بهترین فیلم جهان بر اساس واقعیت (23 فیلم)

از واترگیت تا رقصنده های‌ جنایی، این‌ها داستان های‌ واقعی هستند کـه بـه صورت فیلم درآمده اند. ما دراین قسمت از مجله تفریحی تالاب برای شـما همراهان عزیز لیستی از بهترین فیلم جهان بر اساس واقعیت ساخته شده اند را منتشر کرده ایم.

بهترین فیلم های خارجی که بر اساس واقعیت ساخته شده اند

حقیقت ممکن اسـت عجیب تر از داستان باشد، اما در هالیوود، تعاریف «حقیقت» و «داستان» اغلب کمی مبهم اسـت. وقتی فیلمی ادعا میکند کـه «بر اساس یک داستان واقعی» یا «الهام گرفته از رویداد های واقعی» اسـت، حقایق واقعی اغلب بـه ابتدایی‌ترین بخش‌های‌ لاگ لاین محدود می شوند – اگر چنین باشد. این چیزی اسـت کـه مخاطبان آنرا پذیرفته اند. و واقعاً چرا نباید اینکار را بکنند؟ بالاخره فیلم ها روزنامه نگاری نیستند.

1. همه مردان رئیس جمهور «1976»

صبر کنید، شـما بـه ما میگویید واترگیت یک اتفاق واقعی اسـت کـه اتفاق افتاده اسـت، ودر سال 1974 دو خبرنگار واقعاً رئیس جمهور مستقر ایالات متحده را سرنگون کردند؟ چه کسی می دانست؟ جدای از شوخی، حتی با پایان دست نخورده‌اش، رویه روزنامه‌نگاری آلن پاکولا همان‌ گونه جذاب اسـت و ممکن اسـت امروز حتی مهم‌تر باشد، زیرا برخی دیگر از رهبران اخیر جهان آزاد تلاش میکنند مطبوعات را «دشمن مردم» بخوانند.

فیلم با ناتورالیسم معمولی دهه 70 فیلم برداری شده و هر انگیزه ای را برای تجسم بخشیدن بـه زندگی خانگی وودوارد و برنشتاین «با بازی رابرت ردفورد و داستین هافمن»؛ یا تصور آنچه در داخل کاخ سفید در حال رخ دادن اسـت، یا انحراف یا آراستن ازآن را رد می کند. تحقیق مرکزی پاکولا و ویلیام گلدمن، فیلمنامه نویس، بـه این ایده اعتماد کردند کـه تماشای حرفه ای ها کارشان رابا بالاترین ریسک ممکن بـه اندازه کافی هیجان انگیز اسـت. حق داشتند.

مطالب مشابه: 17 مورد از ترسناک ترین فیلم های واقعی سینما

2. In Cold Blood «1967»

قبل از پادکست‌های‌ جنایی واقعی و ماراتن‌های‌ Dateline NBC، ترومن کاپوتی بود کـه روایت او از قتل عام خانواده‌ای در روستایی کانزاس درسال 1959؛ ملتی را کـه هنوز نسبت بـه اعمال تصادفی خشونت‌های‌ غیر قابل توصیف حساسیت نداشتند، شوکه کرد. همان طور کـه کتاب In Cold Blood برای روزنامه نگاری روایی طولانی مدت پیشرو بود، ریچارد بروکس کارگردان آنرا روی پرده تطبیق می دهد و جزئیات قتل ها و عواقب آن رابا واقع گرایی شدیدی کـه در آن زمان در هالیوود غیرمعمول نبود، توضیح می دهد.

فیلم برداری سیاه و سفید کنراد هال هرگونه ردی از هنر سینمایی را از بین میبرد و رابرت بلیک و اسکات ویلسون بازی های‌ شدید و ترسناکی باورپذیر ارائه می‌دهند.

3. Hustlers «2019»

تصویری نادر از یک رکود اقتصادی کـه نه درامی گریستن درباره کشاورزان اسـت کـه خانه های‌ خودرا از دست میدهند و نه فریاد سیاسی علیه یک درصدی حریص، Hustlers در عوض یک داستان فوق جنبشی از بقای اقتصادی اسـت کـه در دنیایی اتفاق میوفتد کـه بحران مالی 2008 بـه شدت آسیب دیده اسـت: جدید.

