آشکار کردن ماهیت طرف مقابل و آشکار کردن انحراف او در استفاده ابزاری از دین در مسیر قدرت و… همه ی موید این نکته هستند کـه حضرت زینب یک برخورد فعال و هوشمندانه و آگاهانه ودر ان شرایط بحرانی داشته اسـت. بـه مناسبت ولادت این بانوی بزرگوار دراین قسمت از مجله تفریحی تالاب گلچینی از انشا در مورد زندگی حضرت زینب «س» را منتشر کرده ایم.
در تقویم ما روز ولادت حضرت زینب «س» بـه نام روز پرستار نام گذاری شده اسـت. این بانوی شجاع در سراسر زندگی خود نماد کاملی از صبر و استقامت بوده و این صفات نیک بـه خوبی در رفتار و کردار پرستاران نیز قابل مشاهده اسـت.
حضرت زینب «س» در روزهای سخت بیماری حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر مصیبت زدگان اهل بیت بعد از حادثه کربلا مانند پرستاری مهربان درکنار ان ها بودو وظیفه سنگین مراقبت از ان ها را بر عهده گرفته بود، بـه همین علت روز پرستار با ولادت این بانوی شجاع و صبور مصادف اسـت.
مقدمه
مگر می شود دختر فاطمه زهرا «س» باشی و وجود پر مهرت هم چون ستاره اي در تاریخ اسلام ندرخشد؟ مگر میشود فرزند دردانه ي امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام باشی و هم چون شیرزنی مسلمان در برابر ظلم نایستی و ظالمان را روسیاه نکنی؟ باید تو را شناخت و از تو نوشت کـه روایت واقعه عاشورا وامدار توست. تو کـه بـه چشم دیده اي شهادت مظلومانه ي برادر و فرزندانش را و خود بـه اسارت قاتلانش در آمده اي.
بـه راستی کـه هم چون معنای نامت، درختی با شکوه و معطر هستی کـه در خاک اسلام ریشه داری و هنوز مسلمانان جهان، ثمره ي بزرگواری ها و صبوری هاي تو را میچشند. وقتی تو را «ام المصائب» نامیدند، میدانستند کـه مادرانه بر همه ی دردها و رنج ها صبر کرده اي و هر مصیبت را هم چون آزمایشی الهی پشت سر گذرانده اي تا نشان بدهی کـه شیر زن مسلمان هرگز دست از مبارزه در برابر ظلم و بیداد بر نمیدارد و هرگز پیش ظالمان سر خم نمی کند.
قیام فرهنگی تو پس از واقعه عاشورا، سخنانت در کوفه ودر مجلس یزید و نیز گفتگوهای تو با ابن زیاد لعنت الله، نشان از دانش، شجاعت و شخصیت بزرگ و آسمانی تو دارد. مهربانی تو نسبت بـه برادر، پرستاری از ایشان و حمایت بزرگوارانه تو از فرزند برادر، اما سجاد علیه السلام، از تو تصویری عاشقانه و لطیف، اما سرسخت و استوار میسازد.
بیهوده نیست کـه روز ولادت حضرت زینب کبری روز پرستار نامگذاری شده اسـت و عیدی اسـت عزیز و مهم برای شیعیان و مسلمانان جهان کـه یاد ان حضرت را گرامی بدارند و مهر و ایثار و بزرگواری ایشان را الگو قرار دهند. نام حضرت زینب هرگز از قلب عاشقان پاک نمیشود و مُهری اسـت. در تایید مظلومیت شهیدان کربلا و روسیاهی ظالمان و قاتلان ان حضرت تا بـه ابد.
مطالب مشابه: اس ام اس و متن تبریک ولادت حضرت زینب سلام الله علیه
حضرت زینب علیهاالسلام بانویی اسـت کـه همتای او را نه تنها در بین زنان بلکه در بین مردان جهان نمیتوان دید. بانویی توانا کـه بهترین الگوی شجاعت و شهامت، دانش و بصیرت، کفایت و درایت اسـت و تمامی وظایف مختلف اجتماعی را کـه بـه عهده گرفته اسـت بـه خوبی انجام داده اسـت.
