بايد تأكيد كرد يك جوان قبل از هر چيز بهتر هست در مورد ازدواج عميقا مطالعه كند اینترنتی ريسك همسرگزيني اينترنتي آن قدر بالاست كه به امتحان كردنش نميارزد
ازدواجي پیروز خواهد بود كه دو طرف عاقل، پخته، قدرتمند، باهوش، با تدبير و زرنگ بوده و با حوصله و حواس جمع و محتاطانه به گزینه مورد مناسب بپردازند تا خداي ناكرده در دام رابطه نادرست يا حقههای افراد سوءاستفادهگر نيفتند. حرف آخر اينكه ريسك همسرگزيني اينترنتي آن قدر بالاست كه به امتحان كردنش نميارزد!
به گزارش تالاب: خاله فخري كه سني از او قبل و تمام گيسهايش سفيد شده هست داستان ازدواجش با آقا مصطفي را اين گونه تعريف ميكند و ميگويد: « خالهجون، اون روزا كه مثل حالا نبود! كه پسر با خانواده پاشه بره خواستگاري و دختر هم بياد چايي بياره و بعدم بشينن با هم تو اتاق حرف بزنن! سر خواستگاري آقا مصطفي از من، داييجونتون عليآقا وقتي گفته بودن عروس كجاست، گفته بود من داداششم عروس هم شكل منه. منو ببين انگار عروسو ديدين، خلاصه به همين نام و نشون ما رو نشوندن سر سفره عقد و تا خطبه خونده نشد و به هم محرم نشديم، همديگه رو نديديم.»
خالهفخري خبر ندارد كه ديگر حتي دوره اين مدل خواستگاريها كه براي او تعجبآور هست هم تمام شده هست! ديگر خانوادهها و اقوام و دوستان با هم رفتوآمد آنچناني ندارند، ديگر كم پيدا ميشود يكي راوي بشود و دخترها و پسرهاي دوست و فاميل و آشنا را به هم معرفي كند و بروند خواستگاري و دختر با لپهای گل انداخته از خجالت، چايي بريزد و داماد خجول با نجابت رويش نشود عروسي كه چارقد سفيد گلگلي به سر كرده را حتي براي لحظهای نگاه كند و بعد دوتايي با اصرار و اجازه بزرگترها با هم صحبت كنند. اين روزها جوانها همسر دلخواهشان را از اينترنت دانلود ميكنند! و اينجاست كه بايد گفت نه به آن شوري شور نه به اين بينمكي!
چند سالي هست كه تحت تأثير تهاجم فرهنگي غرب و جنگ نرم، حياي اصيل ايرانيها، كموبيش با سبك زندگي غربيها متداخل و گويا نسل امروز به نوعي دچار دوگانگي فرهنگي شده هست. يك زماني در ميهمانيها سفره مردان و زنان جدا از هم پهن ميشد اما امروز برخي زنان و دختران با گذاشتن عكس خود روي پروفايلشان حياي آبا و اجدادي را زير سؤال ميبرند. در اين ميان آن چه به خاطر حساسيت موضوع ازدواج و تشويق جوانان به اين سنت الهي بسيار به چشم ميخورد، ايجاد و ترويج سايتهای همسريابي هست كه با هدف مقدس ترويج ازدواج و آشنايي افراد به بهانه آشنايي قبل از ازدواج پايهريزي شده هست؛ سايتهايي كه اما و اگرهاي بسياري درمورد انها مطرح هست.
ازدواج جزء لاينفكي از زندگي هر انسان سالم و جوياي زندگي سعادتمندانه هست و اين روزها بحث داغ ازدواجهای اينترنتي نقل مجلس جوانان شده هست و ازدواجهايي كه به دلیل تسريع در امر ازدواج و عدمآشنايي صحيح طرفين از يكديگر ممكن هست با خطراتي مواجه شود نيز به تبع آن افزايش يافته هست.
چندي پيش اين نظريه ارائه شد كه براي تسهيل ازدواج جوانان بهتر هست سايتهايي براي همسرگزيني ايجاد شود و از طريق آن دختر و پسرها با يكديگر از طريق چت روم آشنا شوند تا شايد مشكل ازدواج جوانان حل و فصل شود.
اما حالا كه مدتي از اجراي اين طرح ميگذرد دیدن ميشود كه شايد آشنايي درصدي از جوانان از اين طريق به ازدواج بينجامد و تا حدودي به جواناني كه به دليل زندگي خشك و بيروح آپارتماننشيني و عدمصله ارحام و رفت و آمدهاي فاميل و دوستان، نتوانسته بودند ازدواج كنند، كمك كرده هست.
اما در اين بين دوستيهای اينترنتي و رد و بدل كردن عكسها و اطلاعات شخصي در بين كاربران اين سايتها موجب معضل ديگري تحت عنوان حيازدايي شده و اين سايتها براي درصد بالايي از كاربران، بيشتر در حكم محلي براي تفريح و خوشگذراني شده هست به طوري كه كمتر شاهد ازدواجهايي كه ريشه در اصالت و ايراني بودن و اسلامي بودن دارد، هستيم و اين نوع رابطه، بيشتر به روابط نامشروع و دوستيهای غيراخلاقي منجر شده هست تا امر خير و ازدواج!
