زمانی را برای لذت بردن از سفر دراین ایستگاه هاي شگفت انگیز اختصاص دهید. ما دراین قسمت از مجله تفریحی تالاب برای شـما همراهان عزیز لیستی از زیباترین ایستگاه قطار در جهان را منتشر کرده ایم.
ایستگاه هاي قطار زیبا بی شک ارزشمندترین نقطه عطف معماری یک شهر هستند. با پروازهای بدون توقف کـه ظاهراً همه ی جا انجام می شود، مردم تمایل دارند آسمان را بـه ریل ترجیح دهند. با این اوصاف، چیزی نوستالژیک – و حتی فریبنده – در مورد سوار شدن بـه قطاری وجوددارد کـه بـه سادگی نمیتوان ان را در هیچ شکل دیگری از حمل و نقل تکرار کرد – بـه خصوص هواپیماهایی کـه هر سال مدرن تر میشوند.
از نقاشیهاي دیواری با الهام از آسمان روی سقفهاي بلند گرفته تا کفهاي آجری قرمز براق، چشمنوازترین ایستگاههاي قطار زیبا دلیلی بر رونق اقتصادی چنین مراکز حملونقلی هستند. دفعه بعد کـه در حال رزرو یک ماجراجویی دنیوی هستید، مطمئن شوید کـه در یکی از این ایستگاه هاي مشهور توقفی برنامه ریزی کنید.
مرکز حمل و نقل مرکز تجارت جهانی معمار سانتیاگو کالاتراوا در ماه مارس در منهتن پایین افتتاح شد. محور اصلی این پروژه سازه 800000 فوت مربعی شیشه اي و فولادی اسـت کـه بـه نام Oculus شناخته می شود. این هاب 11 خط مترو، قطار PATH، ترمینال کشتی باتری پارک سیتی و چندین ساختمان در مرکز شهر را بـه هم متصل می کند.
سالن اصلی سر بـه فلک کشیده دارای کفهاي مرمر سفید و نورگیر جمع شونده 355 فوتی اسـت. Oculus همچنین اکنون خانه مرکز تجارت جهانی Westfield با مساحت 365000 فوت مربع اسـت کـه در ماه اوت افتتاح شد.
مطالب مشابه: عجیب ترین ایستگاهای قطار دنیا + عکس
ایستگاه کوالالامپور در کوالالامپور، مالزی کـه توسط یک معمار دولتی بریتانیا بـه نام آرتور بنیسون هاببک طراحی شده ودر سال 1910 افتتاح شد، یک مکان تفریحی نئوموروها، مجموعهاي خارقالعاده از منارهها، غرفههاي گنبدی و راهروهای طاقدار اسـت. ایستگاه سفید و کرمی باشکوه انگلیسی-آسیایی کـه اکنون بیش از آنکه برای گردشگران یک مرکز برای مسافران باشد، هنوز ارزش توقف دارد.
هنگامی کـه ایستگاه حدوداً 1898 کانازاوا درسال 2005 بـه روز شد، واکنشهاي اولیه متفاوت بود. اضافه شدن گنبد فوق مدرن شیشهاي و فولادی و دروازه چوبی غولپیکر طبلشکل بـه نظر خیلیها مناسب نبود. اما بازدیدکنندگان همان گونه بـه ایشیکاوا، افزونههاي شگفتانگیز ایستگاه ژاپن میروند، و جذابیت سازههاي جدید بـه خوبی با جاذبههاي دیگر شهر تاریخی، از جمله منطقه گیشاها و محلههاي سامورایی سابق، رقابت می کند.
معمار اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا آخرین تجسم ایستگاه راه آهن لیژ، بلژیک رابا استفاده از فولاد، شیشه و بتن سفید طراحی کرد. نسخه او کـه درسال 2009 تکمیل شد، جای گزین ساختمانی بـه سبک بین المللی 1958 شد «کـه خود جای گزین سازه هنرهای زیبای 1842 شد»؛ عمدا فاقد یک نما اسـت تا دو محله را کـه قبلاً توسط خطوط راه آهن از هم جدا شده بودند، متحد کند.
علاقه کالاتراوا بـه پلاستیسیته بتن در این جا مشهود اسـت، و طاق آجدار عظیمی کـه او ایجاد کرده اسـت بـه صورت ارگانیک جریان دارد و نشان میدهد کـه موجی بر روی هزاران مسافری کـه روزانه زیر ان می گذرند می شکند.
