♥زمین به آسمان بیاید…
آسمان به زمین…
حواسم نه پرت شیطنت هاے ستاره ها مے شود
نه دلربایے گنجشگڪان باغ…
مـــن فـــقـــط محـــوِ
چشم هاے “تــ♥ــوام” ♥♥♥
♥ دوست داشتنت
از عهدهے قلبم بر نیامد
بین اعضاے تنم تقسیم شد
من سهم خود را
به دستهایم بخشیدم
دستم را محكم بگیر!
♥ گاهے هم
دروغ خوب است
مثلاً میگویم سردم است
تا به این بهانه
دستانم را بگیرے
♥ اگر ڪسے را دیدید
ڪه از همه چیز
لذت مے برد
سخت نمیگیرد
مے بخشد
مے خندد
مے خنداند
او نه بے مشڪل است نه شیرین مغز !
او طوفان هاے هولناڪے را پشت سر گذاشته و قدر داشته هایش را میداند ♥♥♥
♥ﺁﺩﻡ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﻭﺩ ..
ﻭﻟﯽ ﻧﺮﺳﺪ…
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺪ ..
ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﺩﻟﯿﻠﺶ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺪ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻐﺾ ﮐﻨﺪ .. .
ﻭﻟﯽ ﺑﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ
ﺁﺩﻡ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ
ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ
ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑَﻐَﻞ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ
ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻨﺪ !….♥♥♥
♥ تمام خوبے عشق به این است…..
ڪه وقتے تو نیستی….
خواب ازگلوے چشمانم پایین نرود…..!!!!!!!
لبخند برلبانم جارے نشود….!!!!!!!
دستانم مدام بهانه ے تورا بگیرند……… ♥♥♥
♥ بے واژه بیا ببوسَمت
بیا پیمان ببندیم؛
ڪه این “من”هاے تخریب شده را
با بوسه بازسازے ڪنیم…
اصلاً بیا و مرا جهنمے ڪن!!
بهشتِ من!
من با تو تمامم و بے تو تمام
بیا و این من را ناتمام مگذار
این “نیست” را با بوسهاے از نو بساز
بیا….
لبهایم ازآنِ تو
مرا از نو نقاشے ڪن… ♥♥♥
♥لبخند تــــ♥ــــو …
مشهور ترین سیب بهشتے ست
از طرح لب توست ڪه…..
حوا نگران است ♥♥♥
♥مَن نہ دَر آغوشت گرفتہ ام
نہ تو را بوسیده ام
نہ حتـّے موهایَترا نَوازش ڪردهام
امّا بِبین
چہ عاشقانہ بَرایت مـےنویسم♥
♥دوست داشتڹ به معناےِ
عشق نیست . . .
دوست داشتڹ یعنی داشتڹِ
ڪسی ڪہ . . .
ستایش ڪردنش . . .
تمامی ندارد
مثل تــ♥ــو . . ♥♥♥
♥ تــو دوست داشتنی تـریـڹ
نسخہ اے هستی ڪہ
می شود پیچید!
بـہ دست و پاے
زندڪَی
مـڹ
تا هی
قد بڪشی
توےِ لحظہ هایم
وحالـم را خـوب تـر ڪُـنی ♥♥♥
♥ آغوش تـــو ڪہ باشد…
خواب دیگر بهانہ اے براے خستگے نیست.
و تپش هاے قلبت میشود لالایے ڪودڪانہ ام.
ڪنارم بمان
میخواهم..
صبح چشمانم
در نگاہ تــــو.بیدار شود ♥♥♥
♥به روے سینه ے گرمت بخوابانم و رامم ڪن
بجز عشق خودت هر عشق دیگر را حرامم ڪن
مرا بر سینه ات بفشار اے هرم تنت آتش!
لبت را… آن شراب ناب انگورے به جامم ڪن
تنم را فتح ڪن با بوسه اے سڪرآور و آنوقت
بلندے هاے لاهیجان و تهران را به نامم ڪن!
به قله چون رسیدی.، آفتابے شو و از بالا،
فراز آسمانے آبے و روشن سلامم ڪن!
مرا تا اوج ها بالا ببر… در مه بپیچان و
برانگیزان به رقصے نرم و دنیا را به ڪامم ڪن
اگر دیوانه تر مے خواهیم، مستم ڪن اے ساقی!
بریزان و بنوشان و بسوزان و تمامم ڪن…. ♥♥♥
♥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ :
ﻋﺸﻘﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﻭﺭﮐﺮﺩ ؛ ﺑﻮﺳﻪ ﺭﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺲ ﮐﺮﺩ !
ﺍﺣﺴﺎﺳﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﻟﻤﺲ ﮐﺮﺩ ،ﺍﻣـــــا
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷــــــــﺘﻨﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺛﺎﺑـــﺖ ﮐـــــــــﺮﺩ ♥♥♥
♥ ﺗــﻮ ﭼﻨﺎﻥ ﺯﯾﺒﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﻢ
ﮐﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻧﮑﻨﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﻢ ﺑﺪﺍﻧﯽ،
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯿﺶ
ﺧﻮﺩِ ﺗـــﻮﯾﯽ…!!! ♥♥♥
♥ ما مردها عادت میڪنیم به بودن زن.
نه اینڪه عادے شود و تڪراری،
به بودنش به بویش،
به اتمسفرے ڪه ایجاد میڪند،
به جانے ڪه میریزد در دیوارهاے خانه و تازه میڪند حس بودن را …
چندروز نباشد حالمان خراب میشود.
به هارت و پورتهایمان توجه نڪنید.