در تاریخ وفات حضرت زینب کبری«س» سومین فرزند امیرمومنان حضرت علی«ع» اختلاف نظر وجوددارد، اما مشهور این اسـت کـه ان حضرت در 15 رجب سال 62 هجری روز یکشنبه وفات کرده اسـت.
حضرت زینب کبری «س» در روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در شهر مدینه منوّره متولّد شدند. نام مبارک ان بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام الحسن و ام کلثوم و القاب ان حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و …
پدر بزرگوار حضرت زینب«س»؛ اوّلین پیشوای شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب«ع» و مادر گرامی ان بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا «س» می باشد. همسر گرامی ان حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. درکتاب اعلام الوری برای ان بانوی بزرگوار سه پسر بـه نامهاي علی، عون، و جعفر و یک دختر بـه نام ام کلثوم ذکر شده اسـت.
وقتی کـه حضرت زینب «س» شیرخوار ودر گهواره بود، هرگاه برادرش حسین «ع» از نظر او غایب میشد، گریه می کرد و بی قراری مینمود. هنگامی کـه دیدهاش بـه جمال دل آرای حسین «ع» میافتاد، خوشحال و خندان می شد. وقتی کـه بزرگ شد، هنگام نماز قبل از اقامه، نخست بـه چهره حسین «ع» نگاه می کرد و بعد نماز می خواند. پس از حادثه کربلا حضرت زینب «س»؛ حدود یکسال و شش ماه زندگی کرد.
درباره حضرت زینب«س» ؛ ان بانوی بی نظیر بیشتر راجع بـه حضور ایشان در کربلا و همراهی برادر بزرگوارشان و همچنین سرپرستی اسرای کربلا و ابلاغ پیام عاشورا سخن گفته شده اسـت. شجاعت حسین «ع» در خواهرش زینب «س» هم بود؛ یا زینب «س» هم در مقام شجاعت قطع نظر از جهت امامت، چیزی کم از حسین «ع» ندارد قوت قلبش بـه برکت اتصالش بـه مبداء تعالی راستی محیرالعقول اسـت.
میدان نبرد اولش مجلس ابن زیاد، و دومی مجلس یزید پلید. اما تفاوتهایي کـه از حیث ظهور دارد، نبرد حسین «ع» با لباسی کـه از پیغمبر بـه او رسیده بود، عمامه پیغمبر بر سر و جبه او بـه دوش، نیزه بـه همراه و شمشیر بـه دستش سوار بر مرکب رسول خدا «ص» گردید با عزت و شهامت وارد نبرد مشرکین گردید تا شهید شد.
حضرت زینب «س» در خانه شوهرش از کمال وسایل موجود بـه بهترین وجهی برخوردار اسـت، غلامها و کنیزها و وسایل اسانی، غرض زینب در چنین خانهاي زندگی می کند کـه هیچ کسری ندارد ناگهان میبیند حسین «ع» میـــخواهد حرکت کند تمام خوشیها و اسانیها را رها میکند و خودرا در دریای ناراحتیها و ناملایمات میافکند اگر جریان را نمیدانست، مهم نبود، لیکن از همان شب 28 رجب کـه بـه اتفاق برادرش با ترس و هراس از مدینه فرار کرده بـه سمت مکه حرکت نمودند، برای انچه جدش رسول خدا «ص» و پدر و مادرش گزارش داده بودند از مصیبتها آماده شد.
حضرت زینب کبری «س» از سوم شعبان سال 60 هجری در مکه بود. چون سربازان یزید می خواستند در مکه ودر حرم امن الهی امام حسین «ع» را مخفیانه بکشند، لذا امام روز ترویه کـه روز هشتم ذی الحجه اسـت، مکه را بـه سوی عراق ترک کرد.