دومین ایستگاه بزرگ ایتالیا «پس از Stazione Termini رم» درسال 1931 در میلان افتتاح شد. این ایستگاه در ابتدا از ایستگاه یونیون در واشنگتن دی سی الگوبرداری شد، اما زمانی کـه موسولینی بـه قدرت رسید، طراحی Beaux Arts را گسترش داد تا شامل عناصر Art Nouveau و Art شود. دکو نتایج خیرهکننده شامل 118000 فوت مربع کفپوش مرمری، مجموعهاي از مجسمههاي سنگی عضلانی، و پنج سوله قطار کـه با سایبانهاي بزرگ آهنی و شیشهاي پوشیده شدهاند.
معمار زاها حدید نخستین بار با برج پرش اسکی Bergisel درسال 2002 در منطقه اینسبروک اتریش جای خودرا نشان داد. او با این طرح برای راهآهن کابلی Nordpark بازگشت، یک خط چهار ایستگاهی فونیکولار کـه جای گزین یک تراموا 100 ساله شد و مسافران را بـه طول 1.1 مایل بـه بالای یک شیب سرگیجهآور منتقل می کرد.
هر یک از ایستگاههاي حدید با اشکال شیشهاي پوشیده شده اسـت کـه نشان دهنده یخها و بارشهاي برف اسـت. در این جا، نمایی از ایستگاه هانگربورگ، آخرین توقف در صعود فونیکولار کـه درسال 2007 تکمیل شد.
ایستگاه باشکوه سیرکچی بـه عنوان دروازه استانبول بـه اروپا، تلفیقی از هنر نوو فرانسه و زیباییشناسی عثمانی بود. هنگامی کـه درسال 1890 افتتاح شد، برای زمان خود کاملاً مدرن درنظر گرفته شد و دارای 300 فانوس گازی و اجاق گاز کاشی وارداتی از اتریش بود.
این ایستگاه کـه در پای تنگه بسفر قرار دارد، دارای نوارهای آجری در سرتاسر نمای ان؛ برجهاي ساعت و پنجرههاي شیشهاي رنگی اسـت. این ایستگاه بـهعنوان پایانه مسیر مشهور Orient Express عمل میکرد کـه Gare de l’Est پاریس را دریک سفر 80 ساعته بـه ترکیه متصل میکرد، تا این کـه این خط درسال 1977 خدمات خودرا بـه استانبول متوقف کرد.
سالن انتظار باشکوه ایستگاه آنتورپ کـه درسال 1905 تکمیل شد، بـه طرز مجللی با بیش از 20 نوع سنگ مرمر و سنگ تزیین شده اسـت، اما چیزی کـه این امر را از احساس دشواری دور می کند، نقطه مقابل پنجره هاي طاقدار و نورگیرهای سر بـه فلک کشیده اسـت کـه فضای سالن را پر از نور می کند. سکوی بالای قطار نیز دارای یک سقف طاقدار با شکوه از آهن و شیشه اسـت.
بـه لطف یک بازسازی دقیق درسال 2009؛ سنگفرش ها و برجک هاي فرسوده اي کـه در دهه 1950 برداشته شده بودند، بازسازی شدند و یکپارچگی ترمینال اصلی حفظ شده اسـت، حتی با حفر تونل هاي جدید برای عبور از ترافیک و راه آهن پرسرعت.
حیدرپاشا کـه کمتر از ایستگاه سیرکچی استانبول مشهور اسـت – اما نه کم عظمت – دارد وجه تمایز ان اسـت کـه در زمینی ساخته شده اسـت کـه از تنگه بسفر بازپس گرفته شده اسـت، کـه باعث می شود از سه طرف توسط آب احاطه شده باشد. عمارت باشکوه نئوکلاسیک، طراحی شده توسط معماران آلمانی اتو ریتر و هلموت کونو، درسال 1909 در روز تولد سلطان سلطنتی، محمد پنجم، افتتاح شد.
محوطه ایستگاه دارای سقفهاي طاق بشکهاي و پنجرههاي بزرگ اسـت. در حالی کـه حیدرپاشا درسال 2012 بـه دلیل بازسازی و توسعه خطوط پرسرعت بسته شد، هنوز هم از نمای بیرونی منظره اي چشمگیر اسـت کـه بهترین بازدید از ان با قایق اسـت.
