حکایت درخت یا انسان

حکایت درخت یا انسان

درخت تا درخت است، حیات دارد، زنده و سبز است، هم به حال خودش سودمند است، هم به حال دیگران …

 اما همین درخت وقتی که بریده می‌شود دیگر چوب می‌شود،
 چوب که شد هر اتفاقی دیگه سود و نفعی به حال خودش ندارد، منفعتش را دیگران می‌برند،

ابزار دست دیگران می‌شود، از آن دسته‌ی چاقو و داس می‌سازند،
دسته‌ی بیل و کلنگ و تبر می‌سازند،

نردبان می‌سازند پا می‌گذارند رویش می‌روند بالا، به حال دیگران مفید است
اما به حال خودش نه، رشد و تعالی هم ندارد که هیچ، روز به روز هم پوسیده تر می‌شود، خوب هم که استفاده کردند
آتشش می‌زنند و هیزم می‌شود،

 آدمی هم همینطور هست، در نگاه قرآن کریم همه‌ی ما درخت هستیم، آدمی هم اگر روزی ارتباطش را با خدا قطع ‌کند
، ‌بریده خواهد شد، وقتی بریده شدند، مثل چوب می‌شوند،
آنها هیچ سود و منفعتی به حال خودشان ندارند،بلکه برده غیر خواهند شد