زندگینامه حسین منزوی پدر غزل معاصر
می‌رفت و ندانست کـه از دفتر ایام
هر فال کـه بی‌دوست زدم، دربه‌دری بود
خوش‌بودم‌و دلبسته‌ي فردای خوشِ خویش
کز دوست همه ی وعده‌ي من همسفری بود
۱۶ اردیبهشت سالمرگ پدر غزل معاصر “حسین منزوی” روحش شاد
زندگینامه حسین منزوی
حسین منزوی درسال ۱۳۲۵ در زنجان درخانواده‌اي فرهنگی بـه دنیا آمد. وی از سنین جوانی سرودن شعر را آغاز کرد ودر سال ۱۳۴۶ بـه عنوان شاعر خودرا مطرح کرد و غزل‌هاي او مورد توجه غزل‌سرایان قرار گرفت.
منزوی درسال 1346 وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. اما این رشته را رها کرد و بـه جامعه‌شناسی رو آورد اما این رشته را نیز ناتمام رها کرد ودر سال 1350 مجموعه شعر حنجره مجروح تغزل را منتشر کرد.
این کتاب دربخش شعر جهان جایزه فروغ فرخزاد؛ کـه در ان دوران جزء معتبرترین جوایز ادبی ایران بود، را بـه دست آورد. پس از انتشار این کتاب در صدا و سیما مشغول بـه کار شد ودر این دوران برنامه یک شعر یک شاعر را تهیه وکارگردانی کرد.
در همین دوران منزوی تعداد زیادی از ترانه‌ها و تصنیف‌هایش را ساخت و تعدادی از انها مورد توجه قرار خوانندگان مطرح ان روز قرار گرفت. وی مدتی مسئول صفحه شعر مجله ادبی رودکی بودو درسال نخست انتشار مجله سروش نیز با این مجله همکاری داشت. درسال‌هاي پایانی عمر بـه زادگاه خود بازگشت و تا زمان مرگ دراین شهر باقی ماند.
درگذشت حسین منزوی
حسین منزوی هرگز کار دولتی نداشت و تنها با انتشار شعرهایش گذران عمر کرد. وی در شعر سپید نیز دستی داشت، موسیقی را خوب می شناخت و صدا و خط خوبی نیز داشت. حسین منزوی درسال 1383 پس از مدتها رنج از بیماری قلبی در بیمارستان شهید رجایی تهران درگذشت.
برخی از آثار حسین منزوی:
با عشق در حوالی فاجعه- مجموعه غزلی سروده شده از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۲
این ترک فارسی‌گوی «بررسی شعر شهریار»
از شوکران و شکر؛ مجموعه غزلی سروده‌شده از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۶۷
با سیاوش از آتش
از ترمه و تغزل؛ گزیده اشعار، ۱۳۷۶
از کهربا و کافور
با عشق تاب می‌آورم؛ شامل اشعار سپید و آزاد سروده شده از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۷۲
بـه همین سادگی «مجموعه شعرهای سپید»
این کاغذین جامه؛ مجموعه برگزیده اشعار کلاسیک
از خاموشی‌ها و فراموشی‌ها
حنجرهٔ مجروح تغزل؛ دفتری از شعرهای آزاد و غزل‌هاي سروده شده از ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۹
مجموعه اشعار حسین منزوی، انتشارات آفرینتش و نگاه، 1388
حیدر بابا- ترجمه نیمایی از منظومه «حیدر بابایه درود» سروده «شهریار»
