فوايد روانشناسى ورزش
الف) کسب خصال پسنديده: ورزش، روحيه شجاعت، اعتماد به نفس، فداکارى، گذشت، تعاون و همکارى، توجّه به حقوق ديگران، مبارزه با ظلم و ظالم، کمک به افراد ضعيف و ناتوان و حس مسؤوليت پذيرى را در انسان ايجاد و تقويت مى کند و اراده وى را قوى مى سازد.
ب) ايجاد آمادگى روحى، براى انجام وظايف فردى و اجتماعى: ورزش، کسالت و تنبلى را از انسان زدوده و به وى شادابى و نشاط مى بخشد و او را براى انجام وظايف خويش آماده مى کند. اغلب کسانى که ورزش نمى کنند، در خود احساس سستى، کسالت، بى حالى و بى حوصلگى دارند.
از طرفى، ورزش هيجان و افسردگى را در انسان کاهش مى دهد و يکى از راههاى مهمّ علاج و تسکين فشارهاى روانى است؛ که در نتيجه آن، آمادگى براى انجام کارهاى فردى و اجتماعى در انسان بيشتر مى شود.
ج) قانونمندى: ورزش، حسّ توجّه به قانون و اطاعت از آن را در افراد به وجود مى آورد.
وجود قوانين خاص در ورزشهاى مختلف و ملزم بودن ورزشکاران به رعايت آن؛ تمرينى براى احترام گذاردن به ديگر قوانين اجتماعى و رعايت آنهاست.
د) ارضاى غريزه قدرت طلبى: در انسان، غريزه قدرت طلبى، برترى جويى و مبارزه وجود دارد. ورزش، وسيله اشباع اين غريزه را از طريق صحيح فراهم مى کند.