کلوپ های‌ استریپ یورک لورن اسکافاریا نویسنده و کارگردان فیلمنامه را بر اساس مقاله ای در مجله نیویورک در مورد گروهی از رقصندگان کـه بـه مصرف مواد مخدر بـه طور ناگهانی مشتریان وال استریت صرفه جویی کرده و کارت های‌ اعتباری خودرا بالا می‌برند، ساخته اسـت و او فیلم رابا انرژی بصری جایی بین اسکورسیزی و یک نفر می‌بیند. ویدیوی رپ دهه 90. با این حال، بیشتر جوایز بـه جنیفر لوپز بـه‌عنوان سرکرده گروه تعلق گرفت، کـه بـه همان اندازه کاریزماتیک اسـت کـه ازآن محافظت می کند.

5. شبکه اجتماعی «2010»

تقریبا عجیب اسـت کـه بـه زمانی فکر کنید کـه بحث برانگیزترین چیز در مورد فیس بوک این بود کـه مارک زاکربرگ این ایده را از کجا دزدید. با این حال، درام تاریک و شیک دیوید فینچر دقیقاً بـه این دلیل اسـت کـه باید تماشا کرد، زیرا بـه نظر میرسد کـه ته‌های‌ شوم آن – با توجه بـه آثار برجسته ترنت رزنور و برنده اسکار – تأثیر وحشتناکی را کـه رسانه‌های‌ اجتماعی بر تاریخ جهان خواهند داشت، پیش‌بینی می کند.

6. بعد از ظهر روز سگ «1975»

فیلمی درباره یک مرد همجنس‌گرا کـه برای تامین هزینه جراحی تغییر جنسیت شریک زندگی‌اش بانکی را در دست دارد، احتمالاً امروز حداقل در سه ایالت توقیف می شود، بنابر این تصور کنید کـه چگونه بـه مخاطبان دهه 70 رسید. اما این حادثه در واقع اتفاق افتاد: در آگوست 1972؛ دو کلاهبردار بی تجربه با اسلحه بـه شعبه چیس منهتن در بروکلین وارد شدند.

چندین ساعت و بسیاری از اشتباهات تازه کار بعد، یکی از آن ها مرده بود، دیگری در بازداشت. سیدنی لومت این اپیزود را بـه عنوان یک تراژیک کمدی ضدفرهنگی تعبیر کرد و با اجرای شلوغ و آتشین آل پاچینو در مرکز آن، آنرا بـه یکی از فیلم های‌ شاخص آن دوره تبدیل کرد.

7. باشگاه خریداران دالاس «2014»

McConaissance با این فیلم زندگی‌نامه کاملاً غیر احساسی از ران وودراف، مردی همجنس‌گرا هراسی کـه با سوءاستفاده از خلأهای موجود در قوانین فدرال و فروش داروهای اچ‌آی‌وی در بازار سیاه، بـه صدها بیمار مبتلا بـه ایدز کمک کرد کـه FDA عجله‌ای برای تایید آن‌ها نداشت، بـه اوج خود رسید.

متیو مک‌کانهی اجازه داد بدن ساحلی معروفش را برای بازی در نقش وودراف کـه خودش بر اثر این بیماری درگذشت، آتروفی کند، اما این یک شیرین کاری طعمه‌دار نبود: ناهماهنگی بین هیکل ضعیف وودراف و خودشیفتگی شدید او برای درک نوع مردی کـه او بود بسیار مهم اسـت. بـه هرحال این جایزه اسکار را برای مک‌کانهی بـه ارمغان آورد، و او واقعاً سزاوار آن بود.

8. آیا می توانی من را ببخشی؟ «2018»

تنها بازیگری کـه ذاتاً دوست‌داشتنی باشد مانند ملیسا مک کارتی میتواند نقش شخصیتی بـه‌اندازه نویسنده لي اسرائیل را بازی کند. در غیر این صورت، احتمال گذراندن دو ساعت با او ممکن اسـت خیلی ناخوشایند باشد. در اوایل دهه 90؛ زندگی‌نامه‌ نویس معروف بـه اندازه‌ای پل را سوزاند کـه برای انتشار هر چیزی تلاش کرد و برای پرداخت صورت حساب‌هایش بـه جعل ادبی روی آورد. بـه نوعی، مک کارتی اسرائیل را نه تنها دلسوز، بلکه تقریبا دوست داشتنی نشان می دهد، بدون این کـه خاردار اساسی وی را هموار کند.