ایستگاه پیچیده ملبورن کـه کل یک بلوک شهر را کشیده اسـت، دارای سقفی موج دار اسـت کـه بر روی یکسری ستون Y شکل قرار دارد. این سازه درسال 2005 بازسازی شد «و تغییر نام داد – قبلاً بـه دلیل موقعیت مکانی اش بـه عنوان ایستگاه خیابان اسپنسر شناخته می شد» و اکنون طرحی نوآورانه توسط معماران گریمشاو را بـه نمایش میگذارد.
معماران پدر و پسر، جان و دونالد پارکینسون، سبکهاي استعماری اسپانیایی و آرت دکو را برای ایستگاه اصلی راهآهن لسآنجلس، کـه درسال 1939 تکمیل شد، کـه بزرگ ترین پایانه قطار مسافربری در پاسیوهای غربی ایالات متحده اسـت، درکنار دیوارهای اتاق انتظار ایستگاه، در حالی کـه سنگ مرمر سنگ تراورتن اسـت، ترکیب کردند. دیوارهای داخلی ایستگاه را در سطح پایینی پوشش میدهد.
جوزف استالین بر ساخت این «کاخ برای مردم» بـه سبک باروک کنترل داشت کـه تنها یکسال قبل از مرگ او درسال 1952 تکمیل شد. سکوی ایستگاه متروی مسکو کـه در تصویر در این جا نشان داده شده اسـت دارای 68 ستون آهکی و مرمری اسـت کـه از یک کف گرانیتی بلند شده اند.
در پوشش سقف زرد آفتابگردان ان؛ پانل هاي موزاییکی پر زرق و برق تزئین شده با سملت «شیشه کبالت کـه بـه رنگدانه تبدیل شده اسـت» و سنگ هاي قیمتی اسـت کـه هر یک از نقاشی هاي دیواری ادای احترام بـه یک پیروزی نظامی تاریخی روسیه اسـت. یک دهه پس از این کـه استالین – و چنین ثروتی – از بین رفت، تصاویر او در دو تابلو حذف شدند و خط حزب بـه «کیلومترها بـه قیمت معماری» تبدیل شد، ایدئولوژی اي کـه کارکرد را بر فرم ترجیح میدهد.
این مجموعه باشکوه Beaux Arts در منطقه 10 پاریس کـه درسال 1864 افتتاح شد، یکی از قدیمی ترین ایستگاههاي راهآهن در جهان اسـت کـه هنوز هم یکی از شلوغترین و شاید باشکوهترین آنهاست. بیست و سه مجسمه زن نمای ان را زینت داده اند کـه هر کدام نشان دهنده مقصدی اسـت کـه توسط خط راه آهن ارائه می شود.
فضای داخلی ایستگاه بـه لطف پنجره هاي سر بـه فلک کشیده در نور طبیعی غرق شده اسـت و سقف شیشه اي و چدنی سوله قطار ادغام پیروزمندانه مهندسی و زیبایی اسـت.
مانند بسیاری از شهر های قدیمی با ایستگاههاي قطار قدیمی، روتردام بـه مرکز راهآهن مرکزی خود برای پذیرش مسافران بیشتر و همچنین خطوط پرسرعت و رفت و آمد نیاز داشت. شهر بـه جای حفظ ترمینال غیر قابل توصیف سال 1957؛ تیمی از شرکت هاي معماری را برای همکاری دریک مجتمع جدید کـه در مارس سال جاری افتتاح شد، سفارش داد.
محور طراحی، سایبان براق بومرنگ مانند ورودی اصلی اسـت، یک برآمدگی از جنس استنلس استیل کـه با روکش جزئی چوب گرم می شود. ادغام مشابهی از مواد سرد و گرم در سکوهای قطار رخ میدهد، جایی کـه یک سقف شفاف توسط تیرهای چوبی پشتیبانی می شود.
استفاده از 130000 سلول خورشیدی کـه در سطح سقف پخش شده اند، کمتر قابل مشاهده اسـت، اما نه کمتر چشمگیر اسـت، کـه این پروژه را بـه یکی از بزرگ ترین پروژه هاي خورشیدی روی پشت بام در اروپا تبدیل می کند.