زینب «س» نیز دراین کاروان حضور داشت. ابن عباس گفت: یا حسین! اگر خود وادار بـه رفتن هستی، زنان رابا خود همراه مبر. زینب «س» چون این سخن را شنید، سر از کجاوه بیرون کرد و گفت: ابن عباس! می خواهی مرا از برادرم حسین جدا کنی؟! من و جدایی از حسین؟!هرگز.
مقدمه
حرم حضرت زینب در کشور سوریه با نام قبلی شام واقع اسـت و عاشقان اهل بیت بـه زیارتگاه حضرت زینب «س» بـه سوریه سفر میکنند تا بارگاه و حرم این بانوی صبر و ایثار را زیارت کنند. با این مقدمه انشایم را آغاز میکنم
بدنه:
حضرت زینب دختر امام اول جهان، امام علی ع و خواهر امام حسین «ع» و اما حسن «ع» اسـت. ایشان در 5 جمادی اول سال 62 در مدینه بـه دنیا آمدند و فرزند سوم حضرت علی «ع» و فاطمه زهرا س دختر حضرت محمد «ص» پیامبر میباشد کـه یکسال و اندی بعد از واقعه عاشورا رحلت کردند
حرم حضرت زینب «س» در جنوب دمشق در سوریه، معروف ترین مکانی کـه بـهعنوان مدفن حضرت زینب«س» دختر امام علی«ع»؛ مطرح شده اسـت. مقام حضرت زینب در مصر و آرامستان بقیع در مدینه دو مکان دیگری اسـت کـه بـه عنوان محل دفن حضرت زینب«س» احتمال داده شده اسـت.
منطقهاي کـه حرم حضرت زینب«س» در ان قرار دارد شهرک السیدة زینب گفته میشود ودر نزد ایرانیان بـه “زینبیه” مشهور اسـت. حرم حضرت زینب در طول تاریخ مورد بازسازی و توسعه قرار گرفته اسـت.
از سال 1391ش با تشدید بحران در سوریه و حضور گسترده تروریستهاي تکفیری دراین کشور، این حرم چندین بار مورد حمله خمپارهاي و انتحاری قرار گرفت کـه بـه دنبال ان بخشی از قسمتهاي حرم آسیب دید. بـه دنبال این اقدامات، گروههاي مختلفی برای دفاع از حرمهاي اهل بیت«ع» عازم سوریه شدند. این گروهها کـه بـه مدافعان حرم مشهورند توانستند مانع از ورود گروههاي تروریستی بـه منطقه زینبیه شوند.
در حرم بانوی صبر و استقامت، جان خسته ات رابا اشک آرامش می بخشی و بـه سوی کوی دوست چون پروانه بال و پر می گشایی و جام تنت را از زلال معنویت پر کرده و کام خشکیده ات را از ان سیراب می کني.
در محدوده حرم حضرت زینب«س» و آرامستانهاي اطراف ان؛ چند تن از علما و مشاهیر شیعه مدفونند. از جمله در راهروی ورودی غربی صحن آستانه، قبر سید محسن امین عاملی و نیز قبر سید حسین یوسف مکی عاملی، از علمای شیعه در شام قرار دارد. در آرامستان واقع در شمال حرم نیز قبر علی شریعتی ودر آرامستان دیگری در جنوب حرم، مقبره سید مصطفی جمالالدین، شاعر معاصر عراقی قرار دارد.
شام و بارگاه مطهر حضرت زینب یکی از مهم ترین مراکز مذهبی برای زیارت شیعیان اسـت و خاکش را توتیای چشم میکنند. بیهوده نیست کـه روز تولد حضرت زینب «س» را بـه عنوان «روز پرستار» نامگذاری کردهاند. زندگی پاک حضرت زینب و مقاومت و پایداری اش، همچنین مهرورزی و ایثار ایشان نسبت بـه خانواده و برادرش حضرت اما حسین «ع»؛ الگویی بسیار دقیق از یک زن قدرتمند و تاثیر گذار را بـه تمام زنان مسلمان جهان ارائه می دهد.