فیلمنامه نیکول هولوفسنر و جف ویتی بـه همان اندازه دلسوزانه اسـت و استدلال می کند کـه شکست اسرائیل در صورتی کـه کوتاه‌مدت باشد تنها بـه این دلیل امکانپذیر اسـت کـه در عمق وجود، جهان از یک دروغگوی خوب قدردانی می کند. این نکته ای اسـت کـه با این واقعیت ثابت می شود کـه خاطرات او، کـه فیلم بر اساس آن ساخته شده اسـت، در نهایت موفق ترین کتاب او شد.

9. Into the Wild «2007»

درسال 1992؛ کریستوفر مک کندلس، یک بچه دانشگاهی ثروتمند از ویرجینیا، ثروت موروثی و آینده تضمین شده خودرا رها کرد تا در جستجوی مبهم برای “روشنگری” بـه بیابان آلاسکا سفر کند. جسد او بعدا در داخل یک اتوبوس متروکه پیدا شد. اما جان کراکائر، نویسنده‌ای کـه از مجله مک‌کندلس برای جمع آوری کتاب کلاسیک غیرداستانی Into the Wild استفاده کرد، داستان خودرا دقیقاً یک تراژدی نمیدانست، و نه شان پن.

در اقتباس از کتاب کراکائر، پن نسبت بـه انگیزه‌های‌ مک کندلس بیش از حد غیرانتقادی اسـت، اما این باعث نمیشود کـه فیلم کمتر فریبنده باشد و از نقش اصلی روح‌انگیز و متحیرکننده امیل هیرش کم کند.

مطالب مشابه: فیلم های تاریخی که واقعیت را تحریف کرده اند «عکس»

10. The Insider «1999»

در مقطعی از زمان، حذف Big Tobacco عملا ژانر فیلم خودشان بود. «نگاه کنید بـه: متشکرم برای سیگار کشیدن، بازرگانان شک.» درام پرستیژ مایکل مان درباره مردی کـه در ابتدا اطلاعاتی را کـه شرکت های‌ سیگار در مورد خطرات محصولاتشان میدانستند را بـه صدا درآورد. این فیلم دارای یک بازیگر تمام ستاره از جمله آل پاچینو، راسل کرو، و کریستوفر پلامر و فیلمنامه ای فشرده و پرتنش بر اساس مقاله ونیتی فیر ماری برنر، «مردی کـه خیلی می دانست» دارد. یک شاهکار واقعی.

11. Spotlight «2015»

با توجه بـه این کـه چقدر این حرفه روی پرده نمایش داده می شود، فیلم ها بـه ندرت روزنامه نگاری را بـه درستی انجام می‌دهند – و وقتی اینکار را انجام می‌دهند، طبق معمولً بـه عنوان یک تجربه فیلم برداری خسته کننده اسـت. Spotlight شاید در ارائه گزارش‌ های‌ روزنامه‌ های‌ سطح بالا بـه گونه‌ای کـه صادقانه و جذاب باشد، پس از All the President’s Men دومین نفر باشد. برنده جایزه اسکار تام مک کارتی با حضور گروه بازیگران برجسته ای بـه رهبری مارک روفالو، تیم تحقیقاتی بوستون گلوب را در حالی بـه تصویر می‌کشد کـه با نهادی حتی شیطانی تر از کاخ سفید نیکسون: کلیسای کاتولیک روبه‌رو می شوند.

12. برنی «2011»

اگر برنی تاید وجود نداشت، هیچ فیلمنامه نویسی نمیتوانستوی را اختراع کند. اما او وجود داشت. درسال 1996؛ تاید، یک مدیر تشییع جنازه عجیب‌وغریب کـه بـه طور گسترده بـه عنوان شیرین‌ترین مرد در شهر کارتاژ، تگزاس شناخته می شود، مارجوری نوجنت 81 ساله را کشت، بیوه‌ای ثروتمند کـه تقریبا در سطح جهانی بـه عنوان پست‌ترین زن شهر شناخته می شود. طبیعتاً شهروندان درکنار تاید قرار گرفتند.

ریچارد لینکلیتر با اقتباس از یک مقاله ماهنامه تگزاس در مورد جنایت، این رابطه را بـه عنوان یک کمدی سیاه تفسیر کرد و با انتخاب جک بلک در نقش اصلی، حرکت نابغه‌ای را انجام داد. علیرغم بازی کاملاً بر خلاف تایپ، مسلماً این بهترین عملکرد بازیگری بلک اسـت و نامزدی گلدن گلوب را برای او بـه ارمغان آورد. یکیدیگر از تصمیم های‌ درخشان لینکلیتر: بافندگی در گفت‌وگو با ساکنان واقعی کارتاژ، ایجاد یک فیلم مستند جذاب در مورد ویژگی های‌ زندگی آمریکایی در شهر های کوچک.