این شگفتی هنرهای زیبا، کـه درسال 1907 تکمیل شد، نخستین سازه بزرگ در کشور بود کـه از بتل، ورمونت، گرانیت سفید ساخته شد، سنگی کـه بـه دلیل استحکام و درخشش ان ارزشمند اسـت. این ایستگاه، دو مرکز راه آهن واشنگتن دی سی را زیر یک سقف آورد و بـه راه آهن اجازه داد تا خطوط مرکزی را از بین ببرد و مرکز خرید ملی را ایجاد کند.
خود ایستگاه کـه توسط معمار دانیل اچ. برنهام طراحی شده اسـت، دارای سقف گچی خزدار خیرهکننده اسـت و از عناصر کلاسیکی مانند طاق کنستانتین روم «کـه در نمای اصلی منعکس شده اسـت» و حمام دیوکلتیان «کـه در فضای داخلی طاقدار دیده می شود» الهام گرفته اسـت. تزیینات سطحی باعث استفاده آزادانه از سنگ مرمر، ورق طلا و چوب ماهون می شود.
گنبد برنزی ماپوتو، ایستگاه راهآهن مرکزی موزامبیک، شبح چشمگیری را در برابر خط افق نامرتب کـه ان را احاطه کرده اسـت، ایجاد می کند. این ایستگاه کـه درسال 1916 تکمیل شد، از معماری استعماری پرتغالی – ساخته شده توسط آلفردو آگوستو لیسبوا د لیما، ماریو ویگا، و فریرا دا کوستا – مشرف بـه Praça dos Trabalhadores «میدان کارگران» اسـت. این سازه نسبتاً زیبا دارای نمای بیرونی بـه رنگ سبز و سفید نعنایی، شبکههاي مشبک فرفورژه و نمایش لوکوموتیوهای بخار عتیقه اسـت.
بخش تاریخی ایستگاه کینگز کراس در لندن توسط معمار لوئیس کوبیت طراحی شد ودر سال 1852 تکمیل شد. در ان زمان، سقف هاي شیشه اي دو سوله قطار ان بـه عنوان پیشگام درنظر گرفته شد، اگر چه تیرهای چوبی چند لایه آن ها با تیرهای فولادی جای گزین شد. دو پلتفرم و 14 موزیک انها بـه سرعت با درخواست کمتری روبهرو شدند.
با یک پروژه نوسازی 15 ساله 650 میلیون دلاری کـه برجسته ترین ویژگی ان این سالن جدید طراحی شده توسط John McAslan اسـت، مزیت جدیدی ایجاد شده اسـت. این سازه بزرگ تک دهانه، یک شبکه فولادی گسترده کـه کمی شبیه بـه یک قیف تقسیمشده بـه نظر میرسد، با پوشش یک سالن جدید بلیط و گذرگاه عابر پیاده، بـه موقع برای المپیک 2012 افتتاح شد.
ایستگاه اصلی آتوچای 1851 عمدتاً در اثر آتش سوزی ویران شد ودر سال 1892 با سوله اي جای گزین شد کـه دارای سقف بدنه معکوس از جنس آهن و شیشه «تقریبا 90 فوت ارتفاع» بود کـه دو جناح آجری را بـه هم متصل می کرد. معمار این پروژه، آلبرتو د پالاسیو الیسانا، نیز کاخ ها و پل هایي ساخت ودر این پروژه با الکساندر-گوستاو ایفل، کـه بـه تازگی برج پاریسی خودرا بـه اتمام رسانده بود، همکاری کرد.
آتوچا همان گونه بـه عنوان بزرگ ترین ایستگاه قطار اسپانیا بـه خدمت خود ادامه میدهد، اما درسال 1992 سالن اصلی ان بـه یک مرکز خرید با مرکزیت یک باغ استوایی یک هکتاری تبدیل شد.
پایانه چاتراپاتی شیواجی در بمبئی، هند کـه قبلا بـه عنوان ایستگاه پایانه ویکتوریا شناخته می شد، ترکیبی از احیای گوتیک ایتالیایی ویکتوریایی و معماری سنتی هند اسـت. ساخت این ایستگاه کـه برای خدمت بـه بندر تجاری پیشگام کشور طراحی شد ودر سال 1888 تکمیل شد، ده سال بـه طول انجامید، با کار بسیار زیادی کـه در اجرای طرح معمار F. W. Stevens برای سنگتراشیهاي تزئینی و مجسمههایي از گیاهان و جانوران محلی، گارگویلها، گروتسکهاي تمثیلی و اتوبوس انجام شد. بـه نمایندگی از کاست ها و جوامع کشور.