التماس دعا و این بود انشای من
حضرت زینب«علیها السلام» دارای اوصاف جدّهاش حضرت خدیجه«علیها السلام» بود. این بانوی با عظمت افزون بر ویژگیهایی مانند عفّت، صبر، عقیله بنیهاشم، عالمه غیرمعلَّمه و شریکةالحسین بودن، نقش سرنوشتسازی در نهضت کربلا و حفظ این قیام عظیم داشت. در تکوّن شخصیت حضرت زینب«علیها السلام»؛ عامل وراثت، تربیت و محیط نقش بنیادین داشتند.
بدین لحاظ، در پی حادثه کربلا، حضرت زینب«علیها السلام»مسئولیت سنگینی عهدهدار گردید. امام حسین«علیه السلام» پدیدآورنده نهضت بود، ولی ادامه دهنده ان خواهرش حضرت زینب«علیها السلام» گردید. این بانو پس از شهادت امام حسین«علیه السلام» و یاران ایشان در کربلا، در کوفه و شام، رسالت خویش را بـه خوبی انجام داد و با استفاده از فرصتها، ضربه هاي کاری بر دشمن وارد ساخت.
حضرت زینب«علیها السلام» با خطبه هاي آتشین خویش، تبلیغات دروغین بنیامیّه را خنثا نمود. ایشان مردم کوفه را بـه خاطر پیمانشکنیشان، از خواب غفلت بیدار ساخت و نیز هیاهوی تبلیغات دروغین یزید در بین مردم شام را برملا ساخت و زمینه انقلاب را در کوفه و شام فراهم نمود، بـه گونهای کـه یزید با دستپاچگی از کار خود اظهار ندامت نمود و اهلبیت پیامبر«علیهم السلام» رابا قافله سالار ان؛ حضرت زینب«علیها السلام»؛ با احترام فراوان بـه مدینه بازگرداند. هدف نوشتار حاضر بررسی شخصیت حضرت زینب«علیها السلام»؛ جایگاه رسالت ایشان و بـه انجام رسانیدند ان اسـت.
ابعاد انقلاب حسینی، از زوایای گوناگون قابل بررسی اسـت. این نهضت حق را از باطل جدا نموده و از یکسو، تأثیری ژرف بر بیداری مسلمانان گذارد و از سوی دیگر، تبلیغات سوء چندین ساله امویان را نقش بر آب ساخت.
در طول تاریخ، انقلابهای فراوانی بـه وقوع پیوسته و افراد بسیاری از خودگذشتگی و فداکاری کردهاند; اما با گذشت زمان، از یادها فاصله گرفتهاند. ولی نهضت عاشورا با مرور زمان، پیوسته در دلهای مسلمانان، ماندگار شده اسـت.
هرساله پنجم جمادی الاول ولادت حضرت زنیب کبری سلام الله علیها را بـه عنوان روز پرستار گرامی میداریم. علت نام گذاری این روز بـه نام روز پرستار این اسـت کـه حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن اینکه رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را بـه خوبی انجام داد، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل ان همه ی سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین رمق، دین خودرا بـه مکتب و رهبرش ادا کرد.
نکته اي کـه لازم اسـت بـه ان اشاره کنیم این اسـت کـه: حیف اسـت زینب را پرستار بیمار بخوانند زیرا پرستاری از بیمار یکی از کوچک ترین مسؤولیت هاي زینب«س» بود، و هر چند پرستاری وظیفه سنگین و ارزشمندی اسـت و پرستار متعهد باید با صبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملایمات برای انجام خدمتش بنماید و چنین کاری از عهده هر کس برنمی آید ولی با این حال مقام زینب، ان قدر والا و عظیم اسـت کـه او را پرستار نهضت و انقلاب حسینی باید بنامیم، زیرا این پرستاری بـه مراتب مهم تر و سرنوشت سازتر از پرستاری بیمار بود.
