با این دمنوش جذب آهن در بدن کاهش پیدا میکند
جذب کردن دمنوش ها توسط آهن
دمنوش هاي طبیعی یکی از مهم ترین ها هستش که میتواند از عوامل هاي بسیار زیادی جلوگیري کند در ادامه می‌توانید با این دمنوش ها آهن رابه خود ربایش کنید .
غذاها و نوشیدنی هاي حاوی کافئین به یکی از بخش هاي اثبات بیشتر رژیم هاي خوراکی دنیای مدرن تبدیل شده اند. قهوه در بین مطلوب‌ترین انتخاب ها قرار دارد.
کافئین یک محرک طبیعی هست.
با این وجود، بعضی ادعا میکنند که این ماده در ربایش بعضی مواد مغذی، مثل آهن، اختلال ایجاد میکند. در نتیجه، به بعضی افراد پیشنهاد میشود از مصرف قهوه و کافئین پرهیز کنند.
به گزارش تالاب به نقل از “هلث لاین”، چندین مطالعه نشان داده اند که قهوه و دیگر نوشیدنی هاي کافئین‌دار میتوانند ربایش آهن را کاهش دهند. نتایج یک مطالعه نشان داد که نوشیدن یک فنجان قهوه به همراه همبرگر ربایش آهن را تا 39 درصد کاهش میدهد.
نوشیدن چای، یکیدیگر از مهارکننده هاي ربایش آهن، با وعده خوراکی نمونه ربایش آهن را تا 64 درصد کاهش داد.
مطالعه اي دیگر نشان داد که نوشیدن یک فنجان قهوه فوری با وعده خوراکی حاوی نان ربایش آهن را بین 60 تا 90 درصد کاهش داده هست. هرچه قهوه یا چای غلیظ‌تر باشد، ربایش آهن نیز هرچه بیشتر کاهش می یابد.
با این وجود، بنظر نمی‌رسد کافئین تنها ماده اي باشد که در ربایش آهن اختلال ایجاد میکند. در حقایق، نتایج یک مطالعه نشان داد که کافئین به تنهایی تنها با 6 درصد از آهن یک وعده خوراکی پیوند تشکیل میدهد. با دقت به این درصد پایین، عوامل دیگری باید در ربایش آهن تاثیر گذار باشند.
اضافه بر این، مصرف منظم قهوه مقدور هست بر سطوح ذخایر آهن بدن نیز تاثیر گذار باشد. نتایج یک مطالعه با حضور کمپانی کنندگانی مسن نشان داد که مصرف هر روز قهوه با یک درصد فرتین کمتر مربوط بوده هست.
فرتین پروتئینی هست که سطوح ذخایر آهن را نشان میدهد. با این وجود، باید به این مضمون دقت داشته باشید که اثرات قهوه و کافئین بر ربایش آهن به دوران مصرف نیز بستگی دارد. همچون مثال، نوشیدن قهوه یک ساعت پیش از یک وعده خوراکی اثری بر ربایش آهن ندارد.
مواد دیگری که بر ربایش آهن تاثیر گذار میباشند
کافئین تنها ماده اي نیست که در ربایش آهن اختلال ایجاد میکند. پلی فنول هاي موجود در قهوه و چای بنظر میرسد یکی از مهارکننده هاي بزرگ ربایش آهن میباشند. از جمله انها می‌توان به اسید کلروژنیک که بیشتر در قهوه، کاکائو و بعضی گیاهان داروئی یافت میشود، اشاره کرد.
به گزارش تالاب همینطور، تانن هایي که در چای سیاه و قهوه وجود دارند، ربایش آهن را کاهش میدهند. این ترکیبات طی فرایند گوارش با آهن پیوند تشکیل داده و ربایش این ماده را دشوار می سازند. اثر آن ها بر ربایش آهن به میزان دوز بستگی دارد، به این معنی که با افزایش محتوای پلی فنول هاي غذا یا نوشیدنی میزان ربایش آهن کاهش می یابد.
نوع وعده خوراکی بر ربایش آهن تاثیر میگذارد
ربایش آهن روندی پیچیده هست و تحت تاثیر عوامل خوراکی بیشماری قرار میگیرد. شواهد نشان میدهند که نوع غذای مصرفی شما در قیاس با نوشیدن قهوه یا نوشیدنی هاي کافئین‌دار اثر بزرگتری بر ربایش آهن دارد. بعضی انواع مواد خوراکی ربایش آهن را التیام می بخشند، در شرایطی که بعضی دیگر آنرا کاهش میدهند.