مرد بے زن تلف میشود! ♥♥♥
♥شاعر نشدے حال مرا خوب بفهمے
من قافیه در قافیه رسوایے محضم ♥♥♥
♥ عشق یعنے مرا جغرافیا
درڪار نباشد
یعنے ترا تاریخ
درڪار نباشد
یعنے تــ♥ـو با صداے من
سخن گویے
با چشمان مـــن ببینے
و جهان را با انگشتان مـــن
ڪشف ڪنی… ♥♥♥
♥ زمان را یڪ ساعت عقب مے برم
جایے ڪه هنوز این شعر نوشته نشده
آغوشت را باز ڪن
مرا ببوس
و بگذار این شعر
با بوسه هاے تــ♥ــو شروع شود.. ♥♥♥
♥ بمانے بهارم
♥ بخندے تابستان
♥ ببارے پاییزم
♥ نباشے زمستان
♥ تــ♥ــو
♥چهار فصل روزگار منے ♥♥♥
♥ زیاده خواه نیستم
یڪ ڪلبه جنگلی
ڪمی هیزم،ڪمی آتش،مهِ جنگلے
ڪمی مستی،ڪمی مهتاب
و بوے یار و بوے یار و بوے یار ♥♥♥
♥ تــو در همه حال زیبایے ..
تـــو را همان گونه ڪه هستے دوست دارم با تمامِ ڪم و ڪاستے هایت .!
من در ڪنارت خواهم ماند
تا ثابت ڪنم براے دلم در همه حال زیبایے .. ♥♥♥
چال گونہ ڪندہ اے اینجا و آنجاے لبت …
لا مروت من خودم لنگم، دگر دامت چہ بود؟ ؟ ؟
♥ نمیدانم عشق چہ جور است!!
ولے.
من بہ تو .
“حس عجیبی” دارم!
حس یڪ تشنہ بہ آب..
حس ابرے ڪہ،پر از باران است .
حس خوابے آرام
حس رفتن تا”تو”
” عشق ”
باید ڪہ چنین حس عجیبے باشد. ♥♥♥
♥آغوش تــ♥ــو
چقدر مى آید به قامتم !
در آن
بـه قدرِ
پیرهنِ خویش
راحتم ..! ♥♥♥
♥ زن ها را زیاد پیچیده شان ڪرده ایم
باور ڪنیم دنیاے زن ها آنقدر ڪه
خودشان هم میگویند سخت نیست
زن ها دنیاے احساس جالبے دارند
اصلا دنیاے احساسشان هنوز پشت
نیمڪت هاے ڪودڪے جا مانده است
زودتر از قهر ڪردنشان آشتے مے ڪنند
اگر آنها را با ڪلمات جادویے صدا بزنید
نڪند گمان ڪنے از سادگے
تمام حرف هایت را باور میڪند
نه
همه باورهایش از دوست داشتن
دو لبے است ڪه تو از میانش
صدایشان مے زنے
خدا نڪند دلش را بشڪنے
اما
اگر به اشتباهے دلش را شڪستے
فڪر نڪنے مے ایستد نگاهت مے ڪند
به ثانیه اے چمدان احساس ڪودڪش را
بلند مے ڪند مے رود گوشه اے مے نشیند
و تا آنجا ڪه مے شود قهر مے ڪند
از همان قهر قهر هاے تا قیامت
تا دیگر نمیخواهم ببینمت براے همیشه
اگر بتوانے نگاه گریه اش را تاب بیاورے
میتوانے ڪودڪے چشمانش را ببینے
اخ ڪه گفتنش هم ڪمر مردانه خم میڪند
وقتے پشت آستین بلند لباسش را به چشمانش
ڪشیده و بعد انگشت میان دندان میگذارد
تا نڪند صدایش به گوش تو برسد و
احساس ضعیف شدن ڪند
ننشینے با خودت چرتڪه آشتے بیندازے
این قهر شدن ها براے آشتے
نه تڪه اے طلا میخواهد
نه ویترینے پر لباس
این قهر شدن ها فقط ڪلمه میخواهد
آنهم از همان ساده هایش
از قلبت ڪه باشد از میان لبانت ڪه باشد
او را به آبے بر روے آتش آرام مے ڪند
میدانے ڪدامش از همه جادوے بیشترے دارد؟؟ آنڪه آرام بروے پشت درب اتاق قهر ڪرده اش
سر به لاے ستون سرد درب و دیوار گذاشته
و بگویے
خانمم ؟
اولش حرفے نمے زند ڪه
سڪوت میڪند تا جادوے لبانت
از تمام دلگرفتگے هایش عبور ڪند
بار دوم ڪه بگویے خانمم
انگار زخمے مرحم مے شود
نه اینڪه اشڪ هایش تمام شود
اما باران چشمانش ڪمے تا قسمتے
به حالت نیمه ابرے در مے آید
حالا باید تیر خلاصت را شلیڪ ڪنے
باید تا آنجا ڪه احساست جان دارد
یڪ خانمم جان دار بگویے
از همان ڪه پشتش دنیا پشیمانے خوابیده است
همان ڪه همه اش معنے آشتے مے دهد
این را ڪه بگویے ڪار تمام است
چنان جانمے بگوید
ڪه براے آغوش ڪشیدنش
گم ڪنے درب را دیوار را ستون را
من این اشڪ هاے مردانه از لمس
دنیا دنیا معرفت زنانه را طور دیگرے
دوست دارم
اشڪے ڪه پاڪ شدنش هم به دستان
لطیف همان زنانگے اش عجیب
طعم خوشبختے دارد
دنیاے احساس زن ها پیچیده نیست
پیچیده اش ڪردن تا تو به راحتے
دستت به آغوش زنانه اش نرسد
تا خانمم گفتنت
همه اش عشق باشد نه هوس ♥♥♥