زینب«س» نقش نگهداری از قیام خون بار حسینی را بر عهده داشت کـه قطعا اگر او اینبار را بر دوش نمیگرفت، خون حسین«ع» پایمال می شدو بسیار دشوار بود کـه نهضت ابی عبد الله علیه السلام بـه مردم اعلام و ابلاغ گردد و شاید بدون اسارت خاندان رسول الله و پیش تازی زینب کبرا«س» در رسوا نمودن هیئت حاکم، و تبلیغ او از انگیزه قیام برادرش، یزیدیان بـه هدف پلید خود نائل می آمدند و نام رسول الله«ص» را نه تنها از مناره هاي مساجد بلکه از تاریخ، پاک و محو می کردند و این بود نیت شوم آنان.
و زینب با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب خوردگان زمانش، ان چنان از قیام حسین دفاع کرد کـه تا قیام رستاخیز، همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد و این نام جاودان و مقدس برای همیشه با عظمت و شامخ باید برده شود.
مطالب مشابه: اشعار زیبا برای تبریک ولادت حضرت زینب «س» | شعرهای میلاد حضرت زینب
مقدمه:
با نام خدا انشایم را آغاز میکنم. انشای منم درباره حضرت زینب س اسـت
بدنه:
از امام سجاد علیه السلام نقل شده اسـت: عمهام زینب در مسیر اسارت از کوفه بـه شام هم فرایض و هم نوافل خودرا بـه جای میآورد و غفلت نداشت. فقط در یکی از منازل بـه خاطر شدت ضعف و گرسنگی، نشسته نماز خواند کـه بعد معلوم شد، سه روز اسـت غذا میل نکرده، زیرا بـه هر اسیر شبانه روز یک گرده نان میدادند و عمهام سهمیه خودرا بیشتر اوقات بـه بچهها میداد.
حضرت زینب کبری «س» شبها بـه عبادت میپرداخت ودر دوران زندگی، هیچگاه تهجّد را ترک نکرد. آن چنان بـه عبادت اشتغال ورزید کـه ملقّب بـه «عابده آل علی» شد. شب زندهداری وی حتی در شب دهم و یازدهم محرم، ترک نشد.
همان طور کـه در تاریخ ولادت و وفات برخی از ائمه هم اختلاف اسـت. در هرحال بـه احتمال قوی ان حضرت در پانزدهم رجب سال ۶۲ هجری رحلت کردند و عده کثیری از مورخین این خبر را قبول دارند.
حضرت زینب کبری «س» در روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در شهر مدینه منوّره متولّد شدند. نام مبارک ان بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام الحسن و ام کلثوم و القاب ان حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و …
پدر بزرگوار حضرت زینب«س»؛ اوّلین پیشوای شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب«ع» و مادر گرامی ان بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا «س» میباشد. همسر گرامی ان حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. درکتاب اعلام الوری برای ان بانوی بزرگوار سه پسر بـه نامهاي علی، عون، و جعفر و یک دختر بـه نام ام کلثوم ذکر شده اسـت.
حضرت زینب کبری پس از واقع عاشورا نیز هنگام اسارت، در دفاع از حقانیت برادر خود، همانند علی بن حسین «امام چهارم شیعه» نقشی ویژه داشت. زَینب درسال ۶۸۱ میلادی معادل با سال ۶۲ هجری قمری درگذشت.
بیهوده نیست کـه روز ولادت حضرت زینب کبری روز پرستار نامگذاری شده اسـت. و عیدی اسـت عزیز و مهم برای شیعیان و مسلمانان جهان کـه یاد ان حضرت را گرامی بدارند و مهر و ایثار و بزرگواری ایشان را الگو قرار دهند. نام حضرت زینب هرگز از قلب عاشقان پاک نمی شود و مُهری اسـت. در تایید مظلومیت شهیدان کربلا و روسیاهی ظالمان و قاتلان ان حضرت تا بـه ابد.
زینب «5 یا 6ق- 62ق» دختر امام علی«ع» و حضرت زهرا«س» بود. بر اساس روایات، نامگذاری حضرت زینب «س»؛ توسط پیامبر اسلام«ص» صورت گرفت. او بـه هنگام حضور امیرالمؤمنین«ع» در کوفه بـه زنان تفسیر قرآن آموزش میداد.
