغول استراحت هست، منقارهاش رو بهم می سابه یا به اصطلاح برخی افراد “دندون قروچه” می کنه. اینکار که معمولا شب ها و گذشته از خواب انجام می شه نشون می ده که طوطی شما در حال استراحته و جای نگرانی وجود نداره.
طوطی وقتی قصد استراحت کردن داره برای رفع خستگی پاهاش، یکی از اونها رو بالا می گیره. پس این حرکت در حالت کلی نشونه زخمی یا مصدوم بودم پاش نیست و کاملا طبیعیه.
شما در طول روز بارها و بارها میبینید که طوطیتون داره پرهای خودش رو با منقار می گیره، مقداری اونها رو می کشه و مرتبشون می کنه. به اینکار می گن پرآرایی…
شاید روزی ۱۰ مرتبه طوطی شما پرآرایی بکنه که جزو رفتارهای طبیعی پرنده هست و هیچ جای نگرانی نداره. ضمنا در حین اینکار پرهای کرک مثل و حتی گاهی پرهای سبزی که ریشه هاشون سست شده بوده از بدن پرنده جدا می شه و می افته که این هم کاملا طبیعی هست.