بازیگر دنیا مدنی متولد ۱۳ تیر ماه ۱۳۶۹ در تهران است. دنیا مدنی بازیگر جوان و زیبای سینما و تئاتر که حرفه طراحی لباس را به صورت آکادمیک دنبال می کند. مادر دنیا مدنی خانم رویا تیموریان بازیگر مشهور میباشند. پدرشان آقای میرولی الله مدنی و خواهرشان خانم درنا مدنی هستند.
دنیا مدنی بازیگر جوان ایرانی است که در سریال رهایم نکن در شب های رمضان روی آنتن تلویزیون است، دنیا مدنی دختر رویا تیموریان است.
بازیگر جوان و خوش چهره سریال رهایم نکن کسی نیست جز دنیا مدنی دختر هنرمند خوب ایران رویا تیموریان . در این پست مطالبی را درباره زندگی خصوصی و هنری دنیا مدنی گرداوری کرده ایم. از جدایی پدر و مادرش تا تحصیل در مالزی و بازی در سریال رهایم نکن. با ما همراه باشید.
دنیا مدنی متولد 13 تیر ۱۳۶۹سال 69 در شهر تهران متولد شده است.
او بازیگر و فارغ التحصیل رشته طراحی لباس در مالزی است. او مدتی دستیار طراح لباس بود و حالا هم بازیگر و هم طراح لباس میباشد.
پدر دنیا میر ولی الله مدنی از تهیه کنندگان سینما است و مادرش رویا تیموریان می باشد. پدر و مادرش از هم جدا شده اند و رویا تیموریان اکنون با مسعود رایگان ازدواج کرده است.
او قبل از اینکه تحصیلات دانشگاهی اش را در مالزی شروع کند از سال ۱۳۸۹ به عنوان کمک طراح و دستیار صحنه سینما در کنار خانوم آتوسا قلمفرسایی آغاز کرد
اولین بار در سریال زندگی جای دیگری است ساخته منوچهر هادی بازیگری را در کنار طراحی لباس شروع کرد و کم کم این مسیر را ادامه داد.
برای اولین بار در سینما در فیلم مفت آباد نقش آفرینی کرد.
دنیا مدنی مدیریت مجموعه بنام دنیا گالری را برعهده دارد که در خوزه طراحی و فروش لباس فعال است ؛ مکان این مجموعه در ونک پارک میباشد
دنیا مدنی مجرد است، البته مدتی قبل در پی منتشر شدن چند عکس دونفره از او و علیرضا کمالی نژاد شایعه ازدواجشان منتشر شد که تکذیب هم شد
دنیا مـدنی که پیش از این هم سابقه بازی در تلویزیون را داشت، برای رمضان سال ۹۷ در سریال رهایم نکن بازی میکند که از شبکه سه روی آنتن می رود . این سریال میتواند مسیری هنری او را تغییر دهد
رابطه فامیلی با نیما طباطبایی
جالب است بدانید دنیا مدنی دختر خاله نیما طباطبایی بود که متاسفانه نیما طباطبایی مستند ساز و کاگردان جوان و فعال کشور به دلیل تومور مغری در سال ۹۵ درگذشت.
توضیح دنیا مدنی درباره سکانس جنجالی تجاوز در سریال رهایم نکن
دنیا مدنی با انتشار این عکس در صفحه اینستاگرامش نوشت :
روزی که قصه ی فرناز رو از آقای عسگرپور شنیدم داشتم تک تک سکانس ها رو توی ذهنم می ساختم، که فرناز رو زندگی کنم اما تنها صحنه های فرناز که تصویر کردنش برام ممکن نبود سکانس های تجاوز بود.
نه تنها تجربه ی زیستش رو نداشتم که حتی تصورش هم برام غیرممکن بود. من باید انعکاس لحظه های فاجعه بار و دردناک قشری آسیب پذیر و شکننده می بودم. من باید فریادی می بودم که زده نشد.من باید سیلی می بودم که اون ها نزدن. باید لمس درد مشترک می بودم. هر چه تلاش کردم و انرژی گذاشتم برای این بود که فرناز هایی که این شبها دارن قصه شون رو از تلویزیون می بینن احساس کنن من فریاد درد مشترکشون هستم.
