افرادی با شخصیت افسرده ویژگیهایی دارند که از هیچچیز لذت نمیبرند، بسیار ساکتاند، زود خستهشده و پیوسته احساس نیاز به خواب و استراحت دارند، علاقهای به حضور درجمع ندارند بهویژه جمعهایی که در آن غریبه نیز وجود دارد، برای آنان سنگین است.
البته شخصیت افسرده با بیماری افسردگی متفاوت است و این بیماری افسردگی با دارو یا رواندرمانی برطرف میشود اما شخصیت افسرده اینطور نیست. در افراد با شخصیت افسرده حالت کنارهگیری در تعاملات اجتماعی دیده میشود. بروز بحرانهای اضطرابی، تبدیل اضطراب به خشم، فریاد زدن، دعوا کردن و ناتوانایی در برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی بهویژه با همسر خود از دیگر علائم این انسانهاست.
این افراد حتی دربیان دوست داشتن کلامی به همسر خود مشکل دارند، نمیتوانند بگویند چقدر همسرشان زیباست و از اینکه با او ازدواج کردهاند، چقدر خوشحال هستند. مثلا فکر میکنند اگر اینگونه ابراز محبت کنند، یعنی چاپلوسی کردهاند درصورتی که اینها چیزهای اولیه زندگی زناشویی است.
تفاوت دیگر افراد دچار شخصیت افسرده با افراد دچار عارضه افسردگی این است که افراد افسرده این بینش را دارند که با پای خود به کلینیک و مشاور روانشناس یا روانپزشک برای درمان مراجعه کنند.
افراد افسرده میگویند از چیزی لذت نمیبرند، پیوسته دچار سردرد، دلدرد، سرگیجه، خستگی و افسردگی هستند که دراصل عارضه افسردگی آنها موجب بروز عوارض فیزیکی و جسمانی برایشان شده است.