زینب همسر عبدالله بن جعفر بودو در واقعه کربلا درکنار برادرش امام حسین«ع» حضور داشت. امام حسین«ع» هنگام وداع در روز عاشورا از حضرت زینب خواست او را در نماز شبش دعا کند. با پایان یافتن جنگ، زینب و دیگر بازماندگان کاروان امام«ع» بـه اسارت درآمدند و بـه کوفه و از آنجا بـه شام برده شدند.
خطبه حضرت زینب در کوفه و نیز در شام «در مجلس یزید»؛ مشهور اسـت. خطبه او در مجلس یزید، حاضران را تحت تأثیر قرار داد و یزید وادار شد جنایت و قتل امام حسین «ع» را بـه گردن ابن زیاد بیندازد و او را لعن کند. او را بـه سبب مصیبتهاي فراوانی کـه دیده، اُمّ المَصائب لقب دادهاند. درباره محل دفن زینب«س» اختلاف اسـت و حرم حضرت زینب در شام و مقام السیدة زینب در مصر منسوب بـه اوست.
زینب بـه معنای «درخت نیکو منظر و خوشبو» یا «زینت پدر» اسـت. بنابر برخی منابع، حضرت زینب«س» در 5 جمادیالاول، سال پنجم یا سال ۶ قمری در مدینه متولد شد.
بر اساس روایات متعدد، نامگذاری حضرت زینب«س»؛ توسط پیامبر اسلام«ص» صورت گرفت. گفته شده اسـت کـه جبرئیل از سوی خداوند این نام را بـه پیامبر«ص» رسانده اسـت. درکتاب «الخصائص الزینبیة» آمده اسـت پیامبر«ص» او را بوسید و فرمود: «حاضران امّتم، غایبان را از کرامت این دخترم زینب آگاه کنند؛ همانا او مانند جدهاش خدیجه اسـت.»
برای وی، القاب فراوانی نقل شده اسـت، همانند عقیله بنی هاشم، عالِمه غیر معلَّمه، عارفه، موثّقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، امینةاللّه، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.
حضرت زینب«س» را بـه سبب سختیهاي بسیاری کـه در زندگی دید، ام المصائب نیز لقب دادهاند. درگذشت جدش پیامبر«ص»؛ بیماری و بـه شهادت رسیدن مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین«ع»؛ شهادت برادرش امام مجتبی«ع»؛ واقعه کربلا و بـه اسارت رفتن در کوفه و شام از جمله وقایع سخت و تلخ زندگی وی بـه شمار می آید.
در برخی منابع از چهار پسر بـه نامهاي: علی، عون، عباس، محمد و یک دختر بـه نام ام کلثوم بـه عنوان فرزندان زینب و عبدالله نام برده شده اسـت. مشهور اسـت کـه دو تن از شهدای کربلا«عون و محمد»؛ فرزندان حضرت زینب بودهاند. اما برخی از منابع تاریخی محمد را فرزند خوصاء بنت حفصه بن ثقیف از عبدالله بن جعفر دانستهاند. شاخهاي از فرزندان علی «زینبیون» خوانده شدهاند.
معاویه برای فرزندش یزید از ام کلثوم دختر حضرت زینب«س» خواستگاری کرد؛ ولی امام حسین «ع» او را بـه همسری پسر عمویش قاسم بن محمد بن جعفر بن ابیطالب درآورد .
حضرت زینب«س» بانویی کـه نه تنها در زنان، بلکه در مردان عالم، کمتر نظیرش را می توان دید. بانویی توانا کـه عالیترین نمونهاي از شهامت و دلیری، دانش و بینش، کفایت و خردمندی، قدرت روحی و تشخیص موقعیت بوده و هر وظیفهاي از وظایف گوناگون اجتماعی را کـه بـه عهده گرفت، بـه خوبی انجام داد.
در تاریخ وفات حضرت زینب کبری«س» سومین فرزند امیرمومنان حضرت علی«ع» اختلاف نظر وجوددارد، اما مشهور این اسـت کـه ان حضرت در 15 رجب سال 62 هجری روز یکشنبه وفات کرده اسـت.