معمار خوزه مارکز داسیلوا با طراحی نمای سنگی و سقف خانه نشین پورتو، ایستگاه پرتغال کـه درسال 1916 در دومین شهر بزرگ پرتغال افتتاح شد، برای الهام گرفتن بـه پاریس قرن نوزدهمی روی آورد. ایستگاه راهآهن سائو بنتو، پورتو، پرتغال مرکز این ایستگاه توسط نقاش و پسر بومی خورخه کولاچو ساخته شد کـه دیوارهای دهلیز رابا صحنههایي از تاریخ پرتغال پوشانده بود.
اگر چه کولاکو اغلب روی بوم کار میکرد، تکنیک مورد استفاده در این جا شامل 20000 کاشی سرامیکی با لعاب قلع بود. این هنرمند 11 سال طول کشید تا نقاشی هاي دیواری را تکمیل کند.
گراند سنترال اصلی توسط کورنلیوس واندربیلت، بزرگ تر حملونقل درسال 1871 ساخته شد، اما ان ساختمان درسال 1903 تخریب شد. تکرار فعلی کـه درسال 1913 تکمیل شد، همان گونه بـه عنوان جواهری در تاج معماری نیویورک باقیمانده اسـت.
محوطه وسیع ان با راه پله هاي مرمری زیبا در دو انتها و ساعت چهار وجهی شیشه اي و برنجی بالای غرفه اطلاعات مرکزی ان متمایز اسـت. در همین حال، صورتهاي فلکی زودیاک روی سقف گنبدی غاردار ان؛ تا زمان بازسازی درسال 1998 تقریبا بـه طور کامل توسط آسیب دود سیگار پوشیده شده بود.
از دیگر ویژگیهاي برجسته ترمینال می توان بـه ساعت تیفانی در نمای خیابان چهل و دوم ان و رستوران برجسته زیرزمینی Oyster Bar، کـه دارای یک پیشخوان ناهار مارپیچ، یک گالری پچ پچ در طاق ورودی ان؛ و کاشیهاي سفالی گوستاوینو کـه سقف طاقدار ان را پوشانده اسـت، اشاره کرد.
ایستگاه نئو رنسانس آمستردام بزرگ ترین ایستگاه راه آهن در اتحادیه اروپا اسـت کـه هرروز بـه بیش از 260000 مسافر خدمات رسانی می کند ودر سال 1889 بـه روی عموم باز شد. این ترمینال بـه سبک گوتیک کـه توسط معمار هلندی پیر کویپرز طراحی شده اسـت دارای یک اتاق سکوی چدنی اسـت.
مطالب مشابه: بهترین مکان های مسافرت با قطار در سراسر دنیا
کمی بیش از هفت مایلی شمال ناپل، ایستگاه معماران Zaha Hadid-Napoli Afragola در ژوئن 2017 بـه عنوان راه حلی برای افزایش تقاضا برای سفر با قطار در سراسر کشور کوچک اروپایی افتتاح شد. این ایستگاه قطار دارای ظاهر بسیار مدرن – تقریبا آیندهنگر – معمار ایرانی-بریتانیایی اسـت، با محوطه مرتفعی کـه از استخوانهاي فولادی در دسترس دید و سقفی لعابدار تشکیل شده اسـت.
با این حال، از دور، ایستگاه قطار جوان مانند یک شکل موج مانند انتزاعی سفید روشن در بین منظره اي کاملا بژ بـه نظر می رسد. مطمئناً؛ این هدف معمار بوده اسـت.
در هواهین، تایلند، ایستگاه قطار هواهین یکی از قدیمی ترین قطبهاي راهآهن این کشور اسـت. این ایستگاه کوچک کـه بـه سبک معماری سنتی تایلندی ساخته شده اسـت، شاید چشمگیرترین فضای این ایستگاه کوچک اتاق انتظار سلطنتی باشد کـه درسال 1911 در زمان سلطنت شاه راما ساخته شد. با این حال، بیش از چند بار تخریب و بازسازی شده اسـت.