قصد ما در اين نوشتار، بررسي صحت و سقم و معايب و محاسن اين روش گزينش شريك زندگي براي افراد گوناگون هست. جدا از آنكه اين روش معايبي دارد حتماً محاسني را نيز خواهد داشت. همان طور كه همۀ ما قبول داريم، روش مذكور روشي كاملاً غربگرايانه هست، چرا كه مردم كشورهاي غربي به تبع سبك زندگي متفاوتي كه دارند براي ايشان ايجاب ميكند كه با روشهای اينچنيني همراه شده و براي پيدا كردن نيمه گمشده خود پشت سيستمهای كامپيوتري نشسته و همسر خود را سرچ و دانلود كنند!
پس تا اينجا مشخص شد كه خواستگاري در اين زمانه به دو دسته سنتي و مدرن تبديل شده هست، در روش سنتي كه هنوز هم در بسياري از خانوادههای اصيل از آن بهرهگیری ميشود، بزرگترها پيش از آنكه دختر و پسر يكديگر را ببينند و بشناسند در مورد بررسي خصوصيات اخلاقي، شخصيتي و خانوادگي آن ها با يكديگر صحبت ميكنند و اگر به نتيجه رسيدند قرار خواستگاري گذاشته و زمان كوتاهي را به ايشان اجازه صحبت خصوصي ميدهند.
اما در روش مدرن كه امروزه به امري كاملاً عادي مبدل شده هست، دختر و پسر از طريق آشنايي در محل كار يا ملاقات در بيرون از خانه يا از طريق آشنايي در چت رومهای مجازي به هم علاقهمند شده، با نظريات هم آشنا ميشوند و بعد از به توافق رسيدن براي مرحله آخر كه نيازمند به اجازه بزرگترهاست، خانوادهها را از رابطه و ميزان علاقهمنديشان به يكديگر مطلع ميكنند.
البته روش مدرن هم در بسياري موارد پیروز بوده ولي شكي در آن نيست كه ازدواجهای سنتي نسبت به روش مدرن با درصد موفقيت بيشتري همراه بوده هست، چراكه وقتي پاي بزرگترها به ميان بيايد به دلیل داشتن تجربه كافي و با دقت به اصطلاح «تو مو ميبيني و من پيچش مو» و اينكه جوانب امر را هم ميسنجند، ميتوانند در پيدا كردن مورد مناسب براي فرزند خود كمك شاياني كنند و از عشق و عاشقي لحظهای كه دوام زيادي نميآورد و به راحتي با وزيدن بادي به تنفر مبدل ميشود، جلوگيري كنند.
ازدواجي پیروز خواهد بود كه دو طرف عاقل، پخته، قدرتمند، باهوش، با تدبير و زرنگ باشند
پاسخ اين سؤال آري هست. در توضيح بايد گفت: اسلام كه كاملترين دين در ميان تمامي اديان هست و هيچ تر و خشكي نيست مگر آنكه در كتاب مبين «قرآن مجيد» درج شده هست و اسلامي كه براي كوچكترين حركت ممكن مثل كراهت خوردن آب در شب به صورت ايستاده يا استحباب ورود به دستشويي با پاي چپ حكم صادر كرده هست، چگونه ممكن هست نسبت به مهمترين موضوعي كه ميتواند آينده انسان را دستخوش تغيير و تحول كند، بيتفاوت باشد؟!
از نظر فقهي همۀ مراجع بر اين امر توافق نظر دارند كه خواستگاري و گفتوگوي پيش از عقد، اگر مفسدهای نداشته باشد و بدون قصد لذت و ترس از افتادن در گناه باشد، اشكال شرعي ندارد.
پس تا اينجا مشخص شد آن مدل خواستگاريهايي كه در ابتداي بحث در مورد سبك ازدواج خالهفخري بود مورد تأييد اسلام نيست، چراكه هر دختر و پسري حق دارد شريك زندگي خود را ببيند و قبل از ازدواج با او در مورد طرز فكر و عقايدش به صحبت بنشيند.