با دست های خودمون فرنازها رو خفه نکنیم…
امسال در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر بزرگداشت مادرت، رویا تیموریان، برگزار شد و طبیعتا اینکه با چه لباسی روی صحنه حاضر بشود، اهمیت داشت. این لباس را شما طراحی کرده بودی. دوست دارم بدانم برای چنین مناسبت ویژهای و حضوری که برای هر هنرمندی شاید فقط یکبار اتفاق بیافتد به چه نکات و مسائلی در طراحی فکر کردی؟
قبل از هر چیزی به شخصیت خانم تیموریان فکر کردم و سعی کردم لباس کاملا همسو با کاراکتر ایشان باشد. از او همیشه به عنوان هنرمندی متین و باوقار یاد می شود. بنابراین من هم این وقار و متانت را در طراحی لباس لحاظ کردم.
از طرفی در انتخاب برشها و رنگها و حتی جنس پارچه سعی کردم دست به انتخابهایی بزنم که با سن مادرم همخوانی داشته باشد. مادر اصولا آدمی نیستند که بخواهند با لباسی که میپوشند بیشتر به چشم بیایند و جلب توجه بکنند.
اما لباسشان در شب افتتاحیه خیلی جلب توجه می کرد.
بله، ولی این جلب توجه به خاطر رنگ یا اینکه اتفاق عجیبی در ان باشد، نبود. من از رنگ مشکی که رنگی سنگین و متین است، استفاده کردم. همینطور پارچه مخمل انتخاب کردم که برای سن ایشان مناسب بود و وقار و سنگینی به همراه دارد.
آستین را هم به خاطر اینکه لباس کمی دارای نشانههای ایرانی و قاجاری باشد، تکهدوزی طلایی کار کردیم. طرحها البته بتهجقه نبود اما افه بتهجقه داشت و خیلیها فکر کرده بودند بتهجقه است.
مدل دامن این لباس تازگی داشت. از برش متفاوتی استفاده کرده بودی. درباره ان بیشتر توضیح می دهي؟
اتفاقا این دامن، طرحی قدیمی بود که بیشتر مامانبزرگها آن را دیدهاند. این طرح به دهه چهل برمیگردد که ان موقع بسیار مد شده بود. فرمی که شامل یک دامن پلیسه بلند است و پارچه صاف و سادهای که روی ان کج میآید. من این طرح را برای این انتخاب کردم که هم از نظر بصری تازهگی دارد و مدرن است و هم پیشینه تاریخی دارد.
به نظر بسیار سنگین میآمد. پارچه زیادی باید مصرف شده باشد…فکر نمیکنم لباس خیلی سنگین بود. تقریبا چهار متر مخمل و حدود سه متر حریر پارچه برای این لباس استفاده شده بود که طبیعتا حریرها وزن چندانی نداشتهاند.
وقتی لباسی را طراحی می کني؛ به راحتی، کاربردیبودن و سبکبودن ان هم فکر می کني؟
قطعا، چون مهمترین مسأله در طراحی لباس، راحتی کسی است که ان را به تن میکند. او باید لباسش دوست داشته باشد و از پوشیدن ان لذت ببرد و با ان اعتماد به نفس داشته باشد.
جز طراحی این لباس خاص، چه کارهای دیگری در رزومه طراحیات ثبت کردهای؟
من در چهار فیلم سینمایی دستیار آتوسا قلمفرسایی در طراحی صحنه و لباس بودم. همینطور در سه تئاتر دستیار ایشان بودم و توانستم از تجربیات باارزش ایشان بیاموزم و مدیونشان هستم. علاوه بر اینها، خودم سال گذشته طراح لباس تئاتر «پدروپارامو» بودم. گذشته از همه ی ی اینها، برای برخی طرحهایم، مراسم نمایش خصوصی برگزار کردهام.
بیوگرافی دنیا مدنی دختر رویا تیموریان از همسر اولش +زندگی خصوصی و ازدواج