13. زولا «2021»

این فقط یک موضوع زمان بود کـه یک موضوع ویروسی توییتر مبنای یک فیلم سینمایی شد. اگر بخواهیم منصف باشیم، هرکسی کـه طوفان توئیتری آزیاه کینگ درسال 2015 را درباره سفر شوم او بـه فلوریدا خواند، احتمالاً باید میدانست کـه روزی یک فیلم سینمایی می شود. «اگر چه از نظر فنی، زولا بر اساس مقاله رولینگ استون اسـت کـه داستان وی را بررسی میکرد.»

پس از این کـه جیمز فرانکو خوشبختانه از پروژه کنار رفت، جانیکزا براوو تازه وارد وارد عمل شد و رشته‌ای کمدی تیره از جنس، مواد مخدر، دلال‌ها و اسلحه‌هایي را کـه دی‌آن‌ای مشترک دارند بـه کار برد. با Spring Breakers، The Bling Ring و دیگر داستان های‌ مبهم در مورد جوانان غیراخلاقی.

14. گرسنگی «2008»

کارگردان استیو مک کوئین با این تصویر دلخراش از یک اعتصاب غذای مرگبار شش هفته ای کـه توسط بابی ساندز عضو IRA در زندان ماز ایرلند شمالی انجام شد، شکست خورد. مک کوئین کـه با خاطرات دوران کودکی داستان های‌ خبری درباره ساندز تسخیر شده بود، خودرا در ادبیات مربوط بـه پنج سال «اعتراض ممنوعیت شستشو» در زندان غوطه ور کرد، و نتیجه نهایی چشم اندازی بسیار دقیق از زندگی دریک جهنم تقریبا واقعی اسـت. مایکل فاسبندر خودرا لاغر کرد تا سندز را بازی کند، یک دگرگونی فیزیکی ضروری کـه از یک شیرین کاری متد فراتر می‌رود و تکان دادن یک اجرای زنده را حتی سخت تر می کند.

15. مانی بال «2011»

فیلم‌های‌ بیسبال درسال 2011 فروش زیادی داشتند، چه رسد بـه فیلم‌های‌ بیسبال کـه کمتر درباره بازیکنان حاضر در زمین بازی میکردند تا تکان‌های‌ جلویی کـه آن ها را بـه آنجا رساند. اما با نمایش تفکر غیر متعارفی کـه اوکلند A را در اوایل دهه 2000 بـه رقابت های‌ پلی آف رساند، مانی بال – بر اساس کتاب مایکل لوئیس، همچنین از شهرت بزرگ کوتاه – بـه نوعی متا تفسیری در مورد محافظه کاری سرسخت تبدیل می شود.

این امر سرگرمی آمریکا را بـه طور فزاینده ای نابهنگام کرده اسـت. علاوه بر این، تماشای براد پیت، جونا هیل و فیلیپ سیمور هافمن کـه دیالوگ‌های‌ هیجان‌انگیز آرون سورکین را دور می زنند بـه اندازه کافی ورزشی اسـت.

16. زودیاک «2007»

از قضا، جستجوی قاتل زودیاک در طول سال‌ها صرفاً بـه معمایی برای کارآگاهان اینترنتی آماتور وسواس تبدیل شده اسـت. اما این بـه سختی توانایی کار بزرگ دیوید فینچر را کاهش داده اسـت – قتل یک زوج پیک نیک در روز روشن شاید وحشتناک ترین لحظه فیلم وحشتناک دو دهه اخیر باشد.

17. Zero Dark Thirty «2012»

کاترین بیگلو این تصویر سختگیرانه از شکار – و نهایتاً ترور – اسامه بن لادن را کارگردانی کرد و از مهارت‌هایي کـه در The Hurt Locker برای ساخت یک تریلر مهیج دوران جنگ با بند سفید استفاده کرد کـه بیشتر بـه واقعیت‌ها پایبند اسـت، استفاده کرد. تاکید بر “بیشتر”: شخصیت جسیکا چستین ترکیبی تخیلی از چندین افسر سیا اسـت کـه در تعقیب انسان‌ها شرکت داشتند و برخی از منتقدان فیلم را بـه دفاع از تکنیک‌های‌ شکنجه‌ای کـه ارتش برای استخراج اطلاعات استفاده می کرد متهم کردند. با این حال، در مجموع، این یک درام تاریخی جذاب اسـت کـه هرگز بـه اهتزاز پرچم میهن پرستانه نمی‌رسد.

