درخت ابریشم قرمز (شب خسب)
شرایط نگهداری درخت ابریشم قرمز (شب خسب)
در زبان انگلیسی گاه این درخت را با اسامی فارسی درخت ابریشم ایرانی یا شب را خسب می‌شناسند. این درخت را به خاطر اینکه شب‌ها برگ‌هایش روی هم جمع می‌شوند و به نظر می‌رسد که به خواب رفته‌اند، شب خسب نامیده‌اند. نام های ژاپنی این درخت nemunoki, nemurinoki و nenenoki نیز به همین معنی است.
این درخت بلندقامت ظریف‌اندام بومی جنوب و شرق آسیاست که از ایران تا چین و کره گسترش یافته است. ابریشم‌دار، نخستین بار در قرن هجدهم توسط یک نجیب‌زاده ایتالیایی به نام فیلیپو رل آلبیزی وارد اروپا شد. به همین خاطر جنس آن را آلبیزیا نامیده‌اند و اسم گونه آن نیز درواقع از واژه فارسی «گل ابریشم» گرفته شده است.
ابریشم‌دار را به خاطر برگ‌های شانه‌ای زیبا و گل‌های خوشرنگ شیشه‌شور مانندش به عنوان یک درخت زینتی و سایه‌گستر به وفور در باغ‌ها می‌کارند. شب خسب در طبیعت در دشت‌های خشک، دره‌های شنی و ارتفاعات می‌روید اما با تمام زیبایی‌هایش در ژاپن و بسیاری از بخش‌های آمریکا یک گیاه مهاجم به حساب می‌آید. به همین خاطر در ایالات متحده تلاش می‌کنند تا مانع از خودباروری و گسترش این گونه گیاهان زینتی شوند.
این درخت بسیار مناسب برای شمال و بیشتر مناطق معتدل کشور همچنین مناطق جنوبی ایران است.
شب خسب به جز کاربرد زینتی دارای فواید درمانی و خوراکی نیز هست. مثلا از پوست تنه آن برای درمان زخم و کوفتگی و از دانه‌هایش که درون یک نیام، مانند غلاف باقلا قرار گرفته‌اند، به عنوان غذای دام استفاده می‌شود. شهد شیرین و مغذی گل‌هایش نیز غذای مناسبی برای زنبورهای عسل است.
جنبه های زیبایی: سایبان، پوشش سریع، تک درخت، گلدان
این درخت تاجی گسترده و تنه چند شاخه دارد. نام “درخت ابریشم” به دلیل برگ های مرکب و ظریف و ابریشم مانند به آن اطلاق می شود. گل ها در گل آذین کروی صورتی یا قرمز و پرزدار است که به تدریج در تابستان شکوفا شده و برای مدت طولانی گل دهی ادامه پیدا می کند. شرایط نامساعد را تحمل می کند. در فضای محصور گلدان نیز رشد خوبی دارد .
خصوصیات گیاهی درخت ابریشم قرمز:
ارتفاع: ۶ تا ۱۰ متر
قطر تاج پوششی: ۴ تا ۲۴ متر
درختی با تاج متراکم و گسترده و ساقه کوتاه است. شاخه های سنگین آن با فاصله کم از زمین و به شکل مطبق با فواصل زیاد از یکدیگر بر تنه درخت می رویند. پوست تنه صاف و خاکستری تیره است. توصیه می شود نهال جوان را به حالت تک ساقه هرس و پرورش دهند.
برگ: متناوب و مرکب به طول ۷٫۵ تا ۲۰ سانتیمتر و به پهنای ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر بوده دارای ۴-۱۵ جفت شاخه ثانویه بوده که هر یک از ۱۰ تا ۳۰ جفت برگچه بسیار کوچک به طول ۰٫۶ تا ۰٫۹ سانتیمتر به رنگ سبز تیره تشکیل شده است.
گل: توده ای از پرچم های صورتی پرزدار به صورت توپی به قطر ۲ تا ۳ سانتیمتر در خوشه انتهایی می باشند که در اواخر بهار تا مرداد ماه و به صورت مقطعی تا پائیز نمایان می شود.
میوه : نیام های بزرگ تسمه مانند به طول ۱۲ تا ۱۵ سانتیمتر در فصل پائیز خود نمایی می کند.
سیستم ریشه: عمیق
سرعت رشد: سریع
نیازهای طبیعی درخت ابریشم قرمز :
آب وهوا: گرما را تحمل می کند و حتی در سرمای صفر درجه ادامه حیات می دهد. (نهال جوان باید از سرما مصون بماند.)
خاک: در خاک های شنی با زهکش خوب بهتر رشد می کند. خاک های سنگلاخی، فقیر و قلیائی و یا مرطوب را تحمل می کند. ولی در خاک های خشک بهتر می روید و گل ها پررنگ تر می شوند. تابش مستقیم خورشید، باد و شرایط ساحلی را می پذیرد.
نگه داری درخت ابریشم قرمز :
هرس: در اواخر زمستان یا اوایل پائیز شاخه های پائینی حذف شود تا درخت شکل چتری پیدا کند.
تغذیه: تغذیه خاصی ندارد.
آبیاری: برای رشد خوب به زهکش خوب نیاز دارد.
آفات و بیماری ها: به اکثر آفات و بیماری ها مقاوم است. به ندرت در نواحی گرم و مرطوب دچار پژمردگی غیر قابل درمان می شود.
عیوب: تقریباً عمر کوتاه دارد و مواد زائد بسیار تولید می کند.