نام مبارک ان بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام الحسن و ام کلثوم و القاب ان حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله و …
پدر بزرگوار حضرت زینب«س»؛ اوّلین پیشوای شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب«ع» و مادر گرامی ان بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا «س» میباشد. همسر گرامی ان حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. درکتاب اعلام الوری برای ان بانوی بزرگوار سه پسر بـه نامهاي علی، عون، و جعفر و یک دختر بـه نام ام کلثوم ذکر شده اسـت.
وقتی کـه حضرت زینب «س» شیرخوار ودر گهواره بود، هرگاه برادرش حسین «ع» از نظر او غایب می شد، گریه میکرد و بی قراری مینمود. هنگامی کـه دیدهاش بـه جمال دل آرای حسین «ع» میافتاد، خوشحال و خندان می شد. وقتی کـه بزرگ شد، هنگام نماز قبل از اقامه، نخست بـه چهره حسین «ع» نگاه می کرد و بعد نماز میخواند. پس از حادثه کربلا حضرت زینب «س»؛ حدود یکسال و شش ماه زندگی کرد.
حضرت زینب کبری«س» «عقیله بنی هاشم»؛ سوّمین فرزند حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب«ع» و حضرت فاطمه زهرا «س»؛ در روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری قمری در شهر مدینه منوره متولد شدند و جهان را بـه قدوم خویش مزین فرمودند. زینب در لغت، بـه معنای «درخت نیکو منظر» آمده و معنای دیگر ان «زین اب» یعنی «زینت پدر» اسـت.
گفته شده اسـت کـه جبرئیل از سوی خداوند این نام را بـه پیامبر «ص» رسانده اسـت. هنگامی کـه پیامبر اسلام «ص» قنداقه او را طلبید، او را بوسید و فرمود:” بـه حاضران و غایبان امّتم وصیت میکنم کـه حرمت این دختر را پاس بدارند. همانا وی مانند خدیجه کبری «س» اسـت”.
برای وی، القاب فراوانی نقل شده اسـت، همانند عقیله بنی هاشم، عالمه غیرمعلمه، عارفه، موثقه، فاضله، کامله، عابده آل علی، معصومه صغری، نائبةالزهرا، نائبةالحسین، عقیلة النساء، شریکة الشهداء، بلیغه، فصیحه و شریکةالحسین.
ایشان را بـه سبب سختیهاي بسیاری کـه در زندگی دید «درگذشت جدش پیامبر«ص»؛ درگذشت و سختیهاي مادرش، شهادت پدرش امیرالمؤمنین«ع»؛ شهادت برادرش امام مجتبی«ع»؛ فاجعه کربلا و شهادت برادرش امام حسین«ع» و دو فرزندش و دیگر بستگان و سایر شهدا، و بـه اسارت رفتن در کوفه و شام» ام المصائب نیز لقب دادهاند.
حضرت زینب«ع» با عبدالله فرزند جعفر طیار ازدواج کرد و از وی چهار پسر داشت بـه نامهاي؛ علی، عون، عباس، محمد؛ و یک دختر بـه نام ام کلثوم داشت، عون و محمد در واقعه کربلا بـه شهادت رسیدند.
سخنان و خطبههاي وی در کوفه و همچنین در دربار یزید، کـه همراه با استدلال بـه آیات قرآن بود، بیانگر دانش حضرت اسـت. وی احادیثی از حضرت علی «ع» و مادرش حضرت زهرا «س» نقل کرده اسـت. محمّد بن عمرو، عطاء بن سائب، فاطمه بنت الحسین و دیگران از وی حدیث نقل کردهاند. حضرت زینب «س» هنگام حضور امیرالمؤمنین علی «ع» در کوفه برای زنان آنجا تفسیر قرآن ارائه میداد.
سخنوری وی برای شنوندگان یادآور خطبههاي پدرش امیرالمؤمنین «ع» بوده اسـت. سخنانش در کوفه و مجلس یزید و نیز گفتوگوهای وی با عبیدالله بن زیاد، بیشباهت بـه خطبههاي امام علی «ع» و خطبه فدکیه مادرش حضرت زهرا «س» نیست.