نوع آهن مصرفی شما نیز اهمیت دارد. آهن به دو شکل در مواد خوراکی یافت میشود که حاوی آهن هِم «Heme» و آهن غیر هِم «Non-Heme» میشوند. آهن غیر هِم که بیشتر در مواد خوراکی گیاهی یافت میشود، نسبتا ناپایدار هست
و تحت تاثیر عوامل خوراکی بیشماری قرار میگیرد. تنها 2 تا 20 درصد از آهن غیر هِم ربایش میشود. در مقابل، آهن هِم که بیشتر در بافت هاي حیوانی «گوشت قرمز، گوشت ماکیان و غذای دریایی» یافت میشود، از درصد ربایش آهن بالاتر بین 15 تا 35 درصد برخوردار هست.
برهمین اساس هست که آهن هِم دست نخورده ربایش میشود و تحت تاثیر عوامل خوراکی دیگر قرار نمیگیرد.
از این رو، قهوه و نوشیدنی هاي کافئین‌دار بیشتر احتمال دارد ربایش آهن غیر هِم از مواد خوراکی گیاهی را کاهش دهند، اما اثر مقداری بر آهن هِم با منشا مواد خوراکی حیوانی دارند.
اضافه بر این، پروتئین حیوانی، ویتامین C و مس در وعده هاي خوراکی میتوانند ربایش آهن غیر هِم را التیام ببخشد و اثرات منفی قهوه و نوشیدنی هاي کافئین‌دار بر ربایش آهن را کاهش دهند. در نتیجه، انتخاب هاي خوراکی شما و نوع آهن مصرفی بر اثر مصرف قهوه و نوشیدنی هاي کافئین‌دار در ربایش آهن تاثیر گذار میباشند.
آیا باید مصرف قهوه و کافئین را کاهش دهید؟
چندین مطالعه نشان داده اند که قهوه و کافئین با کمبود آهن در افراد سالم مربوط نیستند و هیچ خطر کمبود آهن را ایجاد نمیکنند. افراد تعداد زیادی از غذای مصرفی خود به میزان کافی آهن دریافت میکنند.
دریافت منظم ویتامین C و آهن هِم از منابعی مثل گوشت قرمز، گوشت ماکیان و غذای دریایی میتواند از مهار ربایش آهن به موجب مصرف قهوه و چای پیشگیری کند.
اما زمانی که موضوع مصرف پلی فنول ها در سطوح بسیار بالا مطرح باشد، شرایط اینگونه نخواهد بود.
گروه هاي در دسترس خطر زنان در سنین باروری، نوزادان و کودکان، افرادی با یک رژیم خوراکی ضعیف و محدود، مثل گیاهخواران، و افرادی مبتلا به بعضی مریضی ها، مثل مریضی التهابی روده را حاوی میشوند.
مقدور هست نیازی نباشد این افراد بطور کامل مصرف قهوه و کافئین را قطع کنند. در عوض، به افراد در دسترس خطر پیشنهاد میشود این نکات خوب را مدنظر قرار دهند:
چای و قهوه را در فواصل بین وعده هاي خوراکی بنوشند.
دست کم یک ساعت پس از مصرف وعده خوراکی چای یا قهوه بنوشند.
مصرف آهن هِم از منابعی مثل گوشت قرمز، گوشت ماکیان یا غذای دریایی را افزایش دهند.
دریافت ویتامین C را در دوران وعده هاي خوراکی افزایش دهند.
مواد خوراکی غنی شده با آهن مصرف کنند.
مواد خوراکی با محتوای بالای کلسیم، و فیبر مثل غلات کامل را جدا از مواد خوراکی سرشار از آهن مصرف کنند.
سخن پایانی
نوشیدنی هاي کافئین‌دار، مثل قهوه و چای، نشان داده اند که میتوانند ربایش آهن را کاهش دهند. با این وجود، بنظر میرسد محتوای پلی فنول ها و نه خود کافئین در این اساس تاثیر گذار هست. غذاها و نوشیدنی هاي کافئین‌دار با کمبود آهن در افراد سالم مربوط نیستند، زیرا ربایش آهن تحت تاثیر عوامل خوراکی بیشماری قرار میگیرد.
با این وجود، افرادی که در دسترس خطر کمبود آهن قراردارند با پرهیز از مصرف قهوه و چای در دوران وعده هاي خوراکی و انتظار دست کم یک ساعته پس از وعده خوراکی برای نوشیدن چای یا قهوه، احتمال خطر را کاهش میدهند.