18. ترس و نفرت در لاس وگاس «1998»

سازندگان فیلم ده‌ها سال قبل از این کـه تری گیلیام در نهایت آنرا روی پرده سینما آورد، سعی می کردند از گونزو روم شکارچی اس تامپسون اقتباس کنند، و نتیجه نهایی نشان میدهد کـه چرا کارگردانانی از جمله مارتین اسکورسیزی و الیور استون در نهایت تلاش‌های‌ خودرا کنار گذاشتند – سفری بدون داستان کـه در مورد مواد مخدر نشخوار می کرد. مرگ دهه 60 در صفحه بسیار بهتر بازی می کند.

با این حال، این یک سواری وحشیانه اسـت، با دوست خوب تامپسون، جانی دپ، کـه تجسم نویسنده – یا بهتر اسـت بگوییم، آواتار کمی تخیلی او، رائول دوک – بـه عنوان یک Wile E Coyote مملو از مسکالین اسـت. ممکن اسـت برای درک معنای واقعی آن نیاز بـه هضم یک آزمایشگاه شیمی کامل باشد، اما اودیسه سوررئالیستی گیلیام همان‌ گونه بـه هدف اصلی تامپسون میپردازد: این کـه آمریکا منحط، فاسد و کاملاً محکوم بـه فنا اسـت.

19. Compliance «2012»

باورش سخت اسـت کـه حادثه‌ای کـه الهام‌بخش این فیلم هیجان‌انگیز مستقل اسـت، واقعاً اتفاق افتاده اسـت. چه کسی ممکن اسـت با تماس گیرنده شوخی کـه ادعا می کند افسر پلیس اسـت و بـه یک شهروند تصادفی دستور می دهد یکی از همکارانش را نظارت کند، بیفتد؟ اما این دقیقاً همان چیزی اسـت کـه دریک فست فود کنتاکی درسال 2004 اتفاق افتاد – و این تحقیر بـه همین جا ختم نشد. حیرت‌انگیز اسـت، اما کریگ زوبل، نویسنده و کارگردان، از این رویداد برای بررسی وفاداری آمریکا بـه اقتدار استفاده می کند. و از طریق این لنز، در واقع درک آن اصلاً سخت نیست.

20. حلقه بلینگ «2013»

تصور کنید کـه Plastics from Mean Girls حتی بی‌هدف‌تر بودند و اگر ماتریالیسم سطحی خودرا بـه دزدی تبدیل می کردند، و شـما گروه جنایتکار را در مرکز مقاله وحشی Vanity Fair دارید کـه الهام‌بخش طنز جنایی سوفیا کاپولا بود. در اوایل دهه 2010؛ گروهی از نوجوانان در لس‌آنجلس از رسانه‌های‌ اجتماعی برای ردیابی محل اختفای افراد معروف – از جمله آدرینا پاتریج و مگان فاکس – استفاده کردند و سپس بـه عمارت‌های‌ آن ها نفوذ کردند و آن ها را نابینا کردند.

کاپولا داستان را بـه تفسیر ثروت و موقعیت در عصر دیجیتال تبدیل می کند، اما بیشترین تأثیر را اما واتسون بر جای میگذارد کـه بـه طور کامل از زیر سایه هرمیون گرنجر بیرون می آید تا نقش رهبر غیراخلاقی خدمه را بازی کند.

مطالب مشابه: معرفی 8 فیلم سینمایی تخیلی که شاید واقعی هم باشند

در پایان

این فیلم ها چنان استادانه و خوشگل ساخته می شوند کـه کسی بـه واقعیت داشتن یا نداشتن داستان تاریخی انها اعتنایی نکرده و فیلم با استقبال منتقدان و موفقیت تجاری روبه‌رو میشود. فیلم های زیادی وجود دارند کـه به رغم داشتن چنین گاف های تاریخی واضحی توانسته اند دل تماشاگران و منتقدان را بـه دست آورده و بـه فیلم های افسانه ای و موفقی تبدیل شوند.