” پدر و مادرم فدای ایشان کـه سالخوردگانشان بهترین سالخوردگان و کودکان ایشان بهترین خردسالان و زنانشان بهترین زنان و نسل آنان والاتر و برتر از همه ی نسلهاست.”
حضرت زینب«س» بانویی کـه نه تنها در زنان، بلکه در مردان عالم، کمتر نظیرش را میتوان دید. بانویی توانا کـه عالیترین نمونهاي از شهامت و دلیری، دانش و بینش، کفایت و خردمندی، قدرت روحی و تشخیص موقعیت بوده و هر وظیفهاي از وظایف گوناگون اجتماعی را کـه بـه عهده گرفت، بـه خوبی انجام داد.
” هنگامی کـه زینب «س» می خواست بـه مسجدالنبی کنار قبر رسول خدا «ص» برود، علی «ع» دستور میداد، شب برود. بـه امام حسن«ع» و امام حسین«ع» میفرمود: همراه خواهرشان باشند. امام حسن «ع» جلوتر وامام حسین «ع» پشت سر، زینب در وسط حرکت میکردند. آنان از سوی مولای متقیان مأمور بودند کـه حتی چراغ روی مرقد منور پیامبر «ص» را خاموش کنند تا چشم نامحرم بـه قامت حضرت زینب «س» نیفتد.”
یحیی مازنی میگوید:” من در مدینه، مدت زیادی همسایه حضرت علی «ع» بودم. سوگند بـه خداوند! دراین مدت، هرگز حضرت زینب «س» را ندیدم و صدایش را نشنیدم.” حضرت زینب «س»در روز عاشورا، هنگام دیدن پیکر خونین برادرش چنین گفت:” بار خدایا! این اندک قربانی و کشته در راه خودت را از ما «خاندان پیامبر» بپذیر.”
وی بارها جان امام سجّاد «ع» را از مرگ نجات داد؛ از جمله در مجلس ابن زیاد، پس از احتجاج امام سجاد«ع» با ابن زیاد، وی دستور کشتن امام را صادر کرد. دراین هنگام حضرت زینب «س» دست در گردن فرزند برادر انداخت و فرمود: “تا زندهام، نخواهم گذاشت او را بکشید.”
مطالب مشابه: اس ام اس های جدید میلاد حضرت زینب «س»
امروز کـه قصد نوشتن کرده ام روز تولد حضرت زینب «س» میباشد. نام حضرت زینب را کـه میشنوم بـه یاد صبر و استقامت و شیردلی او می افتم کـه معلمانمان و پدر و مادرهایمان از کودکی در گوشمان خوانده اند. و اما چه نامگذاری زیبایی بود اینکه روز میلاد حضرت زینب «س» را «روز پرستار» نام نهادند.
واقعا پرستاران از صبورترین و زحمتکش ترین قشرهای جامعه می باشند. شب هایي را کـه تا صبح بر بالین بیماران و نیازمندان بـه مراقبت، می گذارنند و توقعی هم ندارند کـه اجر آن چنانی برای این همه ی زحمت و از خودگذشتگی شان بـه انها بدهند.
کاش توجه و تبریک و خسته نباشید گفتن هایمان، تنها مختص یک روز نباشد. کاش همیشه در یادمان بماند کـه کسانی هستند کـه زندگی شان را وقف دیگران کرده اند و حتی زندگی شخصی شان را هم گذاشته اند تا بقیه در آسایش بیارمند. امروز تنها بهانه اي بود برای نوشتن از این عزیزان ؛ باشد تا خاطرمان را مملو از یاد آنان کنیم و برای خسته نباشید گفتن، هرروز را فرصتی بدانیم.
در پایان
عمّهام، زینب، باوجود همه ی مصیبتها و رنجهایي کـه در مسیرمان بـه سوی شام بـه او روی آورد، حتّي یک شب اقامه نماز شب را فرو نگذاشت.