فوايد اجتماعى ورزش
بشر، ذاتاً اجتماعى است و از طرفى به نيرو، نشاط و تفريح روحى و جسمى، که در ورزش مستمر است، نيازمند است؛ لذا به ورزشهاى اجتماعى و گروهى تمايل دارد. اين ورزشها، موجب تقويت روحيه اجتماعى و به فعليت در آوردن آن در بشر مى گردد.
برخى فوايدى که در اثر ورزشهاى گروهى حاصل مى شود عبارتند از:
الف) توليد و بسط روابط اجتماعى صحيح: ورزش، مقدّمه اى براى ورود افراد به اجتماع است و خصوصيات، شرايط و حالات حرکتى و روحى که در آن پيش مى آيد؛ تکرار و تمرينى شايسته و مفيد، براى آمادگى افراد اجتماع محسوب مى شود و به آنها توانايى برقرارى روابط اجتماعى و پرهيز از گوشه گيرى را مى آموزد. احترام متقابل اجتماعى، تحکيم روابط اجتماعى با گذشت و فداکارى و…. در اثر ورزش آموخته مى شود و شخصيت اجتماعى افراد شکل مى گيرد.
ب) توسعه فرهنگ دينى: با توجّه به روابط بين المللى که در زمينه ورزش وجود دارد؛ انتقال فرهنگ و ارزشهاى اسلامى، بدون تنشها و تعارضات سياسى، در درون جامعه و خارج از آن، فراهم مى شود.
ج) رشد روحيات اجتماعى: ورزش، چون پديده اى اجتماعى است؛ به نحوى در رشد روحيات اجتماعى، بروز حسّ مسؤوليت در قبال جامعه و دردهاى آن، مبارزه با مظالم و مفاسد اجتماعى، همبستگى و برقرارى روابط اجتماعى؛ نقش مؤثّرى دارد.
درسهاى مربوط به رويارويى با مترفين، ظالمين و مفاسد اجتماعى؛ حمايت از محرومين و تلاش براى توازن اقتصادى و اجتماعى؛ عملاً در محيط ورزش فرا گرفته شده و تمرين مى گردد.
د) توسعه روابط ملل: مسابقات ورزشى بين کشورهاى مختلف، در همبستگى بين آنها و توسعه روابط، نقش بسزايى دارد.
ﻫ) ايجاد زمينه رقابت سالم: ورزش، يکى از مفيدترين و سالمترين سرگرمى هاست که مى تواند اوقات فراغت جوانان و نوجوانان را پر کند و از بسيارى انحرافات اجتماعى؛ از قبيل: اعتياد، دزدى و…. جلوگيرى نمايد.
عظيمى 1178 ورزش، دوستى و صميميت بين افراد و زمينه رقابت سالم را فراهم مى کند و در نتيجه، تلاش و تکاپوى افراد اجتماع بيشتر شده، مشکلات ناشى از بيکارى و عوارض آن به حدّاقلّ مى رسد.
منابع كمكى:
1. حقجو، محمد حسين، ورزش و ورزشكار، قم: مركز فرهنگى المهدى: 1376.
2. مركز مشاوره حوزه علميه قم، فوايد ورزش (از سلسله جزوه هاى مسائل پزشكى)، ش 8.
[1] . توضيح بيشتر در کتاب ورزش و ورزشکار آمده است.