ساختمان اصلی ایستگاه یکسال زودتر درسال 1910 ساخته شد و بعدا درسال 1926 توسط شاهزاده پوراچاترا جایاکارا بازسازی شد، کـه میخواست حس ویکتوریایی بیشتری برای ساختار ریزه کاری داشته باشد. ودر سال 1967؛ سرهنگ سانگ چولاچاریت برای جابجایی پاویون راه آهن کاخ سانام چاندرا بـه جایی کـه در حال حاضر در هواهین اسـت، برنامه ریزی کرد.
در پایتخت فنلاند، ایستگاه مرکزی هلسینکی یکی از شناخته شده ترین نقاط دیدنی شهر اسـت. ایستگاهی کـه امروز ایستاده اسـت، یک سازه آرت دکو با ورودی بزرگ منحنی، جای گزین نخستین ایستگاه راه آهن شهر شد کـه درسال 1860 ساخته شد و بین هلسینکی و هامینلینا قرار داشت.
اگر چه ساختمان جدید فوراً با محبوبیت روبهرو شد، اما شروع دشواری داشت زیرا ساختار کارل آلبرت ادلفلت «معمار اصلی» بسیار کوچک بود، بنابر این دولت مسابقه اي را برای جایگزینی او ترتیب داد. پس از دریافت 21 اثر، الیل سارینن نقش ارزنده را بـه عنوان طراح جدید ایستگاه راه آهن بـه دست آورد. ساخت جدید او درسال 1909 بـه اتمام رسید و ایستگاه 10 سال بعد افتتاح شد.
Gare do Oriente در لیسبون کـه توسط معمار اسپانیایی سانتیاگو کالاتراوا، کـه همچنین مجموعه ورزشی المپیک آتن، موزه هنر میلواکی و مرکز حمل و نقل مرکز تجارت جهانی در منهتن پایین را ایجاد کرده اسـت، درسال 1998 افتتاح شد.
اگر چه در نگاه اول مدرن اسـت، اما جدید ایستگاه بـه طرز ماهرانه اي بـه سبک گوتیک اشاره می کند کـه در اواخر قرن 12 و 16 در اروپا حاکم بود. با این حال، ساختار شبکهاي کـه ظاهراً روی ترمینال و گالریهاي زیر ان شناور اسـت، قابل تشخیصترین ویژگی Gare do Oriente اسـت.
مدیران راهآهن کـه بـهعنوان واکنشی ارتجاعی بـه دومین سیل بزرگ کانزاس سیتی طراحی شد، کـه ایستگاه اصلی راهآهن Union Depot را کاملاً از بین برد، بـه سرعت تصمیم گرفتند کـه یک ایستگاه قطار جدید بسازند، اما اینبار در زمینهاي بلندتر. نتیجه؟ یونیون استیشن، زاییده افکار معمار شیکاگو، جارویس هانت، کـه پروژه را درسال 1906 بر عهده گرفت. هشت سال بعد، ایستگاه جدید بـه روی عموم باز شد و بلافاصله با تحسین مواجه شد.
گفته می شود، این ایستگاه بـه دلایلی غیر از موفقیتش مشهور اسـت، یکی از انها کشتار ایستگاه اتحادیه درسال 1933 اسـت، زمانی کـه یک اوباش محکوم بـه نام فرانک نش بـه طور غیرمنتظرهاي در بیرون ایستگاه در جریان تیراندازی کشته شد. نش و چهار افسر پلیس کشته شدند. کسانی کـه امروز بـه ایستگاه قطار رفت و آمد می کنند ادعا می کنند کـه میتوانند زخم هاي روی نمای ایستگاه را از گلوله ها ببینند.
Gare de Metz در خدمت شهر متز، پایتخت لورن فرانسه، Gare de Metz اغلب توسط مردم محلی بـه عنوان قصر ایستگاه شناخته می شود، زیرا اگر در مکان مناسب نگاه کنید، میتوانید آپارتمان هاي سابق قیصر ویلهلم دوم کشور آلمان را ببینید.