اما آيا آن چه اسلام از ازدواج ميگويد با روشهای مدرن امروزي از جمله دوستي قبل از خواستگاري يا چت در فضاي مجازي همخواني دارد؟ آيا اسلامي كه خود بهاي تفكر بر انگيزي به ازدواج ميدهد، هدفي جز اين دارد كه از ارتباطهای نامشروع كاسته و به ازدواجهای مشروع و طبق سنت پيغمبر پرداخته و ضمن ايجاد رابطه حلال و كسب لذت مشروع زوجين از يكديگر و با ايجاد خانواده، نسل مسلمين در دنیا افزايش يابد؟ آيا اين طريق آشنايي كه در خلال آن روي بسياري از دستورات اسلام كه مبتني بر حيا و حفظ حريم زن هست، پرده افكنده ميشود مورد تأييد اسلام ميتواند باشد؟ آيا اسلامي كه به زن مجوز داده هست وقتي قصدش براي ازدواج قطعي شد ميتواند با لباس حرير در جلوي خواستگارش حاضر شود، به دختر اجازه ميدهد به محض آشنايي، به سرعت عكسهای بيحجاب خود را براي فردي فوروارد كند كه نه از هويت واقعي او خبر دارد، نه از جنسيت او مطمئن هست و نه از قصد اصلياش از پر كردن فرم متقاضي ازدواج آگاهي دارد؟
آيا راهي هست كه بتوان اين روش غربي را در تركيب با سبكي سنتي پيش برد و به هدف اصلي رهنمون تولید؟ اگر بخواهيم به جنبه مثبت قضيه بپردازيم بايد بگوييم روش مذكور، روش بدي هم نيست و ميتواند روشي راهگشا در امر ازدواج باشد ولي آن چه بيشتر با عرف و رسومات و اعتقادات ما همخواني دارد اين هست كه افرادي تحت عنوان ناظر بر اين فرمها و بر صحت و سقم اطلاعات وارد شده بازرسی و تحقيق كنند و در صورتي كه فرد متقاضي فردي سالم از نظر رواني بوده و مشخص شود كه وي واقعاً قصدي جز ازدواج و تشكيل خانواده ندارد، جزو اسامي افراد مورد تأييد قرار گيرد كه در اكثر سايتهای مجاز و كنترل شده، اين كار به دلیل تعداد بالاي متقاضيان تقريباً غيرممكن هست. بنابراين اين امر نيز به اندازه كافي مشكلگشا واقع نشده هست، چراكه به دلیل وجود كاربران فراوان اين سايتها، بازرسی بر تمامي افراد متقاضي كاري بس دشوار و طاقتفرساست.
از سويي روش مذكور در مورد افرادي كه به دليل معضلاتي ازدواج بهنگام نداشتهاند، مثل معلوليت جسمي يا سابقه ازدواج ناموفق يا بالا بودن سن ازدواج و عللي از اين قبيل كه به راحتي نميتوانند شخصي كه با شرايط ايشان همخواني دارد را بيابند، ميتواند بسيار راهگشا باشد و اين در حالي هست كه براي جوانان كمتجربه و كم سن و سال، روشي ناامن بوده و بيشتر به دوستيهای غيراخلاقي ميانجامد تا اجراي سنت پيغمبر. در واقع آن چه عايد افراد بيتجربه و اسير احساسات زودگذر ميشود پشيماني و احساس شكست هست كه گاهي ميتواند به عواقب جبرانناپذيري چون افسردگي يا حتي اقدام به خودكشي منجر شود و اين نهايت درد يك جامعه جوان هست.
اما انچه ميتواند اين سياق را با آداب و سنن ايراني اسلامي ما پيوند داده و كليد حل اين مشكل باشد وجود افرادي تحت عنوان واسطه ازدواج هست، افرادي كه در قديم با معرفي دو جوان كه از هر نظر به قول مشهور به هم ميآمدند، باعث ميشدند دو جوان از هرگونه طفره رفتن و كارهاي غيرضروري با اطلاع و همراهي خانوادهها مراسم سنتي خواستگاري را برقرار كنند و آنان امروزه با روش ارتباطي مجازي نيز ميتوانند راهگشاي اين معضل باشند.
روش ارتباط مجازي نيز در صورتي كه توسط افراد معرف كه تا زمان آشنايي دو طرف بين دختر و پسر به تبادل اطلاعات ميپردازند ميتواند راهگشاي اين معضل باشد. در صورتي كه دختر و پسر جوان خود به دنبال زوج يا زوجه مورد نظر بگردند بيشتر به خاطر غلبه احساسات دوران جواني دچار معضل اشتباه در گزینه ميشوند و اين يكي از دلايل افزايش آمار طلاق در كشور هست. آن چه پيرو هر طلاق در جامعه به وجود ميآيد نيز ميتواند ضربات جبرانناپذيري بر پيكره اجتماع وارد كند.
در پايان بايد تأكيد كرد يك جوان قبل از هر چيز بهتر هست در مورد ازدواج عميقا مطالعه كند و در مرحله بعد خانواده خود را در جريان تصميم مهم زندگياش قرار دهد و همچنين به گزینه كسي دست بزند كه با هنجارهاي اجتماعي، فرهنگي و مذهبي او و خانوادهاش همخواني داشته باشد. در مورد ازدواجهای اينترنتي هم بايد گفت ازدواجي پیروز خواهد بود كه دو طرف عاقل، پخته، قدرتمند، باهوش، با تدبير و زرنگ بوده و با حوصله و حواس جمع و محتاطانه به گزینه مورد مناسب بپردازند تا خداي ناكرده در دام رابطه نادرست يا حقههای افراد سوءاستفادهگر نيفتند. حرف آخر اينكه ريسك همسرگزيني اينترنتي آن قدر بالاست كه به امتحان كردنش نميارزد!