این ایستگاه کـه در نخستین الحاق متز بـه امپراتوری کشور آلمان ساخته شد، ظاهری غیر قابل انکار آلمانی دارد. بـه این دلیل کـه توسط معمار آلمانی یورگن کروگر طراحی شده اسـت. او سه سال را صرف ساختن ساختمان نئورومانسک کرد کـه هنوز سالن اصلی خروج، سالن افتخاری و رستوران ایستگاه سابق را در خود جای داده اسـت.
ایستگاه Jungfraujoch، 3500 متر بالاتر از سطح دریا، یک ایستگاه راهآهن کوهستانی در کوههاي آلپ برن، بـهویژه فیشرتال، سوئیس اسـت. پس از دههها تلاش برای کشف چگونگی افتتاح یک ایستگاه راهآهن دراین ارتفاع، طرح نهایی درسال 1893 توسط آدولف گویر-زلر، صنعتگر و کارشناس راهآهن از زوریخ ارائه شد. اگر چه تا سال 1930 ساخته نشد.
همان طور کـه در مورد بسیاری از ایستگاههاي قطار کـه در طول دوره هنر دکو در دهههاي 1920 و 30 ساخته شدند، ایستگاه خیابان 30 ویلیام اچ. گری III در فیلادلفیا جای گزین ایستگاه کوچکی شد کـه نمیتوانست جمعیت رو بـه رشد شهر را پشتیبانی کند.
با رواق هاي سر بـه فلک کشیده، محوطه عظیم و آثار هنری باکیفیت موزه، ساختمان هشت طبقه با طراحی آلفرد شاو از اواخر دهه 1970 در لیست ملی اماکن تاریخی ثبت شده اسـت. ایستگاه خیابان 30 ویلیام اچ. گری III کـه بـه سبک نئوکلاسیک زیبا طراحی شده اسـت، یکی از مجلل ترین سازه هاي معماری در کل شهر اسـت.
شاید در پاریس نباشد، اما ایستگاه Strasbourg-Ville کـه درسال 1841 افتتاح شد و حدود 40 سال بعد بازسازی شد، یکی از شلوغ ترین ایستگاه هاي فرانسه اسـت. معمار آلمانی Johann Eduard Jacobsthal بخش عمده اي از ایستگاه اواخر قرن نوزدهم را طراحی کرد، اما مشهور ترین بخش ساختمان، Salon de l’Empereur، کـه درسال 1900 اضافه شد، کار معمار آلمانی دیگری بـه نام Hermann Eggert بود کـه طراحی ان را انجام داد.
نزدیکی کاخ دو راین. این ایستگاه توسط معمار فرانسوی ژان ماری دوتیل درسالهاي 2006 تا 2007 مرمت شد. اگر چه بیشتر بازسازی شامل بازسازی آثار اصلی معماران بود، دوتیل سقف شیشهاي نمادین را اضافه کرد کـه کل نمای تاریخی را میپوشاند.
شهر های کلرادو – بـهویژه دنور – بـه خاطر نقش عظیمشان در راشهاي طلا و نقره قرن نوزدهم مشهور هستند، اما این ایالت کوهستانی همچنین خانه مجموعهاي از ساختمانهاي تاریخی معماری اسـت کـه امروزه بـه عنوان نشانههاي شاخص عمل میکنند. یکی از این سازه ها ایستگاه یونیون اسـت کـه تنها سه سال پس از ساخت ان درسال 1881 سوخت. خوشبختانه، بـه سرعت بازسازی شد و ارتفاع جدید 40 فوت بلندتر بود.
ان یکی هم موفق نشد؛ آن قدر کوچک بود کـه بتواند رشد شهر را در خود جای دهد، بنابر این تخریب شد. ساختمانی کـه جای ان را گرفت، ایستگاه فعلی اتحادیه، ساختمانی بـه سبک هنرهای زیبا و رنسانس اسـت کـه از گرانیت حکاکی شده و سفال ساخته شده اسـت. این ساختمان درسال 1914 بـه روی مسافران افتتاح شد و یکی از ارزشمندترین ساختمان هاي شهر اسـت.
لندن مملو از ایستگاه هاي قطار اسـت، اما برخی از انها مانند سنت پانکراس بین المللی زیباتر از بقیه هستند. این ایستگاه کـه در ابتدا در اوج دوران ویکتوریا درسال 1868 افتتاح شد، تا حد زیادی یکی از زیباترین ایستگاه هاي جهان بـه حساب میآید.
سنت پانکراس اینترنشنال کـه توسط ویلیام هنری بارلو طراحی شده و توسط شرکت راه آهن میدلند ساخته شده اسـت، کـه ایستگاه رابا لحظات گوتیک تلقین می کند، بـه عنوان خط اصلی بـه لندن از شهر های همسایه عمل می کند. و با تمام سفر بـه شهر، M.R هتل بزرگ میدلند را درست در نمای ایستگاه ساخت. نه تنها هنوز بـه عنوان یک هتل کار می کند، بلکه یک ساختمان در لیست درجه یک اسـت.
ایستگاه راه آهن Wemyss Bay کـه درروستای همنام خود در نزدیکی ساحل اسکاتلند قرار دارد، توسط جیمز میلر طراحی ودر سال 1865 افتتاح شد. با این حال، درسال 1903 بـه طور کامل بازسازی شد تا تعداد فزاینده اي از مسافران را در خود جای دهد. برخلاف ایستگاه اصلی، ایستگاه جدید خلیج Wemyss با یکسری راهروهای منحنی تجهیز شده اسـت تا جریان مسافران را آسان کند و نیاز انها را بـه چرخش تند و سخت بـه حداقل برساند.
معماران پشت ایستگاه کینگ استریت سیاتل یک یا دو چیز در مورد قطب هاي زیبای راه آهن میدانند. رید و استم مستقر در سنت پل، مینهسوتا، معماران همکار طراحی یکی از مشهورترین ایستگاههاي قطار آمریکا، ترمینال گراند سنترال، بودند. با این حال، وقتی نوبت بـه ایستگاه کینگ استریت رسید، آن ها رهبری طراحی را بـه عهده گرفتند.
معماران کـه میخواستند چیزی بسازند کـه برای سیاتل غیرمنتظره و متفاوت باشد، این برج 242 فوتی را برای تقلید از Campanile di San Marco در ونیز ایتالیا طراحی کردند و ان رابا چهار صفحه ساعت غول پیکر از E. Howard & Co بوستون پر کردند.
در اوایل دهه 2000؛ ایستگاههاي متروی ناپل با لطف معماران مشهور بین المللی دستخوش تغییراتی معتبر شدند. یکی از آن ها، ایستگاه متروی تولدو، توسط معمار اسپانیایی اسکار توسکتس طراحی شده اسـت کـه الهام گرفته از زمین، آب و نور اسـت. ایستگاه جدید کـه درسال 2012 افتتاح شد، نمایشی دیدنی از موزاییک هاي پیچیده اسـت.
نقطه عطف تاریخی ملی در سینسیناتی، ترمینال اتحادیه یک شاهکار هنر دکو اسـت کـه درسال 1933 افتتاح شد، زمانی کـه پایان دوران راه آهن نزدیک بـه نظر میرسید. از این گذشته، مالکیت خودرو در دهههاي 1920 و 1930 بـه شدت افزایش یافت و باعث شد مردم فکر کنند کـه راه آهن نسبتاً بـه اتمام رسیده اسـت. البته، این هرگز اتفاق نیفتاد و ترمینال جدید حتی درسال هاي رکود رونق گرفت.
این ایستگاه چشمگیر کار رولاند وانک، از شرکت نیویورکی فلهایمر و واگنر و معمار اهل فیلادلفیا، پل فیلیپ کرت بود کـه چهار سال را صرف طراحی و ساخت این سازه محبوب کرد.
مطالب مشابه: به چه شهرهایی در ایران با قطار سفر کنیم؟
در پایان
چه در رفتوآمد روزانهتان باشد و چه در ماجراجوییهاي جسورانه در سراسر جهان، شگفتزده میشوید اگر متوجه شوید کـه برخی از خیرهکنندهترین معماریهاي جهان را می توان در ایستگاههاي قطار پیدا کرد. از نمای زیبای احیای گوتیک در سنت پانکراس بین المللی لندن گرفته تا آرت دکو و سبکهاي استعماری اسپانیایی ایستگاه اتحادیه جان و دونالد پارکینسون در لسآنجلس، طرحهاي دراماتیکی کـه دراین مراکز حملونقل بـه نمایش گذاشته شده اسـت، گرفتن قطار را بـه تجربهاي شگفتانگیز تبدیل میکند.